Τα 10 καλύτερα άλμπουμ του 2010

ARCADE FIRE

Μην πέσετε στην παγίδα να πιστεύετε πως δεν βγαίνει πλέον καλή μουσική. Και πολλά καινούργια πράγματα κυκλοφορούν και αρκετό ενδιαφέρον παρουσιάζουν. Ακόμα και στις σημερινές, ζόρικες για τη δισκογραφία εποχές, όλο και βρίσκεις καλά cd στα... παραδοσιακά αλλά και στα ηλεκτρονικά δισκοπωλεία. Ιδού δέκα άλμπουμ που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2010 και αξίζει να αποκτήσετε. 

ARCADE FIRE: The Suburbs

Το κορυφαίο ροκ συγκρότημα του πλανήτη σήμερα -«band of the year» για το περιοδικό «Q». Κορυφαίο, όχι τόσο από άποψη δημοτικότητας (αν και ανέβηκαν στο Νο 1 Αμερικής και Αγγλίας) όσο από καλλιτεχνική. Έλκουν την καταγωγή τους από τον Καναδά, παίζουν ένα είδος art ροκ και με αυτό το άλμπουμ, το τρίτο τους, περνούν πια σε ευρύτερα ακροατήρια. «Αν δεν μας αρέσουν τα μεγάλα στάδια, θα ξαναγυρίσουμε στα live σε πιο μικρούς χώρους», λένε. Και δείχνουν απολύτως προσ-γειωμένοι.

ΚΑΝΥΕ WEST: My Beautiful Dark Twisted Fantasy

Ο «μάγος» του hip hop βγάζει το, μακράν, καλύτερο άλμπουμ της χρονιάς. Το «My Beautiful Dark Twisted Fantasy» διαθέτει δύο βασικά χαρακτηριστικά: είναι ούτως ή άλλως κομψοτέχνημα και, το βασικότερο, προχωράει την υπόθεση hip hop ένα βήμα μπροστά. Δεκατρείς συνολικά συνθέσεις (μαζί με κάποια πρελούδια εν είδει μανιφέστου), ευφυείς, εμπνευσμένες και μεγαλειώδεις. Αποτελεί το καλύτερο δώρο (ακόμη και στον εαυτό σας).

THESE NEW PURITANS: Hidden

Επειδή το «Hidden» είναι χωρίς υπερβολές ένα καταπληκτικό άλμπουμ, αρχίζεις και αναρωτιέσαι (καλόπιστα) αν το εγγλέζικο συγκρότημα αξίζει όντως, ή απλώς αποτελεί, όπως δεκάδες άλλα της «κομπιουτερίστικης» γενιάς του, έναν διάττοντα αστέρα. Τους είδαμε live στο Plissken festival πριν από λίγες εβδομάδες και καταλάβαμε πως διαθέτουν πλούσιο και ακατέργαστο υλικό μέσα τους. Ποπ παίζουν, αλλά τη διανθίζουν με πολλά διαφορετικά στοιχεία, από ηλεκτρονική μέχρι και όπερα.

ROBERT WYATT, GILAD ΑΤΖΜΟΝ, ROS STEPHEN: And The Ghosts within'

Σύμπραξη Ανατολής και Δύσης από τρεις εξαιρετικούς μουσικούς, που ενώνουν διαφορετικές εποχές, είδη και τεχνοτροπίες. Η τζαζ βρίσκεται στο επίκεντρο, με το άλτο σαξόφωνο και το κλαρινέτο του Γκιλάντ να ξεχωρίζουν. Τη μερίδα του λέοντος στα τραγούδια τους κερδίζουν, ωστόσο, τα ανατολίτικα ηχοχρώματα.

ΤΗΕ DILLINGER ESCAPE PLAN: Option Paralysis

Δεν είναι και εύκολο να τους ακούσεις. Ο ήχος τους είναι τόσο σκληρός, που ορισμένοι δεν μπορούν να (τον) αντέξουν ούτε για λίγα λεπτά. Θέλει υπομονή. Αν καταφέρεις, όμως, και «βουτήξεις» στη hardcore μουσική τους, ανακαλύπτεις έναν αλλόκοτο, γοητευτικό κόσμο. Τους είδαμε και σε συναυλία πριν από μερικές εβδομάδες. Η ενέργεια που έβγαλαν on stage στο Gagarin ήταν πρωτοφανής.

JOHN GRANT: Queen Of Denmark

Αλλαγή ύφους και περνάμε στις down tempo συνθέσεις του Τζον Γκραντ. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως υστερούν σε δυναμισμό. Πολλές φορές κάποιες (ας πούμε) μπαλάντες κρύβουν απίστευτα μεγάλη ένταση στις νότες τους.

JANELLE ΜΟΝΑΕ: The Archandroid

Σόουλ και r'n'b μουσική, βραδινή, με επίσημο ένδυμα. Οχι όμως δήθεν, για δημόσιες σχέσεις και κομιλφό. Εδώ εμπεριέχονται αλήθεια, πάθος και ψυχή. Η Janelle αποκαλύπτει ότι εμπνέεται από φιλμ όπως η Fantasia, το Exodus και η Mary Poppins.

ROBERT PLANT: Band Of Joy

Ο Ρόμπερτ Πλαντ, τραγουδιστής των ένδοξων Led Zeppelin, γίνεται όλο και καλύτερος όσο περνούν τα χρόνια. Είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις καλλιτεχνών από μεγάλα συγκροτήματα που ακολουθούν μετά τη διάλυσή τους εξίσου σημαντική πορεία. Στο συγκεκριμένο άλμπουμ διασκευάζει με μεστό τρόπο μερικά καταπληκτικά παλιότερα κομμάτια.

CARIBOU: Swim

Οπως πρέπει να ακούγεται η ηλεκτρονική ποπ σήμερα. Ο Καναδός Caribou έχει βρει την κατάλληλη συνταγή ώστε να ισορροπεί ανάμεσα στον alternative και τον ηλεκτρονικό ήχο -με λίγες λούπες και κάποια, μαγικά, acid house περάσματα.

ΒΟΥ: Κουστουμάκι

Κι ένα Ελληνικό cd. Τα είχαμε πει και παλιότερα για το άλμπουμ του Boy, του Αλέξανδρου Βούλγαρη, δηλαδή. Εκτός του ότι αποτελεί το σημαντικότερο ελληνικό cd που ακούσαμε φέτος, είναι τόσο-τόσο καλό, που μπαίνει δίπλα στους κλασικούς δίσκους συγκροτημάτων όπως οι Στέρεο Νόβα, Τρύπες, Ξύλινα Σπαθιά και Last Drive. Ο στίχος του είναι δηκτικός, σύγχρονος, περιγράφοντας ανάγλυφα την πόλη και τον κόσμο της. 

Κλεφτές ματιές στο μέλλον

* Τα δύο άλμπουμ που περιμένουμε με το καλωσόρισμα του νέου έτους είναι το «The King Is Dead» των Decemberists (18/1) και το «Let England Shake» της PJ Harvey (15/2). Το Φεβρουάριο θα βγάλει άλμπουμ («Detox») και ο πολύς Dr. Dre, από τους σημαντικότερους παραγωγούς της hip hop. Το έχει προαναγγείλει και άλλες φορές, βέβαια, και στο τέλος αναιρούσε την κυκλοφορία του. Θα τα καταφέρει τώρα; Δίσκο θα κυκλοφορήσουν και οι Avalanches, το συγκρότημα που ανήγαγε σε επιστήμη τα samples.

* Από τα «μικρά» ονόματα, δουλειές ετοιμάζουν οι Fleet Foxes, οι Mogwai (το «Hardcore Will Never Die, But You Will», τον Φεβρουάριο), οι Pains Of Being Pure At Heart (το «Belong», τον Μάρτιο), ο Panda Bear (το «Tomboy»), οι My Morning Jacket κ.ά.

* Από τα μεγάλα ονόματα, δίσκο θα κυκλοφορήσουν οι Foo Fighters, οι R.Ε.Μ. (το «Collapse Into Now», την άνοιξη), οι Radiohead, οι Strokes και οι U2 (το «Songs Of Ascent»).

* Η Lady Gaga θα βγάλει το «Born This Way» και έχουμε περιέργεια να δούμε αν θα διατηρήσει το θόρυβο γύρω από το όνομά της. Φήμες τη φέρνουν και στην Αθήνα το καλοκαίρι. 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ