Ένας σκύλος, που έμοιαζε με χάσκι και έζησε περί το 5000 π.Χ.στη Σιβηρία έτρωγε την ίδια τροφή με αυτή των ανθρώπων και, όταν πέθανε, θάφτηκε σαν να ήταν άνθρωπος. Ο σκύλος βρέθηκε θαμμένος σε μία περιοχή κοντά στην λίμνη Βαϊκάλη και, όπως δήλωσε ο Ρόμπερτ Λόζι, αν. καθηγητής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο της... Αλμπέρτα και μελετητής της ταφής «Η πράξη αυτή δείχνει ότι οι άνθρωποι της εποχής εκείνης γνώριζαν ότι είχε ψυχή γι΄ αυτό και ακολούθησαν ταφικά έθιμα τέτοια, που θα την διασφάλιζαν».
Ένας λύκος που ήταν επίσης τελετουργικά θαμμένος εκεί κοντά, ίσως σήμαινε την προστασία των ανθρώπων στην μετά θάνατον ζωή.
Ο σκύλος έχει θαφτεί στο νεκροταφείο όπως και οι άνθρωποι, ενώ ως κτέρισμα είχε τοποθετηθεί δίπλα του ένα μακρύ κουτάλι κατασκευασμένο από κέρατο ελαφιού. Το σώμα του ήταν προσεκτικά τοποθετημένο από την δεξιά πλευρά σε έναν τάφο - λάκκο, σε άλλα επίπεδα του οποίου βρέθηκαν τα κατάλοιπα σκελετών πέντε ανθρώπων. Σύμφωνα με την ανάλυση του DNA εξάλλου προσδιορίσθηκε ότι το ζώο ήταν πράγματι σκύλος και ότι έτρωγε ό,τι ακριβώς ο άνθρωπος στην περιοχή αυτή: Ψάρια, κρέας φώκιας, ελάφια, μικρά θηλαστικά και κάποιες φυτικές τροφές.
«Τόσο η ζωή του σκύλου όμως, όσο και αυτή των ανθρώπων δεν ήταν εύκολη. Σημάδια στο σκελετό του δείχνουν ότι επανειλημμένα χρησιμοποιούνταν για τη μεταφορά φορτίων», αναφέρει ο Λόζι. «Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να μετέφερε διάφορα σύνεργα, εργαλεία και γενικά τον εξοπλισμό που χρησιμοποιούσε ο άνθρωπος στις καθημερινές του δραστηριότητες όπως το κυνήγι, το ψάρεμα, η συλλογή καρπών αλλά και καυσόξυλων», προσθέτει.
Ορισμένα κατάγματα όμως δείχνουν ότι ο σκύλος είχε υποστεί πολυάριθμα χτυπήματα κατά τη διάρκεια της ζωής του, πιθανώς από τα πόδια ελαφιών κατά τις κυνηγετικές εξορμήσεις. Ο ερευνητής πάντως, χωρίς να μπορεί να αποκλείσει ότι ήταν ανθρώπινα κτυπήματα, θεωρεί ότι η μεγάλη ηλικία στην οποία πέθανε το ζώο, η ταφή του αλλά και η τροφή του δείχνουν το αντίθετο.
Όσον αφορά τον λύκο η έρευνα έδειξε ότι πέθανε μάλλον από γηρατειά. Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι κατάλοιπά του βρέθηκαν γύρω από ένα ανθρώπινο κρανίο. «Ίσως η ταφή του λύκου με το ανθρώπινο κεφάλι που τοποθετήθηκε ανάμεσα στα πόδια του να έγινε για να σταλεί το πνεύμα ή η ψυχή του ζώου μαζί με αυτήν του ανθρώπου στη μετά θάνατον ζωή ίσως για να τον προστατεύει», όπως δήλωσε ο Λόζι.
Θερμού Μαρία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου