Καλημέρα σας, είμαι ασφαλισμένη στον ΟΠΑΔ και ο γιατρός σύστησε υπέρηχο μαστού.
* Θα πρέπει να καταβάλετε το ποσό γιατί δεν καλύπτεται... πλέον αυτή η εξέταση. * Μα δεν έχω τα χρήματα και ο γιατρός κάτι βρήκε στο στήθος μου.
* Δυστυχώς, δεσποινίς, ο νόμος έτσι λέει. Να το κάνετε όταν θα έχετε τα χρήματα.
* Κι αν έχω καρκίνο και διαγνωστεί μήνες αργότερα;
Σιγή...
Εις θάνατον ή, στην καλύτερη περίπτωση, σε φτώχεια καταδικάζει το ελληνικό κράτος τους 1.550.000 ασφαλισμένους του Οργανισμού Περίθαλψης Ασφαλισμένων του Δημοσίου (ΟΠΑΔ). Από τον περασμένο Αύγουστο κόπηκαν 270 ιατρικές εξετάσεις και μικροεπεμβάσεις, με αποτέλεσμα οι δημόσιοι υπάλληλοι να τις πληρώνουν από την τσέπη τους ή όταν δεν έχουν χρήματα απλώς να μην τις κάνουν. Την ίδια στιγμή, έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο τα αναλώσιμα για τους χρονίως πάσχοντες, οι οποίοι δεινοπαθούν, ενώ σε πολλές περιοχές της χώρας οι φαρμακοποιοί έχουν σταματήσει να τους χορηγούν φάρμακα λόγω των χρεών του Ταμείου.
Ολα ξεκίνησαν τον περασμένο Αύγουστο, όταν με τον νόμο περί «Εποπτείας Ιδιωτικής Ασφάλισης» ψηφίστηκε και η μη αναγνώριση από τον ΟΠΑΔ δαπανών που δεν έχουν δημοσιευτεί σε σχετικά προεδρικά διατάγματα και δεν έχουν τιμολογηθεί. Ετσι, κόπηκαν περί τις 270 εξετάσεις και στην περίπτωση που ο ασφαλισμένος επιθυμεί να τις πληρώσει η τιμολόγησή τους είναι ελεύθερη από τον ιδιωτικό τομέα. Συνήθως αυτό συνεπάγεται τιμές τετραπλάσιες από αυτές που δίνει το ΙΚΑ.
«Φαγοπότι»
Με τη δικαιολογία ότι υπάρχουν σοβαρές υπόνοιες για «μεγάλο φαγοπότι» στο Ταμείο, όσον αφορά τον αριθμό των διαγνωστικών εξετάσεων που πραγματοποιούνται και την αναγκαιότητά τους, η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών αποφάσισε να μην εξοφλούνται μέσω του οργανισμού μικροεπεμβάσεις, ορθοπεδικές επεμβάσεις, εξετάσεις για καρκινικούς δείκτες, σπινθηρογραφήματα, μικροβιολογικές και καρδιολογικές εξετάσεις, υπέρηχοι κ.λπ. Με άλλα λόγια, επειδή το κράτος δεν έχει αξιόπιστο μηχανισμό ελέγχου και επειδή κάποιοι έφαγαν λεφτά θα την πληρώσουν οι ασφαλισμένοι και μάλιστα με την υγεία τους.
Στην περίπτωση ενός διαβητικού, όλα αυτά σημαίνουν ότι θα πρέπει να καταβάλλει ο ίδιος τα έξοδα για τα αναλώσιμα που χρειάζεται καθημερινά (βελόνες, ταινίες μέτρησης κ.λπ.) με προοπτική να τα πάρει (;) από τον ΟΠΑΔ κάποια στιγμή στο μέλλον. Επίσης, οι νεφροπαθείς δεν καλύπτονται για εξετάσεις AIDS ή ηπατίτιδας, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν και οι ίδιοι και όσοι κάνουν μαζί τους αιμοκάθαρση. Σε απελπιστική κατάσταση βρίσκονται και οι καρκινοπαθείς, που δεν νοσηλεύονται διότι δεν καλύπτονται οι εξετάσεις ρουτίνας από τα δημόσια νοσοκομεία.
Οι υγιείς ασφαλισμένοι δε, που θέλουν να κάνουν προληπτικό έλεγχο βρίσκονται και αυτοί μπροστά στην κρατική αναλγησία, αφού παρ' όλες τις διαβεβαιώσεις ότι το σχετικό προεδρικό διάταγμα με τις τιμολογήσεις θα ήταν έτοιμο στα μέσα Οκτωβρίου, αυτό δεν έγινε. Παρόμοιες καταστάσεις είχαν συμβεί και στο παρελθόν μεταξύ παλιών και νέων τιμολογήσεων, αλλά τα διαστήματα ήταν μικρά και πάντοτε η εκάστοτε κυβέρνηση περνούσε μια ρύθμιση, ώστε να μην ταλαιπωρούνται οι ασφαλισμένοι επί μακρόν.
Τον Μάιο του 2009, όταν η κατάσταση ήταν παρόμοια με τη σημερινή, ο τότε βουλευτής της αντιπολίτευσης και νυν κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής, σε ερώτησή του στους συναρμόδιους υπουργούς, έκανε λόγο για «ανάλγητη απόφαση του υπουργείου Οικονομίας». Συμπλήρωνε δε ότι «οι ασφαλισμένοι παραμένουν ανασφάλιστοι και τίθεται σε κίνδυνο η υγεία τους, αφού αρκετοί που έχουν ανάγκη απαραίτητων ιατρικών και εργαστηριακών εξετάσεων δεν έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν το οικονομικό κόστος». Το γιατί ο κ. Πεταλωτής δεν λέει τα ίδια στην κυβέρνηση την οποία εκπροσωπεί, παραμένει αδιευκρίνιστο...
spyropul@enet.gr
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΠΑΔ
«Στερείται οποιασδήποτε λογικής»
«Στερείται ασφαλιστικής λογικής και οποιασδήποτε λογικής η διάταξη που ψηφίστηκε τον περασμένο Αύγουστο. Δεν μπορείς να χτυπάς τον πολίτη για τα κενά της διοίκησης και του κράτους».
Τα λόγια αυτά δεν ανήκουν σε κάποιον συνδικαλιστή ή σε μέλος της αντιπολίτευσης. Ο πρόεδρος του ΟΠΑΔ Κυριάκος Σουλιώτης είναι καταπέλτης για τα όσα συμβαίνουν στο Ταμείο του. «Ταλαιπωρούνται ενάμισι εκατομμύριο συμπολίτες μας. Δεν τους δίνουν αναλώσιμα, δεν μπορούν να κάνουν εξετάσεις και όλα αυτά χωρίς να κάνει το κράτος πραγματική οικονομία. Διότι αυτά θα αναγκαστούμε να τα πληρώσουμε κάποια στιγμή σε νοσήλια που έχουν πενταπλάσιο κόστος από αυτά που πάνε να εξοικονομήσουν προσωρινά. Ο νόμος είναι νόμος και μου δένει τα χέρια. Διαχειριζόμαστε ό,τι μας δίνουν και δεν μας δίνουν τίποτα. Εχουμε ζητήσει την ανάκληση της απόφασης με επίσημη επιστολή μας προς τους υπουργούς ή τουλάχιστον μια τροπολογία ώστε να καλυφθεί το μεσοδιάστημα μέχρι την έκδοση του Π.Δ., όπως έχει γίνει και στο παρελθόν. Ελπίζω να πρυτανεύσει η λογική ώστε να τελειώσει η ομηρία των ασφαλισμένων, που είναι οι μόνοι που δεν φταίνε».
ΝΕΦΡΟΠΑΘΕΙΣ
«Να ζήσουμε θέλουμε...»
«Πήγα προχθές με τη συνταγή του γιατρού για τα φάρμακά μου, που κοστίζουν 250 ευρώ. Ο φαρμακοποιός είπε να τα πληρώσω από την τσέπη μου -διότι δεν καλύπτομαι αφού ο ΟΠΑΔ του χρωστάει λεφτά- και να τα ζητήσω μετά από το Ταμείο.
Ακόμα κι αν είχα να δώσω αυτά, δεν θα έχω να δώσω στις 15 Νοεμβρίου τα 1.500 ευρώ για τα απαραίτητα φάρμακα που αφορούν τη λήψη ασβεστίου, φωσφόρου και τον έλεγχο της ουρίας για την πάθησή μου».
Ο 56χρονος Χρήστος Καραγιώργης είναι πρώην ναυτικός και νυν καθηγητής στο ΕΠΑΛ Χίου. Είναι νεφροπαθής και τα τελευταία 10 χρόνια κάνει αιμοκάθαρση. Ο μισθός του είναι 1.400 ευρώ, μέρος του οποίου πηγαίνει κατευθείαν στο ενοίκιο του σπιτιού του.
«Η προσωρινή λύση που έχω είναι να στείλω κάποιον με το πλοίο στη Μυτιλήνη ή τη Σάμο όπου ακόμα δίνουν οι φαρμακοποιοί φάρμακα. Θα του δώσω τη συνταγή, τα εισιτήριά του και κάνα εικοσάρικο για να εξυπηρετηθώ». Στην ερώτηση τι θα κάνει όταν σταματήσουν και οι άλλοι φαρμακοποιοί να δίνουν φάρμακα, η απάντησή του είναι αφοπλιστική: «Δεν θα μπορώ να τα πάρω. Ούτε εγώ ούτε οι άλλοι νεφροπαθείς που δεν έχουν. Θα φράξουν οι αρτηρίες μας και σιγά σιγά θα πεθάνουμε...».
Εξίσου σημαντικό πρόβλημα για τους νεφροπαθείς είναι και το κόψιμο των εξετάσεων για AIDS και ηπατίτιδα. Οπως εξηγεί ο κ. Καραγιώργης, αν χρειαστεί να κάνει αιμοκάθαρση σε οποιαδήποτε άλλη μονάδα εκτός από αυτή όπου ανήκει, θα πρέπει να προσκομίσει πιστοποιητικό «καθαρότητας» από αυτές τις δύο ασθένειες. «Αν δεν το πάω, θα με βάλουν στο ξεχωριστό μηχάνημα όπου κάνουν αιμοκάθαρση οι φορείς αυτών των ασθενειών. Μπορεί να μολυνθώ και να μεταφέρω την ασθένεια στο μόνιμο κέντρο αιμοκάθαρσης όταν επιστρέψω. Ειδάλλως θα πρέπει να δώσω από την τσέπη μου 110 ευρώ που κοστίζουν αυτές οι δύο εξετάσεις».
Σύμφωνα με τον καθηγητή, έχει καθυστερήσει δυο μήνες και το επίδομα του νεφροπαθή καθώς και το επίδομα ταξί που παίρνουν για να πηγαινοέρχονται στην αιμοκάθαρση τρεις φορές την εβδομάδα. «Να μπορέσουμε να ζήσουμε θέλουμε... Να έχουμε τα φάρμακά μας...».
ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
«Κατεδάφιση κοινωνικών κατακτήσεων»
Για «κατεδάφιση κοινωνικών κατακτήσεων αδιακρίτως, στο πλαίσιο του Μνημονίου», κάνει λόγο σε ανακοίνωσή του ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών.
Η διοίκηση του ΙΣΑ επισημαίνει ότι περικόπτονται κρίσιμες εξετάσεις και το κόστος μεταφέρεται στις τσέπες των ασφαλισμένων με αποφάσεις που «δεν έχουν καμιά επιστημονική βάση και τεκμηρίωση».
Μεταξύ άλλων στην ανακοίνωση εγείρεται και νομικό θέμα, αφού «η Πολιτεία είναι υπεύθυνη βάσει του Συντάγματος και της κείμενης νομοθεσίας για την προστασία της υγείας του πολίτη. Η υποχρέωση αυτή συνεπάγεται τη δέσμευση των φορέων κοινωνικής ασφάλισης για την παροχή τόσο προληπτικών όσο και θεραπευτικών υπηρεσιών για την ουσιαστική εξουδετέρωση των κινδύνων που απειλούν την υγεία και την εξάλειψη των γενικότερων επιπτώσεων που απορρέουν από τις βλάβες της».
ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΙ ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ
«Μου χρωστάνε 1.400 ευρώ 14 μήνες»
Η Ελένη Μουστακίδου είναι διοικητική υπάλληλος σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης. Σαράντα τριών ετών σήμερα, πάσχει από διαβήτη 32 χρόνια, από τα 11 της. Δεν έχει πληρωθεί από τον ΟΠΑΔ για τα αναλώσιμά της από τον Σεπτέμβριο του 2009.
Πλέον, αναγκάζεται να χρησιμοποιεί τη βελόνα για την ινσουλίνη τουλάχιστον δύο φορές.
«Μας δικαιολογούν 100 ευρώ το μήνα. Οποτε απαιτείται να τα υπερβώ, απλώς τα πληρώνω από την τσέπη μου. Ο ΟΠΑΔ μου χρωστάει εδώ και 14 μήνες 1.400 ευρώ. Οταν πήγα στο Ταμείο να ρωτήσω τι θα γίνει, μου είπαν να απευθυνθώ στο υπουργείο Οικονομικών γιατί αυτοί ευθύνονται. Σιγά μη βγάλω άκρη... Έτσι, αναγκάζομαι, όπως και πολλοί άλλοι διαβητικοί που ξέρω, να χρησιμοποιώ την ίδια βελόνα περισσότερες από μία φορές, σε αντίθεση με όσα επιτάσσει η ιατρική. Κάνω οικονομία ακόμα και σ' αυτό...».
Της ΛΙΑΝΑΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου