Ξεκαθάρισμα λογαριασμών - Ένα γεγονός άρα είναι βέβαιο..(Γράφει το Γεράκι)

Γράφει για το Grevena!N που σίγησε...

 










Επειδή η εφηµερίδα µας ήταν "βήµα έκφρασης και επικοινωνίας",  καλό θα ήταν να βρίσκαμε  και τον βηµατισµό µας! Γι αυτό, θα έπρεπε  από ορισμένες/νους να γινόταν κατανοητό, πριν την φίμωση της  πως η ανάρτηση   της φυλλάδας ή της εφηµερίδας Grevena!N ,.
ας το δουν όπως τις/τους βολεύει, αποτελούσε µέρος της επαγγελµατικής µας δραστηριότητας, µε αντικείμενο την δημιουργία "µέσου έκφρασης και επικοινωνίας" για όλα αυτά που µας ικανοποιούσαν ή µας έθιγαν ως πολίτες, χωρίς εξαρτήσεις και δεσµεύσεις ούτε του κάθε αναγνώστη ούτε και δικές µας.
Υπάρχουν στιγμές στην ζωή μας που κάποιοι άνθρωποι μας πλήγωσαν, μας συμπεριφέρθηκαν άσχημα ή ακόμα και υποτίμησαν την νοημοσύνη μας ή ακόμα πήραν δικαιώματα που δεν τους είχαν δοθεί.. Εκεί τι κάνεις; Δείχνεις "ανώτερος άνθρωπος" και αποχωρείς με το κεφάλι ψηλά και δεν ασχολείσαι ή εκδικείσαι, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή υπομονετικά.


Και δεν είναι οι εχθροί μου που μου λείπουν σήμερα. Πραγματικοί εχθροί!!. Τρομεροί!!. Έτσι λοιπόν, εκείνοι που στα Γρεβενά μου προσφέρουν τις περισσότερες εξυπηρετήσεις είναι οι εχθροί μου. Κανένας φίλος δεν μου πρόσφερε, κι’ από μακριά ακόμα, τις εξυπηρετήσεις που μου προσφέρουν οι εχθροί μου. Χάρις σ’ αυτούς, που με πλησιάζουν απ’ όλες τις μεριές και όλες τις στιγμές, βρίσκομαι όλο τον καιρό σε κατάσταση επαγρύπνησης. Χάρις στους εχθρούς μου είμαι υποχρεωμένος να μειώνω, όσο είναι δυνατόν, τα σφάλματά μου, τα λάθη μου. Ό,τι μπόρεσα να πετύχω στα Γρεβενά το οφείλω στους εχθρούς μου.


Αν δεν έχω κάνει σοβαρά λάθη, αυτό το οφείλω στους εχθρούς μου, που είχαν τα μάτια στηλωμένα επάνω μου. Έπρεπε να προσέχω σε κάθε βήμα κάθε λέξη. Τη στιγμή που ότι καλό έκανα, οφείλεται στη μανία των εχθρών μου εναντίον μου και στην έχθρα τους, δεν μπορώ παρά να νοιώθω προς αυτούς ευγνωμοσύνη. Είναι φυσικό να νοιώθεις ευγνωμοσύνη σ’ εκείνους, που σε βοηθούν να κάνεις το καλό και ν’ αποφεύγεις το κακό. Άπειρη λοιπόν ευγνωμοσύνη χρωστώ στους εχθρούς μου. Και ομολογώ πως χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσα να κατορθώσω τίποτε το καλό.


Κι’ όλα τα σφάλματα, τα λάθη κι όλα τα κακά που δεν έκανα, είναι κάτι που το οφείλω επίσης στους εχθρούς μου. Διότι αυτοί δεν συγχωρούν όπως οι φίλοι. Τους ευγνωμονώ λοιπόν διπλά, γιατί με βοήθησαν και με βοηθούν ακόμα, μέρα και νύχτα, με την άσπλαχνη επιτήρησή τους. Και δεν μπορώ λοιπόν να τους μισήσω, αφού μου έχουν προσφέρει και θα μου προσφέρουν τις μεγαλύτερες υπηρεσίες, που κανείς φίλος δεν μπορεί να μου προσφέρει!


Ένα γεγονός άρα είναι βέβαιο. Δεν μπορώ λογικά να μισήσω τους εχθρούς μου. Τους πολεμώ βέβαια, για να μη μου κάνουν ουσιαστικό κακό και έτσι να βλάψουν και τον εαυτό τους με την κακία τους. Αλλά δεν τρέφω εναντίον τους κανένα αίσθημα μίσους. 

Δεν πρέπει όμως να σταματήσω εδώ, πρέπει και να τους αγαπήσω. Όχι με μία ιδιοτελή και ωφελιμιστική αγάπη, επειδή με βοήθησαν να προοδεύσω. Αλλά με μία αγάπη ανιδιοτελή, που «ου ζητεί τα εαυτής». Δεν ήρθαμε εδώ στα Γρεβενά για να προοδεύσουμε αφ’ ενός ατομικά και αφ’ ετέρου να νικήσουμε και να επικρατήσουμε επί των εχθρών μας. Δυστυχώς, οι σύγχρονοι επιχειρηματικοί «Μακιαβέλι» χαίρονται, μόνο και μόνο επειδή η έλλειψη ηθικής, η υπουλία, η αισχροκέρδεια, οι υπόγειες διαδρομές, οι ανέντιμες συναλλαγές, η υποκρισία και η ψευτιά, αποτελούν πια ένα κατεστημένο και μια πραγματικότητα που μακροχρόνια δυναμιτίζει τα θεμέλια της επιχειρηματικότητας και της παραγωγικότητας.

Νίκος Παγιαλάκης (geraki)

ΥΓ1 ΑΕΤΟΥ2: Νίκο, τελικά αποδεικνύεται ότι με τον "Γκάγκστερ" ίσως είχες καλύτερη συνεργασία!!! Μήπως όμως έβαλε κι αυτός το χεράκι του; 

ΥΓ2: Και εμείς είμαστε εχθροί(!!!) σου, άρα ΔΕΝ μας μισείς...(χα,χα..) 

Σας περιμένουμε εναγωνίως..