Γιώργος Αυτιάς: Η σύνταξη στα 67 (ακόμη και στα 70!) είναι γεγονός!

Oι εξελίξεις στην οικονομία δημιουργούν πλέον μια σκληρή...

     

 

περιδίνηση αγωνίας για εκατομμύρια Έλληνες. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η σύνταξη στα 67, με απλό τρόπο, που ήδη προβλέπεται στον ασφαλιστικό μας νόμο και το Μνημόνιο! «Όσοι νομίζουν ότι με τις παρούσες οικονομικές συνθήκες μπορούν με 40 έτη ασφάλισης να βγουν σε σύνταξη στα... 65 μάλλον λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Η θεσμοθέτηση σύνταξης στα 67 από τη Μέρκελ ήδη ισχύει στην Ελλάδα, αφού κανείς δεν θα μπορεί έως το 65ο έτος της ηλικίας του να συγκεντρώσει 40 χρόνια πλήρους εργασίας...»

Οι φράσεις αυτές, που ανήκουν σε κορυφαίο εργατολόγο της χώρας μας, οδηγούν και παραπέμπουν ευθέως σε νέες δυσμενείς εξελίξεις στο ασφαλιστικό. Ποια 65 και ποια 67 χρόνια για σύνταξη; Τα πράγματα είναι απλούστερα.

Στην Ελλάδα η αύξηση των ορίων ηλικίας στα 67, και ίσως στα 70, για πλήρη σύνταξη είναι ήδη θεσμοθετημένη, με πολλαπλά σημεία εξέλιξης.

Ζήτησα την άποψη του Αλέξη Μητρόπουλου, ο οποίος, άμεσα και με σαφή τρόπο, μου απάντησε:

«Με τους νόμους 3863 και 3865 του καλοκαιριού καθιερώθηκε το γενικό όριο εξόδου για τη συνταξιοδότηση όλων των Ελλήνων από το 2015 στο 65ο έτος ηλικίας. Ο νόμος που ήδη έχει ψηφιστεί παρέχει τη δυνατότητα για εθελοντική παραμονή έως το 67ο έτος. Δηλαδή, ήδη το 67ο υπάρχει στο σύστημα...»

Ωστόσο, κατά τον καθηγητή Αλέξη Μητρόπουλο υπάρχει μία εξέλιξη η οποία ανατρέπει τα όσα έως τώρα γνωρίζαμε. Λέει ο καθηγητής: «Μετά το 2020, έχει προβλεφθεί από τους ίδιους νόμους να ανεβαίνει το όριο ηλικίας με βάση το προσδόκιμο ζωής. Συνεπώς, με αυτό τον τρόπο, έχει θεσπιστεί εμμέσως και το 67ο έτος μέχρι και 70ό έτος, άρα και η πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να κάνει τη σύνταξη στα 67 υποχρεωτική έχει γίνει ήδη αποδεκτή με τους πρόσφατους νόμους...»

«Εργασία μέχρι τάφου»

Τι σημαίνει αυτό στην απλή γλώσσα των αριθμών;

Κατά τον Αλέξη Μητρόπουλο είναι μια δυσμενής εξέλιξη.

«Μας οδηγούν σε μια διαδικασία για εργασία μέχρι του τάφου...» καταλήγει ο καθηγητής.

Να δούμε όμως πώς έχουν οι εξελίξεις στη βάση των εργαζομένων.

Καταρχάς, ελάχιστοι Έλληνες θα κατορθώσουν να συγκεντρώσουν 40 έτη ένσημα καθ’ όλη τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου, και μάλιστα σε συνεχή διάρκεια. Μάλιστα, με την ανεργία που αυξάνεται και τις αντιξοότητες που δημιουργούνται στην αγορά εργασίας τα συνεχή και αδιάκοπα 40 έτη ασφάλισης για τον Έλληνα εργαζόμενο προβάλλουν ως άπιαστο όνειρο. Άρα η σύνταξη στα 65 και με συνεχή 40ετία ασφαλιστικού βίου περισσότερο σε θεωρητικούς του ασφαλιστικού απευθύνεται και λιγότερο σε ρεαλιστές των συνταξιοδοτικών θεμάτων.

Κατά δεύτερο λόγο, οι νέες συνθήκες εργασίας, με το κλείσιμο των επιχειρήσεων, με τις δραματικές μεταβολές στα εργασιακά και την εκ περιτροπής εργασία, εμποδίζουν και δεν βοηθούν την πλήρη και αδιάκοπη ασφαλιστική κάλυψη για τον Έλληνα εργαζόμενο. Αλήθεια, ποιος Έλληνας εργαζόμενος πιστεύει ότι στα 65 θα πάρει σύνταξη, έχοντας 40 χρόνια ασφάλιση; Με τα τετράωρα; Με την εκ περιτροπής εργασία; Με τις απολύσεις που έρχονται ως πάρθια βέλη κατά των εργαζομένων; Με τα «λουκέτα»;

Πραγματικά!

Υπάρχει σήμερα 30άρης που πιστεύει ότι θα έχει 40 χρόνια ασφάλιση για σύνταξη στα 65; Ποιος μηχανικός, γιατρός, δικηγόρος και ελεύθερος επαγγελματίας; Ξεκινώντας κάποιος την καριέρα του στα 25, μόνο με 40ετία συνεχούς ασφάλισης θα κατορθώσει στα 65 να πάρει σύνταξη! Πόσοι όμως είναι αυτοί οι τυχεροί; Πόσοι θα έχουν το μοναδικό προνόμιο να εργάζονται αδιαλείπτως έως τα 65 με συνεχή ασφάλιση από τα 25 έτη ζωής; Όπως μάλιστα αναφέρουν οικονομικοί παρατηρητές, θα ισοδυναμεί με λαχείο η ασφαλιστική αυτή εξέλιξη.

Η τρίτη παγίδα για σύνταξη είναι το προσδόκιμο ζωής και η αύξηση των ορίων ηλικίας. Εικάζεται ότι για κάθε ένα έτος η αύξηση των ορίων ηλικίας θα είναι τρεις-τέσσερις μήνες. Δηλαδή μέσα σε μία δεκαετία πάμε για αύξηση τουλάχιστον ενός-δύο ετών! Άμεσα και χωρίς περιστροφές, το λιγότερο τα 65 έτη πηγαίνουν στα 67, χωρίς ο Έλληνας νομοθέτης να κουνήσει το δαχτυλάκι του!

Τι λέει η «Πράσινη Βίβλος»

Με απόλυτη σαφήνεια η Ευρώπη ξεκαθαρίζει το θέμα των 67 ετών για σύνταξη. «Τα κράτη-μέλη καλούνται να υιοθετήσουν νέα μέτρα στα συνταξιοδοτικά τους συστήματα, με γνώμονα τη διαρκή ανατροπή των δημογραφικών δεδομένων, καθώς και τις ραγδαίες επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στα εθνικά ασφαλιστικά συστήματα».

Είναι χαρακτηριστικό ότι η «Πράσινη Βίβλος» εκτιμά ως «αναγκαία τη μελλοντική αύξηση του γενικού ορίου συνταξιοδότησης πάνω από το 65ο έτος της ηλικίας». Τονίζει επί λέξει: «Θα πρέπει έως το 2040 το όριο να φτάσει το 67ο έτος της ηλικίας και έως το 2060 το 70ό έτος».

Τι κάνουν όμως οι άλλες χώρες;

Στα 67 κινούνται η Γερμανία και η Ισπανία. Η Γαλλία δίνει σύνταξη με 40,5 έτη ασφάλισης και ηλικία το 67ο έτος. Κατά την Ευρωπαϊκή Ένωση, «τα τελευταία χρόνια τα συνταξιοδοτικά συστήματα των περισσότερων χωρών έχουν αναθεωρηθεί ριζικά. Όμως η κρίση θέτει περαιτέρω αλλαγές».

ΕΠΙΚΑΙΡΑ