Σύλλογος εργαζομένων στην ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ ΑΕ: "Τα δημόσια έργα δεν ανήκουν εξ ορισμού σε κανέναν"...

 

Ο Σύλλογος εργαζομένων στην ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ ΑΕ απέφυγε μέχρι σήμερα να τοποθετηθεί δημόσια στις διάφορες καταγγελίες που ακολούθησαν την πρόσφατη απόφαση του ΥΠΟΜΕΔΙ να αναθέσει στην Εταιρία την κατασκευή έργων σε... πέντε περιφέρειες για δύο λόγους:

Πρώτον διότι δεν ήθελε να εμπλακεί στις προφανείς προεκλογικές σκοπιμότητες χάριν των οποίων εκπορεύονται και αναπαράγονται από κομματικούς κύκλους και αγχωμένους υποψήφιους έωλα επιχειρήματα ότι δήθεν αφαιρούνται αρμοδιότητες από την τοπική αυτοδιοίκηση!

Δεύτερον διότι έχουν καταντήσει πλέον κουραστικές οι μόνιμα επαναλαμβανόμενες συντεχνιακές αντιδράσεις φορέων των μονίμων υπαλλήλων και τα ψευτοεπιχειρήματα διαφόρων ομάδων ή ατόμων που εκφράζουν τοπικιστικά συμφέροντα.

Το ίδιο σκηνικό αναπαράγεται κάθε φορά:

• Στην αρχή της ίδρυσης της ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ ΑΕ, το 1994, με τους φορείς των δημοσίων υπαλλήλων να αντιδρούν με το κλασικό μότο ότι αποδυναμώνεται ο δημόσιος τομέας (με την δημιουργία μάλιστα ενός νέου κρατικού φορέα!). Η ΕΟΑΕ ολοκλήρωσε με επιτυχία το έργο του οδικού άξονα σε χρόνο ρεκόρ και έτυχε της αναγνώρισης όλου του πολιτικού φάσματος

• Τα ίδια γράφτηκαν και ειπώθηκαν το 2003, όταν με ανάλογες αποφάσεις της τότε Υπουργού ΥΠΕΧΩΔΕ Β. Παπανδρέου η ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ ΑΕ ανέλαβε και εκτέλεσε με επιτυχία πλήθος έργων στα νησιά του Αιγαίου.

• Παρόμοιο σκηνικό και το Απρίλιο του 2008 όταν ο Υπουργός Γ. Σουφλιάς εκχώρησε τα δικαιώματα επίβλεψης κλπ του δημοσίου στην ΕΟΑΕ που αφορούσαν τρεις συμβάσεις παραχώρησης (Μαλλιακός - Κλειδί, Ε65, και Υποθαλάσσιο αρτηρία), ύψους πολλών δις Ευρώ.

Πάντα η ίδια μεμψιμοιρία, η ίδια πανομοιότυπη γκρίνια, τα ίδια επιχειρήματα περί αφαίρεσης κεκτημένων «δικαιωμάτων» και δήθεν υποβάθμισης «κατακτήσεων».

Σήμερα απλά προστέθηκε και η προεκλογική αντιπαράθεση ενόψει των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών στο κατώτερο δυνατό επίπεδο ενός αυτοδιοικητικού διαλόγου. Μήπως οι νέες αυτοδιοικητικές μονάδες θα ανήκουν σε άλλη χώρα; ή δεν ήταν αυτές οι περιφέρειες που μέχρι χθες ζητούσαν από την ΕΟΑΕ την εκτέλεση αυτών ακριβώς των έργων; ή μήπως οι αιρετοί άρχοντες θα έχουν άλλες προτεραιότητες;

Χρειάζεται άραγε να θυμίσουμε ότι τα δημόσια έργα δεν ανήκουν εξ ορισμού σε κανέναν, αλλά εκτελούνται για όφελος του κοινωνικού συνόλου;

Στους συναδέλφους δημόσιους υπάλληλους πρέπει άραγε πάλι να θυμίσουμε ότι, είναι μεν κατανοητά τα παράπονα για την ανάγκη αναδιάρθρωσης των υπηρεσιών τους, αλλά η δημιουργία των «νέων» φορέων όπως η ΕΟΑΕ, το ΜΕΤΡΟ ΑΕ, το ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ, κλπ, αποδείχτηκε συγκριτικά επιτυχής και επωφελής;

Ότι αντίθετα από τη δική τους διασφαλισμένη συνταγματικά εργασιακή μονιμότητα, ο εργαζόμενοι στους φορείς αυτούς δεν έχουν απαλλαγεί - χρόνια τώρα - από το άγχος της απώλειας της εργασίας τους;

Φυσικά και δεν μας προκαλεί εντύπωση ότι κανείς δεν ασχολείται με το γεγονός ότι στα πλαίσια της σημερινής παγκόσμιας κρίσης και με ορατό πλέον τον κίνδυνο της παραπέρα περικοπής των δημοσίων επενδύσεων κινδυνεύουμε να βρεθούμε όλοι μας άεργοι, εάν κάθε Ευρώ δεν ξοδεύεται με την μέγιστη αποδοτικότητα στον ελάχιστο χρόνο. Ίσως γιατί για ορισμένους οι συνέπειες δεν θα είναι ιδιαίτερα επώδυνες, (πιθανώς μερικές μετατάξεις), ενώ για μας ο εφιάλτης της ανεργίας θα είναι πραγματικότητα.

Τέλος για τους αυτοδιοικητικούς και «αντικρατιστές» υπέρμαχους των περιφερειακών αρμοδιοτήτων υποψήφιους (που συμπλέουν με τους «κρατιστές» δημόσιους υπαλλήλους), έχουμε ένα απλό ερώτημα:

Τελικά ποια γάτα είναι καλή; Αυτή που πιάνει ποντίκια ή αυτή που είναι από σόι και έχει την από αιώνες πιστοποίηση; Για μας μιλάει από μόνο του το έργο μας.

Τα έργα ούτως ή άλλως «δικά σας» είναι, οι τοπικές κοινωνίες θα ωφεληθούν, το ποιος θα τα εκτελέσει έχει σημασία;

Ποιόν ενοχλεί να λειτουργεί η Εγνατία Α.Ε., ως εταιρεία διαπεριφερειακής στήριξης και ανάπτυξης των υποδομών;