Την Τρίτη, με μια ανακοίνωση που γνωστοποιούσε ότι «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» ο εργολάβος Κ. Σαραντόπουλος έδωσε το τελειωτικό χτύπημα στην ιστορική «Απογευματινή»... Η εφημερίδα, το τελευταίο χρονικό διάστημα, βολόδερνε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, προσπαθώντας να ξαναβρεί βηματισμό. Το άλλοτε «ευαγγέλιο» της κεντροδεξιάς δεν μπορούσε να γίνει ελκυστικό και να αποκτήσει τη χαμένη του αίγλη. Ανάλογη με την εικόνα του φύλλου ήταν και η εικόνα στο ιστορικό κτίριο της οδού Φειδίου. Μόνον η προτομή του ιδρυτή της, Νάσου Μπότση, στο ισόγειο, έμενε για να θυμίζει τις δόξες του παρελθόντος.
Ο Νάσος Μπότσης, δημοσιογράφος που έβλεπε μακριά, εκδότης που γνώριζε τι ζητάει το αναγνωστικό κοινό, αιώνιος λάτρης του ωραίου φύλου και bon viveur από... ιδεολογία, ανήκει εδώ και πολύ καιρό στο παρελθόν - όπως και η εφημερίδα που έστησε με τον Σάββα Κωνσταντόπουλο.
Οι διαγωνισμοί ομορφιάς και η Βουγιουκλάκη
Τα μνημόσυνα -ειδικά των εφημερίδων- δεν είναι ωραία για τους ανθρώπους του Τύπου. Η «Απογευματινή» όμως, έχει μια ιδιαίτερη ιστορία. Ήταν η εφημερίδα που έκανε σημαία της τα καλλιστεία για περισσότερα από 30 χρόνια. Η εφημερίδα που ο εκδότης της έζησε μια θυελλώδη σχέση με την εθνική μας σταρ Αλίκη Βουγιουκλάκη και μια ζωή γεμάτη από ιστορικά γλέντια - στην Αθήνα, την Υδρα και τη Μύκονο, που βολτάριζε στου Ζόναρς και στα Αστέρια της Γλυφάδας με Rolls Royce, που ζούσε σε μια πανάκριβη βίλα στην Πολιτεία, ο άνθρωπος που ανέβαινε στο καζίνο της Πάρνηθας και οι κρουπιέρηδες κλίνανε τα κεφάλια, αφού ήταν από τους καλύτερους πελάτες. Η Αλίκη ανέβαινε τις μαρμαρένιες σκάλες της Φειδίου και τα σκαλοπάτια τρίζανε. Η «Απογευματινή» και η «Ακρόπολη» -η πρώτη εφημερίδα του Νάσου Μπότση- βρίσκονταν στα πόδια της. Τα αφιερώματα και οι πρωτοσέλιδες φωτογραφίες έδιναν και έπαιρναν. Θεωρούνταν η μελλοντική κυρία Μπότση, έως ότου, μια βραδιά, ο μύθος θέλει τον Νάσο Μπότση να δίνει τέλος στην παθιασμένη σχέση, κατεβάζοντάς την από το αυτοκίνητο στη μέση της Πανεπιστημίου!
Με τον Σάββα Κωνσταντόπουλο, ο Νάσος Μπότσης ακολούθησε ευλαβικά τον κανόνα των τριών «Σίγμα»: Σεξ, σπορ και σκάνδαλα - με αυτό τον κανόνα αύξησαν την κυκλοφορία τους. Ο Κωνσταντόπουλος, λίγο πριν από τη δικτατορία, συγκρούστηκε με τον εκδότη του και αποχώρησε για να εκδώσει τον «Ελεύθερο Κόσμο». Η δικτατορία έρχεται και το τιμόνι της «Απογευματινής» αναλαμβάνει ο Αλέκος Φιλιππόπουλος. Η «Μεσημβρινή», το «Εθνος» και η «Βραδυνή» δεν κυκλοφορούν και οι πωλήσεις της «Απογευματινής» εκτοξεύονται. Είναι η εποχή της δημοσιογραφίας των λαϊκών θεμάτων - τα πολιτικά κείμενα περνάνε από τη λογοκρισία και πετσοκόβονται. Οι ρεπόρτερ της «Απογευματινής» κυριολεκτικά οργιάζουν. Ενίοτε ανακαλύπτουν και θέματα εκεί που... δεν υπάρχουν.
Ο Νάσος Μπότσης, όμως, δίνει δουλειά και σε πολλούς αριστερούς δημοσιογράφους, σε μια εποχή που διώκονται. Αν και ένθερμος υποστηρικτής της ΕΡΕ, διαχωρίζει την ιδεολογία από τη δουλειά. Μάλιστα λέγεται ότι επί χούντας κάποιος από τους ανεκδιήγητους αξιωματικούς, οι οποίοι έπαιζαν το ρόλο του υπουργού Τύπου, τηλεφώνησε στον Νάσο Μπότση για να τον παρατηρήσει επειδή είχε προσλάβει κάποιο δημοσιογράφο ο οποίος είχε συλληφθεί και φυλακιστεί. Ο Μπότσης του απάντησε σε... άπταιστα γαλλικά που σε ελεύθερη μετάφραση σήμαιναν «εσύ να κάνεις κουμάντο στο στρατό, στο μαγαζί μου κάνω εγώ».
Το '75, ο Α. Φιλιππόπουλος φεύγει για να στήσει την «Ελευθεροτυπία» με τον Κίτσο Τεγόπουλο. Μαζί του φεύγει και ο Σεραφείμ Φυντανίδης και μια μεγάλη ομάδα δημοσιογράφων της Φειδίου, όπου έρχεται η εποχή του Χρήστου Πασαλάρη. Η εφημερίδα συνεχίζει με λαϊκά θέματα, βάζει και προσφορές (!) και η κυκλοφορία της παραμένει υψηλή.
Ο Νάσος Μπότσης συνεχίζει τη μεγάλη ζωή, τα μπουζούκια και τα καζίνο. Και συνεχίζει να κυνηγάει μανιωδώς τον ποδόγυρο. Στην αγκαλιά μιας ηθοποιού, παθαίνει εγκεφαλικό επεισόδιο. Νοσηλεύεται για 47 μέρες στο Λονδίνο και πεθαίνει στις 25 Οκτωβρίου του 1980. Λίγες ημέρες αργότερα τον ακολουθεί και ο αδελφός του Σάκης. Βρισκόταν στο πλάι του από τότε που ζούσαν σε ένα σπιτάκι στο Βελημάχι της Αρκαδίας. Ήδη υπάρχει το Ίδρυμα Μπότση. Μετά από ένα σκληρό δικαστικό αγώνα και ένα συμβιβασμό με τους συγγενείς του Μπότση, ο εκπρόσωπος του Ιδρύματος Νίκος Μομφεράτος αναλαμβάνει το τιμόνι της «Απογευματινής» και της «Ακρόπολης». Μέχρι το 1985, όταν δολοφονείται από τη «17 Νοέμβρη».
Χωρίς σχεδόν κανείς να το καταλάβει, διάδοχός του χρίζεται ο Πάνος Καραγιάννης, ένας υπάλληλος του λογιστηρίου με το παρατσούκλι ο «Βαλίτσας», επειδή ακολουθούσε τον Νάσο Μπότση στο καζίνο της Πάρνηθας κουβαλώντας τα λεφτά που είχε αποφασίσει να τζογάρει, ο οποίος είχε καταφέρει να γίνει μέλος του ΔΣ του Ιδρύματος. Επί των ημερών του, αρχίζει η μεγάλη πτώση. Η «Ακρόπολις» πουλιέται και η «Απογευματινή» χάνει τη δύναμη και την αίγλη της.
Το 2002 ο Καραγιάννης πουλάει την εφημερίδα στον εργολάβο Κώστα Σαραντόπουλο. Η πτώση και η συρρίκνωση συνεχίζονται. Και φτάνουμε στη μοιραία Τρίτη 2 Νοεμβρίου του 2010, όταν μετά από 58 χρόνια ζωής μπαίνει η τελευταία αράδα με μια ανακοίνωση από τον πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου της εφημερίδας, Σπυρίδωνα Μαύρο, ο οποίος ενημέρωσε τους εκπροσώπους των εργαζομένων ότι υπεβλήθη αίτηση πτώχευσης στο Πρωτοδικείο Αθηνών. Οι εργαζόμενοι, 130 τον αριθμό, έμειναν άνεργοι και απλήρωτοι...
Χριστίνα Αναστασίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου