«Ομερτά» και στήριξη από τον Ευάγγελο Βενιζέλο και το «όλον ΠΑΣΟΚ» αξιώνει, για να αποφύγει την πολυετή κάθειρξη, ο Ακης Τσοχατζόπουλος, υπογραμμίζοντας τη συλλογική.. κυβερνητική ευθύνη για το σκάνδαλο των υποβρυχίων και τη νομική, πολιτική συνέχειά του μέχρι και σήμερα.
Ο κ. Τσοχατζόπουλος διαθέτει ήδη, ως υπερασπιστικό όπλο, τις ξεκάθαρες δηλώσεις απαλλαγής του από τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Λοβέρδο για την υπόθεση των αντιαεροπορικών πυραύλων TOR-M1. Το σημερινό ηγετικό δίδυμο του ΠΑΣΟΚ είχε υπογράψει στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, το 2004-05, ότι για τους TOR-M1 «δεν προκύπτει κανένα στοιχείο πιθανής τέλεσης ποινικού αδικήματος από τους κυρίους Τσοχατζόπουλο και Παπαντωνίου που επί μήνες προσεβλήθησαν και διασύρθηκαν αδίκως»!
Ομως, σύμφωνα με απόρρητα έγγραφα του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Αμυνας (ΚΥΣΕΑ), που αποκαλύπτει σήμερα αποκλειστικά η «δημοκρατία», το όνομα και η υπογραφή του κ. Βενιζέλου βρίσκονται σε δύο κρισιμότατα έγγραφα και για το σκάνδαλο των γερμανικών υποβρυχίων τύπου 214. Συγκεκριμένα:
1. Ο κ. Βενιζέλος συνυπογράφει στις 26 Ιουλίου 1999, ως υπουργός Ανάπτυξης και μέλος του ΚΥΣΕΑ, μία από τις πλέον σημαντικές αποφάσεις για το σκάνδαλο. Πρόκειται για την έγκριση ναυπήγησης των υποβρυχίων με τη συνεργασία των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά (Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε. - ΕΝΑΕ) και των Ναυπηγείων Κιέλου Γερμανίας (εταιρία HDW σε κοινοπραξία με τη Ferrostaal).
Είχε προηγηθεί η αρχική απόφαση του ΚΥΣΕΑ -ρίζα του σκανδάλου έναν χρόνο νωρίτερα (24 Ιουλίου 1998)-, ενώ με την απόφαση που υπογράφει ο κ. Βενιζέλος εξουσιοδοτείται ο κ. Τσοχατζόπουλος «να ολοκληρώσει τις σχετικές διαδικασίες και να αναθέσει το πρόγραμμα το ταχύτερο δυνατόν». Σύμφωνα με έγκυρους αμυντικούς κύκλους, θα πρέπει να διερευνηθεί, ευρύτερα, το παρασκήνιο του καλοκαιριού του 1999, καθώς το ΚΥΣΕΑ συνεδρίασε μεν στις 26 Ιουλίου, αλλά η «καθαρογραφή» της απόφασης του ΚΥΣΕΑ και οι υπογραφές του κ. Βενιζέλου και των άλλων μελών του ολοκληρώθηκαν στις 20 Σεπτεμβρίου του 1999. Τι ισορροπίες υπήρχαν και τι συζητήσεις έγιναν στην κυβέρνηση Σημίτη επί δύο μήνες για τα υποβρύχια;
2. Ο κ. Βενιζέλος στις 18 Μαρτίου του 2010, ως υπουργός Εθνικής Αμυνας πλέον (και αφού επί χρόνια ολόκληρα βουίζουν η Ελλάδα και η Γερμανία για τις «μίζες των υποβρυχίων που γέρνουν»), επιβραβεύει πλήρως τις συμβάσεις των υποβρυχίων «Ποσειδών» και «Αρχιμήδης», για τις οποίες κατηγορείται ο κ. Τσοχατζόπουλος. Η σύμβαση «Ποσειδών» αφορούσε την προμήθεια των υποβρυχίων τύπου 214 και η «Αρχιμήδης» (έναρξη διαπραγμάτευσης επί υπουργίας Α. Τσοχατζόπουλου και υπογραφή επί Γ. Παπαντωνίου) τον εκσυγχρονισμό των παλαιοτέρων, τύπου 209, ώστε να προσεγγίσουν τις δυνατότητες των τύπου 214.
Σύμφωνα με όσα εισηγείται στο ΚΥΣΕΑ (ως κυρίως υπεύθυνος υπό την ιδιότητα του υπουργού Εθνικής Αμυνας) ο κ. Βενιζέλος, οι δύο σκανδαλώδεις συμβάσεις Τσοχατζόπουλου θα πρέπει να τροποποιηθούν «στο πλαίσιο ενός συνολικού διακανονισμού με τα ΕΝΑΕ και την HDW εν όψει και του ευρύτερου διακανονισμού για το μέλλον των ΕΝΑΕ (μετοχικός έλεγχος, διοίκηση κ.ο.κ.)». Η συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ της 18ης Μαρτίου πραγματοποιείται σε μια κρίσιμη περίοδο επαφών με ξένους επενδυτές (βλ. διπλανές στήλες) και ολοκληρώνεται με την εξουσιοδότηση και την ανάθεση ενεργειών και υπογραφής μιας συμφωνίας πλαισίου από τον κ. Βενιζέλο και τον υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου.
Η τροποποίηση-διεύρυνση των συμβάσεων που έγινε όταν ήταν υπουργός Άμυνας το 2010
Με σκοπό την απόδειξη ότι το σκάνδαλο των υποβρυχίων συνεχίζεται ως σήμερα και ότι δεν είναι ο μοναδικός υπεύθυνος (όπως η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ αγωνιά να δείξει), ο κ. Τσοχατζόπουλος θα χρησιμοποιήσει και τις εξελίξεις του 2010 που εμπλέκουν τον τότε πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου και τον τότε υπουργό Εθνικής Αμυνας Ευ. Βενιζέλο.
Στις 10 Μαρτίου του 2010 ο υπουργός Επικρατείας Χ. Παμπούκης, η υπουργός Ανάπτυξης Λ. Κατσέλη και ο αδελφός του τότε πρωθυπουργού Νίκος Παπανδρέου ταξιδεύουν στο Αμπού Ντάμπι και συναντώνται με τον επενδυτή Ισκ. Σάφα.
Στις 17 Μαρτίου, ο κ. Βενιζέλος (που είχε αποκλειστεί από το ταξίδι) δηλώνει ότι η κυβέρνηση έχει αναλάβει πρωτοβουλία επίλυσης του ζητήματος του Σκαραμαγκά και ότι, με ενδιάμεσο τη συμβουλευτική Lazard, συνομιλεί με τη γερμανική ThyssenKrupp «στην οποία ανήκει τώρα η HDW» (σ.σ.: με την οποία είχε υπογράψει ο κ. Τσοχατζόπουλος). Ο κ. Βενιζέλος δηλώνει ότι η ThyssenKrupp «κατέληξε σε μία και μόνη πρόταση» συνεργασίας με τον κ. Σάφα και την επομένη, 18 Μαρτίου του 2010, προχωρεί στην επίμαχη εισήγησή του και στην απόφαση του ΚΥΣΕΑ...
Κατόπιν της αποφάσεως του ΚΥΣΕΑ, ο κ. Βενιζέλος προχωρεί τον Οκτώβριο του 2010 (με διαφωνία της Ν.Δ., αλλά με στήριξη από τον ΛΑΟΣ) στον ν. 3885/10 για την απόκτηση των ΕΝΑΕ από τον κ. Σάφα και στην τροποποίηση-διεύρυνση της σύμβασης «Αρχιμήδης» του κ. Τσοχατζόπουλου. Σημειώνεται ότι ο σημερινός υπουργός Εθνικής Αμυνας Δ. Αβραμόπουλος αρνείται να καταβάλει χρήματα στα ΕΝΑΕ, απορρίπτοντας τον «νόμο Βενιζέλου» του 2010.
Αλέξης Κίσσαβος στη Δημοκρατία
Ο κ. Τσοχατζόπουλος διαθέτει ήδη, ως υπερασπιστικό όπλο, τις ξεκάθαρες δηλώσεις απαλλαγής του από τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Λοβέρδο για την υπόθεση των αντιαεροπορικών πυραύλων TOR-M1. Το σημερινό ηγετικό δίδυμο του ΠΑΣΟΚ είχε υπογράψει στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, το 2004-05, ότι για τους TOR-M1 «δεν προκύπτει κανένα στοιχείο πιθανής τέλεσης ποινικού αδικήματος από τους κυρίους Τσοχατζόπουλο και Παπαντωνίου που επί μήνες προσεβλήθησαν και διασύρθηκαν αδίκως»!
Ομως, σύμφωνα με απόρρητα έγγραφα του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Αμυνας (ΚΥΣΕΑ), που αποκαλύπτει σήμερα αποκλειστικά η «δημοκρατία», το όνομα και η υπογραφή του κ. Βενιζέλου βρίσκονται σε δύο κρισιμότατα έγγραφα και για το σκάνδαλο των γερμανικών υποβρυχίων τύπου 214. Συγκεκριμένα:
1. Ο κ. Βενιζέλος συνυπογράφει στις 26 Ιουλίου 1999, ως υπουργός Ανάπτυξης και μέλος του ΚΥΣΕΑ, μία από τις πλέον σημαντικές αποφάσεις για το σκάνδαλο. Πρόκειται για την έγκριση ναυπήγησης των υποβρυχίων με τη συνεργασία των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά (Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε. - ΕΝΑΕ) και των Ναυπηγείων Κιέλου Γερμανίας (εταιρία HDW σε κοινοπραξία με τη Ferrostaal).
Είχε προηγηθεί η αρχική απόφαση του ΚΥΣΕΑ -ρίζα του σκανδάλου έναν χρόνο νωρίτερα (24 Ιουλίου 1998)-, ενώ με την απόφαση που υπογράφει ο κ. Βενιζέλος εξουσιοδοτείται ο κ. Τσοχατζόπουλος «να ολοκληρώσει τις σχετικές διαδικασίες και να αναθέσει το πρόγραμμα το ταχύτερο δυνατόν». Σύμφωνα με έγκυρους αμυντικούς κύκλους, θα πρέπει να διερευνηθεί, ευρύτερα, το παρασκήνιο του καλοκαιριού του 1999, καθώς το ΚΥΣΕΑ συνεδρίασε μεν στις 26 Ιουλίου, αλλά η «καθαρογραφή» της απόφασης του ΚΥΣΕΑ και οι υπογραφές του κ. Βενιζέλου και των άλλων μελών του ολοκληρώθηκαν στις 20 Σεπτεμβρίου του 1999. Τι ισορροπίες υπήρχαν και τι συζητήσεις έγιναν στην κυβέρνηση Σημίτη επί δύο μήνες για τα υποβρύχια;
2. Ο κ. Βενιζέλος στις 18 Μαρτίου του 2010, ως υπουργός Εθνικής Αμυνας πλέον (και αφού επί χρόνια ολόκληρα βουίζουν η Ελλάδα και η Γερμανία για τις «μίζες των υποβρυχίων που γέρνουν»), επιβραβεύει πλήρως τις συμβάσεις των υποβρυχίων «Ποσειδών» και «Αρχιμήδης», για τις οποίες κατηγορείται ο κ. Τσοχατζόπουλος. Η σύμβαση «Ποσειδών» αφορούσε την προμήθεια των υποβρυχίων τύπου 214 και η «Αρχιμήδης» (έναρξη διαπραγμάτευσης επί υπουργίας Α. Τσοχατζόπουλου και υπογραφή επί Γ. Παπαντωνίου) τον εκσυγχρονισμό των παλαιοτέρων, τύπου 209, ώστε να προσεγγίσουν τις δυνατότητες των τύπου 214.
Σύμφωνα με όσα εισηγείται στο ΚΥΣΕΑ (ως κυρίως υπεύθυνος υπό την ιδιότητα του υπουργού Εθνικής Αμυνας) ο κ. Βενιζέλος, οι δύο σκανδαλώδεις συμβάσεις Τσοχατζόπουλου θα πρέπει να τροποποιηθούν «στο πλαίσιο ενός συνολικού διακανονισμού με τα ΕΝΑΕ και την HDW εν όψει και του ευρύτερου διακανονισμού για το μέλλον των ΕΝΑΕ (μετοχικός έλεγχος, διοίκηση κ.ο.κ.)». Η συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ της 18ης Μαρτίου πραγματοποιείται σε μια κρίσιμη περίοδο επαφών με ξένους επενδυτές (βλ. διπλανές στήλες) και ολοκληρώνεται με την εξουσιοδότηση και την ανάθεση ενεργειών και υπογραφής μιας συμφωνίας πλαισίου από τον κ. Βενιζέλο και τον υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου.
Η τροποποίηση-διεύρυνση των συμβάσεων που έγινε όταν ήταν υπουργός Άμυνας το 2010
Με σκοπό την απόδειξη ότι το σκάνδαλο των υποβρυχίων συνεχίζεται ως σήμερα και ότι δεν είναι ο μοναδικός υπεύθυνος (όπως η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ αγωνιά να δείξει), ο κ. Τσοχατζόπουλος θα χρησιμοποιήσει και τις εξελίξεις του 2010 που εμπλέκουν τον τότε πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου και τον τότε υπουργό Εθνικής Αμυνας Ευ. Βενιζέλο.
Στις 10 Μαρτίου του 2010 ο υπουργός Επικρατείας Χ. Παμπούκης, η υπουργός Ανάπτυξης Λ. Κατσέλη και ο αδελφός του τότε πρωθυπουργού Νίκος Παπανδρέου ταξιδεύουν στο Αμπού Ντάμπι και συναντώνται με τον επενδυτή Ισκ. Σάφα.
Στις 17 Μαρτίου, ο κ. Βενιζέλος (που είχε αποκλειστεί από το ταξίδι) δηλώνει ότι η κυβέρνηση έχει αναλάβει πρωτοβουλία επίλυσης του ζητήματος του Σκαραμαγκά και ότι, με ενδιάμεσο τη συμβουλευτική Lazard, συνομιλεί με τη γερμανική ThyssenKrupp «στην οποία ανήκει τώρα η HDW» (σ.σ.: με την οποία είχε υπογράψει ο κ. Τσοχατζόπουλος). Ο κ. Βενιζέλος δηλώνει ότι η ThyssenKrupp «κατέληξε σε μία και μόνη πρόταση» συνεργασίας με τον κ. Σάφα και την επομένη, 18 Μαρτίου του 2010, προχωρεί στην επίμαχη εισήγησή του και στην απόφαση του ΚΥΣΕΑ...
Κατόπιν της αποφάσεως του ΚΥΣΕΑ, ο κ. Βενιζέλος προχωρεί τον Οκτώβριο του 2010 (με διαφωνία της Ν.Δ., αλλά με στήριξη από τον ΛΑΟΣ) στον ν. 3885/10 για την απόκτηση των ΕΝΑΕ από τον κ. Σάφα και στην τροποποίηση-διεύρυνση της σύμβασης «Αρχιμήδης» του κ. Τσοχατζόπουλου. Σημειώνεται ότι ο σημερινός υπουργός Εθνικής Αμυνας Δ. Αβραμόπουλος αρνείται να καταβάλει χρήματα στα ΕΝΑΕ, απορρίπτοντας τον «νόμο Βενιζέλου» του 2010.
Αλέξης Κίσσαβος στη Δημοκρατία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου