Τα Όντρια, όπως και στην ονομασία έτσι και στη μορφή τους, μοιάζουν να έχουν βγει από παλιό παραμύθι με νεράιδες και ξωτικά. Παλιότερα τα ονόμαζαν Όντρα ή Λόντρια. Αποτελούν Ανατολική προέκταση του κυρίως κορμού του Βοΐου, όπως ο Τάλιαρος στα Δυτικά. Ξεκινούν απότομα από το διάσελο που σχηματίζεται...
Βόρεια του Παλιοκριμηνίου και καταλήγουν ομαλά μετά από πολλά χιλιόμετρα λίγο πριν το Άργος Ορεστικό. Στην ένωση αυτή των δύο βουνών βρίσκεται και το σημείο το οποίο οι παλιοί ονόμαζαν Πόρτα της Πίνδου, μιας κι εκεί το Βόιο σχηματίζει άνοιγμα, επιτρέποντας την είσοδο για διάσχιση βαθιά στα σπλάχνα του. Κορυφές των Οντρίων είναι η Μεγάλη και η Μικρή Οτρά με υψόμετρο τα 1589 και τα 1530 μέτρα αντίστοιχα. Η όψη τους με το παράξενο σχήμα και τους πολύμορφους βράχους είναι πολύ ιδιαίτερη. Βέβαια, κάθε βουνό είναι μια μοναδική φυσική παρουσία που δύσκολα επαναλαμβάνεται, τα Όντρια όμως είναι κάτι πέρα για πέρα ξεχωριστό. Πρόκειται για ένα τεράστιο δασοσκεπές οροπέδιο, κάθετο προς όλες τις κατευθύνσεις εκτός από την ανατολική. Τριγύρω του υπάρχουν κάθετοι βράχοι σε ύψος από 50 έως 100 μέτρα και έπειτα βαθιές απότομες χαράδρες.
Βόρεια του Παλιοκριμηνίου και καταλήγουν ομαλά μετά από πολλά χιλιόμετρα λίγο πριν το Άργος Ορεστικό. Στην ένωση αυτή των δύο βουνών βρίσκεται και το σημείο το οποίο οι παλιοί ονόμαζαν Πόρτα της Πίνδου, μιας κι εκεί το Βόιο σχηματίζει άνοιγμα, επιτρέποντας την είσοδο για διάσχιση βαθιά στα σπλάχνα του. Κορυφές των Οντρίων είναι η Μεγάλη και η Μικρή Οτρά με υψόμετρο τα 1589 και τα 1530 μέτρα αντίστοιχα. Η όψη τους με το παράξενο σχήμα και τους πολύμορφους βράχους είναι πολύ ιδιαίτερη. Βέβαια, κάθε βουνό είναι μια μοναδική φυσική παρουσία που δύσκολα επαναλαμβάνεται, τα Όντρια όμως είναι κάτι πέρα για πέρα ξεχωριστό. Πρόκειται για ένα τεράστιο δασοσκεπές οροπέδιο, κάθετο προς όλες τις κατευθύνσεις εκτός από την ανατολική. Τριγύρω του υπάρχουν κάθετοι βράχοι σε ύψος από 50 έως 100 μέτρα και έπειτα βαθιές απότομες χαράδρες.
Τα ασβεστολιθικά πετρώματα που απαντώνται ευνοούν το έντονο ανάγλυφο και τη δημιουργία σπηλαίων. Μερικά από τα σπήλαια που έχουν καταγραφεί είναι το Σπήλαιο των Νερών, η Κλεφτότρυπα, η Σπηλιά του Νάνου, η Τρύπα του Κωστάκη, το Σπήλαιο στη βρύση του Μπρεζ και η Σπηλιά του Αϊ-Μηνά. Αίσθηση προκαλούν οι παλιοί θρύλοι για τους λάκκους - καταβόθρες, τα κοιλώματα, τα άγνωστα μονοπάτια και τα μυστηριακά δάση που υπάρχουν εκεί. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης η ύπαρξη σπάνιων απολιθωμάτων που φθάνουν μέχρι την περιοχή του μουσείου του Νόστιμου και το Γεωπάρκο του Σκαλοχωρίου.
Στις πλαγιές των Οντρίων βρίσκονται χτισμένα τα περισσότερα από τα Καστανοχώρια του Τσοτυλίου και της Καστοριάς. Κοντά στην κορυφή της Όρλιας, σε μεγάλο υψόμετρο, βρίσκονταν το χωριό Γκότσι, το οποίο όμως είχε κι αυτό την τύχη του Παλιοκριμηνίου. Από εδώ περνάει και η Ντουβαρόστρατα, ένα από τα γνωστά πέτρινα μονοπάτια που οδηγεί στις κορυφές του βουνού. Κανένας δρόμος δεν προσεγγίζει την καρδιά των Οντρίων για αυτό και παραμένουν αναλλοίωτα στο πέρασμα του χρόνου, κλεισμένα στον εαυτό τους και στα μυστικά τους, περιτριγυρισμένα από παρθενικά δάση. Ολόκληρη η ορεινή περιοχή θα πρέπει όσο είναι καιρός να χαρακτηρισθεί άμεσα ως προστατευόμενη, είτε ανεξάρτητα, είτε ως προέκταση ενός νέου Εθνικού Πάρκου Γράμμου – Βοϊου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου