Όταν κάνει κάτι λάθος η Κυβέρνηση (και κάθε Κυβέρνηση, όχι μόνο η τωρινή) βγαίνουμε όλοι και γράφουμε και φωνάζουμε. Θεωρούμε πως αδικούμαστε, πως μας προδίδουν, πως "είναι όλοι ίδιοι". Και καλά κάνουμε... Πρέπει να υπάρχει και η "άλλη" φωνή και γνώμη. Η "άλλη" άποψη.Το ίδιο όμως δεν συμβαίνει όταν...
γίνεται κάτι ελπιδοφόρο, κάτι θετικό, κάτι που δείχνει πως έστω και κάποιος από όλους αυτούς προσπαθεί... Και αναφέρομαι στην περίπτωση (σχετικά είναι και οι δυό παραπάνω αναδημοσιεύσεις) που η Ελλάδα μαζί με άλλες εννιά χώρες τάχθηκε υπέρ της Ιταλίας και κατά της καταδίκης της από το Τμήμα Ευρείας Σύνθεσης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για παραβίαση του δικαιώματος στην θρησκευτική ελευθερία των μαθητών με την ανάρτηση του Εσταυρωμένου στις σχολικές αίθουσες.
γίνεται κάτι ελπιδοφόρο, κάτι θετικό, κάτι που δείχνει πως έστω και κάποιος από όλους αυτούς προσπαθεί... Και αναφέρομαι στην περίπτωση (σχετικά είναι και οι δυό παραπάνω αναδημοσιεύσεις) που η Ελλάδα μαζί με άλλες εννιά χώρες τάχθηκε υπέρ της Ιταλίας και κατά της καταδίκης της από το Τμήμα Ευρείας Σύνθεσης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για παραβίαση του δικαιώματος στην θρησκευτική ελευθερία των μαθητών με την ανάρτηση του Εσταυρωμένου στις σχολικές αίθουσες.
Δεν "χαϊδεύουμε τα αυτιά" κανενός.
Αλλά που είναι οι δημοσιεύσεις βρε παιδιά; Που είναι η "στήριξη" των blogger που πιστεύουν πως ο Εσταυρωμένος δεν πρέπει να "κατέβει" από τις αίθουσες των Ελληνικών σχολειών; Η μη εμφάνιση έστω και μιας δημοσίευσης υπέρ αυτής της πράξης που έγινε από την Ελληνική Κυβέρνηση, μπορεί να θεωρηθεί και προκατάληψη...
Και τα blogs (και οι αμισθί bloggers) πρέπει να μιλάμε πάντα υποκειμενικά και την γλώσσα της αλήθειας, ακόμη και όταν ενοχλεί εμάς τους ίδιους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου