Ένα μπλεγμένο κουβάρι έχουν γίνει στο ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜΑΡ, με τις εξελίξεις να επηρεάζουν και την κυβέρνηση, αλλά και να επηρεάζονται από την πορεία της κυβέρνησης..
Στο ΠΑΣΟΚ ο Βενιζέλος ετοιμάζεται για την τελική αναμέτρηση και διαμορφώνει τους συσχετισμούς δύναμης μέσα στο κόμμα. Διορίζει σε θέσεις – κλειδιά δικούς του ανθρώπους και συνάπτει συμμαχίες με πρόσωπα (ακόμη και της παπανδρεϊκής περιόδου) που ελέγχουν κομματικούς στρατούς. Ο Βενιζέλος είναι έτοιμος για όλα προκειμένου να κρατήσει το κόμμα, ακόμα και να αλλάξει το όνομα, τα σύμβολα και ότι θυμίζει ΠΑΣΟΚ.
Από την άλλη οι Λοβέρδος, Διαμαντοπούλου, Χρυσοχοϊδης, Ραγκούσης (ακόμα και ο Μόσιαλος με την κίνηση που ετοιμάζει) κ.λπ. κατηγορούν τον Βενιζέλο για αντιφάσεις: την ώρα που λέει «δημοκρατικό και όχι αρχηγικό κόμμα», το στελεχώνει με τους ανθρώπους του. Η αντιπρότασή τους είναι η συλλογική ηγεσία, όπως γίνεται στα σοσιαλιστικά κόμματα της Ευρώπης. Στο γερμανικό και το γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, άλλος είναι πρόεδρος, άλλος αρχηγός της κοινοβουλευτικής ομάδας και άλλος υποψήφιος για την ηγεσία της χώρας.
Πόσο μπορεί να φτάσει η ταλάντωση μέσα στο ΠΑΣΟΚ; Ακόμα και στην διάσπαση. Η «αντιπολίτευση» ζητά από τον Βενιζέλο να «συνθηκολογήσει» και ισχυρίζεται ότι ελέγχει πάνω από 10 βουλευτές – κάτι που έχει σημασία όταν μιλούμε με βάση τον συσχετισμό δύναμης.
Βασικός στρατηγικός στόχος του κ. Βενιζέλου είναι να αποκόψει τα άλλα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ από την άσκηση και τη νομή της κυβερνητικής εξουσίας, έτσι ώστε να καρπωθεί ο ίδιος κάθε πιθανή έκβαση της συγκυβέρνησης.
Αν δηλαδή η συγκυβέρνηση επιτύχει, να καρπωθεί ο ίδιος την επιτυχία της. Αν, πάλι, η κυβέρνηση αποτύχει, θέλει να μπορεί μόνος του χωρίς να δώσει λογαριασμό σε κανέναν άλλο μέσα στο κόμμα να αποφασίσει την έξοδο του ΠΑΣΟΚ από την συγκυβέρνηση.
Στην ΔΗΜΑΡ, η κατάσταση έχει ως εξής: ο Φ. Κουβέλης ελέγχει την πλειοψηφία του κόμματος (συστηματικά αντιδρούν περίπου 15 στελέχη της Kεντρικής Επιτροπής). Η πλατφόρμα που τους ενώνει είναι η συμμετοχή και η στήριξη στην κυβέρνηση. Σε ότι αφορά όμως την ανασύνθεση της κεντροαριστεράς, όλα είναι ανοιχτά και ο Κουβέλης ακόμη δεν έχει μιλήσει. Πάντως αυξάνονται τα στελέχη που δεν θέλουν να πάνε «στον γάμο Κουβέλη – Βενιζέλου με κουμπάρο τον Μπίστη» και ήδη ο κ.Κουβέλης έχει πρόβλημα με κορυφαία στελέχη του όπως ο Δημήτρης Χατζησωκράτης και ο Στέφανος Μπαγιώργος.
Με άλλα λόγια, η εσωκομματική κρίση λόγω «κυβερνητισμού» πλήττει και τη ΔΗΜΑΡ και την αποδυναμώνει, με το ΠΑΣΟΚ αλλά και τον ΣΥΡΙΖΑ να καιροφυλακτούν. Αυτό καθιστά την ΔΗΜΑΡ τον δεύτερο μετά το ΠΑΣΟΚ παράγοντα αστάθειας της κυβέρνησης.
Οι κακεντρεχείς λένε ήδη ότι ο κ. Κουβέλης πρέπει να βιαστεί να πάρει αποφάσεις, επειδή όταν θα προκύψει το θέμα της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, θα πρέπει να δει και ποιο θα είναι το ΠΑΣΟΚ, διότι τότε μπορεί να έχει δύο ΠΑΣΟΚ για να διαλέξει με ποιο θα συμπορευτεί!
Όλα αυτά βεβαίως εξαρτώνται από την επιτυχία της κυβέρνησης Σαμαρά. Διότι, αν η κυβέρνηση αποτύχει, ούτε ΠΑΣΟΚ, ούτε ΔΗΜΑΡ θα υπάρχουν!
Antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου