Ο πρόεδρος του Μεξικού Φελίπε Καλντερόν ζήτησε να διεξαχθεί συζήτηση με θέμα τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών. Στις ΗΠΑ, φιλελεύθεροι της Αριστεράς, αλλά και της Δεξιάς, ασκούν πιέσεις για να τερματιστεί η απαγόρευση. Σαράντα χρόνια αφότου ο πρόεδρος Νίξον εξαπέλυσε...
τον «πόλεμο εναντίον των ναρκωτικών», ολοένα και περισσότεροι ζητούν να εγκαταλειφθεί ο αγώνας. O πρόεδρος Καλντερόν διατύπωσε το αίτημά του τον περασμένο μήνα. Λίγες ημέρες νωρίτερα, μια συμμορία εμπόρων ναρκωτικών είχε επιτεθεί σε αντιπάλους της σ΄ ένα πάρτι γενεθλίων με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 17 άνθρωποι και να τραυματιστούν 18. Την ίδια περίοδο είχε ανατιναχτεί ένα αυτοκίνητο παγιδευμένο με εκρηκτικά ενός είδους που δεν είχε ώς τότε εμφανιστεί στη χώρα· ένας δημοφιλής υποψήφιος κυβερνήτης είχε δολοφονηθεί, πιθανότατα από εμπόρους ναρκωτικών· και την περασμένη εβδομάδα ανακοινώθηκε επισήμως πως ο αριθμός των φόνων στο Μεξικό που σχετίζονται με τα ναρκωτικά έφτασε τους 28.000. Υπ΄ αυτές τις συνθήκες, αυτά που δήλωσε ο Καλντερόν είναι προφανή. Η συζήτηση για τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών «είναι μια θεμελιώδης συζήτηση», είπε. «Πρέπει να αναλύσουμε προσεκτικά τα υπέρ και τα κατά, τα βασικά επιχειρήματα αμφοτέρων των πλευρών». Προερχόμενη ωστόσο από τον Καλντερόν, η δήλωση είναι αξιοσημείωτη. Διότι πρόκειται για τον πρόεδρο που στα τέλη του 2006 κήρυξε τον πόλεμο στα καρτέλ των ναρκωτικών, χρησιμοποίησε τον στρατό, στρατιωτικοποίησε την πόλη Χουάρες και υποσχέθηκε τη νίκη, έστω κι αν οι αγριότητες στον πόλεμό του ξεπέρασαν αυτές στο Ιράκ. Ο Καλντερόν φρόντισε να υπογραμμίσει πως προσωπικά εξακολουθεί να αντιτίθεται στη νομιμοποίηση, όμως η προθυμία του να συζητήσει την ιδέα αποτελεί μια μεγάλη ρωγμή στο διεθνές οικοδόμημα της πολιτικής έναντι των ναρκωτικών. Η μαριχουάνα Ο Ρίτσαρντ Νίξον εξαπέλυσε τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών στις 17 Ιουνίου 1971. Ηταν μια σκληροπυρηνική πολιτική απαγόρευσης την οποία συνέχισαν οι αμερικανοί πρόεδροι που τον διαδέχθηκαν. Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, στις ΗΠΑ και τη Λατινική Αμερική αυξάνονται οι φωνές που ζητούν να εγκαταλειφθεί ο πόλεμος και να νομιμοποιηθούν τα ναρκωτικά ή τουλάχιστον η μαριχουάνα. Τον Νοέμβριο η Καλιφόρνια θα ψηφίσει για τη λεγόμενη Πρόταση 19 που επιτρέπει στους ενηλίκους να έχουν στην κατοχή τους μικρές ποσότητες μαριχουάνας και στις τοπικές κυβερνήσεις να φορολογούν την πώλησή της. Στις αρχές του μήνα μια διακομματική ομάδα λόμπι που περιλαμβάνει φιλελεύθερους Ρεπουμπλικάνους και Αριστερούς ίδρυσε μια νέα οργάνωση, την Just Say Νow (Απλώς Πες Τώρα, πιθανόν κατ΄ αναλογία με το Just Say Νo- Απλώς Πες Οχι- το σύνθημα του αγώνα κατά των ναρκωτικών στη δεκαετία του ΄80 που συνδέθηκε με τη Νάνσι Ρίγκαν). Στόχος της είναι να υποστηρίξει την υιοθέτηση παρόμοιας νομοθεσίας και σε άλλες πολιτείες των ΗΠΑ. «Πρέπει να δώσουμε στις πολιτείες τη δυνατότητα να ρυθμίζουν κανονιστικά τη μαριχουάνα, όπως ακριβώς γίνεται με το αλκοόλ», λέει ο Ααρον Χιούστον, συνδιευθυντής της εκστρατείας. Τρεις παράγοντες βοηθούν προς την κατεύθυνση της νομιμοποίησης. Η γενιά των «μπέιμπι μπούμερ» που κάπνιζαν μαριχουάνα στα νιάτα τους δεν συμμερίζεται τον φόβο των προηγούμενων γενεών για το «δαιμονικό χόρτο». Η οικονομική κρίση έχει συμπιέσει τους προϋπολογισμούς των δυνάμεων ασφαλείας και κάνει τις πολιτείες να αναζητούν νέες πηγές εισοδήματος. Και η φρίκη στο Μεξικό με τους πυροβολισμούς, τους αποκεφαλισμούς και τους ακρωτηριασμούς δείχνει τι συμβαίνει όταν ένας ρητορικός πόλεμος γίνεται πραγματικός. Η πρόταση για νομιμοποίηση, που για καιρό περιοριζόταν στο ριζοσπαστικό περιθώριο, μπήκε πέρσι στην κεντρική πολιτική σκηνή όταν τρεις πρώην πρόεδροι της Λατινικής Αμερικής- ο Σέζαρ Γκαβίρια της Κολομβίας, ο Φερνάντο Καρντόζο της Βραζιλίας και ο Ενρέστο Σεντίγιο του Μεξικού- κάλεσαν τις κυβερνήσεις να νομιμοποιήσουν τη μαριχουάνα για να περιορίσουν τα κέρδη των καρτέλ. Το Βrookings Ιnstitution, μια «δεξαμενή σκέψης» με σημαντική επιρροή, υποστήριξε την έκκληση.
Σε ποιες χώρες οι νομοθεσίες για τα ναρκωτικά έχουν γίνει περισσότερο φιλελεύθερες
Πορτογαλία
Το 2001, έγινε η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που κατήργησε επισήμως όλες τις ποινικές κυρώσεις για την κατοχή ναρκωτικών για προσωπική χρήση. Οσοι κρίνονται ένοχοι για κατοχή μικρών ποσοτήτων στέλνονται σε μια επιτροπή που αποτελείται από ψυχολόγο, κοινωνικό λειτουργό και νομικό σύμβουλο και συμβουλεύει για την κατάλληλη θεραπεία. Ιταλία
Οι νόμοι για τα ναρκωτικά χαλάρωσαν το 1993 ορίζοντας πως πολύ μικρές ποσότητες ναρκωτικών (συνήθως μικρότερες από μισό γραμμάριο) προορίζονται για προσωπική χρήση. Οσοι συλλαμβάνονται με μικρότερες ποσότητες δεν αντιμετωπίζουν ποινική δίωξη παρότι καταγράφονται ως χρήστες.
Καλιφόρνια
Η υιοθέτηση της Πρότασης 215 ως νόμου τον Νοέμβριο του 1996 δεν νομιμοποίησε τη μαριχουάνα στην Καλιφόρνια, δημιούργησε όμως μια νέα εξαίρεση από τις ποινικές κυρώσεις για την ιατρική χρήση της κατόπιν συστάσεως γιατρού, η οποία μπορεί να γίνει γραπτώς ή προφορικώς. Φέτος τον Νοέμβριο η Πολιτεία θα ψηφίσει για την Πρόταση 19, με την οποία επιτρέπεται σε ενηλίκους να κατέχουν μικρές ποσότητες μαριχουάνας και στην τοπική κυβέρνηση να φορολογήσει την πώλησή της.
Ολλανδία
Η κάνναβη σε όλες τις μορφές της ταξινομείται στα μαλακά ναρκωτικά και όποιος την καπνίζει, ακόμη και δημοσίως, δεν διώκεται. Η πώληση κάνναβης παρότι τυπικά είναι παράνομη γίνεται ανεκτή στα coffee shops, τα οποία όμως μπορούν να πωλούν το πολύ πέντε γραμμάρια και μόνο σε ενηλίκους. Γίνονται κινήσεις για να ενισχυθούν οι έλεγχοι ώστε να αντιμετωπιστεί ο λεγόμενος τουρισμός των ναρκωτικών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου