Οι πρώτες εκλογές στη χώρα μας έγιναν την εποχή τουΌθωνα ο οποίος ήταν ανίκανος να κυβερνήσει, έτσι διόριζε κυβερνήσεις και διοικούσε μαζί τους. Αποκλείοντας όμως τα..
ελληνικά κόμματα, έτσι υπήρχε το αγγλικό, το γαλλικό και το ρωσικό κόμμα.
Η διακυβέρνηση ήταν απολυταρχική και χωρίς τη συμμετοχή των Ελλήνων προκαλώντας έντονες αντιδράσεις. Μάλιστα διορίστηκαν πρωθυπουργοί χωρίς τη ψήφο του λαού, χωρίς να είναι καν Έλληνες. Πρώτα ο Κόμης Ιωσήφ Λουδοβίκος Άρμανσμπεργκ και μετά ο Ιγνάτιος Φον Ρουτχαρτ.
Μετά την κακή οικονομική διαχείριση από τον Όθωνα με την πτώχευση που ακολούθησε, οδήγησε στην Εξέγερση του 1843. Έτσι, το βράδυ της 2ας προς 3η Σεπτεμβρίου στρατιωτικά τμήματα υπό τον Δημήτρη Καλλέργη συγκεντρώθηκαν και πολιόρκησαν τα ανάκτορα, απαιτώντας από τον Όθωνα Σύνταγμα και εκλογές. Ο βασιλιάς αναγκάστηκε να υποχωρήσει και δέχθηκε τη διεξαγωγή εκλογών και Σύνταγμα.
Οι πρώτες εκλογές που διενεργήθηκαν στο ανεξάρτητο ελληνικό κράτος διήρκεσαν 10 μήνες, καθώς προκηρύχθηκαν το Νοέμβριο του 1843 και τελείωσαν τον Αύγουστο του 1844.
Ο εκλογικός νόμος όριζε πως οι εκλογές θα διαρκούσαν οκτώ ημέρες, ωστόσο δεν διευκρίνιζε αν διεξαγόταν ταυτόχρονα σε όλη την επικράτεια της χώρας. Έτσι, στις περισσότερες περιοχές οι εκλογές έγιναν τους καλοκαιρινούς μήνες μεταξύ Μαΐου και Σεπτεμβρίου 1844.
Εν τέλει, νικητής των εκλογών αναδείχθηκε ο Ιωάννης Κωλέττης, ο οποίος παρέμεινε στην εξουσία μέχρι το θάνατό του το 1847.
Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα απέκτησε το πρώτο της Σύνταγμα ως ανεξάρτητο κράτος το 1844, το οποίο όριζε το πολίτευμα της χώρας ως Συνταγματική Μοναρχία. Προέβλεπε επίσης τη διενέργεια εκλογών κάθε τρία χρόνια, με πλειοψηφικό σύστημα δύο γύρων, με άμεση και καθολική ψηφοφορία. Δικαίωμα ψήφου αναγνωρίζονταν σε όλους τους άρρενες Έλληνες πολίτες, που διέθεταν ιδιοκτησία και είχαν συμπληρώσει το 25ο έτος της ηλικίας τους. Δικαίωμα εκλογής είχαν όσοι ήταν άνω των 30 ετών.
Πρωθυπουργός ωστόσο, δεν διορίζονταν ο νικητής των εκλογών, αλλά αυτός που επέλεγε ο βασιλιάς.
Η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες στον κόσμο που μπορούσαν να ψηφίζουν και οι φτωχοί αυτοί που δεν είχαν στην κατοχή τους ακίνητη περιουσία.
Με τον εκλογικό νόμο του 1877 έχουν δικαίωμα ψήφου στην Ελλάδα όλοι οι ενήλικοι άνδρες, πράγμα που είναι αρκετά προοδευτικό για την εποχή εκείνη. Επομένως η Ελλάδα ήταν τότε μια από τις πιο πρωτοποριακές χώρες σε νομικό, τουλάχιστον, επίπεδο.
Το 1930 δόθηκε για πρώτη φορά δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες, μόνο για δημοτικές εκλογές, υπό τον όρο να είναι ενγράμματες και να έχουν κλείσει το 30 έτος της ηλικίας τους. Μόνο 240 βρέθηκαν να έχουν τα προσόντα και τη θέληση να ψηφίσουν. Ήταν σπάνιο το 1930 να μαθαίνει γράμματα μια γυναίκα.
ελληνικά κόμματα, έτσι υπήρχε το αγγλικό, το γαλλικό και το ρωσικό κόμμα.
Η διακυβέρνηση ήταν απολυταρχική και χωρίς τη συμμετοχή των Ελλήνων προκαλώντας έντονες αντιδράσεις. Μάλιστα διορίστηκαν πρωθυπουργοί χωρίς τη ψήφο του λαού, χωρίς να είναι καν Έλληνες. Πρώτα ο Κόμης Ιωσήφ Λουδοβίκος Άρμανσμπεργκ και μετά ο Ιγνάτιος Φον Ρουτχαρτ.
Μετά την κακή οικονομική διαχείριση από τον Όθωνα με την πτώχευση που ακολούθησε, οδήγησε στην Εξέγερση του 1843. Έτσι, το βράδυ της 2ας προς 3η Σεπτεμβρίου στρατιωτικά τμήματα υπό τον Δημήτρη Καλλέργη συγκεντρώθηκαν και πολιόρκησαν τα ανάκτορα, απαιτώντας από τον Όθωνα Σύνταγμα και εκλογές. Ο βασιλιάς αναγκάστηκε να υποχωρήσει και δέχθηκε τη διεξαγωγή εκλογών και Σύνταγμα.
Οι πρώτες εκλογές που διενεργήθηκαν στο ανεξάρτητο ελληνικό κράτος διήρκεσαν 10 μήνες, καθώς προκηρύχθηκαν το Νοέμβριο του 1843 και τελείωσαν τον Αύγουστο του 1844.
Ο εκλογικός νόμος όριζε πως οι εκλογές θα διαρκούσαν οκτώ ημέρες, ωστόσο δεν διευκρίνιζε αν διεξαγόταν ταυτόχρονα σε όλη την επικράτεια της χώρας. Έτσι, στις περισσότερες περιοχές οι εκλογές έγιναν τους καλοκαιρινούς μήνες μεταξύ Μαΐου και Σεπτεμβρίου 1844.
Εν τέλει, νικητής των εκλογών αναδείχθηκε ο Ιωάννης Κωλέττης, ο οποίος παρέμεινε στην εξουσία μέχρι το θάνατό του το 1847.
Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα απέκτησε το πρώτο της Σύνταγμα ως ανεξάρτητο κράτος το 1844, το οποίο όριζε το πολίτευμα της χώρας ως Συνταγματική Μοναρχία. Προέβλεπε επίσης τη διενέργεια εκλογών κάθε τρία χρόνια, με πλειοψηφικό σύστημα δύο γύρων, με άμεση και καθολική ψηφοφορία. Δικαίωμα ψήφου αναγνωρίζονταν σε όλους τους άρρενες Έλληνες πολίτες, που διέθεταν ιδιοκτησία και είχαν συμπληρώσει το 25ο έτος της ηλικίας τους. Δικαίωμα εκλογής είχαν όσοι ήταν άνω των 30 ετών.
Πρωθυπουργός ωστόσο, δεν διορίζονταν ο νικητής των εκλογών, αλλά αυτός που επέλεγε ο βασιλιάς.
Η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες στον κόσμο που μπορούσαν να ψηφίζουν και οι φτωχοί αυτοί που δεν είχαν στην κατοχή τους ακίνητη περιουσία.
Με τον εκλογικό νόμο του 1877 έχουν δικαίωμα ψήφου στην Ελλάδα όλοι οι ενήλικοι άνδρες, πράγμα που είναι αρκετά προοδευτικό για την εποχή εκείνη. Επομένως η Ελλάδα ήταν τότε μια από τις πιο πρωτοποριακές χώρες σε νομικό, τουλάχιστον, επίπεδο.
Το 1930 δόθηκε για πρώτη φορά δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες, μόνο για δημοτικές εκλογές, υπό τον όρο να είναι ενγράμματες και να έχουν κλείσει το 30 έτος της ηλικίας τους. Μόνο 240 βρέθηκαν να έχουν τα προσόντα και τη θέληση να ψηφίσουν. Ήταν σπάνιο το 1930 να μαθαίνει γράμματα μια γυναίκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου