Στην ανάρτηση «δεν θέλουμε μια πρόσκαιρη γεύση εξουσίας. Θέλουμε να τα αλλάξουμε όλα….»μιλήσαμε για πρώτη φορά για τις βασικές συντεταγμένες του υπό ανάπτυξη κινήματος για την αναγέννηση της Ελλάδας. Αιχμή..
του δόρατος αυτού του κινήματος είναι σήμερα οι «Αγανακτισμένοι», οι οποίοι περνούν τώρα σε μια αποφασιστική καμπή της δράσης τους μετά την βίαιη απόπειρα καταστολής.
Αυτά που έγιναν την Τρίτη και την Τετάρτη δεν ήταν παρά μια μάχη στον πόλεμο που ξέσπασε από καιρό εναντίον των δυνάμεων των δανειστών και της Τρόικας. Ταυτόχρονα όμως κλείνει ένας κύκλος στην αντίσταση του ελληνικού λαού από τον οποίο πρέπει να εξαχθούν τα απαραίτητα διδάγματα, αν θέλουμε να νικήσουμε στον πόλεμο αυτό
Οργάνωση στην περιφέρεια
Στην προαναφερθείσα ανάρτηση γράφαμε: «Αν χτυπήσουν κεντρικά – κατά το πρότυπο των«πολύχρωμων επαναστάσεων» – τότε πρέπει να τους εξουδετερώσουμε αποκεντρωμένα. Δηλαδή να χρησιμοποιήσουμε τη δυνατότητα αντίδρασης από την Περιφέρεια προς το Κέντρο (Μαοϊκό μοντέλο). Κι αν χτυπήσουν αποκεντρωμένα, να τους αντιμετωπίσουμε κεντρικά(Λενινιστικό μοντέλο).
Η βασικότερη αδυναμία του κινήματος των Αγανακτισμένων είναι η καθυστέρηση στην οργάνωση στην περιφέρεια και στην επαρχία. Για φανταστείτε τι θα γινόταν την Τετάρτη αν είχαν οργανωθεί ταυτόχρονα δέκα (πχ) συγκεντρώσεις στην Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, την Πάτρα, την Λάρισα κλπ. Οι δυνάμεις του αντιπάλου θα διασκορπίζονταν, ενώ τώρα τους επιτράπηκε να τις συγκεντρώσουν στην Αθήνα εναντίον ενός βασικά ανοργάνωτου και απροετοίμαστου κινήματος
Αυτο-οργάνωση από το Διαδίκτυο
Το διαδίκτυο πρέπει να παράγει ετοιμότητα αντίδρασης και στα δύο επίπεδα. Και στο Κέντρο και στην περιφέρεια. Και χωριστά ή ταυτόχρονα.
Σύνδεση με τα μεσαία στρώματα
Χωρίς την κινητοποίηση της μεσαίας τάξης, αυτής δηλαδή που πλήττεται μαζί με τα λαϊκά στρώματα, το κίνημα των Αγανακτισμένων δεν έχει προοπτική . Είδαμε όλοι αυτές τις ημέρες εκπροσώπους αυτής της τάξης να γεμίζουν το Σύνταγμα, κρατώντας ελληνικές σημαίες και καταφερόμενοι εναντίον της αστυνομοκρατίας. Όμως η ώρα που θα ξεσηκωθεί η μεσαία τάξη και θα δώσει το αποφασιστικό κτύπημα στο καθεστώς της Τρόικας αργεί ακόμα. Η μεσαία τάξη αντιδρά, όταν πιεστεί πολύ κι όταν έχει κάπου να πιαστεί. Δεν οργανώνεται εύκολα (όπως η εργατική τάξη) δεν καθοδηγείται εύκολα (όπως η αγροτική τάξη) και δεν συσπειρώνεται εύκολα (όπως η μεγαλο-αστική τάξη).
Αλλά η αντίδραση της μεσαίας τάξης, ουσιαστικά αλλάζει καθεστώτα, όχι απλώς κυβερνήσεις. Και συνήθως αντί-συσπειρώνεται μπροστά σε κίνδυνο. Δεν δρα. Αντιδρά…
Εθνοκεντρική και δημοκρατική κατεύθυνση
Συνθήκες για την κινητοποίησή της μεσαίας τάξης δημιουργούνται ήδη: υπάρχει η ασφυκτική πίεση (του Μνημονίου και του Μεσοπροθέσμου) και αναδεικνύεται το «αποκούμπι», δηλαδή αρχίζει να εκπροσωπείται το αίτημα του «εθνοκεντρισμού» που μέχρι πριν λίγο ήταν «απαγορευμένη λέξη». Έχει δηλαδή η μεσαία τάξη κάπου να πιαστεί κι αυτό το είδαμε στις πολλές ελληνικές σημαίες. Η ιδέα του Έθνους είναι ο συνεκτικός ιστός όλων στο αγώνα αυτό.
Άμεσες προτεραιότητες
Πρώτον, ανάδειξη του αιτήματος ανασυγκρότησης του εθνικού κράτους.
Το σύνθημα «να ξαναπάρουμε την Ελλάδα στα χέρια μας».
Να ξαναπάρουμε την εξωτερική Πολιτική στα χέρια μας (γιατί την είχαμε εκχωρήσει στις Βρυξέλλες και στις…ΜΚΟ).
Να ξαναπάρουμε την Οικονομική Πολιτική στα χέρια μας (γιατί την έχουμε εκχωρήσει στην Τρόικα) ..
ουσιαστικά αναδεικνύει για πρώτη φορά τη στροφή σε εθνοκεντρικό κράτος, όπως συμβαίνει πια σε όλη την Ευρώπη.
Δεύτερον, πόλεμος στους ιδεολογικούς μηχανισμούς του κράτους (ΜΜΕ, Εκπαίδευση, Ενημέρωση, Τέχνη, Λόγος, Πολιτισμός ). Να ελεγχθούν, όχι «πυραμιδικά», αλλά «δικτυακά»!Όχι «απαγορεύοντάς» τα (με κατασταλτικούς μηχανισμούς). Αλλά από-νομιμοποιώντας τα (με ιδεολογικούς και πολιτικούς όρους)…
Έρχονται δύσκολα και οι Αγανακτισμένοι δεν πρέπει να συρθούν από τα γεγονότα. Πρέπει να βρεθούν μπροστά από τα γεγονότα. Και να είναι έτοιμοι να τα αντιμετωπίσουμε…
Εμείς δεν πάμε να μιμηθούμε κάποια πρότυπα εξεγέρσεων του παρελθόντος. Πάμε να αλλάξουμε τη χώρα. Πάμε να τα αλλάξουμε όλα.
Δεν πάμε να ξορκίσουμε τα «φαντάσματα της Μεταπολίτευσης».Πάμε να θεμελιώσουμε τη «νέα Μεταπολίτευση».
Δεν είμαστε πια περιθωριοποιημένοι. Κερδίζουμε έδαφος και επιρροή και κεντρική καταγραφή και εκπροσώπηση. Που δεν την φαντάζονταν μέχρι πριν λίγο καιρό…
Κι είναι οι δυνάμεις του ενδοτισμού και της ξενοδουλείας που περιθωριοποιούνται συνεχώς και βρίσκονται σε αναδίπλωση.
Εκείνοι φοβούνται. Και καλά κάνουν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου