O ανασχηματισμός της κυβερνήσεως είναι προνόμιο του Πρωθυπουργού- και πρόβλημά του. Κατά το ισχύον Σύνταγμα, ο διαθέτων την πλειοψηφία στη Βουλή συγκροτεί το Υπουργικό Συμβούλιο επιλέγοντας τα πρόσωπα που θέλει. Σε άλλες εποχές ο κατάλογος των υπουργών και των υφυπουργών έπρεπε να σταλεί προηγουμένως στα ανάκτορα για να τον εγκρίνει ο τότε βασιλεύς. Το «δικαίωμα» αυτό υπήρξε...
και το βασικό σημείο της διαφωνίας Πρωθυπουργού και Στέμματος το 1965, όταν τα ανάκτορα αρνήθηκαν να συναινέσουν στην απομάκρυνση του υπουργού Αμύνης Πέτρου Γαρουφαλιά και στην ανάληψη του υπουργικού χαρτοφυλακίου από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου. Η άρνηση αυτή των ανακτόρων πυροδότησε την ανοικτή πολιτική κρίση και η αποκληθείσα Αποστασία οδήγησε στην απριλιανή δικτατορία του 1967.
και το βασικό σημείο της διαφωνίας Πρωθυπουργού και Στέμματος το 1965, όταν τα ανάκτορα αρνήθηκαν να συναινέσουν στην απομάκρυνση του υπουργού Αμύνης Πέτρου Γαρουφαλιά και στην ανάληψη του υπουργικού χαρτοφυλακίου από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου. Η άρνηση αυτή των ανακτόρων πυροδότησε την ανοικτή πολιτική κρίση και η αποκληθείσα Αποστασία οδήγησε στην απριλιανή δικτατορία του 1967.
Στην εποχή τη σημερινή αυτά είναι αδιανόητα πράγματα. Ουδείς αρνείται το δικαίωμα του Πρωθυπουργού να επιλέγει τους υπουργούς και τους υφυπουργούς. Οποιον θέλει και όποια ώρα θέλει ο Πρωθυπουργός τον κάνει υπουργό ή τον απομακρύνει.
Το αναμφισβήτητον δικαίωμα του Πρωθυπουργού υπόκειται μόνο σε εσωκομματικούς περιορισμούς, αν λ.χ. κάποιοι διαμαρτυρόμενοι βουλευτές αντιδρούν για τη μη υπουργοποίησή τους.
Ο ιδρυτής της ΝΔ Κωνσταντίνος Καραμανλής έλεγε ότι ο κάθε ανασχηματισμός είναι πρόβλημα σύνθετον. «Ευχαριστείς τους λίγους που κάνεις υπουργούς. Δυσαρεστείς όμως πολύ περισσότερους, εκείνους που διώχνεις αλλά κυρίως αυτούς που περιμένουν ότι θα γίνουν υπουργοί...».
Οπωσδήποτε οι ανασχηματισμοί ως φήμες πληγώνουν τις κυβερνήσεις αφού η αντιπολίτευση εκμεταλλεύεται την αναπόφευκτη αναταραχή. Ετσι εξηγείται γιατί τα δημοσιεύματα περί επερχόμενων ανασχηματισμών εκνευρίζουν την εκάστοτε κυβέρνηση και κατά κανόνα διαψεύδονται, για να επαληθευθούν εν συνεχεία.
Η αναδόμηση μιας κυβερνήσεως δεν είναι συνήθης πολιτική πράξη. Πολύ περισσότερο διότι ο Πρωθυπουργός διά των επιλογών του σηματοδοτεί τα όρια της πολιτικής του. (Παράδειγμα η αντικατάσταση, μετά τις εκλογές του 1985, του κ. Γ. Αρσένη με τον κ. Κ. Σημίτη και όσα σήμαινε αυτή η αλλαγή.)
Σήμερα με δεδομένες τις δυσκολίες και τα προβλήματα, και καθώς θα κλείνει ενιαύσιος βίος της κυβερνήσεως, ο κ. Γ. Παπανδρέου έχει το λέγειν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου