Από τη μία ο Ελληνικός λαός παραληρούσε σε οποιαδήποτε …συναναστροφή του Ανδρέα με τους αυτοαποκαλούμενους “σοσιαλιστές του αραβικού κόσμου”, παρακλάδι του παγκόσμου ρεύματος του ‘Τρίτου Δρόμου προς το Σοσιαλισμό”. Τι να πεις…! Αν τολμούσες τότε να τους αντικρούσεις, είχες κερδίσει ένα ταμπελάκι με το λογότυπο «φασίστας»…! Οι ίδιοι δεν είναι που μας κυβερνούν και σήμερα που τους «Προέδρους» της Αιγύπτου Χόσνι Μουμπάρακ της Τυνησίας Μπεν Άλι και της Λιβύης Μουαμάρ Καντάφι τους αποκαλούσαν «φίλους» και «προστάτες» της Ελλάδας;
Είναι τυχαίο ότι τα κυβερνητικά κόμματα της Τυνησίας και της Αιγύπτου συμμετέχουν στη Σοσιαλιστική Διεθνή, στην ισχυρότερη διεθνή πολιτική οργάνωση, της οποίας…..πρόεδρος είναι ο Έλληνας πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου; Είναι τυχαίο που συμπεριλαμβάνουν επίσης εκείνο της Συρίας, και το «σύστημα» Καντάφι στη Λιβύη;
Είναι τυχαίο ότι στην αρχική τους μορφή ήταν αντιαμερικανικά, γεγονός που δημιουργούσε ιδεολογική, πολιτική συγγένεια με το ΠΑΣΟΚ της «Αλλαγής»;
Εμφανίζονταν να δίνουν σκληρό αγώνα κατά των δυτικών «ιμπεριαλιστών» και κατά του Ισραήλ, με αποτέλεσμα να εξασφαλίζουν υψηλή δημοτικότητα και στην Ελλάδα…
Με το πέρασμα του χρόνου τα καθεστώτα αυτά στερήθηκαν τον πολιτικό τους μύθο. Αποδείχθηκαν κρυφοί ή φανεροί συνεργάτες των ΗΠΑ, όργανα μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων και προκλητικά εύκολοι αντίπαλοι για το Ισραήλ
Για παράδειγμα ο κύριος Μπεν Αλί, ο στρατιωτικός καριέρας που είχε φοιτήσει στην Ειδική Στρατιωτική Σχολή της Γαλλίας, αλλά και στην Ανώτατη Σχολή Πληροφοριών και Ασφαλείας των ΗΠΑ, ο κύριος που από το λεγόμενο «ιατρικό πραξικόπημα» του 1987 μέχρι και προχτές που απέδρασε κυνηγημένος διατηρούσε την εξουσία στην Τυνησία, ήταν – αυτός και το κόμμα του το RCD – εκλεκτά μέλη της Σοσιαλιστικής Διεθνούς! Το RCD και ο Μπεν Αλί διαγράφτηκαν από τη Σοσιαλιστική Διεθνή του κ. Γιώργου Παπανδρέου, μόλις πριν λίγες μέρες, στις 18 Γενάρη, και αφού πρώτα είχε εκτελέσει πάνω από 100 εξεγερμένους Τυνήσιους…
Βρε πως αλλάζουν οι καιροί, στην εποχή μας….
Τη δεκαετία του ’80, με ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, μάθαμε να ζούμε με τους ηγέτες τους όπου το ΠΑΣΟΚ διατηρούσε άριστες σχέσεις…
Η δεκαετία του ’80 όμως πέρασε αλλά ήρθε το 2010…
Και να που στο κατώφλι της δεύτερης δεκαετίας, ήρθε πάλι το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση. Με Πρωθυπουργό πάλι ένα Παπανδρέου, αλλά… ώ του θαύματος, με διαφορετική φιλοσοφία στο θέμα της φιλίας και της εξωτερικής πολιτικής.
Αφού τη θέση του ΑΡΑΦΑΤ, στην καρδιά του ΠΑΣΟΚ, την πήρε ο ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ. Και την συμπαράσταση, στον ΑΔΕΛΦΟ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ λαό, την πήραν τα Εβραϊκά lobbies.
(Οι άλλοι…Μουμπάρακ, Μπεν Αλί και Καντάφι, ήταν φίλοι του…μπαμπά)!
Αυτά που τον ΑΝΑΚΗΡΥΞΑΝ ηγέτη. Και, πού παρακαλώ; Στην Σοσιαλιστική!!! Διεθνή. (Αυτή που ως μέλη της, έχει τον Μουμπάρακ, τον Χουσεΐν, τον Μπεν Αλί,).
Τυχαίο; Δεν νομίζω…
Ήταν γραφτό μας, να το ζήσουμε και αυτό.
Αntiκοινοβουλευτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου