Δεν προσέρχεται η ΓΣΕΕ στο διάλογο για τις αλλαγές στην αγορά εργασίας - Η επιστολή του Γ.Παναγόπουλου

«Θα εισηγηθώ να μην προσέλθουμε στη συνάντηση που προτείνετε» τονίζει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ σε επιστολή-απάντηση στην πρόσκληση του υπουργού Εργασίας Ανδρέα Λοβέρδου, στους κοινωνικούς εταίρους για διάλογο σε ό,τι αφορά τις αλλαγές, που προωθούνται στην αγορά εργασίας και στις...
εργασιακές σχέσεις (όριο απολύσεων, ύψος αποζημιώσεων, προσφυγή στον ΟΜΕΔ, όροι απασχόλησης, κατώτατος μισθός).

Ο Γ.Παναγόπουλος κατηγορεί την κυβέρνηση ότι ενώ ακόμη δεν έχει υπογραφεί νεά Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας δίνει επιπλέον «όπλα» στους εργοδότες και ιδίως στον ΣΕΒ, νομοθετώντας τις κρυφές επιδιώξεις τους -ακόμη και τις ανομολόγητες- για αποδιάρθρωση και περαιτέρω ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο κ. Παναγόπουλος «επιχειρείται πρωτοφανής παρέμβαση και στο περιεχόμενο της ΕΓΣΣΕ (σημεία ε’ και στ’ της θεματολογίας) κάτι που ούτε οι ίδιοι οι εργοδότες έχουν αποτολμήσει».

«Δεν θα παραστούμε σε διαδικασίες που κυριολεκτικά απαξιώνουν κάθε έννοια ουσιαστικής διαβούλευσης, μετατρέποντας την σε 'κοινωνικό αναλγητικό'» τονίζει ακόμη ο κ. Παναγόπουλος, ενώ προσθέτει ότι:

«Αν παρά τα άδικα και επώδυνα δημοσιονομικά μέτρα θέλετε ν' αναφέρεστε στις δυνάμεις της εργασίας μία και μόνη επιλογή υπάρχει: ν'αποσύρετε κάθε ιδέα νομοθετικής παρέμβασης είτε στις συμβάσεις, είτε στα όρια απολύσεων, είτε στις αποζημιώσεις κ.λ.π. Αρνηθείτε να νομοθετήσετε τις απαιτήσεις των εργοδοτών και ασκείστε πιέσεις προκειμένου να υπογράψουν Συμβάσεις ως το μόνο θεσμό διευθέτησης διαφορών και επίλυσης προβλημάτων».

Η επιστολή του Γ.Παναγόπουλου

«Κύριε Υπουργέ,

«Με την από 21/5/10 επιστολή σας καλείτε τη ΓΣΕΕ σε διαβούλευση, με θεματολογία βάσει του άρθρου 2 παρ. 9 του Ν.3845/10 επισημαίνοντας:

»'Η διαβούλευση αυτή δεν πρέπει να προσλάβει έναν απλώς τυπικό χαρακτήρα και βούλησή μας είναι να συμβάλουμε, ως Υπουργείο, στη διαμόρφωση των προϋποθέσεων ενός εποικοδομητικού διαλόγου, που θα οδηγήσει, σε σύντομο χρονικό διάστημα, σε τελικές συμφωνίες, ή έστω στην καταγραφή των διαφωνιών'».

»Η επισήμανσή σας θα είχε αξία αν η θεματολογία ήταν διαφορετική δηλαδή με θετικές για τη μισθωτή εργασία προβλέψεις και δεν υπάκουε στην αντεργατική λογική που διέπει το συνοδευτικό του Νόμου μνημόνιο της «Τρόικας» και βεβαίως εάν και τυπικά υπήρχε σεβασμός των Συνταγματικά κατοχυρωμένων ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων.»

»Βρισκόμαστε στον 5ο μήνα του έτους και ακόμη δεν έχει υπογραφεί Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Με την παρέμβασή σας αυτή ενισχύετε αντικειμενικά τη θέση των ισχυρών δηλαδή των εργοδοτών και ιδίως του ΣΕΒ, όταν είναι γνωστό ότι όλα όσα αναφέρετε αποτελούν πάγιες ομολογημένες επιδιώξεις τους που επιχειρούσαν χρόνια τώρα να τις επιβάλλουν είτε με συμβάσεις, είτε με νόμους.»

»Με την εσπευσμένη πρόσκλησή σας αυτή ενόσω διαρκούν οι διαπραγματεύσεις για την ΕΓΣΣΕ τους δίνετε επιπλέον «όπλα» να καθυστερούν και να δολιχοδρομούν αφού έχουν εξασφαλίσει νομοθέτηση ακραίων, νεοφιλελεύθερης έμπνευσης συνταγών που αποδιαρθρώνουν και ελαστικοποιούν ακόμα περισσότερο την «αγορά» εργασίας.»

»Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα ότι επιχειρείται πρωτοφανής παρέμβαση και στο περιεχόμενο της ΕΓΣΣΕ (σημεία ε’ και στ’ της θεματολογίας) κάτι που ούτε οι ίδιοι οι εργοδότες έχουν αποτολμήσει.

»Την Πέμπτη 27/5/10 έχω καλέσει τη Διοίκηση της ΓΣΕΕ να την ενημερώσω για την πρόσκλησή σας και να ληφθούν αποφάσεις επ’ αυτής αλλά και για άλλα ζωτικά θέματα όπως οι διαπραγματεύσεις για την ΕΓΣΣΕ και οι δράσεις μας ενόψει ψήφισης του νομοσχεδίου για το ασφαλιστικό.

»Θα εισηγηθώ να μην προσέλθουμε στη συνάντηση που προτείνετε.

»Αν έχετε πάρει τις οριστικές και αμετάκλητες αποφάσεις σας συναποφασείστε με το Σύνδεσμο Βιομηχάνων. Εμείς δεν θα παραστούμε σε διαδικασίες που κυριολεκτικά απαξιώνουν κάθε έννοια ουσιαστικής διαβούλευσης, μετατρέποντας την σε «κοινωνικό αναλγητικό»

»Αν παρά τα άδικα και επώδυνα δημοσιονομικά μέτρα θέλετε ν’αναφέρεστε στις δυνάμεις της εργασίας μία και μόνη επιλογή υπάρχει: Ν’αποσύρετε κάθε ιδέα νομοθετικής παρέμβασης είτε στις συμβάσεις, είτε στα όρια απολύσεων, είτε στις αποζημιώσεις κ.λ.π. Αρνηθείτε να νομοθετήσετε τις απαιτήσεις των εργοδοτών και ασκείστε πιέσεις προκειμένου να υπογράψουν Συμβάσεις ως το μόνο θεσμό διευθέτησης διαφορών και επίλυσης προβλημάτων».