ΑΠΟ μέρα σε μέρα, από κυβέρνηση σε κυβέρνηση και οι τιμές σκαρφάλωσαν στα ύψη. Χαμήλωσαν οι μισθοί, «ψήλωσαν» τα ράφια και τα κέρδη έξω. Σε σάκους ευρωπαϊκούς, με ανεργία ελληνική. Με την αλληλεγγύη τους οι φίρμες, με το καρτέλ τους οι... άρπαγες ομοειδών επιχειρήσεων, με τα (υπερ)κέρδη τους οι βιομήχανοι στην Ελλάδα των χαμηλών μισθών και των υψηλών τιμών.
ΔΕΝ άργησε να’ ρθει η ώρα που όλα πάνε να στερέψουν. Τα καροτσάκια γίναν’ μισογεμάτα καλαθάκια και τέλος η ουρά στο ταμείο. Η μηχανή ρέταρε, οι στροφές λιγόστεψαν και το λαδάκι λιγοστό, πολύ το κρύο και ο θόρυβός της έφτασε στ’ αυτιά των αφεντικών. Βάρεσαν συναγερμό και «την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενοι», συνεδρίασαν. Κράτος, βιομήχανοι και μεταπράτες συναποφάσισαν και μας ενημερώνουν. «Μειώσεις τιμών σε 600 είδη»(;!).
Τ’ ακούσαμε και αναθαρρήσαμε, ωστόσο, ετοιμάσαμε… μικρό καλάθι. Με τόση πικρή πείρα από «συμφωνίες κυρίων». Με αλλεπάλληλες αυξήσεις από μέρα σε μέρα…. Λες και τους φώτισε ο Θεός ξαφνικά κι έγιναν κύριοι τα τσακάλια που αλώνιζαν στις αγορές κατά την «ιδεολογία» τους και στα βρομόνερα του καπιταλισμού; Λες να ‘δωσαν μαχαιριές στο καρτέλ που έστησαν με φροντίδα; Να δεις που οι «κύριοι» θα προλάβουν να ανεβάσουν τα είδη. Ένα καινούριο ταμπελάκι πάνω στην παλιά τιμή και το τρικ εξασφάλισε τα (υπερ)κέρδη τους, με το καρτέλ ποτέ να μην πεθαίνει.
ΤΟ ‘ξεραν πως ο έλληνας (υπερ)καταναλωτής είναι απειθάρχητος και αλώνιζαν. Κι αν του μιλούσες για μποϋκοτάζ σε κάποιο είδος, θα’ κανε το αντίθετο. Θα φόρτωνε το καρότσι με αγαθά που θα’ πρεπε να μην αγοράσει και θα στήνονταν στο ταμείο καμαρωτός. Ωστόσο, η κρίση τού αλλάζει συνήθειες, περιορίζει την καταναλωτική του μανία και «ουδέν κακόν αμιγές καλού».
ΜΟΝΟ η ανάγκη θα μπορούσε να σιάξει την ασύδοτη αγορά που την είπαν «ελεύθερη» και «ανάγκη εστί το μη ενδέχεσθαι άλλως». Με νερό στο κρασί τους, με λιγότερη αισχροκέρδεια στην αγορά, με λιγότερα αγαθά στο καρότσι μας. Περιμένοντας τα ράφια να «κοντύνουν» και τη «συμφωνία κυρίων» απλωμένη στα μεγαλομάγαζα της ακρίβειας. Χωρίς ψευδαισθήσεις πως μας… νοιάστηκαν οι λυσσασμένοι του υπερκέρδους, στην Ελλάδα της αισχροκέρδειας. Για τα συμφέροντά τους «υποχωρούν» στην αγορά των… αφελών, που τους πονήρεψε η ανάγκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου