ΤΟΝ «πυροβόλησαν» προκαταβολικά, ομαδικά και ομοθυμαδόν (δεν εννοούμε τους δημοσιογράφους που έκαναν τη δουλειά τους). Πριν ανοίξει το στόμα του ο Πρωθυπουργός, πριν ανοίξουν τα μικρόφωνα. Είναι ο γιος του Ανδρέα και η δεξιά... δεν το αντέχει. Είναι εγγονός του «Γέρου» και στης «αριστεράς» τ’ αυτιά ηχεί το «Παπανδρέου πού θα πας…».
ΕΤΣΙ κι αλλιώς η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε, οι εντυπώσεις καταγράφηκαν οι «αναγνώσεις» έγιναν και τα τσακάλια…όρμησαν. Δεν βρίσκεις κόμμα ή παράταξη, δεν βρίσκεις άνθρωπο να μην επιτίθεται. Μια Ν.Δ. να χαμογελάει ειρωνικά μιας και δεν μπορεί να (μας) τρίζει τα δόντια από θέση ισχύος. Δοκιμάστηκαν τα παλικάρια της για 5,5 χρόνια κι έφυγαν προώρως και κακήν-κακώς, χωρίς να πληρώσουν για κομματικές και προσωπικές αμαρτίες. «Κελαηδάει» ο…σκληρός και ανέκφραστος κ. Παναγιωτόπουλος. Αράδιασε αποβραδίς τις λέξεις και πυροβολεί με άσφαιρα πυρά περιμένοντας «πτώματα» (που δεν θα δει), τα επαναλαμβάνει (αποστηθισμένα) ο κ. Σαμαράς, και τα τσακάλια τους, διάσπαρτα τριγύρω, κρώζουν, κλαίνε και απειλούν(!).
ΔΕΝ είπε κάτι καινούριο, εντυπωσιακό και συνταρακτικό ο κ. Παπανδρέου. Ωστόσο, εξόχως εντυπωσιακές υπήρξαν οι αντιδράσεις. Κόμματα μη θεωρηθούν συνυπεύθυνα για το χάλι μας, αρχηγοί μη θυμηθούμε τις αμαρτίες τους, Τύπος με τα εντυπωσιακά του μη μείνουν φύλλα στο ράφι. Και βλέπεις να διαμαρτύρονται «αμνοί» απέναντι σε λύκους, περιστερές (λευκές) κατά γαμψώνυχων, αθώοι κατά ενόχων, παρθένες (με παρθενορραφή στα σκέλη) εκτός «οίκου». Λες κι απ’ τον παράδεισο (της Ν.Δ.) βρεθήκαμε ξαφνικά στην κόλαση του ΠΑΣΟΚ, απ’ τον ουρανό στη γη.
ΚΑΙ, βέβαια, μην περιμένεις «καλό λόγο» ή ανοχή απ’ την «αριστερά» των…συνιστωσών και της Αλέκας. Αν το’ καναν, θα τους «τσιμπούσε» ο διπλανός για να συνέλθουν. Θα τους θύμιζε την κολιγιά του (βρόμικου) ’89 κι ίσως κατάπιναν την (οξεία) γλώσσα τους. Ωστόσο, το Κράτος με τις σημερινές δομές του είναι ο στόχος κι όπου βγάλει. Κι αν βουλιάξει; Ας βουλιάξει-φτάνει να επιπλεύσουν ως άτομα και παράταξη, βρικόλακες μιας ιδεολογίας που τη χρεοκόπησαν. Με τους πιλότους ο αείμνηστος Χαρίλαος; Με τους λιμενεργάτες οι σημερινοί. Με τους εργαζόμενους, «εργαζόμενους» και υψηλόμισθους των ελλειμματικών και ζημιογόνων ΔΕΚΟ. Με τα “golden boys” να κλείνουν το μάτι σε «αριστερούς».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου