Κώστας Σκανδαλίδης: «Η κυβέρνηση ας ξεκολλήσει τώρα από το Μνημόνιο»...

Συνέντευξη στην Μαρία Δεδε, στις 9/8/2010

 

Αναφέρει ότι η προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης ήταν αναγκαστική. Το Μνημόνιο, λέει, είναι ένα συγκεκριμένο πλαίσιο επιλογών συντηρητικού τύπου. «Σε εμάς επαφίεται τώρα που αποκαθίσταται η αξιοπιστία και απομακρύνεται ο κίνδυνος της χρεοκοπίας να επιλέξουμε εκείνο το μείγμα πολιτικής και επιλογών που προσιδιάζει στις αρχές και την ιδεολογία μας»..
Ευθύνη της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού προσωπικά, σημειώνει, είναι να αναδειχθούν οι διαρθρωτικές αλλαγές, οι θεσμικές μεταρρυθμίσεις και η επανασυγκρότηση

του κοινωνικού κράτους, και στέκεται στην αναγκαιότητα εξέγερσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο απέναντι στην παγκόσμια πολιτική και οικονομική ορθοδοξία αν θέλουμε η Ευρώπη να υπάρχει αύριο. Υποστηρίζει ότι «ο Γ. Παπανδρέου σήμερα ενσαρκώνει στο πρόσωπό του την τελευταία ελπίδα για να σηκωθεί ξανά η χώρα» και τον καλεί «να στρατεύσει όλο το πλήρωμα της παράταξης σε πραγματική πανστρατιά». Οσο για το ΠΑΣΟΚ, στη συγκεκριμένη συγκυρία και με δεδομένη την απαξίωση στο πολιτικό σύστημα, θα πει: «Εξακολουθώ να ισχυρίζομαι ότι το ΠΑΣΟΚ ή θα αναγεννηθεί ή θα το ξεπεράσει η Ιστορία. Κι αυτό σήμερα γίνεται ακόμη πιο κρίσιμο».

Μήπως οι πολιτικές που ακολουθεί η κυβέρνηση -με τα επώδυνα μέτρα για τα χαμηλά και μεσαία οικονομικά στρώματα-πέραν του ότι βρίσκονται στον αντίποδα των προεκλογικών της δεσμεύσεων, απέχουν αρκετά από τις αρχές και την ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ;

«Στην πολιτική, αρχές και ιδεολογίες εδράζονται στο έδαφος της συγκεκριμένης πραγματικότητας κάθε φορά. Οι δικές μας δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε μια χώρα αναξιόπιστη και σε συνθήκες χρεοκοπίας. Εξάλλου στη δική μας παράταξη πάντοτε προηγείται ο πατριωτικός χαρακτήρας. Η επιλογή του Μνημονίου τη στιγμή που η χώρα απειλείται με αφανισμό δεν ήταν μόνο αναγκαστική. Ηταν πάνω απ' όλα επιλογή πατριωτικής ευθύνης. Σε μας επαφίεται τώρα που αποκαθίσταται η αξιοπιστία και απομακρύνεται ο κίνδυνος της χρεοκοπίας, να επιλέξουμε εκείνο το μείγμα πολιτικής και επιλογών που προσιδιάζει στις αρχές και την ιδεολογία μας».

Απ' ό,τι κατάλαβα, θεωρείτε μονόδρομο την εμπλοκή του ΔΝΤ και την υιοθέτηση όσων επέβαλε η τρόικα. Δεν υπήρχαν άλλες λύσεις;

«Κατ' αρχάς δεν προβλήθηκε από κανένα χώρο σοβαρή εναλλακτική πρόταση, δεν διατυπώθηκε, πέρα από τυχοδιωκτικές κραυγές και δογματικούς αφορισμούς, μια άλλη διέξοδος. Η προσφυγή στον μηχανισμό υποστήριξης ήταν αναγκαστική, το αναγνωρίζουν και οι πέτρες ακόμη. Και βεβαίως υπήρξε απόρροια της καταστροφικής πολιτικής που ασκήθηκε τα προηγούμενα χρόνια. Κανείς σοβαρός πολιτικός δεν μπορεί να προτείνει τη χρεοκοπία και την απομόνωση της χώρας. Κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τις πανίσχυρες δομές της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας».

Μήπως το Μνημόνιο και τα μέτρα που απορρέουν απ' αυτό βαθύνουν ακόμη περισσότερο την κρίση και την ύφεση;

«Πρώτα απ' όλα το Μνημόνιο ούτε δαίμονας είναι ούτε πανάκεια. Είναι ένα συγκεκριμένο πλαίσιο επιλογών συντηρητικού τύπου -γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε τις κυρίαρχες ιδεολογίες της εποχής που αφορούν τη λειτουργία των αγορών- που θέλει να οδηγήσει στην επανεκκίνηση της χώρας απαλλάσσοντάς την από τον βραχνά του δανεισμού και του δημοσιονομικού εκτροχιασμού. Δεν αρχίζει και τελειώνει ούτε η πολιτική ούτε η Ιστορία με την εφαρμογή του Μνημονίου».

Και η κυβερνώσα Αριστερά, για την οποία έχετε μιλήσει στο παρελθόν, πώς συμβιβάζεται με την πολιτική που υπαγορεύει το Μνημόνιο;

«Το Μνημόνιο πρέπει να ενσωματωθεί στο σύνολο μιας νέας στρατηγικής που έχει ανάγκη η χώρα και μέσα απ' αυτή να το υπερβούμε. Το ΠΑΣΟΚ υπήρχε πριν από το Μνημόνιο και θα υπάρχει και έπειτα απ' αυτό. Και οι πολιτικές μας για τη χώρα ξεπερνούν το Μνημόνιο. Υπάρχουν δύο κρίσιμες κατευθύνσεις που είναι ευθύνη της κυβέρνησης και προσωπικά του πρωθυπουργού. Να αναδείξουμε κρίσιμες πλευρές, όπως οι διαρθρωτικές αλλαγές, οι θεσμικές μεταρρυθμίσεις, η επανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους που ήδη δρομολογούνται. Και παράλληλα να υποκινήσουμε μια εξέγερση σε ευρωπαϊκό επίπεδο απέναντι στην παγκόσμια πολιτική και οικονομική ορθοδοξία αν θέλουμε η Ευρώπη να υπάρχει αύριο. Αυτή την προσπάθεια οφείλουν να αναλάβουν οι δυνάμεις της δημοκρατικής Αριστεράς, της οικολογίας και του προοδευτικού ευρωπαϊσμού. Η Δεξιά ούτε θέλει ούτε μπορεί να δώσει μακροπρόθεσμη διέξοδο στην κρίση».

Μέχρι τότε δεν φοβάστε την κοινωνική έκρηξη που οι περισσότεροι βλέπουν να έρχεται το φθινόπωρο;

«Θα σας μιλήσω ειλικρινά. Ο καθένας μας έχει δικαίωμα να εκρήγνυται όταν βίαια ανατρέπονται το πρότυπο και η ποιότητα ζωής που έχει επιλέξει ή όταν βλέπει τα ελάχιστα εισοδήματά του να μειώνονται ακόμη περισσότερο. Εχω, όμως, εμπιστοσύνη στον ελληνικό λαό που μπορεί να διακρίνει την αναγκαιότητα από τον άκριτο διεκδικητισμό. Υπάρχει εμφανής βουβή στήριξη και αναμονή. Για να αναβαθμιστεί από δω και πέρα η ζωή μας μόνο ένας δρόμος υπάρχει. Να ανατρέψουμε όλοι μαζί ό,τι καθηλώνει τη χώρα. Κι αυτό οφείλουν να το δουν οι κομματικές συνδικαλιστικές και κοινωνικές ηγεσίες και να μην υποδαυλίζουν τυφλές εξεγέρσεις. Οι θυσίες του λαού πρέπει να πιάσουν τόπο».

Πώς πιστεύετε ότι πρέπει να κινηθεί τώρα η κυβέρνηση για να αποκαταστήσει, αν αυτό είναι δυνατό, τη σχέση της με τις κοινωνικές δυνάμεις που στηρίζουν το ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια;

«Η κυβέρνηση ας ξεκολλήσει τώρα από το Μνημόνιο. Αυτή κυβερνά, όχι οι ελεγκτές των δημοσιονομικών και του χρέους. Να ρίξει όλο το βάρος στην επανεκκίνηση της χώρας. Να αξιολογήσει και να αξιοποιήσει άμεσα όλους τους διαθέσιμους πόρους. Να κινητοποιήσει τον κρατικό μηχανισμό που ακόμη αργεί για να έχουν πιο γρήγορα αποτελέσματα οι ανατροπές που επιχειρεί. Να χτυπήσει στη ρίζα της την αισχροκέρδεια και την παραοικονομία. Και να δώσει χρώμα προοδευτικό σε πολιτικές με μηδενικό ή χαμηλό κόστος. Ολα αυτά πρέπει να διατυπωθούν με ενάργεια στο κοινωνικό συμβόλαιο για το οποίο δεσμεύτηκε ο πρωθυπουργός».

Τι περιμένετε από τη νέα διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ που, σύμφωνα με πληροφορίες, κάποιοι επιτελείς του κόμματος ετοιμάζουν εν όψει της 3ης Σεπτέμβρη;

«Εχω πραγματική αλλεργία στις διαρροές και στις πρακτικές όσων αυτοαναγορεύονται σε επιτελείς. Νέες διακηρύξεις και επανιδρύσεις του ΠΑΣΟΚ εξαγγέλθηκαν κατά καιρούς. Δεν μας χρειάζεται ακόμη μία, δεν είναι προϊόν προς κατανάλωση. Ο Γ. Παπανδρέου σήμερα ενσαρκώνει στο πρόσωπό του την τελευταία ελπίδα για να σηκωθεί ξανά η χώρα. Συγκέντρωσε πάνω του το βάρος της εθνικής ευθύνης και του πατριωτικού χρέους. Ας πει με απλά λόγια προς τα πού θα στραφεί το τιμόνι και με ποιους καιρούς και ρότες θα πλεύσουμε. Μέχρι τώρα έδειξε θάρρος και τόλμη, θα έλεγα και αποκοτιά. Να συγκεφαλαιώσει τους δέκα μήνες της διακυβέρνησής του και να στρατεύσει όλο το πλήρωμα της παράταξης σε πραγματική πανστρατιά».

Δηλώνετε πάντα στρατιώτης του Κινήματος. Τελευταία, είναι αλήθεια, επιλέξατε τη σιωπή. Θα δεχόσασταν πόστο αν σας προταθεί στον επόμενο ανασχηματισμό;

«Καμιά φορά η σιωπή είναι εξόχως ηχηρή. Και ασφαλώς σωπαίνω απέναντι σε φήμες, πληροφορίες και διαρροές. Θέλω να σας εκμυστηρευτώ ότι στην πρόσφατη διεξοδική συζήτηση με τον Γ. Παπανδρέου στην οποία μιλήσαμε για τα πάντα το δικό μου όνομα ούτε καν αναφέρθηκε. Αυτό για όσους με ετοιμάζουν περιφερειάρχη, υπουργό ή ό,τι άλλο επιθυμούν, εύχονται ή απεύχονται. Εξάλλου τι στρατιώτης θα ήμουν αν έβαζα τον εαυτό μου σε θέση επιλέγοντος;».

Σήμερα που οι πάντες απαξιώνουν το πολιτικό σύστημα πώς μπορεί ένα κόμμα να συσπειρώσει κόσμο; Πώς βλέπετε το ΠΑΣΟΚ και τη λειτουργία του στη συγκεκριμένη συγκυρία;

«Έχω επανειλημμένα πει ότι η νέα εποχή και η κρίση δεν θα αθροίσουν ηγεσίες, ηγετικές ομάδες ή πρόσωπα που ξεπερνιούνται από τη συγκυρία. Δεν θα αθροίσει καν κόμματα που έχουν στραμμένο το βλέμμα προς τα πίσω και βολεύονται στις παγιωμένες ισορροπίες και σχέσεις. Εξακολουθώ να ισχυρίζομαι ότι το ΠΑΣΟΚ ή θα αναγεννηθεί ή θα το ξεπεράσει η Ιστορία. Κι αυτό σήμερα γίνεται ακόμη πιο κρίσιμο. Γιατί αν το ξεπεράσει η Ιστορία αλίμονο για τη χώρα. Αν πρέπει κάτι να γίνει επειγόντως στις 3 Σεπτέμβρη είναι να ξαναξεκινήσει το ΠΑΣΟΚ με όλες του τις δυνάμεις στρατευμένες και συντεταγμένες. Είναι ο μόνος δρόμος να συσπειρωθεί η παράταξη που και σήμερα εκφράζει την ελπίδα της πλειοψηφίας των πολιτών». 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ