Επιστολή αγανάκτησης αστυνομικών στους βουλευτές Αλεξανδρούπολη

Μοιραστείτε το στο facebook
Επιστολή αγανάκτησης με αποδέκτες τους βουλευτές Αλεξανδρούπολης έστειλαν συνδικαλιστές αστυνομικοί διαμαρτυρόμενοι για τους..
πενιχρούς μισθούς τους και τις μειώσεις που τους έχουν γίνει.

Στην επιστολή αναφέρουν τα προβλήματά τους και τους καλούν-εκείνους δηλαδή που έχουν έστω και λίγο φιλότιμο- να παραιτηθούν.

Ακολουθεί η επιστολή

«Μετά το μνημόνιο 1,2,3,… και όλους αυτούς τους νόμους που θα μας έσωζαν από την χρεοκοπία …Δυστυχώς κύριοι … επτωχεύσαμεν !Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνεύσει κάποιος το τελευταίο-αιφνιδιαστικό κούρεμα του μισθού μας που μόλις σήμερα το πρωί είδαμε στα τερματικά των υπηρεσιών μας;

Μας είχατε υποσχεθεί ότι θα μας πληρώνατε αυτό το μήνα το ένα πενθήμερο από τα τέσσερα που δουλέψαμε τον περασμένο Οκτώβριο και το 59% (59% εδώ γελάμε ούτε 58% ούτε 60%) των ωρών από τη νυχτερινή μας εργασία (που επίσης δουλέψαμε) για τον ίδιο μήνα.

Και όμως Κύριοι για μια ακόμη φορά μας είπατε ψέματα, μας κοροϊδέψατε, μας κάνατε να αισθανθούμε τόσο μικροί και ανήμποροι που ο θυμός μας πλέον άρχισε να ξεχειλίζει, να γίνεται οργή, μίσος και να μην θέλουμε πλέον όχι απλά να ξαναμιλήσουμε μαζί σας, έστω και από τη θεσμική μας θέση αλλά και να σας ξανασυναντήσουμε ακόμη και στο δρόμο.

Αυτό το ποσό από το μισθό μας που εσείς με τόση ευκολία μεταθέτετε την πληρωμή του σε κάποιους από τους επόμενους μήνες, για μας είναι πλέον τρομερά μεγάλο και άκρως απαραίτητο για την επιβίωση μας και για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών μας.

Όλα αυτά τα χρόνια Κύριοι, δεν είχαμε μάθει να ζούμε σαν βασιλιάδες, πατούσαμε στη γη, αλλά προχωρούσαμε με ψηλά το κεφάλι, ήμασταν υπερήφανοι για το λειτούργημα που κάναμε, για τους εαυτούς μας και για τις οικογένειές μας.

Τώρα πλέον αδυνατούμε να ανταπεξέλθουμε στις βασικές μας υποχρεώσεις, στα δάνεια μας, στα φροντιστήρια των παιδιών μας, στο να μπορούμε να παρέχουμε στην οικογένειά μας τα προς το ζην. Όπως αντιλαμβάνεσθε όλα τα παραπάνω που αναφέραμε, δεν έχουν ίχνος πολυτέλειας, αλλά μιλάμε μόνο για τα αναγκαία.

Δεν γνωρίζουμε αν μπορείτε να αντιληφθείτε, τι εννοούμε, όταν μιλάμε για τα απολύτως αναγκαία, δηλαδή αυτά που άπτονται των καθημερινών μας υποχρεώσεων, καθόσον με την πολιτική που έχετε εσείς ψηφίσει, οι πολίτες χωρίστηκαν σε “πρόβατα και ερίφια”, δηλαδή σ’ αυτούς που ζουν πολυτελώς και σ’ αυτούς που παλεύουν, όπως εμείς, για τα απολύτως αναγκαία. Εσείς σπουδάζετε τα παιδιά σας σε πανεπιστήμια του εξωτερικού ενώ εμείς αδυνατούμε ακόμη και σε αυτά τα φτωχοποιημένα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα της Χώρας μας.

Με ποια διάθεση να εργασθούμε, όταν χρειάζεται να διεκδικούμε τα δεδουλευμένα μας;

Με ποια διάθεση να εκπληρώνουμε τα καθήκοντά μας, όταν έχουμε καταντήσει να ντρεπόμαστε να περπατήσουμε στους δρόμους, να μιλήσουμε σε φίλους, να έρθουμε σε οποιαδήποτε επαφή με κόσμο;

Ποια αξιοπρέπεια μας έχει απομείνει, όταν μας καταντήσατε ζητιάνους;

Ο έλληνας αστυνομικός ήταν πάντα περήφανος και φιλότιμος. Με τα χαρακτηριστικά αυτά μπορούσε να κάνει το καθήκον του και να απαιτήσει τα αντίστοιχα και από τον πολίτη.
Δεν γνωρίζουμε αν μπορείτε πλέον να αντιληφθείτε, ως πολιτικοί τι σημαίνουν αυτά τα δύο.

Σας έχουμε απευθύνει άπειρες εκκλήσεις, τις οποίες κυριολεκτικά “πετάξατε στα σκουπίδια”.

Καλούμε δε τους συναδέλφους που υπηρετούν στην προσωπική ασφάλεια των βουλευτών ως ένδειξη διαμαρτυρίας να αποχωρίσουν και να επιστρέψουν στις υπηρεσίες τους.

Κύριοι βουλευτές, οι θέσεις σας και η ισχύς σας πρέπει να πηγάζει από την λαϊκή βούληση όσων σας εξέλεξαν και σας ψήφησαν για να τους εκπροσωπείτε στην Ελληνική Βουλή και όχι από κομματική πειθαρχία. Με τις πράξεις σας φανήκατε αναξιόπιστοι, μεροληπτικοί και ιδιοτελείς.

Κύριοι βουλευτές, ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες των πράξεών του, είναι καιρός να αναλάβετε και εσείς τις δικές σας, άλλωστε εσείς αποφασίσατε να ακολουθήσετε αυτό το δρόμο “για να μας σώσετε”, δεν σας το ζητήσαμε εμείς.
Κύριοι βουλευτές, για όσο καιρό εσείς θα ψηφίζετε μνημόνια για εμάς θα είστε ανεπιθύμητοι.

Σε όποιους από εσάς έχει παραμείνει έστω και λίγο φιλότιμο και θέλει να διαχωρίσει τη θέση του, υπάρχει και ο άλλος δρόμος, αυτός της παραίτησης».

gatzoli.gr