Τραγικό θύμα της showbiz ή «υποπροϊόν» των ΜΜΕ, η θανούσα στα 40 της χρόνια καρικατούρα της Μέριλιν Μονρόε είναι η κεντρική ηρωίδα του πολυαναμενόμενου, ακατάλληλου για ανηλίκους, μελοδράματος που ανεβαίνει στη Βασιλική Οπερα του Λονδίνου έχοντας ήδη προκαλέσει σάλο στον Τύπο...
Όποιος μπει αυτές τις ημέρες στο επίσημο site της Βασιλικής Όπερας του Λονδίνου (www.roh.org.uk) θα εκπλαγεί. Ομως όχι, η φωτογραφία της Ανν Νικόλ Σμιθ (1967-2007), ή μάλλον μιας γυναίκας που μοιάζει με τη Σμιθ, η οποία δεσπόζει στην πρώτη σελίδα δεν είναι ανόσιο έργο κάποιου ευφάνταστου χάκερ. Πρόκειται για διαφήμιση της νέας, πολυαναμενόμενης (και απρόβλεπτης για ένα «συντηρητικό» θέατρο όπως το Κόβεντ Γκάρντεν) όπερας με θέμα την ταραχώδη ζωή της αγαπημένης του κίτρινου Τύπου playmate, ηθοποιού δέκατης τρίτης κατηγορίας και καρικατούρας της Μέριλιν Μονρόε. Μιας υπερφιλόδοξης κοπέλας που έγινε διάσημη για τις προκλητικές της εμφανίσεις (στις οποίες πρωταγωνιστούσαν τα υπερμεγέθη «πλαστικά» στήθη της), τον γάμο της με βαθύπλουτο υπερήλικα, τη δικαστική διαμάχη με την οικογένειά του για την κληρονομιά αμέσως μετά τον (εντός ενός έτους από τον γάμο) θάνατό του, τον (μυστηριώδη) θάνατο του 20χρονου γιου της Ντάνιελ Γουέιν Σμιθ και στο φινάλε για τον δικό της (επίσης μυστηριώδη) θάνατο, μάλλον από υπερβολική δόση ναρκωτικών.
Η πρεμιέρα της όπερας «Ανν Νικόλ» (με τον υπότιτλο «το πάρτι πάντατελειώνει») θα δοθεί την ερχόμενη Πέμπτη με τη διάσημη ολλανδή υψίφωνο Εύα-Μαρία Γουέστμπροκ στον ομώνυμο ρόλο και τον Αντόνιο Παπάνο στο πόντιουμ, και οι συζητήσεις για το αν έπρεπε ένα... τέτοιο έργο να ανέβει σε ένα τέτοιο θέατρο έχουν ήδη φουντώσει. Το ίδιο και οι συζητήσεις σχετικά με τη δύναμη των media να δημιουργούν και να επιβάλλουν ως σταρ περσόνες της... υποστάθμης μιας Νικόλ Σμιθ. Γιατί η θανούσα, η οποία αίφνης «ανασταίνεται» ως μια μεταμοντέρνα εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα «Τραβιάτα», ήταν κυρίως ένα (υπο)προϊόν των σκανδαλοθηρικών εφημερίδων και των lifestyle εκπομπών. Η Σμιθ χρησιμοποίησε όσο λίγες τα ΜΜΕ για να πραγματοποιήσει τα όνειρά της (δηλαδή να γίνει διάσημη και πλούσια), αλλά και τα ΜΜΕ τη χρησιμοποίησαν. Κατά πολλούς «οδηγώντας» τη, με τον άκομψο και απαξιωτικό τρόπο με τον οποίο συχνά χειρίστηκαν την ιδιόμορφη περίπτωσή της, στον θάνατο.
Σύμφωνα με όσα έχουν μέχρι στιγμής γραφτεί, το έργο, σε μουσική του Μαρκ-Αντονι Τουρνάζ και λιμπρέτο του Ρίτσαρντ Τόμας, του ανθρώπου που το 2003 υπέγραφε τους διανθισμένους με αθηροστομίες στίχους του προκλητικού ροκ μιούζικαλ «Τζέρι Σπρίγκερ: Η Οπερα», θα προκαλέσει σάλο, καθώς όχι μόνο εστιάζει με τρόπο από αποκαλυπτικό ως αδιάκριτο στις γκρίζες περιοχές της ζωής της «σταρ» (από τη σχέση της με τον ζάπλουτο Τζ. Χάουαρντ Μάρσαλ, τον οποίο παντρεύτηκε όταν εκείνος ήταν 89 ετών και εκείνη 26, μέχρι την εξάρτησή της από τα ναρκωτικά), αλλά και επειδή περιλαμβάνει σκηνές - όπως εκείνη που η πρωταγωνίστρια κάνει στοματικό έρωτα στον καθηλωμένο σε αναπηρικό καροτσάκι σύζυγό της- εξαιτίας των οποίων η παράσταση έχει χαρακτηριστεί «ακατάλληλη για θεατές κάτω των 16 ετών». Οσο λοιπόν και αν η Γουέστμπροκ προσπαθεί να... αναλύσει τον ρόλο της με τη σοβαρότητα με την οποία αναλύει τη «Fanciulla del West» του Πουτσίνι (μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της) και κάνοντας λόγο για «ένα πρόσωπο δραματικό που έφτανε στα άκρα,μια γυναίκα που αγαπούσε τον ηλικιωμένο κύριο, αλλά αγαπούσε και τα χρήματά του», όσο και αν ο Τόμας υποστηρίζει ότι η Ανν Νικόλ αξίζει με το παραπάνω να γίνει όπερα και «επιτίθεται» στους συντηρητικούς, το θέμα είναι ότι η επιλογή της διεύθυνσης του Κόβεντ Γκάρντεν να φιλοξενήσει μια παραγωγή όπως αυτή δεν έγινε αποκλειστικά και μόνο με καλλιτεχνικά κριτήρια: η δημοσιότητα που έχει πάρει στα ΜΜΕ η παραγωγή (δύο σελίδες της αφιέρωσαν οι «Τimes» την περασμένη Δευτέρα, υπό τον τίτλο «Πολύτιμα στήθη») είναι ό,τι πρέπει για το θέατρο, ειδικά σε αυτή την περίοδο της κρίσης. Περιμένουμε λοιπόν τις αντιδράσεις από την πρώτη βραδιά. Μια βραδιά από την οποία η μοναδική που θα λείπει θα είναι η πραγματική Αννα Νικόλ (κατά κόσμον Βίκι Λιν Χόγκαν, από τη Ηarris County του Τέξας), η οποία δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει φανταστεί ότι το επί σειρά ετών παιχνίδι της με τα ΜΜΕ θα την ανήγε σε τραγική ηρωίδα του μελοδράματος! Στο site του Κόβεντ Γκάρντεν μπορεί να δείτε και το ενδιαφέρον διαφημιστικό βίντεοτης παραγωγής.
Η πρεμιέρα της όπερας «Ανν Νικόλ» (με τον υπότιτλο «το πάρτι πάντατελειώνει») θα δοθεί την ερχόμενη Πέμπτη με τη διάσημη ολλανδή υψίφωνο Εύα-Μαρία Γουέστμπροκ στον ομώνυμο ρόλο και τον Αντόνιο Παπάνο στο πόντιουμ, και οι συζητήσεις για το αν έπρεπε ένα... τέτοιο έργο να ανέβει σε ένα τέτοιο θέατρο έχουν ήδη φουντώσει. Το ίδιο και οι συζητήσεις σχετικά με τη δύναμη των media να δημιουργούν και να επιβάλλουν ως σταρ περσόνες της... υποστάθμης μιας Νικόλ Σμιθ. Γιατί η θανούσα, η οποία αίφνης «ανασταίνεται» ως μια μεταμοντέρνα εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα «Τραβιάτα», ήταν κυρίως ένα (υπο)προϊόν των σκανδαλοθηρικών εφημερίδων και των lifestyle εκπομπών. Η Σμιθ χρησιμοποίησε όσο λίγες τα ΜΜΕ για να πραγματοποιήσει τα όνειρά της (δηλαδή να γίνει διάσημη και πλούσια), αλλά και τα ΜΜΕ τη χρησιμοποίησαν. Κατά πολλούς «οδηγώντας» τη, με τον άκομψο και απαξιωτικό τρόπο με τον οποίο συχνά χειρίστηκαν την ιδιόμορφη περίπτωσή της, στον θάνατο.
Σύμφωνα με όσα έχουν μέχρι στιγμής γραφτεί, το έργο, σε μουσική του Μαρκ-Αντονι Τουρνάζ και λιμπρέτο του Ρίτσαρντ Τόμας, του ανθρώπου που το 2003 υπέγραφε τους διανθισμένους με αθηροστομίες στίχους του προκλητικού ροκ μιούζικαλ «Τζέρι Σπρίγκερ: Η Οπερα», θα προκαλέσει σάλο, καθώς όχι μόνο εστιάζει με τρόπο από αποκαλυπτικό ως αδιάκριτο στις γκρίζες περιοχές της ζωής της «σταρ» (από τη σχέση της με τον ζάπλουτο Τζ. Χάουαρντ Μάρσαλ, τον οποίο παντρεύτηκε όταν εκείνος ήταν 89 ετών και εκείνη 26, μέχρι την εξάρτησή της από τα ναρκωτικά), αλλά και επειδή περιλαμβάνει σκηνές - όπως εκείνη που η πρωταγωνίστρια κάνει στοματικό έρωτα στον καθηλωμένο σε αναπηρικό καροτσάκι σύζυγό της- εξαιτίας των οποίων η παράσταση έχει χαρακτηριστεί «ακατάλληλη για θεατές κάτω των 16 ετών». Οσο λοιπόν και αν η Γουέστμπροκ προσπαθεί να... αναλύσει τον ρόλο της με τη σοβαρότητα με την οποία αναλύει τη «Fanciulla del West» του Πουτσίνι (μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της) και κάνοντας λόγο για «ένα πρόσωπο δραματικό που έφτανε στα άκρα,μια γυναίκα που αγαπούσε τον ηλικιωμένο κύριο, αλλά αγαπούσε και τα χρήματά του», όσο και αν ο Τόμας υποστηρίζει ότι η Ανν Νικόλ αξίζει με το παραπάνω να γίνει όπερα και «επιτίθεται» στους συντηρητικούς, το θέμα είναι ότι η επιλογή της διεύθυνσης του Κόβεντ Γκάρντεν να φιλοξενήσει μια παραγωγή όπως αυτή δεν έγινε αποκλειστικά και μόνο με καλλιτεχνικά κριτήρια: η δημοσιότητα που έχει πάρει στα ΜΜΕ η παραγωγή (δύο σελίδες της αφιέρωσαν οι «Τimes» την περασμένη Δευτέρα, υπό τον τίτλο «Πολύτιμα στήθη») είναι ό,τι πρέπει για το θέατρο, ειδικά σε αυτή την περίοδο της κρίσης. Περιμένουμε λοιπόν τις αντιδράσεις από την πρώτη βραδιά. Μια βραδιά από την οποία η μοναδική που θα λείπει θα είναι η πραγματική Αννα Νικόλ (κατά κόσμον Βίκι Λιν Χόγκαν, από τη Ηarris County του Τέξας), η οποία δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει φανταστεί ότι το επί σειρά ετών παιχνίδι της με τα ΜΜΕ θα την ανήγε σε τραγική ηρωίδα του μελοδράματος! Στο site του Κόβεντ Γκάρντεν μπορεί να δείτε και το ενδιαφέρον διαφημιστικό βίντεοτης παραγωγής.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου