7ετής κάθειρξη σε δύο γυναίκες για πλαστή διαθήκη

Καταδικαστική ήταν η απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων για μία συνταξιούχο συμβολαιογράφο της Καλαμάτας και την αδελφή διαθέτη του οποίου η διαθήκη πλαστογραφήθηκε στις 18 Απριλίου 1996, ενώ αυτός νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Καλαμάτας με... εγκεφαλικό. Οι κατηγορούμενες καταδικάστηκαν σε κάθειρξη 7 χρόνων η καθεμία, με τα ελαφρυντικά του προτέρου εντίμου βίου και της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη. Αθώους έκρινε το δικαστήριο τους μάρτυρες που είχαν υπογράψει τη διαθήκη.

Συγκεκριμένα, η συμβολαιογράφος κρίθηκε ένοχη για πλαστογραφία, ψευδή βεβαίωση και απάτη, για ποσό που ξεπερνά τα 73.000 ευρώ, καθώς και για ηθική αυτουργία στην απάτη που διέπραξε η αδερφή του μακαρίτη. Η τελευταία κρίθηκε ένοχη για απάτη (είχε κάνει αναλήψεις από τραπεζικούς λογαριασμούς του αδελφού της με πλαστό πληρεξούσιο πριν αυτός πεθάνει και αποδοχή της πλαστής διαθήκης το 1999) και ηθική αυτουργία στις πράξεις της συμβολαιογράφου.

Το ιστορικό

Η συμβολαιογράφος στην απολογία της υποστήριξε ότι την ειδοποίησε να πάει στο νοσοκομείο ο Κ.Λ., φίλος του μακαρίτη, για να του κάνει διαθήκη. Βεβαίωσε ότι ήταν σε θέση να συνεννοηθεί μαζί της, και μάλιστα του έδωσε ένα χαρτί για να υπογράψει ώστε να διαπιστώσει αν πράγματι μπορεί. Αφού άκουσε τις επιθυμίες του για το ποιος θέλει να πάρει την περιουσία του, επέστρεψε στο γραφείο της και συνέταξε τη διαθήκη. Την επομένη πήγε στο νοσοκομείο και, μπροστά στον φίλο του Κ.Λ. και έναν ακόμη μάρτυρα, τους διάβασε το περιεχόμενο της διαθήκης, το οποίο υπέγραψαν. Η τρίτη υπογραφή, του Δ.Τ., παραδέχτηκε ότι προστέθηκε αργότερα στο γραφείο της.

Οπως προέκυψε από την ακροαματική διαδικασία, η συμβολαιογράφος συνήθιζε να ζητεί από τους γείτονές της να υπογράφουν διάφορες συμβολαιογραφικές πράξεις και αυτοί το έκαναν δίχως να τις διαβάσουν, έχοντάς της «τυφλή εμπιστοσύνη», σύμφωνα με την κατάθεση των μαρτύρων.

Η αδερφή του εκλιπόντος στην απολογία της αρνήθηκε ότι γνώριζε για τη διαθήκη και είπε πως έμαθε για την ύπαρξή της μετά τον θάνατο του αδελφού της. Αρνήθηκε, επίσης, ότι γνώριζε τη συμβολαιογράφο ή ότι υπήρχαν λίρες και χρυσός στη θυρίδα της Γενικής Τράπεζας, την οποία είχε επισκεφτεί λίγες μέρες πριν από τον θάνατο του αδελφού της.