Tις τελευταίες δυο ημέρες έχουν λεχθεί και ακουστεί απίστευτες (και υστερόβουλες) υπερβολές αναφορικά με τις προθέσεις του κ. Σαμαρά..
Αίφνης, όλοι αυτοί, που μέχρι πρίν από λίγες ημέρες τον εγκαλούσαν γιατί δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλίες να ανατρέψει τον κ. Παπανδρέου, τον επικρίνουν τώρα επειδή κατάφερε αυτό ακριβώς: να οδηγήσει σε μια ταπεινωτική παραίτηση τον κ. Παπανδρέου!
Όλοι εκείνοι, που τον κατηγορούσαν ότι δεν θέλει να κυβερνήσει και ότι τάχα ακολουθούσε την τακτική του «ώριμου φρούτου», του επιτίθενται επειδή ανοίγει τον δρόμο για άμεση προσφυγή στις κάλπες!
Λοιπόν, ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.
Με τις κινήσεις Σαμαρά:
- Ένας πρωθυπουργός, εν τω μέσω της θητείας του, αναζητά τον…. διάδοχό του! Μάλιστα, δυο μέρες πρίν είχε λάβει ψήφο εμπιστοσύνης και για έξι μήνες μπορούσε να παραμείνει στην πρωθυπουργία αφού δεν μπορεί να υποβληθεί πρόταση μομφής εναντίον του.
- Ο κ. Παπανδρέου …δραπετεύει από την πρωθυπουργία και ψάχνει για τον ….αντικαταστάτη του. Ο Καραμανλής είχε τουλάχιστον την γενναιότητα να πάει σε εκλογές και να αντιμετωπίσει την κρίση του λαού.
-Η Ν.Δ., που μόλις πριν από δύο χρόνια είχε χάσει με σχεδόν 11 μονάδες διαφορά και έως προσφάτως είχε το μεγαλύτερο τμήμα του τύπου εναντίον της, κατάφερε να οδηγήσει σ’ ένα τέτοιο αποτέλεσμα το πανίσχυρο σύστημα ΠΑΣΟΚ.
- Ένας αρχηγός Κεντροδεξιού Κόμματος από την Άνοιξη του 2010, αρνείται πεισματικά να δεχθεί μια πολιτική, το Μνημόνιο δηλαδή, την οποία σύσσωμη η πολιτική και οικονομική ελίτ σε Ελλάδα, Ευρώπη και Αμερική, υπεδείκνυε ως λύση σωτηρίας;
Όλα αυτά είναι επιτεύγματα ήσσονος σημασίας και ήρθανε με τον …αυτόματο πιλότο; Χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό;
Είχε κανένα λόγο να τα θυσιάσει όλα αυτά ο Σαμαράς όταν η ροή των πολιτικών πραγμάτων της χώρας τον έφερνε με βεβαιότητα στην εξουσία στις επόμενες εκλογές;
Προφανώς και δεν είχε!
Μα τότε τι άλλαξε;
Νομίζω ότι κάποιοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν!
Μετά την εγκληματική κίνηση Παπανδρέου με το δημοψήφισμα, η χώρα βρέθηκε αντιμέτωπη με το φάσμα μιας άτακτης χρεοκοπίας.
Και η χρεοκοπία μπορούσε να προκύψει ακόμα και από ένα ατύχημα! Αυτό θέλουμε να το ξεχνάμε!
Ποια αξία θα είχε, λοιπόν, για τον Σαμαρά να κερδίσει τις εκλογές σε μια χρεοκοπημένη χώρα; Να διαχειριστεί τη χρεοκοπία της;
Η Ελλάδα μετά το φιάσκο των Καννών, χρειαζόταν επειγόντως πολιτικό χρόνο για να ανασυνταχθεί και να επαναπροσδιορίσει τη στρατηγική της. Εκτίμησή μου είναι πως, αφού προλαβαίναμε να κάνουμε δημοψήφισμα στις 4 Δεκεμβρίου, μπορούσαμε να κάνουμε και εκλογές. Θα ήταν η καλύτερη και δημοκρατικότερη λύση για τη χώρα. Όμως, οι εκλογές δεν εξαρτώνται μόνον από τον Πρόεδρο της ΝΔ. Τι θα αλλάξει, λοιπόν, αν οι εκλογές γίνουν δυο μήνες αργότερα, όταν μάλιστα μεσολαβούν οι γιορτές των Χριστουγέννων;
Αυτό είναι το τίμημα που αναγκάστηκε να καταβάλλει ο Σαμαράς για να αποτρέψει τη χρεοκοπία της χώρας και να περισώσει τα υπολείμματα της αξιοπιστίας της. Εθελοτυφλούν, ή ομιλούν εκ του περισσού, όσοι κάνουν πως τάχα δεν το αντιλαμβάνονται. Ένας υπεύθυνος πολιτικός αρχηγός θα έκανε αυτό ακριβώς που έπραξε ο Σαμαράς. Θα έβαζε πρώτα το συμφέρον του τόπου.
Οι επικριτές λένε ότι ο Σαμαράς θα «συγκυβερνήσει» με το ΠΑΣΟΚ, άρα θα φθαρεί, κατά συνέπεια θα θεωρηθεί ότι προσχωρεί στο μνημονιακό μπλόκ, επομένως, θα μειωθούν οι πιθανότητες του να κερδίσει τις εκλογές!
Κατ’ αρχήν η ρητή ημερομηνία των εκλογών αποτελεί μια τεράστια νίκη του Σαμαρά. Για αυτό από την άλλη πλευρά, μόλις αντελήφθησαν, τι πραγματικά συνέβη, άρχισαν τις θεωρίες για παράταση του βίου της νέας κυβέρνησης και πέραν του Φεβρουαρίου!
Το επόμενο σημείο κριτικής εστιάζεται στο γεγονός ότι θα υπογράψει τη δανειακή σύμβαση και τα συμπεράσματα της Συνόδου της 26ης Οκτωβρίου. Κατ’ αρχήν αυτά δεν θα τα υπογράψει μόνον ο Σαμαράς, θα τα υπογράψει και το ΠΑΣΟΚ. Άρα δεν θα δεσμευτεί μόνο ο Σαμαράς, θα δεσμευτεί και το ΠΑΣΟΚ! Μήπως, τελικά ο Σαμαράς επιτυγχάνει να έχει δεσμευμένο το ΠΑΣΟΚ για την επομένη των εκλογών;
«Ναι, αλλά ο Σαμαράς μας έλεγε για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου», υπογράφοντας τη δανειακή δεν αναιρεί την δέσμευσή του; Εύλογο το ερώτημα! Θυμάσθε πόσες φορές έχει αναθεωρηθεί το πρώτο Μνημόνιο; Θυμάσθε τι είπε η …θεματοφύλακας της ευρωπαϊκής συνέπειας, κ. Μέρκελ για τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου, η οποία αναθεωρήθηκε στις 26 Οκτωβρίου;
Για να επαναδιαπραγματευτεί ο Σαμαράς, πρέπει πρώτα να γίνει Πρωθυπουργός! Αν δεν κερδίσει την εξουσία, δεν μπορεί να κάνει καμιά επαναδιαπραγμάτευση!
Άρα, λοιπόν, η ψήφιση της δανειακής και των συμπερασμάτων της Συνόδου δεν σημαίνει ότι ο Σαμαράς εγκαταλείπει τις θέσεις του.
Και κάτι τελευταίο: Υπάρχουν στ’ αλήθεια πολλοί που πιστεύουν ότι η πολιτική του μνημονίου αποτελεί λύση για την Ελλάδα; Καταστροφή είναι. Απλώς αναζητούν έναν εύσχημο τρόπο να το παραδεχθούν!
Να έρθουμε τώρα, στο σημείο που συγκεντρώνει και την οξύτερη κριτική. «Γιατί αναρωτιούνται, δικαίως και καλόπιστα προσθέτω, να συγκυβερνήσει με τον Παπανδρέου; Δεν μπαίνει στο κάδρο των ευθυνών; Δεν δίνει έτσι συγχωροχάρτι;»
Κατά τη γνώμη μου σπεύδουμε να προκαταλάβουμε εξελίξεις που δεν γνωρίζουμε. Εκείνο που έχει σημασία είναι το πολιτικό πλαίσιο της νέας κυβέρνησης. Αν η κυβέρνηση κινηθεί μέσα στο περίγραμμα που περιγράφει το ανακοινωθέν που εξεδόθη από την Προεδρία της Δημοκρατίας το βράδυ της Κυριακής, αυτό κατ’ ουδένα τρόπο συνιστά συγκυβέρνηση. Ασχέτως των επίπονων προσπαθειών που καταβάλει το σύστημα Παπανδρέου να μας πείσει περί του αντιθέτου. Δυστυχώς την ίδια επιχειρηματολογία αναπαράγουν μερικοί και της από εδώ πλευρά.
«Μα τα βρίσκεις όλα…ρόδινα;» Ευλόγως, θα αναρωτηθούν μερικοί!
Όχι!
Κατ’ αρχήν περίμενα και αναμένω ακόμα μια απάντηση στις προκλητικές δηλώσεις του ομολόγου της κ. Δαμανάκη. Δεν θα μας υποδείξει ο κ. Ρεν πότε θα κάνουμε εκλογές. Το ίδιο ισχύει και για όλους τους άλλους που αναμειγνύονται προκλητικά (και παράνομα γιατί δεν το προβλέπουν οι ιδρυτικές συνθήκες της ΕΕ) στα εσωτερικά πολιτικά πράγματα της χώρας μας. Στην Ελλάδα έχουμε ακόμα δημοκρατία και Σύνταγμα η τήρηση του οποίου μάλιστα, κατά το ακροτελεύτιο άρθρο του, επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων.
Δεύτερον, η Ν.Δ. δείχνει μια αδυναμία στη πολιτική και επικοινωνιακή διαχείριση ακόμα και ζητημάτων από τα οποία μπορεί να αποκομίσει πολιτικά οφέλη, αλλά επ’ αυτού θα επανέλθουμε κάποια άλλη φορά.
Συμπερασματικά: Μόλις καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός θα δούμε ξεκάθαρα τι πέτυχε Σαμαράς:
Υποχρέωσε έναν πρωθυπουργό διετίας να …ψάχνει τον αντικαταστάτη του!
Προκάλεσε εκλογές σε ρητή ημερομηνία
Σύντομα θα ανοίξει ένα κύκλο εσωστρέφειας στο ΠΑΣΟΚ
Ενίσχυσε το προφίλ του σε ευρωπαϊκό και όχι μόνο επίπεδο
Τι απομένει να κάνει: Να αρχίσει μια πορεία προς το λαό για να πείσει την κοινωνία ότι έχει σχέδιο για την έξοδο της Ελλάδος από την κρίση και ότι χρειάζεται μια ισχυρή πλειοψηφία για να το εφαρμόσει.
ΤΟΝ ΠΗΡΑΝ ΧΑΜΠΑΡΙ...
ΑπάντησηΔιαγραφή