ΣE ισχύ τέθηκε ο νόμος 3862/2010 με τον οποίο ενσωματώνεται στο εθνικό δίκαιο η Ευρωπαϊκή Οδηγία για τις υπηρεσίες πληρωμών (Payment Services Directive - PSD)...

 

Βασικός στόχος είναι η προστασία του καταναλωτή αλλά και η σωστή ενημέρωσή του και γι' αυτό όλες οι τράπεζες είναι υποχρεωμένες να αναθεωρήσουν τις συμβάσεις τους βάσει της κοινοτικής οδηγίας. Στις υπηρεσίες αυτές περιλαμβάνονται:...

• Oι καταθέσεις και αναλήψεις σε λογαριασμό πληρωμών.
  
• Oι μεταφορές πίστωσης (δηλαδή η μεταφορά κεφαλαίων από λογαριασμό σε λογαριασμό).
  
• Oι άμεσες χρεώσεις.
  
• Oι κάρτες πληρωμών (πιστωτικές και χρεωστικές) και
  
• τα εμβάσματα (δηλαδή η μεταφορά κεφαλαίων χωρίς τη χρήση λογαριασμού πίστωσης ή λογαριασμού χρέωσης).
  

**Οι πληρωμές με επιταγές, συναλλαγματικές, γραμμάτια και λοιπά αξιόγραφα δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του νόμου.
Ο νόμος περιλαμβάνει, κατ' εξοχήν, διατάξεις προστασίας του καταναλωτή υπό την ιδιότητά του ως χρήστη υπηρεσιών πληρωμών. Οι εν λόγω διατάξεις μεταξύ άλλων αφορούν:

• Tην ενίσχυση της διαφάνειας των όρων που διέπουν την παροχή των υπηρεσιών πληρωμών.
  
• Tο περιεχόμενο της πληροφόρησης από τις τράπεζες προς τον καταναλωτή πριν και μετά την εκτέλεση μιας συναλλαγής πληρωμής.
  
• Tα χρονικά περιθώρια ολοκλήρωσης μιας μεταφοράς πίστωσης, μιας άμεσης χρέωσης, ή ενός εμβάσματος.
  
• Tα δικαιώματα επιστροφής χρημάτων σε περίπτωση εσφαλμένης, μη εγκεκριμένης, ή ακόμα και εγκεκριμένης, υπό προϋποθέσεις, χρέωσης λογαριασμού πληρωμών του πληρωτή.
  
• Tην ημερομηνία έναρξης της τοκοφορίας για την πίστωση ή τη χρέωση λογαριασμού πληρωμών και
  
• την ημερομηνία διαθεσιμότητας των κεφαλαίων που έχουν πιστωθεί σε λογαριασμό πληρωμών.
  

Ορισμένες από τις προηγούμενες διατάξεις εφαρμόζονται, επίσης, βάσει αυτού του νόμου, και στις υπηρεσίες που παρέχονται στους λοιπούς χρήστες υπηρεσιών πληρωμών, όπως οι επαγγελματίες, οι  επιχειρήσεις, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου, καθώς και το Ελληνικό Δημόσιο.

Μία από καινοτομίες του νόμου έχει να κάνει με τα δικαιώματα επιστροφής χρημάτων στον καταναλωτή σε περίπτωση εσφαλμένης, μη εγκεκριμένης, ή ακόμα και εγκεκριμένης -υπό προϋποθέσεις- χρέωσης λογαριασμού πληρωμών.

Ειδικότερα ο καταναλωτής έχει το δικαίωμα να ζητήσει επιστροφή χρημάτων -π.χ. σε αγορά με πιστωτική κάρτα- έως και 13 μήνες μετά τη χρέωση αμφισβητώντας τη συναλλαγή. Μέχρι τώρα το δικαίωμα αμφισβήτησης ήταν μέχρι 30 μέρες μετά την έκδοση του λογαριασμού.

Βέβαια η τράπεζα επιστρέφει το ποσό της αμφισβητούμενης χρέωσης π.χ. αν έχει γίνει αγορά με κλεμμένη πιστωτική κάρτα, αφού προηγουμένως διερευνήσει τη συναλλαγή και προκύπτει ότι ο καταναλωτής δεν ενήργησε με δόλο.

Σημαντική επίσης είναι η διάταξη του νόμου η οποία ορίζει ότι ο καταναλωτής δικαιούται επιστροφή των χρημάτων του ακόμα και όταν έχει δώσει πάγια εντολή (άμεση χρέωση) για εξόφληση λογαριασμού ΔΕΚΟ.

Μπορεί δηλαδή να ζητήσει, ακόμα και 8 βδομάδες μετά τη χρέωση του λογαριασμού του, την επιστροφή του ποσού, αν το ύψος του ποσού που χρεώθηκε π.χ. από τη ΔΕΗ ή άλλη υπηρεσία κοινής ωφέλειας, δεν ήταν αυτό που ανέμενε.

Επίσης ορίζεται π.χ. στους λογαριασμούς μισθοδοσίας ή στην αποστολή χρημάτων με ακρίβεια η έναρξη της τοκοφορίας, ενώ περιορίζεται σημαντικά το valleur.

Όπως επισημαίνεται σε ανακοίνωση της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών, «οι τράπεζες-μέλη της έχουν καταρτίσει συμβάσεις που διέπουν τους όρους της εκ μέρους τους παροχής υπηρεσιών πληρωμών σε πλήρη συμμόρφωση με τις διατάξεις του νόμου.

Οι πελάτες των τραπεζών καλούνται να επικοινωνήσουν άμεσα με τις τράπεζες με τις οποίες συνεργάζονται, ώστε να λάβουν γνώση των εν λόγω όρων και να προβούν στις ενδεδειγμένες ενέργειες».

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ ΦΕΚ ΑΠΟ ΕΔΩ