Ένα απίθανο σύνθημα, έμπνευση της στιγμής, από τους Λαρισαίους που άκουσαν έναν ηλικιωμένο συμπολίτη τους να τα λέει χύμα για όσα άσχημα συμβαίνουν γύρω μας. Απολαυστικός στον λόγο του..
ο κύριος στο βίντεο, απολαυστικό και το κοινό του!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΟΣΑ ΕΙΠΕ!
"Μέχρι στιγμής είχαμε το κράτος που μας άλλαζε τον αδόξαστο. Αλλά τώρα έχουμε και τον καιρό, τι έγινε; Όταν έγινε το τελευταίο χιόν' το Μάρτ', δεν βγήκαν οι γεωπόνοι του ΕΛΓΑ να μας πουν ότι πάγωσαν, χάλασαν. Τ' αφήσαν και δε βαριέσαι! Κάναμε ένα σωρό έξοδα δίχως να μας ενημερώσουν!
Λοιπόν...
Μέχρι στιγμής βλέπω συνέχεια ίδια παιδιά, ρε γαμώ τη σκούφια μου!
Δεν βλέπω άλλα παιδιά...
Αλλά εμείς που είμαστε εδώ είμαστε η σπίθα και θα τους κάψουμε!
Και μη διανοηθούν να πουν ότι "λίγοι είναι θα φύγουν"...
Δεν φεύγει κανένας από εδώ από εμάς που είμαστε!
ΚΑΙ ΘΑ'ΡΘΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟΙ!!!
Είναι πολλοί που δεν πήραν χαμπάρι ακόμα τι τους γίνεται!
Αλλά πού θα πάει;
Θα το καταλάβουν!
Εγώ δεν έχω άλλη αντοχή για απόψ'.
Σας καλονυχτώ και εύχομαι να είσαστε δυνατοί!
Και να έχετε πείσμα βρε,
ΠΕΙΣΜΑ!
Κι άμα έχετε κανένα φιλαράκι που να κάνει δήθεν τα ξέρει όλα,
πέστε του, έλα εδώ να δεις τι λέει ένας μπάρμπας, ένας νεφροπαθής,
που είναι συνέχεια εκεί!
Δεν είναι στο κρεβάτ'!
Εγώ δεν θέλω χειροκροτήματα! Εγώ δεν θέλω χειροκροτήματα ρε!
Θέλω αύριο,
-την άλλη που θα 'ρθω, δεν ξέρω πότε θα 'ρθω,
πότε θα μπορέσω, δεν είναι εύκολο για μένα-
να είσαστε τουλάχιστον εφτά - οχτώ φορές περισσότεροι...
Δεκαπέντε!
Έτσα που λέτε...
Εσείς κάνετε αγώνα καλόν,
αλλά είσαστε άπειροι από αυτή τη δουλειά.
Γιατί, αργήσατε να κάνετε αυτό το πράγμα!
Έπρεπε να γίν', ξέρετε πόσα χρόνια βρε;
Κι εγώ δεν παραξήγησα ποτές τη νεολαία.
Ούτε για σκουλαρίκια, ούτε για αυτιά,
ούτε για μαλλιά, ούτε για τίποτας!
Γιατί κι εγώ όταν ήμαν νέος, εμείς είχαμε την καμπάνα!
Ένα μέτρο καμπάνα!
Σας καληνυχτώ και σας αγαπώ όλους και όλες!"
ΠΗΓΗ: ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου