Κάποιο παιδί, ψάχνει για δρόμο,
γεμάτο ιδανικά χωρίς παγίδες!
Μα βουρκωμένο απ'τον πόνο,
χάνει απ'το χάρτη,τις ελπίδες!!..
Χαθήκανε οι δρόμοι ,τόσα χρόνια,
σεργιάνι δεν μπορεί να ξανακάνει!
Αγάπες μαδημένες δίχως χρώμα
περπάτημα, μονάχα σ'ένα χάρτη!
Στα όνειρα της νύχτας, μόνο ψάχνει
τον βρίσκει, μοναχά στα παραμύθια.
Στα μάτια ,έχει μόνιμο το δάκρυ,
και πάντα η ζωή του είναι ίδια!!!
Ποιός είναι αυτός,που θα του δώσει τις χαρές?
Ποιός έχει δύναμη ,για να του δείξει δρόμο?
Ποιό μονοπάτι, είναι δίχως πυρκαγιές,
να πάρει το παιδί, χωρις τον φόβο?!
ΥΣ Αφορά τα σημερινά παιδιά που
φορτωμένα με πλαστικά όνερα, ψάχνουν
να βρούνε κάποιο δρόμο να σταθούν,
μα δεν τον βρίσκουν πουθενά!!!
Αγαθή Παπαδοπούλου - Λάιου
Περισσότερα ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου