Με θέρμη υποδεχόμαστε τις ανακοινώσεις των Οικολόγων Πράσινων και τις ανησυχίες τους, για τις ποσότητες και την σύνθεση του καυσίμου (βιομάζας) καθώς και τους κινδύνους που εγκυμονεί , εξαιτίας των γνωστών παθογενειών της Πολιτείας με... τους ανεπαρκείς ελέγχους, της μονάδας συμπαραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και τηλεθέρμανσης στα Γρεβενά.
Με αφορμή τα αναφερόμενα στις ανακοινώσεις αυτές ότι ο Σύλλογος «Ποιότητα Ζωής» των Γρεβενών γνωστοποίησε τους φόβους του για την έκλυση επικίνδυνων αερίων κατά την καύση, κρίνουμε σκόπιμο να ενημερώσουμε όλους τους Γρεβενιώτες για το περιεχόμενο του υπομνήματος που καταθέσαμε, στο πρώην Νομαρχιακό Συμβούλιο ώστε να γνωμοδοτήσει αρνητικά και να μην δοθεί η έγκριση της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΜΠΕ) που κατέθεσε η εταιρεία Γρεβενά Α.Ε. για την εν λόγω μονάδα και να εκφράσουμε τη θέση μας για το συγκεκριμένο έργο.
Από το γενικό σύνολο αλλά και την επί μέρους ανάλυση των στοιχείων του έργου της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων προκύπτουν συγκεκριμένες και σημαντικές παραβάσεις αυτής ως προς τις απαιτήσεις του νόμου, καθώς και σημαντικές ελλείψεις στα απαραίτητα στοιχεία που οφείλει να περιέχει αυτή. Πράγματι το περιεχόμενό της Μελέτης είναι ανεπαρκές και ελλιπέστατο, αποτυχγάνοντας να αποδείξει εμπεριστατωμένα και αιτιολογημένα (όπως ο νόμος απαιτεί) την αναγκαιότητα για το εν λόγω έργο, παρά τις αποδεδειγμένες δυσμενείς επιπτώσεις που και η ίδια η Μελέτη αναφέρει ότι θα έχει το έργο στο φυσικό και οικιστικό περιβάλλον, και κυρίως εις βάρος των συνθηκών διαβιώσεως των κατοίκων της Πόλης των Γρεβενών.
Για λόγους πρακτικούς δεν παραθέτουμε αυτούσιο το υπόμνημα αλλά συνοψίζουμε στα σημεία τις ΜΠΕ που αποδεικνύουν τους παραπάνω ισχυρισμούς:
1. Στην παράγραφο 6.4.2 Δομημένο περιβάλλον αναφέρεται , « Στην άμεση περιοχή μελέτης και σε ακτίνα περίπου 2Κm από το οικόπεδο της εγκατάστασης εντοπίζεται καταρχήν το αστικό συγκρότημα της πόλης των Γρεβενών στα βορειοανατολικά και επίσης, ο μικρός οικισμός του Δοξαρά στα Δυτικά» και συνεχίζει « Σε ακτίνα 5Km περίπου από την θέση της εγκατάστασης υπάρχει ο μικρός οικισμό της Κυρακαλής στα βορειοδυτικά ενώ σε μια ζώνη μεγαλύτερη των 5Km εντοπίζονται οι οικισμοί του Σύδεδρου, της Μυρσίνας, το Μικρό Και Μεγάλο Σειρήνι, Έλατος, το Ελευθεροχώριο και ο Δεσπότης».
Για την Μελέτη Περιβαλλοντικών επιπτώσεων αυτή είναι η υφιστάμενη κατάσταση της άμεσης περιοχής εγκατάστασης του εργοστασίου.
Η πραγματική όμως εικόνα της υφιστάμενης κατάστασης για εμάς που ζούμε εδώ και την γνωρίζουμε, την οποία η μελέτη εντέχνως και σκοπίμως αγνοεί είναι η εξής:
-Στις παρακείμενες ιδιοκτησίες νοτιοδυτικά, που συνορεύουν με την εν λόγω έκταση υπάρχουν και λειτουργούν κανονικά, τρεις σταυλικές εγκαταστάσεις.
-Στα 100 μόλις μέτρα υπάρχουν τρείς (3) μόνιμες κατοικίες.
-Στα 100-150 μέτρα υπάρχουν , αποθήκες τις ΕΑΣ που χρησιμοποιούνται για αποθήκες τροφίμων μεγάλης επιχείρησης, έκθεση επίπλων, επιχείρηση παραγωγής αλεύρων (μύλος), επιχείρηση ξυλείας, μάντρα οικοδομικών υλικών, τρείς επιχειρήσεις επισκευής αυτοκινήτων
-Στα 600-650 υπάρχει ο νεοαναγειρόμενος οικισμός « το Χωριό της Αγάπης» στον οποίο διαμένουν μέχρι τώρα 14 οικογένειες και αναμένεται να χτιστούν συνολικά 40 οικίες, ενώ στην ίδια απόσταση υπάρχουν δύο βενζινάδικα και ένας σταθμός αυτοκινήτων
-Στα 750-800 μέτρα εντοπίζονται τα πρώτα σπίτια του πολεοδομικού συγκροτήματος της πόλης των Γρεβενών και όχι στα 2Κμ όπως αναφέρεται.
-Στα 1000 μέτρα υπάρχει ο νέος οικισμός του Δοξαρά, ενώ στα 1500 μέτρα ο παλιός οικισμός.
-Σε απόσταση 800 έως 1000 περίπου μέτρων βρίσκονται επίσης, επιχείρηση παρασκευής αλεύρων (μύλος), επιχείρηση παραγωγής βιολογικών προιόντων, επιχειρήσεις μαρμάρων και οικοδομικών υλικών και άλλες εμπορικές επιχειρήσεις,.
-Σε απόσταση 1000 περίπου μέτρων καταλήγει το μονοπάτι αναψυχής που ξεκινάει από το Καστράκι.
-Τέλος στα 1500 μέτρα περίπου βρίσκεται το θέατρο του Καστρακίου.
Τόσο στο περιεχόμενο όσο και στο παράρτημα της μελέτης δεν παρατίθεται επικαιροποιημένος Χάρτης της περιοχής , στον οποίο να αποτυπώνονται τα υφιστάμενα οικοδομήματα ( μεταξύ άλλων και οικίες όπως αναφέρθηκε).
2. Στην Παράγραφο 4.3.1.9. Βοηθητικές εγκαταστάσεις αναφέρεται:
Γεώτρηση: « για την κάλυψη των αναγκών της εγκατάστασης σε νερό προβλέπεται η διάνοιξη γεώτρησης. Το νερό αυτό θα καλύπτει τόσο τις απαιτήσεις σε παραγωγή νερού όσο και τις απαιτήσεις σε νερό για ψύξη και απομάκρυνση της τέφρας»
Αμέσως παρακάτω αναφέρει: « η εγκατάσταση πρόκειται να προχωρήσει στην ανόρυξη γεώτρησης, προκειμένου να καλύψει μέρος των αναγκών της σε νερό.»
Στην παράγραφο 4.3.3.3 Κατανάλωση νερού αναφέρει επίσης: «η Μονάδα για την λειτουργία της απαιτεί περίπου 30 m3 νερού το καλοκαίρι και 15 m3 το χειμώνα».
Τα ερωτήματα που γεννώνται είναι πολλά:
-Πόση τελικά είναι η ποσότητα του νερού που απαιτείται 30 m3 την ώρα, 30 m3 την ημέρα, το καλοκαίρι ολόκληρο ; Το ερώτημα είναι μεγάλης σημασίας γιατί σε αναλογία με την κατανάλωση νερού θα είναι και τα υγρά απόβλητα του εργοστασίου.
-η γεώτρηση θα καλύπτει μέρος των αναγκών σε νερό, το υπόλοιπο μέρος των αν αναγκών από πού θα καλύπτεται;
- Σε ενδεχόμενη περίπτωση που η γεώτρηση έχει μικρές ποσότητες νερού, ποιο είναι το εναλλακτικό σενάριο υδροδότησης της μονάδας;
3. ΥΓΡΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ κατά την φάση λειτουργίας
Στην παράγραφο 7.3.7.2. αναφέρεται «Η λειτουργία της μονάδας έχει ως συνέπεια το σχηματισμό σημαντικών ποσοτήτων υγρών αποβλήτων, τα οποία προέρχονται από :
Όμβρια ύδατα, Βιομηχανικά Λύματα, Λύματα Προσωπικού»
Παρακάτω στην παράγραφο 8.2 στην αντιμετώπιση και παρακολούθηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων αναφέρει «τα όμβρια ύδατα συγκεντρώνονται στην περιοχή του καυστήρα της βιομάζας, στην περιοχή μπροστά από το κτίριο και στο χώρο μετακίνησης των φορτηγών. Αποτελούνται από όμβρια ύδατα που έπεσαν στις περιοχές αυτές, όπως και τα όμβρια που συλλέγονται από τα στέγαστρα των κτιρίων. Τα πρώτα περισυλλέγονται από φρεάτια με ανοιχτή καταπαχτή, ενώ τα δεύτερα από φρεάτια περισυλλογής υδάτων»
Με δεδομένο ότι τα όμβρια θα που θα περισυλλέγονται από το χώρο του εργοστασίου θα είναι επιβαρυμένα με, υπολείμματα βιομάζας από τους χώρους φορτοεκφόρτωσης, υπολείμματα τέφρας, το ερώτημα που παραμένει αναπάντητο είναι: που θα καταλήγουν τελικά τα όμβρια ύδατα μετά την περισυλλογή τους;
Όσον αφορά τα βιομηχανικά απόβλητα η μελέτη αναφέρει «τα υγρά απόβλητα από τα επιμέρους τμήματα της εγκατάστασης θα διέρχονται από λιποσυλλέκτη και θα διοχετεύονται στο Δημοτικό δίκτυο αποχέτευσης ακαθάρτων καθώς πρόκειται για μη επιβαρυμένα απόβλητα»
Με δεδομένο ότι όπως αναφέρεται στην παράγραφο 7.3.8.2. « το 40% της παραγόμενης τέφρας (ήτη 23 tn/ημέρα Χ 40% Χ 365 ημέρες =3.358 Τόνοι τέφρας) παρασύρεται από νερό που θα κυκλοφορεί μέσω ειδικής διάταξης στον πυθμένα του θαλάμου καύσης( διάταξη redler) και θα συλλέγεται με την μορφή υγρού αποβλήτου», προκύπτουν τα εξής ερωτήματα:
α) Ποια θα είναι η ποσότητα των υγρών αποβλήτων που θα καταλήγουν στο Δημοτικό δίκτυο αποχέτευσης;
β) Υπάρχει σύμφωνη γνώμη ( Βεβαίωση) της ΔΕΥΑΓ ότι μπορεί να απορροφήσει και ποιόν όγκο των υγρών αποβλήτων που θα περιέχουν μάλιστα και 3.358 τόνους ετησίως τέφρα;
γ) Είναι αρκετός ένας λιποσυλλέκτης μόνο, για τον καθαρισμό των υγρών αποβλήτων;
Ατμοσφαιρικό Περιβάλλον – Αέριες εκπομπές
Κατόπιν εξέτασης της κατατεθείσας ΜΠΕ παρατηρείται ότι δεν υφίσταται τεκμηρίωση – μελέτη ανάλυσης του καυσίμου που θα χρησιμοποιηθεί για την λειτουργία της μονάδας. Η μελέτη ανάλυσης θα τεκμηριώσει το ποσοστό και το είδος των εκπεμπόμενων αέριων ρύπων, καθώς και την επακριβή απαραίτητη αντιρρυπαντική τεχνολογία προς εφαρμογή.
Στο κεφάλαιο 7 Εκτίμηση και αξιολόγηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων και συγκεκριμένα στην παράγραφο 7.3.5.2. αναφέρεται: «Ωστόσο σε ορισμένες περιπτώσεις εφόσον δεν λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα ελέγχου των αερίων εκπομπών και δεν γίνεται η κατάλληλη ρύθμιση των καυστήρων είναι δυνατόν να παρατηρηθούν αυξημένες εκπομπές σε CO, σωματίδια και σκόνη».
Επίσης στο κεφάλαιο 8 Αντιμετώπιση και παρακολούθηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και ειδικότερο στην παράγραφο 8.3 αναφέρεται : «Η εγκατάσταση , λόγω της φύσης των επιτελούμενων διεργασιών θα αποτελεί σημαντική πηγή αέριων ρύπων , που σχετίζονται με την καύση, όπως αναφέρθηκε στην προηγούμενη ενότητα. Η παροχή των καυσαερίων εκτιμάται ότι θα είναι της τάξης των 93.000 Μ3/ ώρα».
Σύμφωνα με την βιβλιογραφία Ελληνική και ξένη καθώς και την Διπλωματική Εργασία της Λασποπούλου Ταρίνας με επιβλέποντα τον καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών Εμμανουήλ Κακαρά
που δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο του 2008 κατά την καύση της βιομάζας δασικής προέλευσης, απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα οι εξής ρύποι:
α) CO2 Γι’ αυτό η μελέτη υποστηρίζει πως το ισοζύγιο είναι ουδέτερο διότι το CO2 που εκλύεται κατά την καύση της βιομάζας, έχει δεσμευτεί από τα φυτά κατά την διάρκεια της ζωής τους. Υπάρχει όμως και μια άλλη πλευρά όπως η Βρετανική Υπηρεσία Περιβάλλοντας η οποία μετά από έρευνά της κάνει έκλυση προς την Βρετανική Κυβέρνηση να πάρει μέτρα για τις εταιρείες που χρησιμοποιούν μεγάλες ποσότητες βιομάζας διότι η βιομάζα ως καύσιμη ύλη μπορεί να αυξήσει τις εκπομπές του CO2 μέχρι το 2030, σε σχέση με τα ορυκτά καύσιμα. Δεν υπάρχει καμία αναφορά στην μελέτη για την ποσοστιαία του αναλογία στους ρύπους, καθώς και στον βαθμό απόδοσης της προτεινόμενης αντιρρυπαντικής τεχνολογίας.
β) CO ο συγκεκριμένος ρύπος είναι εύφλεκτο αέριο , με δυσάρεστη οσμή και η έκθεση του σε υψηλές συγκεντρώσεις είναι επικίνδυνη. Δεν υπάρχει καμία αναφορά στην μελέτη για την ποσοστιαία του αναλογία του στους ρύπους καθώς και στον βαθμό απόδοσης της προτεινόμενης αντιρρυπαντικής τεχνολογίας.
γ) SO x, NO x είναι οι ρύποι που προκαλούν την όξινη βροχή . Στο κεφάλαιο 8 Αντιμετώπιση και παρακολούθηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και ειδικότερο στην παράγραφο 8.3.2. Σύστημα έγχυσης ασβεστίου αναφέρεται: «Για την κατακρήμνιση των όξινων συστατικών που περιέχουν τα απαέρια προβλέπεται η ενσωμάτωση συστήματος έγχυσης ασβεστίου . Λόγω της φύσης των καυσίμων, κυρίως παρθένα ξυλεία, το σύστημα θα είναι περιορισμένων διαστάσεων». Με δεδομένο ότι όπως αναφέρεται στο κεφάλαιο 4 παράγραφος 4.3.3.1. « Ως καύσιμη ύλη θα χρησιμοποιείται βιομάζα και ποιο συγκεκριμένα υπολείμματα δασικής ύλης και ξυλείας είτε 100% είτε σε ανάμειξη με αγροτικά υπολείμματα , το ποσοστό των οποίων δεν μπορεί να υπερβαίνει το 40%».
θεωρούμε ότι το 40% τον αγροτικών υπολειμμάτων δεν είναι κυρίως παρθένα ξυλεία, αλλά υπολείμματα αγροτικών καλλιεργειών, επιβαρημένα με ανόργανα χημικά λιπάσματα και φυτοφάρμακα οπότε και η αντιμετώπιση της αντιρρυπαντικής τεχνολογίας θα πρέπει να είναι διαφορετική.
Επίσης, όπως και για τους προηγούμενους ρύπους, δεν υπάρχει καμία αναφορά στην μελέτη για την ποσοστιαία τους αναλογία στους ρύπους, καθώς και στον βαθμό απόδοσης της προτεινόμενης αντιρρυπαντικής τεχνολογίας.
δ) Σωματίδια . Πρόκειται για τον πιο προφανή αλλά και τον πιο σύνθετο ρυπαντή.
Κατηγοριοποιούνται ανάλογα με την διάμετρό τους , τα μεγαλύτερα σε διάμετρο πέφτουν στην γη, επικάθονται στα φύλλα των δέντρων εμποδίζοντας έτσι την απορρόφηση του CO2, καθώς και την ηλιακή ακτινοβολία να εισχωρήσει στο εσωτερικό των φύλλων. Τα μικρότερα σε μέγεθος αιωρούνται στην ατμόσφαιρα για μεγάλη χρονική περίοδο και είναι αυτά που κατακρατούνται από το ρινικό σύστημα του ανθρώπου δημιουργώντας αναπνευστικά και άλλου είδους προβλήματα. Στην μελέτη είναι ο μοναδικός ρύπος στον οποίο αναφέρεται ο βαθμός απόδοσης της προτεινόμενης αντιρρυπαντικής τεχνολογίας, στο κεφάλαιο 8 και στην παράγραφο 8.3.1. Στοιχεία κυκλώνων αναφέρεται: «Η μονάδα θα διαθέτει συστοιχία κυκλώνων η οποία θα επιτυγχάνει μείωση των σωματιδίων από τα καυσαέρια της τάξεως του 85%».
Άρα το υπόλοιπο 15% θα διοχετεύεται στην ατμόσφαιρα.
Δεν αναφέρεται όμως η ποσοστιαία αναλογία στο σύνολο των ρύπων.
ε) σύμφωνα με τις πηγές που αναφέρθηκαν παραπάνω κατά την καύση της βιομάζας εκλύονται και άλλοι ρύποι όπως : πολυαρωματικοί υδρογονάνθρακες που μερικοί από αυτούς είναι τοξικοί, διοξίνες, και υδροχλώριο του οποίου η ποσότητα εξαρτάται από την ποιότητα της βιομάζας και μπορεί να προκαλέσει βλάβες στην χλωρίδα της περιοχής.
Στην μελέτη δεν υπάρχει καμία αναφορά στους εν λόγω ρύπους.
στ) στο κεφάλαιο 4 και στην παράγραφο 4.3.3.1. Κατανάλωση πρώτων υλών αναφέρεται: «Στον προτεινόμενο καυστήρα είναι δυνατή η καύση φυτικών υπολειμμάτων, πριονιδιού, φλοιού ξύλου, και λοιπών υπολειμμάτων δασικής προέλευσης και επεξεργασίας ξύλου».
Τα υπολείμματα επεξεργασίας ξύλου κατά κανόνα μπορεί να περιέχουν : ρητίνες, συνθετικά χρώματα, βερνίκια, εντομοκτόνα, κόλλες βιομηχανικής χρήσης και άλλες χημικές ουσίες βιομηχανικής προέλευσης.
Κατά την καύση τέτοιων ουσιών εκλύονται επικίνδυνες, τοξικές ουσίες, για τις οποίες δεν υπάρχει καμία αναφορά και καμία πρόβλεψη στο σύστημα αντιρρυπαντικής τεχνολογίας που προτείνεται στην μελέτη.
5. Σε σχέση με τους αέριους ρύπους αξίζει να αναφερθεί ότι, στην Ελλάδα δεν υπάρχει νομοθεσία που να προβλέπει τα ανώτερα όρια εκπομπών, που προέρχονται από την καύση της βιομάζας. Υπάρχει μόνο η 29457/15/11/05 κοινή Υπουργική Απόφαση με την οποία γίνεται συμμόρφωση με τις διατάξεις της οδηγίας 2001/80/ΕΚ του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2001 «για τον περιορισμό των εκπομπών στην ατμόσφαιρα ορισμένων ρύπων από μεγάλες εγκαταστάσεις καύσης».
Η εν λόγω απόφαση εφαρμόζεται στις εγκαταστάσεις καύσης που προορίζονται για την παραγωγή ενέργειας και έχουν ονομαστική θερμική ισχύ τουλάχιστον ίση προς 50ΜW.
Απλά αναφέρουμε πως η ονομαστική θερμική ισχύς της εν λόγω μονάδας είναι
49,92 ΜW!!! Τυχαίο;
6. Στο κεφάλαιο 6 και στην παράγραφο 6.2.2 Μορφολογικά και τοπιολογικά χαρακτηριστικά αναφέρεται: « Ο Δήμος Γρεβενών έχει επιμήκη μορφή με διεύθυνση Β-Ν και η περιοχή χαρακτηρίζεται για το ήπιο ανάγλυφο της». Η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων περιγράφει τα κλιματολογικά, βιοκλιματικά μορφολογικά, εδαφολογικά κτλ χαρακτηριστικά του Δήμου και του νομού γενικότερα και αγνοεί ( ή αποσιωπεί) παντελώς , το ανάγλυφο και το μικροκλίμα που διαμορφώνεται στην περιοχή παρέμβασης, που συμπίπτει με την πόλη των Γρεβενών. Η Πόλη είναι χτισμένη σε κοιλάδα, που παρουσιάζει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κυρίως ανέμων θερμοκρασίας και βροχόπτωσης και η οποία έχει κατεύθυνση βορειοανατολικά(ΒΑ) προς την γέφυρα της Eγνατίας οδού, ενώ εντοπίζονται δύο ανοίγματα, (ΒΔ) προς την Κυρά Καλή και (ΝΔ) προς τον Δοξαρά ,όπου και η θέση ανέγερσης του εργοστασίου. Με δεδομένο ότι, σύμφωνα με την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία και από παρατηρήσεις του Μετεωρολογικού σταθμού, που βρίσκεται Στο 1Ο ΕΠΑΛ Γρεβενών, επικρατούν στο λεκανοπέδιο των Γρεβενών ΒΑ άνεμοι τον Ιούλιο και Σεπτέμβριο, ενώ τους υπόλοιπους μήνες επικρατούν κυρίως Δ, ΒΔ, ΝΔ, άνεμοι χαμηλής σχετικής έντασης από 0,5 έως 1,6 Km/h , αναμένεται έκλυση και διοχέτευση των αέριων ρύπων, με την βοήθεια των ανέμων, εντός της πολεοδομικού συγκροτήματος της πόλης των Γρεβενών για την συντριπτικά μεγαλύτερη διάρκεια του έτους.
Προβλέπεται για την αποφυγή του φαινομένου αυτού κάποιο μέτρο αντιμετώπισή του , αλλά και εκτίμηση βάση Μαθηματικού Μοντέλου Προσομοίωσης της αναμενόμενης διασποράς(Μοντέλο Διάχυσης Ρύπων) και κατανομής των ρύπων στην πόλη των Γρεβενών; Και πως φυσικά θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο αυτό, όταν αποσιωπάται και ούτε καν αναφέρεται στην Μελέτη;;;!!!!
7. Στο κεφάλαιο 4 και στην παράγραφο 4.3.1.9. βοηθητικές εγκαταστάσεις αναφέρεται: «Ηλεκτρογεννήτρια έκτακτης ανάγκης : το εφεδρικό ηλεκτροζεύγος θα λειτουργεί με πετρέλαιο και θα είναι ικανό να παρέχει την αναγκαία ισχύ για την διατήρηση της λειτουργίας ολόκληρου του σταθμού συμπαραγωγής ηλεκτρισμού – θερμότητας και του δικτύου τηλεθέρμανσης».
Από την βιβλιογραφία διαβάζουμε ότι λόγω της φύσης του χρησιμοποιούμενου καυσίμου (βιομάζα) και για να διατηρείται η παραγωγή σε υψηλούς βαθμούς απόδοσης, απαιτείται συχνή συντήρηση των λεβήτων βιομάζας( εκκαπνισμός των λεβήτων).
Στην μελέτη δεν υπάρχει αναφορά για την συχνότητα συντήρησης του λέβητα, την διάρκεια, καθώς και για τα μέτρα που θα ληφθούν για τους αέριους ρύπους που θα εκλύονται από την καύση του πετρελαίου της ηλεκτρογεννήτριας, δεδομένου του μεγέθους της.
8. Σχετικά με τα στερεά απόβλητα επισυνάπτεται Δήλωση Πρόθεσης Συνεργασίας με την εταιρεία Ηρακλής που αναφέρει, πως η συγκεκριμενοποίηση των όρων και του τρόπου συνεργασίας θα προκύψει από διαπραγματεύσεις και συμφωνία των δύο μερών. Επίσης στην μελέτη αναφέρεται πως οι 23 τόνοι τέφρας που θα παράγονται ημερησίως μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως λίπασμα για τους αγρότες της περιοχής και ότι η εταιρεία διερευνά και εναλλακτικούς τρόπους διάθεσης.
Υπάρχουν για την πρόταση της χρήσης ως λίπασμα βεβαιώσεις αποδοχής από τους αγρότες της περιοχής;
Ποια είναι η πρόβλεψη για την διάθεση της τέφρας, κατά τους μήνες που δεν απαιτείται λίπανση των αγροτικών εκτάσεων;
Πως θα αποθηκεύονται ή θα διαχειρίζονται εκείνο το διάστημα 23 τόνοι τέφρας την ημέρα;
9. Στο κεφάλαιο 7 και στην παράγραφο 7.3.6.2 Ακουστικό περιβάλλον, δονήσεις, ακτινοβολίες Φάση λειτουργίας αναφέρεται: «Η στάθμη θορύβου κατά την φάση λειτουργίας της μονάδας ηλεκτροπαραγωγής αναμένεται ότι δεν θα ξεπερνά τα 80dB.
Σε απόσταση ενός μέτρου περιμετρικά του λέβητα. Επομένως δεν προβλέπεταιυπέρβαση των ανώτερων επιτρεπτόμενων ορίων θορύβου».
Είναι η μοναδική αναφορά της μελέτης, στο θέμα του θορύβου από την λειτουργία της μονάδας. Ωστόσο δεν υπάρχει καμία απολύτως αναφορά, για την ηχορύπανση που θα προκαλείται από τα βαρέα οχήματα μεταφοράς της βιομάζας, την συνεχή και αδιάλειπτη λειτουργία των βαρέων μηχανημάτων φορτοεκφόρτωσης της βιομάζας.
Όπως αναφέρθηκε και στο πρώτο θέμα σε απόσταση αναπνοής των 50-100 μέτρων υπάρχουν κατοικίες, βιοτεχνίες και άλλες επιχειρήσεις.
Πως προστατεύονται όλοι αυτοί από την παραπάνω ηχορύπανση;
Στην βιβλιογραφία αναφέρεται πως για την αποφυγή τέτοιων οχλήσεων η Ευρωπαική Ένωση συνιστά την αποφυγή κατασκευής των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής από βιομάζα, εντός και πλησίον κατοικημένων περιοχών και την μόνωση των εστιών θορύβου.
10. Στο κεφάλαιο 5 Εναλλακτικές λύσεις εξετάζονται δύο σενάρια η εγκατάσταση μονάδας ηλεκτροπαραγωγής μόνο και η εγκατάσταση δικτύου τηλεθέρμανσης μόνο.
Δεν υπάρχει παρουσίαση εναλλακτικών λύσεων, με ενδεικτικό σχέδιο για κάθε λύση, που να έχει σχέση με α) Με την θέση του έργου β) Το μέγεθος του έργου γ) τα τεχνικά χαρακτηριστικά δ) Τα μέτρα ελέγχου των επιπτώσεων.
11. Στην μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και στο κεφάλαιο 3.2.3 Στόχος και σημασία του προτεινόμενου έργου διαβάζουμε ότι η «λειτουργία δικτύου τηλεθέρμανση θα ενισχύσει την ενεργειακή αυτονομία της περιοχής». επίσης αναφέρεται ότι «η Μονάδα θα απαιτεί την καύση περί των 150.000 τόνων (σε περίπτωση καύσης καθαρής δασικής ύλης σε ποσοστό 100%) ετησίως».
Βάσει ποιας μελέτης εκτιμάται ότι ο νομός Γρεβενών διαθέτει παραγωγή βιομάζας ανάλογη με τις ποσοτικές και ποιοτικές απαιτήσεις της εν λόγω μονάδας;
Με ποιο τρόπο ενισχύεται η ενεργειακή αυτονομία της περιοχής;
Αν ο νομός δεν διαθέτει την απαιτούμενη ποσότητα πως τεκμηριώνεται ποσοτικά και ποιοτικά η κάλυψη των αναγκών της και από ποια πηγή εγγυάται η επάρκεια και η ποιότητα της καύσιμης ύλης;
Με βάση :
α) τις παραπάνω παρατηρήσεις επί της ΜΠΕ
β) την άποψη ότι και στην περίπτωση των Α.Π.Ε. η ποιότητα ως προς την πηγή (δηλαδή ως προς το «καύσιμο» που χρησιμοποιούν) δεν συνεπάγεται αυτοδικαίως και την ηπιότητα των κατάλληλων εγκαταστάσεων αξιοποίησής τους. Με αυτήν την έννοια, τα σχετικά έργα δεν κατατάσσονται αυτονόητα στην κατηγορία των ήπιων ή φιλικών προς το περιβάλλον έργων, ούτε προωθούν άκριτα τη βιώσιμη ανάπτυξη (Γ. Γιαννακούρου, Γ. Κρεμλή, Γλ. Σιούτη, Η εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου περιβάλοντος στην Ελλάδα, σελ. 305 επ.).
γ) την άποψή μας ότι όλοι οι φορείς της Πόλης θα πρέπει να μελετούν, συζητούν, συναποφασίζουν για την ορθολογική ανάπτυξη (οικιστική, βιοτεχνική, βιομηχανική, τουριστική) της Πόλης.
δ) την άποψη ότι το <προλαμβάνειν> είναι προτιμότερο του <θεραπεύειν>
Προτείνουμε:
- Την ανέγερση και λειτουργία της μονάδας σε περιοχή κοινής αποδοχής, που θα προκύψει κατόπιν διαβούλευσης όλων των φορέων της Πόλης .
- Την εκπόνηση Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων η οποία δεν θα υποτιμά την νοημοσύνη των κατοίκων της Πόλης και δεν θα μειώνει την αξία του ίδιου του έργου.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΡΕΒΕΝΙΩΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
« ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ»
Για το Δ/Σ
Ο Πρόεδρος
Γεώργιος Καλαμάρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου