Οι 20 Προφητείες που Εκπληρώθηκαν για τον Ιησού Χριστό

Ο αριθμός των προφητειών της Αγίας Γραφής που έχουν εκπληρωθεί είναι εκατοντάδες, αλλά σήμερα ελάχιστες γνωρίζουμε μια και πέρασαν τόσα πολλά χρόνια από τότε.

Και ο λόγος είναι απλός: 

Η Αγία Γραφή περιγράφει την ιστορία του λαού του Ισραήλ επί δύο χιλιετίες —από τον Αβραάμ μέχρι την εποχή του Ιησού Χριστού. 

Ωστόσο, η αντίληψή μας για το παρελθόν έχει τα δικά της χαρακτηριστικά: Όσο πιο μακρινό είναι ένα γεγονός χρονικά από εμάς, τόσο πιο αδύναμη είναι η διανοητική και συναισθηματική μας αντίδραση σε αυτό.

Πράγματι, γιατί να ενδιαφέρει έναν σύγχρονο άνθρωπο του 21ου αιώνα ένα γεγονός που συνέβη πριν από τρεις χιλιάδες χρόνια αν κάποιος εκστόμισε μια προφητεία που εκπληρώθηκε & επαληθεύτηκε επακριβώς & περίτρανα, ας πούμε, πριν από δύο χιλιάδες επτακόσια χρόνια; 

Όλα αυτά συνέβαιναν πάρα πολύ παλιά. Από τότε πολύ νερό κύλησε κάτω από την γέφυρα, από εκείνες τις αρχαίες εποχές.

Υπάρχει όμως μια κατηγορία βιβλικών προφητειών, τις οποίες μπορούμε να θεωρήσουμε εξαίρεση. Είναι αλήθεια ότι και οι ίδιες αυτές οι προφητείες είναι γνωστές κυρίως στους ειδικούς μελετητές της Αγίας Γραφής. Όμως εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι, που ζούνε σήμερα, γνωρίζουν πώς εκπληρώθηκαν. Πρόκειται για τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης οι οποίες είναι σχετικές με τον Ιησού Χριστό.

Βέβαια, είναι πολύ λίγοι οι πιστοί Χριστιανοί που μπορούν να περιηγηθούν με οικειότητα & σιγουριά τις εκατοντάδες σελίδες της Παλαιάς Διαθήκης. Τα Ευαγγέλια βέβαια είναι ένα άλλο θέμα. Είναι πολύ σύντομα και δεν περιγράφουν τα δύο χιλιάδες χρόνια της ιστορίας του Ισραήλ, αλλά περιορίζονται μόνο στις περίπου τρεις και κάτι δεκαετίες της επίγειας ζωής του Ιησού Χριστού. Το περιεχόμενό του είναι σε γενικές γραμμές γνωστό σε όλους σχεδόν τους μορφωμένους ανθρώπους της Γης. Οι ιστορίες που περιγράφονται στα Ευαγγέλια είναι ουσιαστικά η εκπλήρωση των προφητειών της Παλαιάς Διαθήκης για την έλευση του Μεσσία-Σωτήρα. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν μπορούμε πάντα να συνδέσουμε τα γνωστά σε εμάς γεγονότα του Ευαγγελίου με τα άγνωστα λόγια των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης, οι οποίοι περιέγραψαν λεπτομερώς τα γεγονότα αυτά αρκετούς αιώνες πριν από την πραγματοποίησή τους.

Εδώ παρακάτω παραθέτουμε ένα μικρό δείγμα είκοσι παραδειγμάτων από τις πιο εντυπωσιακές και συναρπαστικές προφητείες που εκπληρώθηκαν & επαληθεύτηκαν:

1. Θα Γεννηθεί από Παρθένο

Η Γέννηση του Χριστού.

Απόσπασμα εικόνας, Κωνσταντινούπολη —11ος αιώνας.

Η γέννηση του Ιησού Χριστού από την Παρθένο Μαρία είναι ένα από τα πιο γνωστά γεγονότα της αφήγησης του Ευαγγελίου.

Ο προφήτης Ησαΐας τον 8ο αιώνα π.Χ. λέει:

■ «… διὰ τοῦτο δώσει Κύριος αὐτὸς ὑμῖν σημεῖον· ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει, καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ·» (Ησαΐας 7:14).

Δηλαδή: «Δια τούτο θα δώσει ο ίδιος ο Κύριος σε σας σημείον, θαύμα μέγα και καταπληκτικό. Ιδού, η παρθένος θα συλλάβει υπερφυσικά και θα γεννήσει υιό και το όνομα του υιού της αυτού θα είναι Εμμανουήλ, που σημαίνει ο Θεός μαζί μας.» (Ησαΐας 7:14).

2. Ο Τόπος της Γέννησης του Ιησού Χριστού: Βηθλεέμ

Βηθλεέμ. Ο Ναός της Γεννήσεως του Χριστού. Φωτογραφία: young shanahan/Flickr/CC BY 2.0

Ο Θεάνθρωπος Χριστός ως άνθρωπος γεννήθηκε στη Βηθλεέμ και ως Θεός γεννήθηκε από τον Πατέρα πριν από την αρχή του χρόνου και τη δημιουργία του κόσμου.

Ο προφήτης Μιχαίας τον 8ο αιώνα π.Χ. λέει:

■ «Καὶ σύ, Βηθλεέμ, οἶκος τοῦ Ἐφραθά, ὀλιγοστὸς εἶ τοῦ εἶναι ἐν χιλιάσιν Ἰούδα· ἐκ σοῦ μοι ἐξελεύσεται τοῦ εἶναι εἰς ἄρχοντα ἐν τῷ Ἰσραήλ, καὶ αἱ ἔξοδοι αὐτοῦ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἐξ ἡμερῶν αἰῶνος.» (Μιχαίας 5:1).

Δηλαδή: «Και συ Βηθλεέμ, η άλλως λεγομένη και οίκος Εφραθά, μικρά είσαι μεταξύ των πόλεων του Ιούδα. Δεν έχεις ούτε χιλίους κατοίκους. Αλλά από εσένα θα προέλθει εις δόξαν ιδικήν μου ένας ανήρ ο οποίος θα γίνει άρχων του Ισραηλιτικού λαού. Η αρχή και η ενέργεια αυτού ξεπερνά την αρχήν των ημερών της δημιουργίας. Είναι ο Μεσσίας.» (Μιχαίας 5:1).

3. Ο Ξυλουργός από την Ναζαρέτ

Το Κήρυγμα του Χριστού. Ρέμπραντ (1606 – 1669)

Ο προφήτης Ησαΐας τον 8ο αιώνα είπε:

■ «ἀνηγγείλαμεν ὡς παιδίον ἐναντίον αὐτοῦ, ὡς ῥίζα ἐν γῇ διψώσῃ. οὐκ ἔστιν εἶδος αὐτῷ οὐδὲ δόξα· καὶ εἴδομεν αὐτόν, καὶ οὐκ εἶχεν εἶδος οὐδὲ κάλλος·» (Ησαΐας 53:2).

Δηλαδή: «Αναγγείλαμε αυτόν ωσάν ένα μικρό και άσημο παιδί ενώπιον του λαού, σαν ρίζα σε γη διψασμένη και ξηρά. Δεν είχε ωραία, ένδοξη και ελκυστική εμφάνιση. Δεν είχε ωραιότητα και λαμπρότητα προσώπου. Τον είδαμε και δεν είχε πρόσωπο εμφανίσιμο, ούτε κάλλος.» (Ησαΐας 53:2).

Το όνομα της πόλης Ναζαρέτ, σύμφωνα με πολλούς φιλολόγους, προέρχεται από την εβραϊκή λέξη néser — που θα πει «βλαστάρι, βλαστός».

4. Ιωάννης ο Βαπτιστής, ο Πρόδρομος

Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής και οι Φαρισαίοι. Τζέιμς Τισό (1836 – 1902)

Πριν από το κήρυγμα του Ιησού είχε προηγηθεί το κήρυγμα του Ιωάννη του Βαπτιστή, ο οποίος προετοίμασε τον λαό για τον ερχομό του Σωτήρα (Λουκάς 3:16).

Ο προφήτης Μαλαχίας τον 5ο αιώνα π.Χ. τάδε έλεγε:

■ «… Ἰδοὺ ἐγὼ ἐξαποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου, καὶ ἐπιβλέψεται ὁδὸν πρὸ προσώπου μου, καὶ ἐξαίφνης ἥξει εἰς τὸν ναὸν ἑαυτοῦ Κύριος, ὃν ὑμεῖς ζητεῖτε, καὶ ὁ ἄγγελος τῆς διαθήκης, ὃν ὑμεῖς θέλετε· ἰδοὺ ἔρχεται, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.» (Μαλαχίας 3:1).

Δηλαδή: «Ιδού εγώ, λέγει Κύριος ο Θεός, θα αποστείλω προς σας τον αγγελιαφόρο μου, ο οποίος και θα επιβλέψει και θα προετοιμάσει την οδόν μου προ εμού. Αιφνιδίως θα έλθει ο Κύριος στον ναόν του, τον οποίον Κύριον εσείς ζητάτε, και ο αγγελιοφόρος της νέας διαθήκης, τον οποίον εσείς θέλετε. Ιδού, έρχεται, λέγει Κύριος ο Παντοκράτωρ.» (Μαλαχίας 3:1).

5. Η Αρχή του Κηρύγματος του Ιησού

Και επέστρεψε στη Γαλιλαία με τη δύναμη του πνεύματός του. Βασίλι Πολένοφ (1890 – 1900)

Μετά τη σύλληψη του Ιωάννη του Βαπτιστή, ο Ιησούς αποσύρθηκε στην επαρχία της Γαλιλαίας και εγκαταστάθηκε στην πόλη Καπερναούμ, στα όρια του Ζαβουλών και του Νεφθαλί. Από εκεί ξεκίνησε το κήρυγμά Του για τη βασιλεία των ουρανών (Ματθαίος4:12-17).

Ο προφήτης Ησαΐας τον 8ο αιώνα είπε:

■ «…ἰδοὺ ἀπορία στενὴ καὶ σκότος, θλίψις καὶ στενοχωρία καὶ σκότος, ὥστε μὴ βλέπειν, καὶ οὐκ ἀπορηθήσεται ὁ ἐν στενοχωρίᾳ ὢν ἕως καιροῦ. Τοῦτο πρῶτον πίε, ταχὺ ποίει, χώρα Ζαβουλών, ἡ γῆ Νεφθαλὶμ ὁδὸν θαλάσσης καὶ οἱ λοιποὶ οἱ τὴν παραλίαν κατοικοῦντες καὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν, τὰ μέρη τῆς Ἰουδαίας. (Ησαΐας 8:22) «Τοῦτο πρῶτον πίε, ταχὺ ποίει, χώρα Ζαβουλών, ἡ γῆ Νεφθαλὶμ ὁδὸν θαλάσσης καὶ οἱ λοιποὶ οἱ τὴν παραλίαν κατοικοῦντες καὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν, τὰ μέρη τῆς Ἰουδαίας.» (Ησαΐας 9:1).

Δηλαδή: «…Ιδού, σκοτάδι και αποπνικτική απορία θα υπάρχει ολόγυρα τους. Θλίψη και στενοχώρια και σκοτάδι, ώστε από την στενοχώρια και την ζάλη τους να μη βλέπουν. Αυτοί οι οποίοι θα περιέλθουν σε τοιαύτη στενόχωρη απορία, δεν θα μείνουν πάντοτε έτσι, αλλά μέχρις ορισμένου καιρού. (Ησαΐας 8:22). Πιες πρώτα το πικρό τούτο ποτήρι, σύντομα κάμε αυτό. Πιες το ποτήρι εσύ, η χώρα της Ζαβουλών και της Νεφθαλίμ. Εσείς, που κατοικείτε την οδό, η οποία οδηγεί προς την Μεσόγειο Θάλασσα, και οι άλλοι, που κατοικείτε στην παραλία της λίμνης Γεννησαρέτ· οι κάτοικοι ανατολικά του Ιορδάνου, η Γαλιλαία αυτή των εθνών και ολόκληρος η Ιουδαία. (Ησαΐας 9:1).

6. Η Είσοδος στην Ιερουσαλήμ επάνω στο Γαϊδουράκι

Η Είσοδος του Ιησού Χριστού στην Ιερουσαλήμ. Τζόττο (1267 – 1337)

Τις παραμονές του Ιουδαϊκού Πάσχα, ο Χριστός, ενώ ο λαός Τον υποδεχόταν με χαρά, δεν εισήλθε στην Ιερουσαλήμ επάνω σε άλογο, όπως αρμόζει σε έναν λαϊκό ηγέτη, αλλά επάνω σε ένα νεαρό γαϊδουράκι (Λουκάς 19:30-35).

Ο Προφήτης Ζαχαρίας τον 6ο αιώνα π.Χ. λέει:

■ «Χαῖρε σφόδρα, θύγατερ Σιών· κήρυσσε, θύγατερ Ἱερουσαλήμ· ἰδοὺ ὁ βασιλεὺς σου ἔρχεταί σοι, δίκαιος καὶ σῴζων αὐτός, πραΰς καὶ ἐπιβεβηκὼς ἐπὶ ὑποζύγιον καὶ πῶλον νέον.» (Ζαχαρίας 9:9).

Δηλαδή: «Χαίρε λοιπόν παρά πολύ, κόρη μου Σιών, διαλάλησε Ιερουσαλήμ ιδού ο βασιλιάς σου έρχεται σε εσένα δίκαιος, λυτρωτής και σωτήρας, πράος, καθήμενος επάνω σε ένα υποζύγιο, σε ένα γαϊδουράκι, σε ένα νεαρό πουλάρι.» (Ζαχαρίας 9:9).

7. Η Προδοσία του Φίλου & Μαθητή Του

Η Προδοσία του Ιούδα του Ισκαριώτη. Τζέιμς Τισό (1836 – 1902)

Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, που αποκαλούσε τον εαυτό του μαθητή του Ιησού, Τον πρόδωσε μετά από την κοινή εορταστική τράπεζα, τον Μυστικό Δείπνο (βλ. Ματθαίος 26:20-21).

Ο Προφήτης Δαβίδ, τον 10ο αιώνα π.Χ., είπε:

■ «…καὶ γὰρ ὁ ἄνθρωπος τῆς εἰρήνης μου, ἐφ᾿ ὃν ἤλπισα, ὁ ἐσθίων ἄρτους μου, ἐμεγάλυνεν ἐπ᾿ ἐμὲ πτερνισμόν.» (Ψαλμός 40:10).

Δηλαδή: «Όχι δε μόνον οι εχθροί μου, αλλά και ο επιστήθιος φίλος μου, στον οποίον είχα στηρίξει τας ελπίδας μου, και τον εμπιστεύτηκα, αυτός ο οποίος έτρωγε στην τράπεζά μου το ψωμί μου, μου γύρισε την πλάτη και σήκωσε τη φτέρνα του εναντίον μου.» (Ψαλμός 40:10).

8. Τα Τριάκοντα Αργύρια της Προδοσίας

Η Προδοσία του Ιούδα. Απόσπασμα. Ντούτσιο (1255 – 1318)

Όταν ο προδότης, ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, έμαθε ότι ο Χριστός καταδικάστηκε σε θάνατο, πήγε στους Αρχιερείς και πέταξε μπροστά τους στο πάτωμα τα 30 αργύρια που του είχαν δώσει για την προδοσία του Ιησού. Οι Αρχιερείς δεν έβαλαν τα χρήματα αυτά στον κορβανά, δηλαδή στο ταμείο του ναού, αλλά αγόρασαν με αυτά ένα οικόπεδο που ανήκε σε έναν κεραμέα (αγγειοπλάστη) (βλ. Ματθαίος 27:3-7).

Ο Προφήτης Ζαχαρίας τον 5ος αιώνα π.Χ. τάδε έφη:

■ «… καὶ ἐρῶ πρὸς αὐτούς· εἰ καλὸν ἐνώπιον ὑμῶν ἐστι, δότε στήσαντες τὸν μισθόν μου ἢ ἀπείπασθε· καὶ ἔστησαν τὸν μισθόν μου τριάκοντα ἀργυροῦς. (Ζαχαρίας 11:12). καὶ εἶπε Κύριος πρός με· κάθες αὐτοὺς εἰς τὸ χωνευτήριον, καὶ σκέψαι εἰ δόκιμόν ἐστιν, ὃν τρόπον ἐδοκιμάσθην ὑπέρ αὐτῶν. καὶ ἔλαβον τοὺς τριάκοντα ἀργυροῦς καὶ ἐνέβαλον αὐτοὺς εἰς τὸν οἶκον Κυρίου εἰς τὸ χωνευτήριον. (Ζαχαρίας 11:13).

Δηλαδή: «Και θα πω προς αυτούς· Εάν και το ευρίσκετε καλό και δίκαιο, ορίσατε και δώσατε τον μισθό μου, ειδ’ άλλως αρνηθείτε. Όρισαν λοιπόν και πλήρωσαν τον μισθό μου, ένα ευτελές πόσον, τριάκοντα αργυρούς σίκλους. (Ζαχαρίας 11:12). «Είπε τότε ο Κύριος προς εμέ· “ρίξε αυτούς στο χωνευτήριο και εξέτασε να ιδείς, εάν είναι γνήσιος ο άργυρος, με τον οποίον εξετιμήθην από αυτούς”. Έλαβα πράγματι τους τριάκοντα αργυρούς σίκλους, τους έριψα στον οίκο του Κυρίου στο χωνευτήριο.» (Ζαχαρίας 11:12-13).

9. Το Εκούσιο Πάθος

Ματτίας Στομ (1600 – μετά το 1652). Η Στέψη του Χριστού με τον Aκάνθινο Στέφανο. Περίπου 1633-1639.

Ο Χριστός γνώριζε ότι θα Τον συλλάβουν, ότι θα Τον βασανίσουν και ότι θα Τον καταδικάσουν σε φρικτό θάνατο επάνω στο Σταυρό. Θα μπορούσε εύκολα να αποφύγει τους εχθρούς Του, αλλά εκουσίως, εθελοντικά δέχτηκε όλα αυτά τα βάσανα, με τη θέλησή Του (βλ. Ιωάννης 12:27) και δεν είπε τίποτα στους βασανιστές Του για να υπερασπιστεί τον εαυτό Του (βλ. Μάρκος 14:60-61).

Ο Προφήτης Ησαΐας τον 8ο αιώνα π.Χ. λέει:

■ «…καὶ αὐτὸς διὰ τὸ κεκακῶσθαι οὐκ ἀνοίγει τὸ στόμα αὐτοῦ· ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἤχθη καὶ ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτὸν ἄφωνος, οὕτως οὐκ ἀνοίγει τὸ στόμα.» (Ησαΐας 53:7).

Δηλαδή: «…Και αυτός, παρ’ όλες τις κακώσεις που υπέστη, δεν άνοιξε τα στόμα αυτού· ώσαν άφωνο πρόβατο οδηγήθηκε προς την σφαγή. Ως αμνός άφωνος ενώπιον εκείνου, ο οποίος τον κουρεύει, έτσι πορεύεται χωρίς να ανοίγει το στόμα του.» (Ησαΐας 53:7).

10. Φτυσίματα & Ραπίσματα

Ο Ιησούς Χριστός στον Αρχιερέα Άννα. José de Madrazo y Agudo. 1803

Μετά την ανάκριση στο σπίτι του Αρχιερέα Άννα, τον συλληφθέντα Χριστό Τον έφτυσαν στο πρόσωπο και Του έδωσαν ραπίσματα (βλ. Ματθαίος 26:67).

Ο Προφήτης Ησαΐας τον 8ο αιώνα π.Χ. αυτά είπε:

■ «…τὸν νῶτόν μου ἔδωκα εἰς μάστιγας, τὰς δὲ σιαγόνας μου εἰς ῥαπίσματα, τὸ δὲ πρόσωπόν μου οὐκ ἀπέστρεψα ἀπὸ αἰσχύνης ἐμπτυσμάτων·» (Ησαΐας 50:6).

Δηλαδή: «Έδωσα τον νώτον μου εις μάστιγας και τις σιαγόνες μου εις ραπίσματα, το δε πρόσωπό μου δεν το απέστρεψα από την αισχύνη των εμπτυσμάτων.» (Ησαΐας 50:6).

11. … Καὶ μετὰ ἀνόμων ἐλογίσθη

Ο Ιησούς Χριστός κουβαλά τον Σταυρό Του. Τιτσιάνο. 1565

Τον Χριστό που δεν είχε κάνει τίποτα το παράνομο, Τον καταδίκασαν και Τον σταύρωσαν μαζί με κοινούς εγκληματίες (βλ. Μάρκος 15:27-28).

Ο Προφήτης Ησαΐας τον 8ο αιώνα π.Χ. είπε:

■ «… διὰ τοῦτο αὐτὸς κληρονομήσει πολλοὺς καὶ τῶν ἰσχυρῶν μεριεῖ σκῦλα, ἀνθ᾿ ὧν παρεδόθη εἰς θάνατον ἡ ψυχὴ αὐτοῦ, καὶ ἐν τοῖς ἀνόμοις ἐλογίσθη· καὶ αὐτὸς ἁμαρτίας πολλῶν ἀνήνεγκε καὶ διὰ τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν παρεδόθη.» (Ησαΐας 53:12).

Δηλαδή: «Δια τούτο αυτός θα πάρει ως δική του πνευματική κληρονομία πολλούς· και από τους ισχυρούς θα πάρει και θα διαμοιράσει λάφυρα, διότι εκουσίως παρεδόθη στον λυτρωτικό δι’ ημάς θάνατο η ζωή του. Κατετάχθη δε μεταξύ των παρανόμων και ως τοιούτος εθεωρήθη. Αυτός όμως δια της σταυρικής του θυσίας πήρε επάνω του τις αμαρτίας πολλών και παρεδόθη στο σταυρικό θάνατο δια τις αμαρτίες τους.» (Ησαΐας 53:12).

12. Η Σταύρωση

Ο Χριστός κουβαλάει τον Σταυρό Του. Τζανμπαττίστα Τιέπολο (1696 – 1770).

Ο Ιησούς σταυρώθηκε, όπως συνηθίζονταν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία: κάρφωσαν τα χέρια Του και τα πόδια Του στο Σταυρό με μεγάλα καρφιά που συγκρατούσαν το σώμα του.

Ο Προφητάναξ Δαβίδ, τον 10ο αιώνα π.Χ. είπε:

■ «… ὅτι ἐκύκλωσάν με κύνες πολλοί, συναγωγὴ πονηρευομένων περιέσχον με, ὤρυξαν χεῖράς μου καὶ πόδας.» (Ψαλμός 21:17).

Δηλαδή: «… Διότι ιδού, οι εχθροί μου σαν αγέλη αγρίων σκύλων με έχουν περικυκλώσει. Ο συρφετός της των κακούργων ανθρώπων μ’ έβαλε στη μέση· με φοβερά καρφιά ξεσκίσανε τα χέρια μου και τα πόδια μου.» (Ψαλμός 21:17).

13. «Κατέβα από τον Σταυρό!»

Βλέποντας τον Ιησού Χριστό που πέθαινε με τρομερά μαρτύρια, οι Αρχιερείς, οι Φαρισαίοι, οι Γραμματείς και οι απλοί περαστικοί Τον περιέπαιζαν και έλεγαν: «Ας κατέβει από το σταυρό και θα πιστέψουμε ότι είναι ο Υιός του Θεού» (βλ. Ματθαίος 27:40-43).

Ο Προφήτης Δαβίδ λέει:

■ «…πάντες οἱ θεωροῦντές με ἐξεμυκτήρισάν με, ἐλάλησαν ἐν χείλεσιν, ἐκίνησαν κεφαλήν· (Ψαλμός 21:8). ἤλπισεν ἐπὶ Κύριον, ῥυσάσθω αὐτόν· σωσάτω αὐτόν, ὅτι θέλει αὐτόν. (Ψαλμός 21:9).

Δηλαδή: «Όλοι όσοι με βλέπουν με εμπαίζουν και με σαρκάζουν· με υβρίζουν και με βλασφημούν, κινούν ειρωνικά και απειλητικά το κεφάλι της λέγοντες· (Ψαλμός 21:8) “ισχυρίζεται ότι έχει στηρίξει της ελπίδες του στον Κύριον. Αν αυτό είναι αληθινό, της τον σώσει ο Θεός από τον θάνατο. Της τον σώσει, διότι της ισχυρίζεται, ότι ο Κύριος τον θέλει, ότι ο Κύριος τον αγαπά ιδιαίτερα”.» (Ψαλμός 21:9).

14. Έβαλαν Κλήρο για τα Ιμάτια Του

Οι στρατιώτες διαμοιράζουν τα ενδύματα του Χριστού. Λεπτομέρεια τοιχογραφίας.

Όταν, λοιπόν, οι στρατιώτες σταύρωσαν τον Ιησού, πήραν τα ρούχα Του και τα μοίρασαν σε τέσσερα μερίδια, ένα μερίδιο για κάθε στρατιώτη. Πήραν επίσης και το χιτώνα, που ήταν χωρίς καμιά ραφή (άραφος), υφαντός ολόκληρος από πάνω μέχρι κάτω. Είπαν τότε μεταξύ τους: «Ας μην τον σκίσουμε, αλλά να ρίξουμε κλήρο για να δούμε ποιος θα τον πάρει» (Ιωάννης 19:20-24).

Ο Προφητάναξ Δαβίδ είπε:

■ «…ἐξηρίθμησαν πάντα τὰ ὀστᾶ μου, αὐτοὶ δὲ κατενόησαν καὶ ἐπεῖδόν με. (Ψαλμός 21:18). Διεμερίσαντο τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς καὶ ἐπὶ τὸν ἱματισμόν μου ἔβαλον κλῆρον. (Ψαλμός 21:19).

Δηλαδή: «Από την εξάντληση και την αδυναμία, στην οποίαν έχω καταντήσει, μπορούν όλοι να διακρίνουν και να μετρήσουν τα οστά του σώματός μου. Οι εχθροί μου με χαιρεκακία πολλή κατέστησαν τον πόνο μου και τον σπαραγμό μου. (Ψαλμός 21:18). Μοιράσθηκαν μεταξύ της τα ενδύματά μου και δια το ακριβότερο ένδυμά μου —τον άρραφο χιτώνα— έβαλαν κλήρο, της θα το πάρει. (Ψαλμός 21:19).

15. Ξύδι για τον Διψώντα

Η Σταύρωση. Τζοβάννι ντι Πάολο (1403–1482).

Όταν ο εσταυρωμένος Ιησούς δίψασε, οι στρατιώτες του έδωσαν σπόγγο ποτισμένο με ξύδι (βλ. Ιωάννης 19:28-29).

Ο Προφήτης Δαβίδ λέει:

■ «…καὶ ἔδωκαν εἰς τὸ βρῶμά μου χολὴν καὶ εἰς τὴν δίψαν μου ἐπότισάν με ὄξος. (Ψαλμός 68:22)

Δηλαδή: «Όταν δε πείνασα μου έδωσαν αντί φαγητού χολή, και όταν δίψασα, μου έδωσαν να πιώ ξίδι.» (Ψαλμός 68:22)

16. Τα Γόνατα Του δεν Έσπασαν — έμειναν Άθικτα

Τα μαρτύρια όσων σταυρώνονταν μπορούσαν να διαρκέσουν ημέρες. Για να μη χαλάσει το τρομερό αυτό θέαμα την εορτή του Ιουδαϊκού Πάσχα που πλησίαζε, αποφασίστηκε να επιταχυνθεί η διαδικασία της εκτέλεσης. Συνήθως, για αυτό το σκοπό στους σταυρωμένους του έσπαγαν τα γόνατα με σφυρί, οπότε δεν μπορούσαν πλέον να στηριχθούν στα πόδια που ήταν καρφωμένα στο σταυρό και πέθαιναν πιο γρήγορα από ασφυξία, κρεμασμένοι μόνο από τα χέρια τους. Έτσι ενήργησαν και αυτή τη φορά. Αφού οι στρατιώτες έσπασαν τα γόνατα των ληστών και έφτασαν στον σταυρωμένο Ιησού, διαπίστωσαν ότι ήταν ήδη νεκρός. Έτσι, τα οστά του παρέμειναν άθικτα (βλ. Ιωαννής 19:31-33).

Ο Προφήτης Δαβίδ λέει:

■ «… φυλάσσει Κύριος πάντα τὰ ὀστᾶ αὐτῶν, ἓν ἐξ αὐτῶν οὐ συντριβήσεται.» (Ψαλμός 33:21).

Δηλαδή: «Ο Κύριος προφυλάσσει όλα τα οστά αυτών, ώστε κανένα από αυτά να μη πάθει ουδέ την παραμικρότερη βλάβη.» (Ψαλμός 33:21).

■ Και της ετέρα προφητεία λέει: «Οὐ καταλείψουσιν ἀπ’ αὐτοῦ εἰς το πρωῒ και ὀστοῦν οὐ συντρίψουσιν ἀπ’ αὐτοῦ». (Αριθμοί 9:12).

Δηλαδή: «Από τον πασχαλινό αμνό δεν θα μείνει τίποτε για την επομένη ημέρα και κανένα οστούν αυτού δεν θα συντρίψουν.» (Αριθμοί 9:12).

17. Το Σκότος πάνω από την Ιερουσαλήμ

Την ώρα της εκτέλεσης του Ιησού έγινε έκλειψη ηλίου και για κάποιες ώρες η Ιερουσαλήμ βυθίστηκε στο σκοτάδι (βλ. Λουκάς 23:44-45).

Ο Προφήτης Αμώς τον 9ο αιώνα π.Χ. λέει:

■ Λέει ο Κύριος ο Θεός: «… καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, λέγει Κύριος ὁ Θεός, καὶ δύσεται ὁ ἥλιος μεσημβρίας, καὶ συσκοτάσει ἐπὶ τῆς γῆς ἐν ἡμέρᾳ τὸ φῶς·» (Αμώς 8:9).

Δηλαδή: «Κατά την ημέρα εκείνη θα γίνει και τούτο, λέγει ο Κύριος. Ενώ θα είναι μεσημβρία, ο ήλιος θα δύσει, η δε γη εν πλήρει ημέρα θα σκοτισθεί και θα χάσει το φως της.» (Αμώς 8:9).

18. Το Τρύπημα με τη Λόγχη

Ο Ρωμαίος στρατιώτης για παν ενδεχόμενο τρύπησε με τη λόγχη του την πλευρά του ήδη πεθαμένου εσταυρωμένου Ιησού Χριστού (βλ. Ιωάννης 19:34).

Ο Προφήτης Ζαχαρίας λέει:

■ «… και θα εκχύσω επί του οίκου του Δαυΐδ και επί των κατοίκων της Ιερουσαλήμ πνεύμα ικεσίας και δεήσεως. Και θα στρέψουν τότε τα βλέμματα εις Εκείνον τον οποίον εξεκέντησαν και θα θρηνήσουν Αυτόν». (Ζαχαρίας 12:10).

Δηλαδή, το πνεύμα της προφητείας είναι: «Λέει ο Θεός ότι στον οίκο του Δαυΐδ, σημαίνει στη φυλή του Δαυΐδ, και σ’ όλους τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ, θα εκχύσω, δηλαδή θα ρίξω πάρα πολύ, κατά τρόπο που θα πλημμυρίσει και θα ξεχειλίσει, πνεύμα ικεσίας και δεήσεως και κατανύξεως, ώστε θα στρέψουν τα βλέμματά τους σε Κείνον που θα έχουν λογχίσει. Και θα κλάψουν και θα πονέσουν και θα μετανοήσουν.» (Ζαχαρίας 12:10).

■ «… καὶ πάλιν ἑτέρα Γραφὴ λέγει· ὄψονται εἰς ὃν ἐξεκέντησαν.» (Ιωάννης 19:37).

Δηλαδή: «Ὄψονται εἰς ὃν ἐξεκέντησαν». Μεταφράζοντας επακριβώς ακριβώς: «Θα ίδουν εκείνον που ελόγχισαν. (Ιωάννης 19:37). Και τι θα κάνουν άμα θα το δουν Εκείνον που ελόγχισαν; Θα θρηνήσουν. Θα μετανοήσουν.»

19. Η Ταφή στον τάφο του Πλουσίου

Σύμφωνα με τα προβλεπόμενα, ο Χριστός επρόκειτο να ταφεί μαζί με τους ληστές που είχαν εκτελεστεί μαζί Του. Αλλά μετά την εκτέλεσή Του, το σώμα Του το πήρε με την άδεια του Πιλάτου ένα πλούσιο και ευγενές μέλος του Συνεδρίου, ο Ιωσήφ, ο οποίος ήταν κρυφός μαθητής του Ιησού. Αυτός έθαψε τον Χριστό με όλες τις τιμές σε μνήμα λαξευμένο σε βράχο (βλ. Ματθαίος 27:57-60).

Ο Προφήτης Ησαΐας λέει:

■ «…καὶ δώσω τοὺς πονηροὺς ἀντὶ τῆς ταφῆς αὐτοῦ καὶ τοὺς πλουσίους ἀντὶ τοῦ θανάτου αὐτοῦ· ὅτι ἀνομίαν οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ.» (Ησαΐας 53:9).

Δηλαδή: «Εγώ δε εις εκδίκηση του αδίκου θανάτου και της ταφής του, θα τιμωρήσω και θα παραδώσω εις θάνατον τους κακούς ανθρώπους και δια τον θάνατον αυτού θα παραδώσω τους πονηρούς πλουσίους και άρχοντας. Διότι το παιδί Μου αυτό δεν διέπραξε καμίαν παρανομία, ούτε ευρέθη ποτέ δόλος και ψεύδος στο στόμα του.» (Ησαΐας 53:9).

20. Ο Σωτήρας του Κόσμου

Νικολάι Λεονίντοβιτς Κοσέλεφ (1987-). Ο Ιησούς Χριστός

Ο Ιησούς Χριστός πήρε πάνω του όλες τις αμαρτίες του κόσμου (βλ. Ιωάννης 1:29), στην ενσάρκωσή Του ενδύθηκε την ανθρώπινη φύση με όλη την ευαλωτότητά της, με την ροπή της προς τα βάσανα και τον θάνατο, για να την θεραπεύσει μέσα Του μέσω της Σταυρικής θυσίας, του θανάτου και της Ανάστασης Του.

Ο Προφήτης Ησαΐας λέει:

■ «… οὗτος τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν φέρει καὶ περὶ ἡμῶν ὀδυνᾶται, καὶ ἡμεῖς ἐλογισάμεθα αὐτὸν εἶναι ἐν πόνῳ καὶ ἐν πληγῇ ὑπὸ Θεοῦ καὶ ἐν κακώσει.» (Ησαΐας 53:4).

Δηλαδή: «Αυτός όμως φέρει επάνω του το βαρύ φορτίο των αμαρτιών μας. Βυθίσθηκε στον πόνο και την οδύνη, και εμείς μέσα στην πλάνη μας νομίσαμε, ότι αυτός βρισκόταν στην οδυνηρά αυτή πληγή και συμφορά, επειδή τιμωρούνταν από τον Θεό για τις δικές του αμαρτίες.» (Ησαΐας 53:4).

ΠΗΓΗ: https://foma.ru/prorochestva-o-xriste.html

Συντακτική ομάδα του Ορθόδοξου περιοδικού «Фома» Αρ. 4 (108), Απρίλιος του 2012

foma.ru 12/11/2024

ΠΗΓΗ: https://gr.pravoslavie.ru/165398.html

Μετάφραση: ΒΟΡΕΙΟΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ