ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ: ΣΕ ΣΩΣΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ - Κοινή δήλωση των επικεφαλής των Πράσινων στο ευρωκοινοβούλιο

Σε θετική κατ’ αρχή κατεύθυνση εκτιμούν οι Οικολόγοι Πράσινοι ότι κινούνται οι αποφάσεις του Σαββατοκύριακου για την επείγουσα δημιουργία μηχανισμού συνολικής στήριξης της ευρωζώνης.Για το θέμα αυτό, οι εκπρόσωποι τύπου των Οικολόγων Πράσινων Γιάννης Παρασκευόπουλος και Ιωάννα Κοντούλη έκαναν... την ακόλουθη δήλωση: 

«Οι θετικές κατ’ αρχήν αποφάσεις για γραμμή άμυνας της Ευρώπης απέναντι στις χρηματαγορές, έρχονται με μεγάλη καθυστέρηση καθώς η Ελλάδα πληρώνει ήδη βαρύ κοινωνικό, οικονομικό και ανθρώπινο τίμημα με την επιτήρηση του Δ.Ν.Τ., τα πρόσφατα οδυνηρά μέτρα, την τυφλή βία, την προοπτική βαθιάς ύφεσης και εκτεταμένης ανεργίας. Οι νέες ευρωπαϊκές ρυθμίσεις θα μπορούσαν πάντως, εφόσον υπάρξει η απαραίτητη πολιτική βούληση, να αποτελέσουν το πρώτο βήμα μιας βιώσιμης κοινής οικονομικής πολιτικής σε επίπεδο ευρωζώνης.

Προβληματικά σημεία αποτελούν, όμως, αποτελούν η εμμονή στην πολιτική του ισχυρού ευρώ, και η απουσία προοπτικής να αντικαταστήσουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί την κηδεμονία του Δ.Ν.Τ. σε χώρες όπως η Ελλάδα. Αυτή ακριβώς η προοπτική, μαζί με την ανάγκη να ξεκινήσουν άμεσα εκτεταμένες επενδύσεις για πράσινη στροφή της οικονομίας με παράλληλο περιορισμό της ανεργίας, θα πρέπει να αποτελέσει κεντρικό στόχο για τη χώρα μας».

Για το ίδιο θέμα, οι συμ-πρόεδροι της ομάδας των Πράσινων ευρωβουλευτών Ρεμπέκα Χαρμς και Ντανιέλ Κον Μπεντίτ έκαναν την ακόλουθη κοινή δήλωση:

«Η απόφαση να εγκαθιδρυθεί ταχύτατα ένας μηχανισμός στήριξης του κοινού νομίσματος στις χώρες της ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν προβλήματα, κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Οι Πράσινοι, όμως, λυπούνται για το γεγονός ότι οι ηγέτες της Ε.Ε. αφυπνίστηκαν μόλις στο χείλος της αβύσσου. Χρειάστηκαν εβδομάδες δισταγμών και κωλυσιεργιών, με υψηλό οικονομικό και πολιτικό τίμημα, για να αποφασίσουν να κάνουν αυτό που όφειλαν να είχαν ήδη κάνει εδώ και 4 μήνες.

Ο προτεινόμενος ευρωπαϊκός μηχανισμός για τη διαχείριση της κρίσης θα αποτελέσει σίγουρα ένα ισχυρό εργαλείο για να ανακόψει την κερδοσκοπία. Ωστόσο, η αποστολή του παραμένει υπέρμετρα περιορισμένη. Οι Πράσινοι προτείνουμε να διευρυνθεί το έργο του, και ο μηχανισμός να δώσει σάρκα και οστά σ’ έναν Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαχείρισης Χρεών και Επενδύσεων, που θα μπορεί να εκδίδει σειρές ευρωομολόγων.

Καλούμε, επίσης, τους ηγέτες των χωρών μελών της ΕΕ να υιοθετήσουν γρήγορα έναν ειδικό φόρο επί των βραχυπρόθεσμων χρηματοοικονομικών συναλλαγών, ο οποίος μπορεί να έχει τριπλό όφελος: να δημιουργεί δημόσιους πόρους για τη δημιουργία μηχανισμών διάσωσης, να διασφαλίζει ότι οι επενδυτές συνεισφέρουν το μερίδιο που τους αναλογεί στα βάρη της διάσωσης τραπεζών και χωρών, να προσφέρει τρόπους ανάσχεσης της κερδοσκοπίας. Σε μακροπρόθεσμη βάση έχουμε ανάγκη από ένα μηχανισμό που να διαμοιράζει τα κόστη αυτού του δεύτερου κύματος διάσωσης, μετά από εκείνο των τραπεζών, ώστε να μην επιβαρύνονται μόνο οι απλοί φορολογούμενοι, αλλά κυρίως εκείνοι που επί χρόνια συσσώρευσαν κέρδη από λανθασμένες πολιτικές.

Αποτελεί, επίσης, καλό σημάδι ότι η Μέρκελ και ο Σαρκοζί για πρώτη φορά αναγνωρίζουν ότι τα ζητήματα ανταγωνιστικότητας συνιστούν πραγματικό πρόβλημα μεταξύ των χωρών μελών της ευρωζώνης. Εάν λοιπόν επιθυμούμε να σταθεροποιήσουμε το ευρώ μακροπρόθεσμα, πρέπει να αντιμετωπιστούν όχι μόνο τα υπέρμετρα δημοσιονομικά ελλείμματα, αλλά και τα προβλήματα από τα πλεονάσματα και ελλείμματα των εθνικών εμπορικών ισοζυγίων στο εσωτερικό της ευρωζώνης.

Είναι λάθος να θεωρούμε ότι η μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων μπορεί από μόνη της να οδηγήσει σε οικονομική σταθερότητα. Πρέπει να βάλουμε στο τραπέζι και να επανεξετάσουμε όλες τις αντιπαραγωγικές και μη βιώσιμες δαπάνες, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών εξοπλισμών. Είναι σαφές ότι πρέπει να υιοθετηθούν ορισμένα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής, ωστόσο, πρέπει επίσης να διασφαλιστεί και η κοινωνική δικαιοσύνη, καθώς και να αποτραπεί το ενδεχόμενο η λιτότητα να οδηγήσει σε νέα ύφεση.

Ενώ θεωρητικά είναι σωστή η ισχυροποίηση του Συμφώνου Σταθερότητας και η ενίσχυση κυρώσεων που αυτό προβλέπει, υπάρχουν πολλές αμφίβολες για την ορθότητα των προτάσεων που έχουν πέσει στο τραπέζι. Η ισχυροποίηση του Συμφώνου Σταθερότητας οφείλει να έχει επίσης ως στόχο την αντιμετώπιση των υπέρμετρων πλεονασμάτων και ελλειμμάτων στα εμπορικά ισοζύγια. Επομένως, η τακτική των ανταμοιβών και κυρώσεων οφείλει να αφορά τόσο τις χώρες με τα ελλείμματα, όσο και εκείνες με τα πλεονάσματα. Για το λόγο αυτό απαιτείται δημόσιος διάλογος σε βάθος, τον οποίο οφείλει να ξεκινήσει γρήγορα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Τέλος, η κρίση των τραπεζικών χρεών και τώρα των κρατικών χρεών δείχνει ξεκάθαρα ότι οι δύο κρίσεις συνδέονται και αλληλεπιδρούν στενά και ότι η εποπτεία των χρηματοοικονομικών θεσμών οφείλει να ενδυναμωθεί. Το Συμβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να δείξουν στις εβδομάδες που έρχονται ότι πήραν το μάθημά τους από τα δύο τελευταία χαοτικά χρόνια και επομένως να παρουσιάσουν ενισχυμένες προτάσεις για το πακέτο Οδηγιών για την επίβλεψη του χρηματοπιστωτικού τομέα».