Λ.Τσικριτζής: Κουτοπόνηρες συγκρίσεις και ευσεβείς προεκλογικοί πόθοι

Το ακούσαμε και αυτό. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Μετά από κάθε εκλογική αναμέτρηση σέρνεται το ίδιο πικρόχολο σχόλιο από δήθεν φίλους της Οικολογικής Κίνησης ή «αντικειμενικούς» σχολιαστές. «Μειώθηκε το ποσοστό των Οικολόγων σε σχέση με το 8 %  που είχαν το 1990 και το 1994. Λάθος επιλογές... ή συμμαχίες κλπ κλπ »

Τα ξανακούσαμε στις ευρωεκλογές του 2004 και του 2009, στις βουλευτικές του 2007 και του 2009  και τώρα ξανά. Τόσες φορές (πέντε) που «μειώθηκε» και «ξαναμειώθηκε»  αυτό το ρημάδι το ποσοστό θα έπρεπε σήμερα να είναι .. κάτω από το μηδέν !

Γνωρίζουν βέβαια οι σχολιαστές ότι οι συγκρίσεις είναι άστοχες και τα δεδομένα διαφορετικά. Άλλο δημοτικές, άλλο βουλευτικές, άλλο ευρωεκλογές. Αυτό όλοι το δέχονται  και όλοι το ξεχνούν όταν θέλουν να ευλογήσουν τα γένια τους ή να θάψουν τον αντίπαλο. Όχι ότι δεν μπορούν να γίνουν συγκρίσεις. Προϋποθέτουν όμως επιστημονικές αναγωγές και στατιστικές και όχι μπακαλίστικους υπολογισμούς και κουτοπονηριές της δεκάρας.

Στα σχόλια αυτού του είδους πρωτοστατούν ορισμένα επώνυμα στελέχη κομμάτων (κυρίως του ΠΑΣΟΚ), που βλέπουν τον οικολογικό χώρο ως εφεδρική δεξαμενή ψήφων για τις δύσκολες ώρες, όπως καλή ώρα για το 2^ο γύρο. Πρόκειται για ένα φτηνό lifting του παλιού ξεθωριασμένου σλόγκαν περί των «λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων». Οι οποίες πρέπει  να πεισθούν και να μπουν -έστω για λίγο- στο .. μαντρί.

Γι αυτό άλλωστε η ασκούμενη κριτική στους οικολόγους είναι soft (μην τους χάσουμε κιόλας, μέρες που έρχονται…) και σε διάφορες παραλλαγές. Να κι άλλη μία:   «Μεγάλη η προσφορά της Οικολογικής Κίνησης, αλλά κάποιοι ελάχιστοι (βλ. τον υποφαινόμενο)  την οδηγούν σε λάθος μονοπάτι». Και προφανώς «λάθος μονοπάτι » είναι όποιο δεν οδηγεί στο δικό τους κομματικό δρόμο.

Λοιπόν για να μην κουράζουμε. Ναι το 6,6 % της Αυτοδοικητικής Κίνησης είναι μικρότερο από το 8% του 1994.  Όμως το 8% αφορούσε μόνο την ΠΟΛΗ της Κοζάνης, όπου σήμερα το αντίστοιχο ποσοστό είναι 11%, κατά πολύ μεγαλύτερο δηλαδή. Επιπλέον το σημερινό ποσοστό επιτεύχτηκε με δυσκολότερες συνθήκες, γιατί είχαμε περισσότερους συνδυασμούς τώρα σε σχέση με τότε, καθώς και ένα νεαρό παιδί ως επικεφαλής μας.

Επειδή όμως εμείς θέλουμε τίμιες συγκρίσεις θα πούμε ότι το 11 % της πόλης δεν ανήκει στην Οικολογική Κίνηση, αλλά σε ένα συλλογικό σχήμα ευρύτερων δυνάμεων, όπου αρκετά μέλη της οργάνωσης μας είχαν μεν ένα σημαντικό ρόλο, αλλά όχι τον μοναδικό. Ήταν απλοί κρίκοι σε μια μεγάλη αλυσίδα ενεργών πολιτών. Όλοι όσοι συμμετείχαν σε αυτόν τον αγώνα, μπορεί να κουβαλούσαν τις ατομικές τους καταβολές και απόψεις, αλλά είχαν μία ΚΥΡΙΑΡΧΗ ιδιότητα: μέλη της Αυτοδιοικητικής Κίνησης «Δήμος Κοζάνης, τόπος να ζεις».

Το τελευταίο λοιπόν που μας απασχολεί σε αυτή την ιστορία είναι τί μερίδιο από το ποσοστό των εκλογών μας ανήκει ως οικολογικό κίνημα. Η επιτυχία ανήκει στην Αυτοδιοικητικη Κίνηση Κοζάνης. Τελεία.

Αφήστε λοιπόν τη νέα ανεξάρτητη  Κίνηση να ανθίσει. Δεν χρειάζεται τις «συμβουλές» σας και τα προστατευτικά σας τείχη. Την εμποδίζουν να δραπετεύσει στο μέλλον…

ΥΓ. Το οικολογικό κίνημα έχει αποκτήσει ρίζες στην περιοχή. Διαθέτει πλέον μια σταθερή κοινωνική βάση, η οποία χτίζει σιγά σιγά την πολιτική της χειραφέτηση και αρνείται να είναι το δεκανίκι των παραδοσιακών κομμάτων.  Κι αυτό προφανώς ενοχλεί πολλούς.

Φιλικά πάντα

Λ. Τσικριτζής