Στην πολιτική έχεις συνήθως δυο επιλογές. Η πρώτη είναι να παραμερίσεις και να περιμένεις να λύσουν οι άλλοι το πρόβλημα και για εσένα...
Στην περίπτωση αυτή διατρέχεις τον κίνδυνο να επιλέξουν μια λύση η οποία όχι μόνον δεν θα είναι η καλύτερη δυνατή, αλλά μπορεί να αποδειχτεί και η χειρότερη.
Η δεύτερη επιλογή είναι να βγείς στο ….γήπεδο να παίξεις μπάλα.
Να προτείνει λύσεις.
Και αν η πρώτη απορριφθεί, να επανέλθεις με νεότερη.
Να επιχειρήσεις να διαμορφώσεις τις εξελίξεις και όχι να περιμένεις μοιρολατρικά να τις ακολουθήσεις.
Σε περίπτωση που δεν το έχουν καταλάβει ακόμα κάποιοι, η ΝΔ ήρθε πρώτο κόμμα στις τελευταίες εκλογές. Με κουτσουρεμένα ποσοστά μεν, αλλά πρώτο κόμμα. Και είναι η πρώτη και με διαφορά κοινοβουλευτική δύναμη.
Και μη μου πει κανείς για το εκλογικό νόμο, γιατί όλοι τον ήξεραν .
Με αυτόν το νόμο πήγαμε στις εκλογές.
Έφερε κάποιος στην προηγούμενη βουλή θέμα τροποποίησής του και δεν το πήρα χαμπάρι; Ακόμα και ο έως χθές επικριτής του νόμου κ. Τσίπρας θέλει να προκαλέσει νέες εκλογές επειδή φιλοδοξεί να εκμεταλλευτεί το bonus του πρώτου κόμματος!
Λοιπόν, από τη ΝΔ θα περίμενε κανένας πρωτοβουλίες.
Όχι γενικές και αόριστες, αλλά με ονοματεπώνυμο.
Προτείνουμε αυτόν για πρωθυπουργό, με ένα ολιγομελές σχήμα και με συγκεκριμένη εντολή: Να πάει στους δανειστές μας και να διαπραγματευτεί το μνημόνιο από μηδενική βάση.
Έστω να θέσει το ζήτημα της επαναδιαπραγμάτευσης από μηδενική βάση.
Και στη διαπραγμάτευση να είναι παρόντες όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί που εκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο και θέλουν να συμμετάσχουν στην εθνική προσπάθεια.
Γιατί ουδείς μπορεί να εξαναγκαστεί. Δημοκρατία έχουμε, ακόμη.
Αντί αυτών, εδώ και μια βδομάδα ολόκληρη χώρα κρέμεται από τις διαθέσεις ενός επηρμένου μειρακίου της πολιτικής που θαρρεί πως ακόμα είναι πρόεδρος του 15μελούς και ετοιμάζεται να κάνει κατάληψη της εξουσίας.
Που βάλλει εναντίον πάντων και πασών ως δοκησίσοφος της εξ αποκαλύψεως αλήθειας.
Αυτά είναι ανήκουστα πράγματα.
Μια βδομάδα τώρα ακούμε τον κ. Στρατούλη, τον κ. Γλέζο, τον κ. Αλαβάνο, τον κ. Λαφαζάνη να εκτοξεύουν πομφόλυγες, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Και ύστερα να μας λένε ότι δεν καταλάβαμε καλά. Η αλήθεια είναι ότι μετράνε τις αντιδράσεις μας. Ελέγχουν την αβελτηρία μας. ‘Η απλώς αποκαλύπτουν τις μύχιες σκέψεις τους.
Μέθυσαν από το νέκταρ του διψήφιου ποσοστού και ονειρεύονται μεγαλεία. Το βλέπεις στην αλαζονεία που εκπέμπουν!
Με όσους μίλησα από το εξωτερικό τις τελευταίες ημέρες μου μετέφεραν την εικόνα μιας Ελλάδος εντελώς ανυπόληπτης, στα όρια της παρακμής.
Μιας Ελλάδας που στερείται σοβαρότητας.
Ποιος, αλήθεια υπολογίζει μια τέτοια χώρα;
Τι να διεκδικήσει όταν την οικτίρουν;
Πιστεύει κανένας ότι έχουμε την πολυτέλεια αυτών των αργόσυρτων διαδικασιών; Διαθέτουμε ανεξάντλητο πολιτικό χρόνο;
Η χώρα βουλιάζει και εμείς παρακολουθούμε τα ..διαγγέλματα του κ. Τσίπρα στα κομματικά του ακροατήρια.
Αν ο κ.Τσίπρας θέλει να κυβερνήσει, να μας παρουσιάσει, επιτέλους, το πρόγραμμά του.
Ας τελειώνουμε μ’ αυτό το πανηγύρι μικροπολιτικών εντυπώσεων.
Καιρός το πρώτο κόμμα να ανταποκριθεί στην αποστολή του.
Με υψηλό αίσθημα ευθύνης να προτείνει μια οικουμενική κυβέρνηση με ένα και μόνο σαφή στόχο: την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου από μηδενική βάση.
Γιατί αυτή ήταν η εντολή του ελληνικού λαού στις τελευταίες εκλογές.
Και αν ουδείς άλλος θέλει να επωμιστεί το βάρος, τότε αύριο κιόλας να προκηρυχθούν νέες εκλογές.
Και το δίλημμα των εκλογών να τεθεί προς τον ελληνικό λαό με τον πιο ωμό τρόπο:
Θέλουμε την Ελλάδα στην Ευρωζώνη ναι ή όχι
Όσοι προτείνουν ναι, να μας εξηγήσουν τι θα γίνει με το μνημόνιο.
Όσοι προτείνουν όχι, να μας περιγράψουν τις συνέπειες που θα έχει για τον ελληνικό λαό η επιστροφή στη δραχμή.
Καιρός να πούμε αλήθειες.
Τέλος με τα μισόλογα.
Και όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας έναντι της πατρίδος και των επερχομένων.
Κώστας Ροδινός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου