Κι εσύ '' καρμπυρατέρ ''; - Γράφει ο Δημήτρης Ζολώτας

Μέσα δεκαετίας του ΄80.Το Καστράκι γίνεται '' must ''. Μεμονωμένοι πεζοπόροι ή περιπατητές οργώνουν τα μονοπάτια ή τις διαδρομές της περιοχής. Εξέχουσα περίπτωση αποτελούν άνθρωποι οι οποίοι πάσχουν από κάποιο καρδιολογικό πρόβλημα και με οδηγίες του θεράποντος ιατρού τους ''ρίχνουν'' καθημερινά χιλιόμετρα .Σιγά- σιγά όλοι αυτοί γίνονται ομάδες , αναγνωρίζονται δε μεταξύ τους με το συνθηματικό. '' κι εσύ καρμπυρατέρ '' ; όπου καρμπυρατέρ είναι η καρδιά.

Τα βράδια, στις κοσμικές τους εξόδους , οι ομάδες αυτές ανταγωνίζονται λεκτικά για τον αριθμό των χιλιομέτρων που περπάτησαν,άλλως ''ντερικώνονται''*. 

Με τον τρόπο αυτό ο ανταγωνισμός λαμβάνει οπαδικό χαρακτήρα που πολλές φορές ανεβάζει τα ντεσιμπέλ της έντασης.

 

 

Εν τω μεταξύ νέοι πεζοπόροι εμφανίζονται στο άλσος οι οποίοι , όταν συναντώνται στο δάσος , ερωτώνται με σκωπτική διάθεση '' κι εσύ καρμπυρατέρ ΄΄;και η συνήθης απάντηση ήταν καταφατική για να μη χαλάσουν το κλίμα.

Το 1998 η στήλη ΄΄ ΒΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣ ΄΄στην κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας '' ΤΟ ΒΗΜΑ '',υποστηρίζει ότι σε άλσος των Γρεβενών ανιχνεύθηκε ουράνιο.Ο μύθος αναφέρει ότι με την αποχώρηση των συμμαχικών στρατευμάτων, μετά την ήττα του Άξονα, θάφτηκαν τα τανκς την περιοχή και γι΄αυτό εκλύεται ουράνιο , το οποίο σημειωτέον είναι επιβλαβές για την υγεία.Και τότε όλοι κάνουμε '' ζατς''.

Πολλά χρόνια αργότερα , καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων αναφέρει ότι άλσος των Γρεβενών έχει κατάλοιπα ραδιενέργειας , αποτέλεσμα της έκρηξης στο Τσερνομπίλ.Την είδηση αυτή οι γηγενείς την ξεπερνούν ανώδυνα, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά.

 

 

Σήμερα το άλσος ''ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ '' αποτελεί το βασικό πνεύμονα των Γρεβενών αφού θεραπεύει πάσαν νόσον και αναπτερώνει το ηθικό μας.

*  ''Ντερικώνομαι''=αυτοθαυμάζομαι, αποκτώ με τη φαντασία μου ύψος, γίνομαι '' Φασούλας''.