H ποιότητα και το εύρος της ελευθεροτυπίας σε μια Πολιτεία ,συναρτάται ευθέως και άμεσα με το επίπεδο της δημοκρατίας που βιώνουν οι πολίτες της. Οπότε το όποιο έλλειμμα ελευθερίας ή οι όποιες ‘’μαύρες τρύπες’’ στη λειτουργία του Τύπου επηρεάζουν... καταλυτικά ‘’αγαθά’’ όπως π.χ. η λαϊκή κυριαρχία,η εθνική ανεξαρτησία,η πολιτισμική ενσυνειδησία,η κονωνική συνοχή,το κράτος πρόνοιας και δικαίου. Επηρεάζουν ,χωρίς υπερβολή, την καθημερινότητά μας.Τα μικρά και τα μεγάλα της ζωής μας.
Υπ’αυτήν την έννοια, η βαθιά κρίση που μαστίζει το χώρο της λεγόμενης 4ης εξουσίας ,μας αφορά όλους.Όχι μόνο τους δημοσιογράφους ή τους εργαζόμενους στα Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης.
Παρένθεση:Το αρκτικόλεκτο Μ.Μ.Ε. το αποκωδικοποιώ με τον ανωτέρω ορισμό και όχι με τον καθιερωμένο ‘’ Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης’’, γιατί θεωρώ πως η μαζικότητα αφορά στα Μέσα και όχι στην Ενημέρωση,η οποία οφείλει να απευθύνεται στη λογική και την κρίση ενός εκάστου ελεύθερα σκεπτόμενου ανθρώπου και να μην τον αντιμετωπίζει ως κομμάτι ενός όχλου.Κλείνει η παρένθεση.
Δεν θα αναφερθώ στα αίτια και τις αφορμές αυτής της κρίσης .Θα προβλέψω μόνο πως οι διαστάσεις που θα λάβει στο (άμεσο) μέλλον, θα είναι σχεδόν ανεξέλεγκτες και πολλαπλά αιματηρές.
Εν προκειμένω θα εστιάσω στην πρόσφατη ετήσια έκθεση της οργάνωσης ‘’Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα’’ για την ελευθερία του Τύπου,την οποία προσπεράσαμε-ένεκα ο ορυμαγδός της επικαιρότητος-αβρόχοις ποσίν,ως μη οφείλαμε.Έστω και αν η αξιοπιστία της εν λόγω μη κυβερνητικής οργάνωσης αμφισβητείται από πολλούς ,ενώ ο ιδρυτής και αρχηγός της Ρομπέρ Μενάρ παραμένει αμφιλεγόμενη προσωπικότητα.
Σύμφωνα με την έκθεση η Ελλάδα αναδεικνύεται σε ουραγό της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς τις συνθήκες ελευθεροτυπίας,καταλαμβάνοντας την τελευταία θέση ανάμεσα στους 27 εταίρους της γηραιάς ηπείρου και την 70η σε παγκόσμιο επίπεδο,χάνοντας 25 θέσεις σε σχέση με πέρυσι.Για την ιστορία να σας υπενθυμίσω ότι η χώρα μας βρέθηκε στο ίδιο βάθρο με το Μπενίν (τέως Βασίλειο της Δαχομέης ),την Κένυα,τις νήσους Κομόρες και τη γειτονική Βουλγαρία,ενώ κράτη όπως η Τανζανία,το Μπουτάν και το Τόγκο σημείωσαν καλύτερες επιδόσεις από τη δική μας.
Ας τα βάλουμε στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας όλα αυτά και ας αποτελέσουν στοιχείο του γενικότερου προβληματισμού μας για το μέλλον αυτού του τόπου.Το αγαθό της ενημέρωσης –για να μη μετατραπεί σε μπούμεραγκ και παράγοντα ποδηγέτησής μας-απαιτείται να το προσεγγίζουμε με μάτια,μυαλό και αυτιά ανοιχτά .Χρειάζεται να το αντιμετωπίζουμε χωρίς ιδεολογήματα,στερεότυπα και ισοπεδωτικά συνθήματα του στιλ:Αλήτες,ρουφιάνοι,δημοσιογράφοι (ακόμη και αν το προαναφερθέν –υπό προϋποθέσεις και κατά περίπτωση- φαντάζει εύλογο),ώστε-ει δυνατόν –ανά πάσα στιγμή ,να καταλαβαίνουμε ‘’που είναι η αλήθεια και που η μπλόφα’’,σε σχέση με όσα διαβάζουμε,βλέπουμε ή ακούμε.
…Κι αυτό –σε ότι με αφορά-συνιστά στάση ευθύνης κι όχι συντεχνιακή δικολαβία,ελέω βιοπορισμού .
Αντώνης Πρέκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου