Τα λόγια σκοτώνουν πριν από τις σφαίρες

Η ακραία πολιτική ρητορεία που σαρώνει τα τελευταία δύο χρόνια τις ΗΠΑ καλλιεργεί ένα περιβάλλον μίσους, ρατσισμού και ιδεοληψιών, ιδανικό για τα «άνθη του κακού» της ακροδεξιάς τρομοκρατίας...

 

Αν και θα ήταν παρακινδυνευμένο να ισχυριστεί κανείς ότι η Σάρα Πέιλιν όπλισε το χέρι του Τζάρεντ Λι Λόφνερ, το πρόσφατο μακελειό στην Αριζόνα των Ηνωμένων Πολιτειών ζητεί επειγόντως απαντήσεις. Φταίει, άραγε, για τους έξι νεκρούς και τους 13 τραυματίες της Τουσόν η ακροδεξιά υστερία που έχει ενσκήψει τα τελευταία δύο χρόνια στην Αμερική; Φταίει η ακραία ρητορεία της Πέιλιν και των συνοδοιπόρων...
της στο Κόμμα του Τσαγιού; Φταίει μήπως το κλίμα μισαλλοδοξίας που καλλιεργούν οι υπερσυντηρητικοί κύκλοι μετά την εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα στην προεδρία; Στην Αμερική τα λόγια σκοτώνουν σαν σφαίρες. Και το πολιτικό μίσος περνά από την τηλεόραση στο θυμικό των φανατικών, για να πυρπολήσει σαν κεραυνός μισαλλοδοξίας την αληθινή ζωή.
Από τα ως τώρα στοιχεία δεν προκύπτει ότι στο (μάλλον διαταραγμένο) μυαλό του 22χρονου νεαρού κρυβόταν κάποιος ανυπόκριτος θαυμασμός για την κυρία Πέιλιν. Σε αναρτήσεις του στο Ιnternet όμως βρέθηκαν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο μακελάρης είχε επηρεαστεί από τις διακηρυγμένες θέσεις του Κόμματος του Τσαγιού και κυρίως εκείνες που αφορούν τους κινδύνους που διατρέχει το αμερικανικό σύνταγμα και το αμερικανικό νόμισμα από το πολιτικό σύστημα και το κατεστημένο της Ουάσιγκτον. Προφανώς είχε υποστεί και αυτός πλύση εγκεφάλου από την ακραία πολιτική ρητορεία που ευδοκιμεί στην Αμερική τα τελευταία δύο χρόνια.
Το μίσος, οι θεωρίες συνωμοσίας, η παράνοια και η οργή είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον λόγο του Κόμματος του Τσαγιού και των οπαδών του. Με την ανοχή του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (που δεν έχει ακόμη καταλήξει αν η Πέιλιν τού κάνει για υποψήφια πρόεδρος το 2012) το κίνημα αυτό στοχοποιεί όσους- κατά την άποψη της ηγετικής ομάδας του- ευθύνονται για τα σημερινά δεινά της αμερικανικής κοινωνίας και της οικονομίας: τους ξένους, τους εβραίους, τους μετανάστες, την Ουάσιγκτον, τους αριστερούς.

Με βασικό σύμμαχο το κανάλι Fox του Ρούπερτ Μέρντοκ και τους σχολιαστές του, το Κόμμα του Τσαγιού έχει καταφέρει να γίνει ο εκφραστής της υπερσυντηρητικής, κλειστοφοβικής και θρησκόληπτης Αμερικής.

Η εκλογική περιφέρεια της Γκάμπριελ Γκίφορντς (της βουλευτού που νοσηλεύεται ακόμη στην Εντατική αλλά βρίσκεται εκτός κινδύνου) είναι από τις πιο «δύσκολες» της χώρας, επειδή έχει σύνορα μήκους 180 χλμ. με το Μεξικό και 20% ισπανόφωνους κατοίκους. Γι΄ αυτό απεικονιζόταν με έναν στόχο στον διάσημο πλέον χάρτη της Σάρας Πέιλιν στο Facebook.

Ηταν από τις περιφέρειες για τις οποίες οι οπαδοί του Κόμματος του Τσαγιού έπρεπε να αγωνιστούν ιδιαίτερα. Προφανώς με οποιονδήποτε τρόπο, αν και, μετά τον σάλο που ξέσπασε, η κυρία Πέιλιν διευκρίνισε ότι εννοούσε μόνο με το όπλο της ψήφου. Με αυτό το όπλο η κυρία Γκίφορντς κέρδισε πέρυσι με δυσκολία τον αντίπαλό της Τζέσι Κέλι, έναν πρώην πεζοναύτη που πολέμησε στο Ιράκ και κατέβηκε με τη στήριξη του Κόμματος του Τσαγιού. Σε μια προεκλογική αφίσα του ο Κέλι φοράει μαύρα γυαλιά και κρατάει ένα οπλοπολυβόλο στα χέρια, σαν να είναι έτοιμος να «θερίσει» όποιον διαφωνεί μαζί του. Τυχαίο;

ΣΠΥΡΟΣ ΦΡΑΓΚΟΣ