Ένας νιόπαντρος γυρίζει στο σπίτι του από το γραφείο.
– Αγάπη μου, λέει στη ξανθιά γυναίκα
του, δε θα ήθελα να σε βάλω σε κόπο, αλλά κάλεσα τον προϊστάμενό μου να φάμε μαζί.
– Χρυσέ μου, δεν έχω ετοιμάσει τίποτα … Έχουμε μόνο λίγο ρύζι.
– Δεν πειράζει, έχω ένα σχέδιο.
Όταν θα έρθει ο προϊστάμενος, θα του πω ότι έχουμε ένα περίφημο κοτόπουλο. Εσύ θα είσαι στην κουζίνα και εκείνη τη στιγμή θα σπάσεις ένα πιάτο. Εγώ θα φωνάξω: “Ελπίζω να μην είναι το κοτόπουλο”, και εσύ θα απαντήσεις: “Δυστυχώς!” Έτσι ο προϊστάμενος θα φάει το ρύζι. Κατάλαβες;
– Ναι, αγάπη μου.
Ο προϊστάμενος καταφθάνει. Κάθεται στο τραπέζι και… ξαφνικά ακούγεται ένας τρομερός κρότος από πιάτα που σπάνε.
– Ελπίζω να μην είναι το κοτόπουλο! αναφωνεί ο σύζυγος.
Και από την κουζίνα ακούγεται λυπημένη η φωνή της συζύγου:
– Όχι, αγάπη μου, το ρύζι ήταν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου