Η ΑΕΠ Βατολάκκου απαντά σε δημοσίευμα εφημερίδας της Θεσ/νίκης

Ο μακαρίτης Γκαίμπελς μπορεί σήμερα, στην Ελλάδα του 2010, να νιώθει ικανοποίηση και περηφάνια για μερικούς "δημοσιογραφίσκους", άξιους συνεχιστές του έργου του. Κάποιος λοιπόν ευφάνταστος αθλητικός συντάκτης,περιγράφει "δίκην" παιδικού μυθιστορήματος, ανήκουστες συμπεριφορές και επεισόδια σε βάρος της αποστολής του σωματείου "ΒΑΤΑΝΙΑΚΟΣ", στον...
 κυριακάτικο αγώνα της Α.Ε.Π. Βατολάκκου. Βάση λοιπόν του ρεπορτάζ του συντάκτη της εφημερίδας (κι ενώ είχε προηγηθεί ανακοίνωση του Δ.Σ. της Α.Ε.Π. Βατολάκκου), εμφανιζόμαστε να ακολουθούμε νοοτροπία "μαφιόζων" της νύχτας και πρακτικές "τρούμπας" με αποκλειστικό γνώμονα και σκοπό να κάμψουμε το ηθικό και το φρόνημα της αντιπάλου ομάδας.
 σε αθλητική εφημερίδα της Θεσσαλονίκης, ο οποίος σημειωτέον υπογράφει μόνο με τα αρχικά του (Π.Β.),

Επ' αυτού θα θέλαμε να εκφράσουμε και τη δική μας συνοπτική άποψη.
* Το δημοσίευμα είναι άκρως συσφημιστικό και συκοφαντικό, μάλιστα δε προσβάλλει την αξιοπρέπεια, την τιμή και την υπόληψη της μικρής αθλητικής κοινωνίας του Βατολάκκου.
* ΄Ενα μικρό (αν έγινε) επεισόδιο μεταξύ ενός οπαδού της Α.Ε.Π. και ενός παράγοντα της φιλοξενούμενης ομάδας, μεγαλοποιείται κατά κόρον, αποδεικνύοντας ότι ο Πινόκιο ωχριά μπροστά σε τέτοια σενάρια.
* Στα δυο χρόνια παρουσία της Α.Ε.Π. στο χώρο της Δ΄Εθνικής, δεν δώσαμε την ευκαιρία σε οιονδήποτε να μας κρίνει αρνητικά. Τουναντίον, όσοι κατά καιρούς φιλοξενήθηκαν στην έδρα μας, αν μη τι άλλο αποχώρησαν με τις καλύτερες εντυπώσεις. Αυτό αποδεικνύεται εξάλλου από τις άριστες σχέσεις που διατηρούμε με όλα τα σωματεία. Δεν διεκδικούμε δάφνες "ομαδάρας", απλώς κι εμείς προσπαθούμε και θέλουμε να πάρουμε αυτό που μας αναλογεί.
* Ελπίζαμε ότι ο συντάκτης του ανεπαίσχυντου δημοσιεύματος θα προκαλούσε μια ελάχιστη έρευνα προκειμένου να διαπιστώσει την αλήθεια, την οποία όμως απέφυγε επιμελώς, επειδή θα ήταν πολύ πικρή.
* Αυτό που απαιτούμε, είναι η αποκατάσταση της αλήθειας για την ομάδα μας, τους φιλάθλους μας, τη μικρή μας κοινωνία, το αθλητικό δίκαιο και τη δικαιοσύνη.
Σε διαφορετική περίπτωση, πιστεύουμε ότι ο συντάκτης του ρυπαρού δημοσιεύματος, θα έπρεπε να ασχοληθεί μετη συγγραφή αστυνομικού μυθιστορήματος.