Μόλις άνοιξα σήμερα το πρωί, τα Αετίσια μάτια μου, βρήκα έξω από το καλύβι μου εκατοντάδες γλάστρες και λουλούδια, με ευχετήριες κάρτες. Σάστισα... Όλες έγραφαν για την ονομαστική μου εορτή. Πλάκα κάνουν, αναρωτήθηκα...
Βλέποντας στο Blοg μου όμως, το εορτολόγιο, αντελήφθην πως τελικά είχαν δίκιο. Στέκομαι σε δύο στιχάκια που μου έγραψαν φίλοι αετόπουλα και τα μοιράζομαι μαζί σας:
Βλέποντας στο Blοg μου όμως, το εορτολόγιο, αντελήφθην πως τελικά είχαν δίκιο. Στέκομαι σε δύο στιχάκια που μου έγραψαν φίλοι αετόπουλα και τα μοιράζομαι μαζί σας:
Θέλω να' σαι αετός, στα ψηλά να πας λημέρια,
το κρασί σου ήλιου φως και να κερνάς τα αστέρια...
το κρασί σου ήλιου φως και να κερνάς τα αστέρια...
όπού πετά και βρέχει.
Μον' να λυπάσαι το πουλί
όπού φτερά δεν έχει..."
Μετά, έβαλα τα καλά μου και πέταξα ψηλά.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου