“Μέτωπο” με μνημονιακούς θα είναι το τέλος της ΝΔ!

Μοιραστείτε το στο facebook



Τα αποτελέσματα των εκλογών είναι ξεκάθαρα σε όλους. Η κοινωνία τιμώρησε:
- Τα Μνημόνια και την συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ..


- Την μετριοκρατία, την διαφθορά και την οικογενειοκρατία της μεταπολίτευσης στο «πρόσωπο» των δύο μεγάλων κομμάτων (πρώην) εξουσία;

- Τις ανεξήγητες αλλαγές γραμμής και τις αντιφατικές συμπεριφορές της ΝΔ η οποία (για παράδειγμα) κήρυττε την ανανέωση και το μόνο που έκανε με τα ψηφοδέλτια ήταν να αναπαλαιωθεί με φθαρμένα υλικά

Την εποχή του σχηματισμού της κυβέρνησης Παπαδήμου σε ένα από τα άρθρα εκείνων των ημερών γράφαμε μεταξύ άλλων:

Θέλουν να κοντύνουν τον Σαμαρά και να διασπάσουν τη ΝΔ. Βοηθός στα σχέδια του ξένουπαράγοντα (αν όχι τροφοδότης τους) είναι οι σύγχρονοι εφιάλτες. Εκείνοι που με το μακρύ καιαόρατο (προς το παρόν) χέρι τους κινούν από την Αθήνα τα νήματα των διαρκών απαιτήσεωναπό τον Αντώνη Σαμαρά. Μαζί με εκείνους που η αποστασία έχει εγκατασταθεί πλέον στο DNAτους και δεν θα συγχωρήσουν ποτέ στον Σαμαρά την εκδίωξη τους από την κεντρική πολιτικήσκηνή.

Στο παιχνίδι αυτό ο κ. Σαμαράς έχει μια μόνο μια δυνατότητα να αμυνθεί: να αποσύρει πάραυτατην εμπιστοσύνη του και τους υπουργούς του από την Κυβέρνηση Παπαδήμου. Την αντιμνημονιακή πολιτική του που τον έκανε σύμβολο των αγώνων ενός λαού δεν μπορεί να την εκχωρήσει σε κανέναν!

Σε ένα άλλο άρθρο εκείνης της εποχής γράφαμε επίσης:

Γιατί τρέμουν την λαϊκή δεξιά;

Την ώρα που το ΠΑΣΟΚ γκρεμίζεται μαζί με την Μεταπολίτευση βλέπουμε το κρατικοδίαιτοσύστημα διαπλοκής που επέβαλε την κυβέρνηση Παπαδήμου να εξαπολύει μια συντονισμένηεπίθεση εναντίον της αντιμνημονιακής , πατριωτικής και λαϊκής δεξιάς, με την βοήθεια τωνυπολειμμάτων των τζακιών και των φέουδων στη ΝΔ. Βασικός στόχος τους είναι ναεξουδετερώσουν το λαϊκό αντιμνημονιακό κίνημα, αναπόσπαστο κομμάτι του οποίου, αν όχι τοπιο σημαντικό, είναι η αποκαλούμενη “λαϊκή δεξιά”. Και τρέμουν την λαϊκή δεξιά για έναναπλούστατο λόγο: επειδή αποτελεί το κυρίαρχο κομμάτι της Κεντροδεξιάς και ενός κόμματοςεξουσίας, της ΝΔ.

Όμως, οι παλιές διαχωριστικές γραμμές πέφτουν. Ο διχασμός σε “δεξιά” και “αριστερά”καταρρέει με την Μεταπολίτευση και το ΠΑΣΟΚ που τον καλλιέργησε. Οι αλλαγές στηνκοινωνική βάση της δεξιάς αποτελούν το βαρόμετρο μιας κοινωνίας που αλλάζει δραματικά. Ηλαϊκή δεξιά μπορεί ακόμα να ψάχνεται, να ξεσπά σε λάθος κατευθύνσεις και να μην ξέρει τιθέλει. Ξέρει όμως πολύ καλά τι δεν θέλει: Η πολιτική ορθότητα πέθανε, μαζί με τιςμεσαιοχωρίτικες αντιλήψεις και τα πολυσυλλεκτικά κόμματα. Οι παρωχημένοιλαϊκισμοί και τα ξύλινα λόγια, τελειώνουν στα εκδοτικά γραφεία μαζί με τους“ντιντήδες” και όλους εκείνους που υπηρέτησαν πιστά το σύστημα της διαπλοκήςκαι της διαφθοράς.

Δυστυχώς από τότε η ΝΔ ταυτίστηκε με το μνημόνιο και την συγκυβέρνηση με αποτέλεσμα ένα μεγάλο κομμάτι της «λαϊκής δεξιάς» να κάνει στις εκλογές της Κυριακής ακριβώς εκείνο που προβλέψαμε τότε: αναζήτησε δηλαδή διέξοδο σε λάθος κατευθύνσεις που δεν ξέρουν τι θέλουν – βλ. Ανεξάρτητους Έλληνες

Έχουμε ξαναγράψει εδώ ότι χαρακτηριστικό των μεταπολιτεύσεων είναι ότι τα κυρίαρχα κόμματα που δημιουργούνται δεν έχουν (αρχικά τουλάχιστον) πολυσυλλεκτικό χαρακτήρα αλλά εθνικό. Η παταγώδης αποτυχία της Ν.Δ. να εξελιχθεί σε κυρίαρχη πολιτική και εθνική δύναμη οφείλεται κυρίως στο ότι δεν εξέφρασε τις ανάγκες μια συγκεκριμένης τάξης, ή τις πραγματικές ανάγκες του Έθνους, αλλά τις πολιτικές και πελατειακές ανάγκες διαφορετικών πολιτικών προσωπικοτήτων. Ακολούθησε δηλαδή τους πελατειακούς δρόμους τηςπολυσυλλεκτικότητας, του χαϊδέματος και της εξυπηρέτησης των πάντων και όχιτον δύσκολο δρόμο του πραγματικά φιλολαϊκού κόμματος που μπορεί να προέλθειμέσα από τους δρόμους της ιδεολογίας και του πολιτισμού.

Τα πολυσυλλεκτικά κόμματα όμως τελείωσαν και το πολιτικό προσωπικό τους χρεοκόπησε. Στη Νέα Μεταπολίτευση η ΝΔ πρέπει να αποκτήσει χαρακτήρα καταρχήν εθνικό. Όσο αυτό δεν γίνεται ο Σαμαράς θα βρίσκεται συνεχώς αντιμέτωπος με την κρίση ταυτότητας που συγκλονίζει τα τελευταία χρόνια τη ΝΔ. Όποιος δεν το βλέπει αυτό είναι πολιτικά τυφλός. Με αυτό το κόμμα κι αυτό το προσωπικό οδηγήθηκε σε αυτό το αποτέλεσμα.

Πως όμως περιγράφεται η πολιτική κατάσταση σήμερα; Πως διαμορφώνεται ο χάρτης των πολιτικών δυνάμεων;

- Ο δικομματισμός κατέρρευσε

- Με την εκλογική νίκη του Τσίπρα επιχειρείται μια μετατόπιση του σοσιαλδημοκρατικού χώρου που εξέφραζε το ΠΑΣΟΚ προς τα αριστερά.

- Μεγάλο τμήμα της “Λαϊκής Δεξιάς” εκφράζεται από κομματικούς σχηματισμούς εκτός της ΝΔ.

- Ο Νεοφιλελεύθερος χώρος ανασυγκροτείται με τη Ντόρα, τον Μάνο και τον άλλο που ξεχνάω πως τον λένε.

- Υπάρχει κενό έκφρασης του λεγόμενου “μεσαίου χώρου”

Τι είναι αυτό που έρχεται κατά τη γνώμη μας; Καταρχήν, επιχειρείται μια ανασύνθεση του κεντροδεξιού μετώπου ενάντια στο άλλο δίπολο, την κεντροαριστερά που οραματίζεται ο Τσίπρας και οι πέριξ αυτού με διάλυση του ΠΑΣΟΚ και δημιουργία μιας μεγάλης… προοδευτικής παράταξης.

Είναι στην ουσία ένα σκηνικό σαν κι αυτό που δημιούργησε ο Ανδρέας Παπανδρέου στα τέλη της δεκαετίας του 70. Έφτιαξε ένα ριζοσπαστικό κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, μίλησε για έξοδο από το ΝΑΤΟ και την ΕΟΚ, μοίρασε λεφτά παντού, το ‘παιξε Τσε Γκεβάρα κι έτσι διέλυσε την Ένωση Κέντρου. Έτσι, λοιπόν και ο Τσίπρας επιχειρεί να διεμβολίσει το ΠΑΣΟΚ, να τάξει λαγούς με πετραχήλια και με έναν λαϊκισμό α λα Ανδρέα να ηγηθεί μιας κεντροαριστερής σύνθεσης.

Από την άλλη, οι χθεσινές δηλώσεις του Αντώνη Σαμαρά έρχονται να δώσουν το στίγμα των προθέσεών του. Ήταν ξεκάθαρος, κεντροδεξιό ευρωπαϊκό μέτωπο ενάντια στο κεντροαριστερό αντιευρωπαϊκό.

Πως όμως θα σχηματιστεί αυτό το “ευρωπαϊκό κεντροδεξιό μέτωπο”;

Καταρχήν, θιασώτες του”κεντροδεξιού μετώπου” θεωρούν ότι οι δύο αντίπαλοι πόλοι που θα αναμετρηθούν στις επόμενες εκλογές είναι: Οι δυνάμεις της ανάπτυξης και του ευρωπαϊκού προσανατολισμού, που εκφράζονται από την κεντροδεξιά παράταξη, από την μιά. Και ο πόλος της Αριστεράς, όπως εκφράζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος συνιστά, στην πραγματικότητα, ένα αντιευρωπαϊκό μέτωπο, από την άλλη.

Αυτό, όμως που δεν έχουν καταλάβει (και θα τους ξεφύγει πάλι όπως στις προχθεσινές εκλογές με άλλα ζητήματα) είναι ο κίνδυνος αυτή η μετωπική αντιπαράθεση να μετατραπεί πάλι σε αντιπαράθεση Μνημόνιο – Αντιμνημόνιο και να το πληρώσει εκ νέου και βαριά η ΝΔ.

Αυτό θα γίνει αν, εκτός των άλλων που προτείνονται, “συστρατευθούν” και … η Ντόρα με το Μάνο – μην τρελαθούμε και τελείως. Προσχώρηση στη ΝΔ ακραιφνών μνημονιακών θα είναι η πιο λάθος επιλογή που μπορεί να γίνει αυτή την στιγμή. Επειδή εκτός των άλλων θα συνιστά και αναίρεση όλων εκείνων για τα οποία αγωνίστηκε ο κόσμος που εξέλεξε τον Σαμαρά αρχηγό.

Ποια είναι η λύση; Μεσοβέζικες λύσεις δεν χωρούν κατά την γνώμη μας. Αυτό πλήρωσε η ΝΔ στις εκλογές. Η ηγεσία της ΝΔ πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσει ότι τα πολυσυλλεκτικά – πελατειακά κόμματα τελείωσαν και ότι στην θέση τους θα υπάρξουν ισχυρά κόμματα αρχών, πόλος συσπείρωσης ευρύτερων δυνάμεων του ίδιου χώρου.

Αυτό πρέπει να γίνει και η ΝΔ. Ένα ισχυρό κόμμα αρχών με σαφή ιδεολογία γύρω από την οποία θα οικοδομηθούν οι κυβερνητικοί συνασπισμού του μέλλοντος. Τουλάχιστον γι αυτό εμείς αγωνιστήκαμε.

FactorX

ΥΓ. Οι αιτίες για το βαρύ αποτέλεσμα της Κυριακής έχουν περιγραφεί επαρκώς σε άλλες αναρτήσεις και τα σχόλια. Εδώ θα περιοριστώ να πω ότι ο κόσμος είπε στη ΝΔ “αλλάξτε πολιτική” και όχι “επιστρέψτε στο παρελθόν και τη Ντόρα“. Και το 19% δεν οφείλεται φυσικά στο ότι η ΝΔ δεν είχε την Ντόρα ή τον Μάνο στις γραμμές της. Αλλά στο ότι η ΝΔ στήριξε το μνημόνιο αφενός και αφετέρου στις απίστευτες οργανωτικές ανεπάρκειες του μηχανισμού της. Και φυσικά στο ότι άφησαν τον Σαμαρά να αγωνίζεται μόνος του για να του πούνε τώρα “πάρε πίσω και τη Ντόρα”.