- κ. Τζιόλα συμπληρώνονται οι πρώτες 100 ημέρες της διακυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου. Κρίνετε θετικό ή αρνητικό τον μέχρι στιγμής κυβερνητικό απολογισμό
Για τις εκατό (100)ημέρες, συνοπτικά, θα έλεγα ότι το δίλλημα δεν είναι μεταξύ θετικού ή αρνητικού απολογισμού. Προφανώς η κίνηση είναι προς τα μπρός...
Η κοινωνική αποδοχή και η στήριξη, παρά τις διαπιστωμένες αστοχίες, αντιφάσεις και αρρυθμίες, είναι σημαντική,ενώ και οι προσδοκίες διακρατούνται. Όμως,όλα τα μείζονα θέματα της χώρας (οικονομία, εθνικά, κράτος) κινούνται στην κρίσιμη περιοχή, βρίσκονται στο ‘’κόκκινο’’. Kακή αίσθηση και διαχείρηση του πολιτικού χρόνου -και παλινωδίες- μπορεί να αποβούν μοιραίες.
Ο ιστορικός ηγέτης, Α.Παπανδρέου σε τέτοιες περιστάσεις έλεγε : ''δεν δικαιούμαστε να αποτύχουμε...".
Όσοι έχουμε βαθύτερη συνείδηση των πραγμάτων και των εξελίξεων οφείλουμε να πράξουμε σταθερά, υπεύθυνα και με συνέχεια το καλύτερο.
Με την ευκαιρία της συζήτησής μας, θέλω να πω, ότι η καθυστέρηση στην στελέχωση -με ποιοτικό και ικανό δυναμικό- των δημόσιων οργανισμών και φορέων της Θεσσαλονίκης είναι μεγάλη, δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα με αρνητικές επιπτώσεις. Οι σχετικές αποφάσεις δεν μπορούν να βραδύνουν άλλο...
· Για διγλωσσία γίνεται λόγος το τελευταίο διάστημα, όσον αφορά στους κυβερνητικούς χειρισμούς στα θέματα της Οικονομίας. Τι λέτε;
Δεν βλέπω, επί της ουσίας, διγλωσσία.
Απαιτείται, ίσως, ένας πιο ολοκληρωμένος και συνεκτικός σχεδιασμός. Καταβάλλεται προσπάθεια, απένατι σ΄ένα βαρύ, κληρονομημένο πρόβλημα, με εκμηδενισμένα τα αποθέματα αξιοπιστίας από τους προηγούμενους (στους οποίους, οφείλω να πω, ότι έκανε ''πλάτες'' ο κ.Αλμούνια, με χαρκτηριστικότερη την περίπτωση της απογραφής...)
Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι δεν υπάρχει, πλέον, διαθέσιμος χρόνος... Η συνολική προς τα εμπρός κίνηση πρέπει να είναι σχεδιασμένη, πολιτικά συντονισμένη, οργανωτικά με αλληλοκάλυψη, στο περιεχόμενό της δίκαιη και με προοπτική αναπτυξιακή.
· Για τα ρουσφέτια η επόμενη ερώτηση κ. Τζιόλα. Ήδη ο κ. Ρόβλιας την «πάτησε» και την περασμένη εβδομάδα υπήρξαν «σκιές» και για άλλο μέλος της κυβέρνησης σχετικά με την εμπλοκή του πολιτικού του γραφείου σε «εξυπηρετήσεις» ψηφοφόρων. Τέλος στις πελατειακές σχέσεις ζητά ο Παπανδρέου. Είναι υλοποιήσιμο αυτό κ. Τζιόλα;
Πιστεύω ότι μέσα από την "περίπτωση Ρόβλια'' (όπως δημοσιογραφικά συνηθίστηκε να λέγεται, και χωρίς να αποδέχομαι τον όρο, τον χρησιμοποιώ, χάριν επικοινωνίας, θέτοντάς -τον σε εισαγωγικά), ο Γ.Παπανδρέου θέλησε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, με απόφαση του απέναντι σ΄ένα μέλος της κυβέρνησης του, να στείλει προς κάθε κατεύθυνση το μήνυμα -και μέσα στην κυβέρνηση- ότι εννοεί απολύτως και χωρίς εκπτώσεις ό,τι έχει πεί για τις πελατειακές σχέσεις και το πελατειακό κράτος. Ότι έχει δεσμευθεί για ένα κράτος δικαιοσύνης, ισονομίας και ισοπολιτείας με σχέσεις αξιοκρατίας και διαφάνειας.
· Βρισκόμαστε προ των πυλών του Καποδίστρια 2, με τον οποίο θα αλλάξει η διοικητική μορφή της χώρας. Η αναβάθμιση των Περιφερειών μέσα από τους αιρετούς Γενικούς Γραμματείς είναι μια από τις βασικές αλλαγές που θα φέρει ο νέος Καποδίστριας, μιας και οι νέοι Περιφερειάρχες θα κληθούν να διαχειριστούν τεράστιας σημασίας ζητήματα. Μέχρι τον ερχόμενο Οκτώβρη όμως, στο τιμόνι των Περιφερειών βρίσκονται πρόσωπα, που (σύμφωνα με στελέχη του ΠΑΣΟΚ) στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν έχουν την απαιτούμενη εμπειρία για μια τέτοια θέση. Θέλω την άποψή σας κύριε Τζιόλα.
Δεν θέλω να υποτιμήσω, πολύ περισσότερο, δεν επιθυμώ να απαξιώσω το ρόλο των διορισμένων νέων περιφερειαρχών. Επειδή γνωρίζω την πολυπλοκότητα και τη σοβαρότητα των όσων επωμίζονται εύχομαι να έχουν αποτελεσματική και επιτυχημένη θητεία.
Γνωρίζω τις απόψεις και τις εκτιμήσεις μεγάλης πλειοψηφίας στελεχών και μελών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι '' θα μπορούσαν, -μέσα από το πολύ σημαντικό, ικανό και έμπειρο δυναμικό του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Δημοκρατικής Παράταξης-, να υπάρξουν και καλύτερες επιλογές για τις κρίσιμες αυτές θεσμικές θέσεις σ΄αυτή τη καθοριστική χρονική περίοδο ''.
Εν πάση περιπτώσει, πορευόμαστε για αιρετούς περιφερειάρχες και αιρετά περιφερειακά συμβούλια με πολύ σημαντικές αρμοδιότητες και ρόλο μεγάλου εκτοπίσματος. Κι αυτό πρέπει να αποτελέσει κεντρικό στοιχείο στη σκέψη μας και στις επιλογές μας, στην από δω και μπρός λειτουργία μας και στις αποφάσεις μας...
Ο ''Καποδίστριας ΙΙ ", το σχέδιο ‘’Καλλικράτης’’, όπως πλέον ονομάζεται, είναι μια πολύ μεγάλη, αλλά και ώριμη στην κοινωνία, θεσμική αλλαγή. Η στιγμή τούτη έχει διάσταση ιστορική. Το ελληνικό κράτος στο περιφερειακό και τοπικό του επίπεδο (αναδι-)οργανώνεται σε νέα βάση.Οφείλουμε να έχουμε την αντίστοιχη συνείδηση, να αρθούμε στο ύψος ένος τέτοιου καθήκοντος και των ανάλογων αποφάσεων. Ήδη, πρό πενταετίας, είχα καταθέσει αναλυτικά τις σχετικές για τα ζητήματα αυτά απόψεις μου. Συνοπτικά, πιστεύω, ότι στην πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση ο " Καποδίστριας ΙΙ '' πρέπει να εφαρμοσθεί κατά προτεραιότητα στα μεγάλα πολεοδομικά συγκροτήμτα άνω των 400.000 κατοίκων. Ό,τι απέφυγε να κάνει ο ''Καποδίστριας Ι '' (σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πειραιά,Πάτρα κλπ), για λόγους πολιτικού κόστους και κατεστημένων τοπικών φέουδων, πρέπει να αντιμετωπίσει ο ‘’Καλλικράτης’’(''Καποδίστριας ΙΙ ''). Αλλοιώς, η ιστορική ευκαιρία θα σπαταληθεί ξανά στην ύπαιθρο, όπου άλλα,πλέον, είναι τα ζητήματα προτεραιότητας. Επίσης, η αιρετή περιφέρεια πρέπει να παραπέμπει με καθαρό και ολοκληρωμένο τρόπο σ΄ένα περιφερειακό κράτος με αιρετές και υπεύθυνες διοικήσεις, κι όχι ερμαφρόδιτες καταστάσεις δισυποστασίας και εσωτερικών αντινομιών (κεντρικής εξουσίας-αιρετής περιφέρειας). Ενώ, η ενίσχυση της κοινωνικής βάσης με δικαιώματα δημοψηφισμάτων, προτάσεων μομφής για ανάκληση μετά από λογοδοσία, σταθμισμένης βαθμολόγησης των στελεχών των Δήμων και των Περιφερειών, καθώς, και η κυκλική εναλλαγή των διευθυντικών στελεχών, ο εσωτερικός έλεγχος και οι στόχοι παραγωγής στις υπηρεσίες πρέπει να αποτελέσουν απαραίτητες, καινοτόμες ρυθμίσεις.
Τέλος, το 65% του συνόλου των πόρων πρέπει να μεταφερθούν στο περιφερειακό κράτος, όπως αυτό θα αναδυθεί με τον ''Καλλικράτη ".
· Ποια τα μελλοντικά σχέδια του Λευτέρη Τζιόλα; Πληροφορίες αναφέρουν ότι θα σας ενδιέφερε η θέση του αιρετού Γενικού Γραμματέα σε μία από τις Περιφέρειες της Μακεδονίας.
Προηγούνται οι θεσμικές αλλαγές.
Αγωνίζομαι οι αλλαγές αυτές να έχουν ένα ουσιαστικό, αναπτυξιακό περιεχόμενο, να δώσουν ζωή και δυναμική στην Περιφέρεια της Πατρίδας. Να ανοίξουν πραγματικά έναν νέο κύκλο στον εθνικό μας βίο και τις προοπτικές της κοινωνίας. Πιστεύω - το έχω αποδείξει, και το έχω υπηρετήσει,- στις δυνάμεις της ελληνικής περιφέρειας. Ιδιαίτερα, η Μακεδονία, το Βορειοελλαδικό τόξο, έκανε στην ιστορική πορεία της Πατρίδας τη μεγάλη διαφορά. Ήταν ο εθνικός-γεωγραφικός και κοινωνικός χώρος των μεγάλων προκλήσεων, αλλά και των μεγάλων αλμάτων. Μπορεί και τώρα !
Χρειάζεται σχέδιο και Ηγεσία.
Οι συντηρητικοί, ποτέ, δεν συνέδεσαν το όνομά τους και την πολιτεία τους με την πρόοδο κι τα άλματα στον τόπο αυτό της Μακεδονίας. Αντίθετα, και πέρα από τον ευκαιριακό λαϊκισμό και τη ρηχή δημοκοπία, αποτέλεσαν δυνάμεις οπισθοδρόμησης, καθίζησης. Οι τελευταίες τετραετίες των διοικήσεων στη Νομαρχία και το Δήμο Θεσσαλονίκης επιβεβαιώνουν αυτό το συμπέρασμα. Οι ριζοσπάστες και οι δημοκράτες, από τον Ε.Βενιζέλο μέχρι τον Α.Παπανδρεόυ και τώρα ξανά στον Γ.Παπανδρέου, συνδέθηκαν με το χώρο αυτό κι άφησαν, εδώ, βαθύ και ελπιδοφόρο το στίγμα τους.
Ήρθε, λοιπόν, πράγματι, και πάλι ο καιρός της Αλλαγής, της ανάπτυξης και της ποιότητας για τη Θεσσαλονίκη και τη Μακεδονία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου