Να μείνουμε όρθιοι, να αντέξουμε για να χτίσουμε πάνω στα ερείπια. Γιατί ας μην έχουμε αυταπάτες: την ώρα τούτη δεν υπάρχει τίποτα όρθιο στη χώρα..
Υπάρχει μια Κυβέρνηση ανάγκης, που κλήθηκε από τους δανειστές να υπογράψει τη νέα δανειακή σύμβαση, που συνοδεύεται από κούρεμα χρέους. Μια οικονομία διαλυμένη, μια κοινωνία στα πρόθυρα νευρικής κρίσης
Μας κατηγορούν ότι αλλάξαμε απόψεις: Παραθέτουμε δύο παλιά κομμάτια: «Γιατί αργεί να εμφανισθεί το “ιππικό”» http://www.antinews.gr/2011/05/20/101841/ και ”Πώς να αποφύγουμε δέκα χρόνια κρίσης (ή όταν οι Financial Times λένε τα ίδια με τον Σαμαρά)“), όπου μιλούσαμε για την ανάγκη «κουρέματος του ελληνικού χρέους. Τώρα που αυτό συμβαίνει, έστω και με πολύ δύσκολους όρους, να πούμε ότι είναι λάθος, για να ικανοποιήσουμε το εφήμερο «λαϊκό αίσθημα»;
Και ποιοι κρύβονται τελικά πίσω από αυτό το περιβόητο «λαϊκό αίσθημα»;
Όσοι έβρισκαν δικαιολογίες για την εμπλοκή του ΔΝΤ στα ελληνικά δημοσιονομικά; Όσοι δεν έβλεπαν και δεν βλέπουν πέρα από τα συντεχνιακά τους συμφέροντα και άρα την τσέπη τους;
Όσοι χάρισαν στις Περιφερειακές ακόμη ένα χρόνο εξουσίας στον ΓΑΠ ή όσοι εκθείαζαν τον «ενωτικό» Καρατζαφέρη;
Μήπως όσοι αγόρασαν ένα ταπεινό σπιτάκι στο Λονδίνο ή όσοι φοροδιαφεύγουν και εισφοροδιαφεύγουν συστηματικά από άποψη;
Όσοι έφερναν τροπολογίες κομμένες και ραμμένες στα μέτρα του εαυτού τους και των κολλητών τους;
Υπάρχει και η πιθανότητα να είναι όσοι αφελώς πιστεύουν ότι η κατάρρευση των τραπεζών θα διαγράψει τα δάνεια τους. Ποιοι ονειρεύονται νέα δραχμή, πληθωριστικό χρήμα, μείωση των αγαθών, ταξίδια δίχως προορισμό; Υπάρχουν επιχειρηματικά συμφέροντα, πίσω από αυτές τις προσδοκίες;
Τα νέα μέτρα είναι, και αυτά, αναμφίβολα δυσβάσταχτα, άδικα και «οριζόντια». Μικρή σημασία έχει πλέον το γεγονός ότι έγινε σκληρή διαπραγμάτευση μέχρι το +5. Ο ασθενής είναι πλέον βαριά άρρωστος. Η «ευθανασία» είναι μία λύση, αλλά είναι και παραίτηση, είναι και φυγή.
Η χθεσινη ψηφοφορία ήταν και ένα crash test για τους βουλευτές της ΝΔ. Ήταν πρόβα «κυβερνησιμότητας». Αν δεν υπάρξει ένα μίνιμουμ πειθαρχίας στην κοινοβουλευτική της ομάδα, ως μελλοντική πλειοψηφία πιθανόν να έχει προβλήματα τύπου Τατούλη… Αλλά έχουν «γνώση οι φύλακες»…
Όσο για τους “σαμαρικότερους του Σαμαρά”: Καιρός να μάθουμε ποιοι είναι οι πραγματικοί –πολιτικά- φίλοι μας. Τους εχθρούς μας τους ξέρουμε. Ποιοι από αυτούς είναι οι ιδεολόγοι, ποιοι οι οραματιστές, ποιοι είναι οι παρτάκηδες και ποιοι οι εξουσιομανείς. Και να τους απομακρύνουμε τάχιστα. Αυτοί οι δήθεν ομοϊδεάτες μας θα είναι η πέμπτη φάλαγγα στην προσπάθεια ανασυγκρότησης της χώρας…
Μικρός Οδυσσέας
Υπάρχει μια Κυβέρνηση ανάγκης, που κλήθηκε από τους δανειστές να υπογράψει τη νέα δανειακή σύμβαση, που συνοδεύεται από κούρεμα χρέους. Μια οικονομία διαλυμένη, μια κοινωνία στα πρόθυρα νευρικής κρίσης
Μας κατηγορούν ότι αλλάξαμε απόψεις: Παραθέτουμε δύο παλιά κομμάτια: «Γιατί αργεί να εμφανισθεί το “ιππικό”» http://www.antinews.gr/2011/05/20/101841/ και ”Πώς να αποφύγουμε δέκα χρόνια κρίσης (ή όταν οι Financial Times λένε τα ίδια με τον Σαμαρά)“), όπου μιλούσαμε για την ανάγκη «κουρέματος του ελληνικού χρέους. Τώρα που αυτό συμβαίνει, έστω και με πολύ δύσκολους όρους, να πούμε ότι είναι λάθος, για να ικανοποιήσουμε το εφήμερο «λαϊκό αίσθημα»;
Και ποιοι κρύβονται τελικά πίσω από αυτό το περιβόητο «λαϊκό αίσθημα»;
Όσοι έβρισκαν δικαιολογίες για την εμπλοκή του ΔΝΤ στα ελληνικά δημοσιονομικά; Όσοι δεν έβλεπαν και δεν βλέπουν πέρα από τα συντεχνιακά τους συμφέροντα και άρα την τσέπη τους;
Όσοι χάρισαν στις Περιφερειακές ακόμη ένα χρόνο εξουσίας στον ΓΑΠ ή όσοι εκθείαζαν τον «ενωτικό» Καρατζαφέρη;
Μήπως όσοι αγόρασαν ένα ταπεινό σπιτάκι στο Λονδίνο ή όσοι φοροδιαφεύγουν και εισφοροδιαφεύγουν συστηματικά από άποψη;
Όσοι έφερναν τροπολογίες κομμένες και ραμμένες στα μέτρα του εαυτού τους και των κολλητών τους;
Υπάρχει και η πιθανότητα να είναι όσοι αφελώς πιστεύουν ότι η κατάρρευση των τραπεζών θα διαγράψει τα δάνεια τους. Ποιοι ονειρεύονται νέα δραχμή, πληθωριστικό χρήμα, μείωση των αγαθών, ταξίδια δίχως προορισμό; Υπάρχουν επιχειρηματικά συμφέροντα, πίσω από αυτές τις προσδοκίες;
Τα νέα μέτρα είναι, και αυτά, αναμφίβολα δυσβάσταχτα, άδικα και «οριζόντια». Μικρή σημασία έχει πλέον το γεγονός ότι έγινε σκληρή διαπραγμάτευση μέχρι το +5. Ο ασθενής είναι πλέον βαριά άρρωστος. Η «ευθανασία» είναι μία λύση, αλλά είναι και παραίτηση, είναι και φυγή.
Η χθεσινη ψηφοφορία ήταν και ένα crash test για τους βουλευτές της ΝΔ. Ήταν πρόβα «κυβερνησιμότητας». Αν δεν υπάρξει ένα μίνιμουμ πειθαρχίας στην κοινοβουλευτική της ομάδα, ως μελλοντική πλειοψηφία πιθανόν να έχει προβλήματα τύπου Τατούλη… Αλλά έχουν «γνώση οι φύλακες»…
Όσο για τους “σαμαρικότερους του Σαμαρά”: Καιρός να μάθουμε ποιοι είναι οι πραγματικοί –πολιτικά- φίλοι μας. Τους εχθρούς μας τους ξέρουμε. Ποιοι από αυτούς είναι οι ιδεολόγοι, ποιοι οι οραματιστές, ποιοι είναι οι παρτάκηδες και ποιοι οι εξουσιομανείς. Και να τους απομακρύνουμε τάχιστα. Αυτοί οι δήθεν ομοϊδεάτες μας θα είναι η πέμπτη φάλαγγα στην προσπάθεια ανασυγκρότησης της χώρας…
Μικρός Οδυσσέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου