Τα ψάρια παίρνουν... αντικαταθλιπτικά

Ο ερευνητής του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ Σεμπαστιάν Σοβέ παρακολουθούσε επί τρεις μήνες 50 πέστροφες να κολυμπούν σε ένα μείγμα λυμάτων και νερού από τον ποταμό Σεν Λόρενς. Τα συμπεράσματά του, αποκαλυπτικά: τα ψάρια παίρνουν... αντικαταθλιπτικά. Τα φάρμακα περνούν στις... αποχετεύσεις και από εκεί στο νερό για να καταλήξουν στους ιστούς των ψαριών, επηρεάζοντας την εγκεφαλική τους δραστηριότητα.

Η μελέτη του Σοβέ δεν αφορά μόνο το Μόντρεαλ, όπου ένας στους τέσσερις λαμβάνει τέτοια σκευάσματα. Το σύστημα διαχείρισης των αστικών λυμάτων της καναδικής πόλης - ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο- είναι παρόμοιο με αυτό άλλων μεγαλουπόλεων.

«Το Μόντρεαλ έχει ένα πολύ απλό αποχετευτικό σύστημα: από την πόλη απλώς απομακρύνονται τα στερεά χωρίς να απολυμαίνεται το νερό», εξηγεί ο Σοβέ. «Σε κάθε περίπτωση, η χημική σύνθεση των αντικαταθλιπτικών σημαίνει ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να απομακρυνθούν από τα λύματα, ακόμη και αν υπάρχουν πολύ εξεζητημένα συστήματα διαχείρισης».

Ο καθηγητής επισημαίνει ότι τα αντικαταθλιπτικά έχουν λίγο - πολύ γνωστές παρενέργειες στους ανθρώπους, όμως μέχρι σήμερα παρέμενε άγνωστο πώς επηρεάζουν τα ψάρια και κατ' επέκταση τα οικοσυστήματα, των οποίων αποτελούν μέρος.

Η ομάδα του πραγματοποίησε αναλύσεις στο ήπαρ, τον εγκέφαλο και το μυικό ιστό των ψαριών και βρήκε ίχνη αρκετών γνωστών αντικαταθλιπτικών, όπως το Prozac ή το Paxil. Οι ποσότητες ήταν πολύ μικρές, όμως οι ερευνητές προειδοποιούν ότι μακροπρόθεσμα, θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη συμπεριφορά και την οικολογία των ψαριών: όπως αναφέρεται στην έρευνα, οι πέστροφες που εκτέθηκαν σε αυτό το μείγμα λυμάτων και γλυκού νερού είχαν λιγότερο «ενεργά» εγκεφαλικά κύτταρα.

Ο Σοβέ τονίζει ότι η έκθεση των ψαριών στα αντικαταθλιπτικά δεν συνιστά άμεσο κίνδυνο για τους ανθρώπους. «Η ποσότητα αντικαταθλιπτικών που περνά στο ποτάμι μας είναι περίπου αντίστοιχη με αυτήν ενός κόκκου αλατιού μέσα σε μια πισίνα Ολυμπιακών διαστάσεων», λέει.

«Δεν αρκεί για να επηρεάσει τους ανθρώπους, ακόμη κι αν αυτοί είναι τόσο γενναίοι ώστε να ψαρέψουν εκεί, όμως βλέπουμε ήδη τις επιπτώσεις στο οικοσύστημα του ποταμού», κάτι που όπως επισημαίνει ο καθηγητής θα έπρεπε να αφορά όλες τις μεγαλουπόλεις παγκοσμίως.