Ο Έλληνας στοχαστής που είχε προβλέψει την οικονομική κρίση πριν 14 χρόνια

Μοιραστείτε το στο facebook






Στον γερμανοτραφή στοχαστή Παναγιώτη Κονδύλη, που είχε «διαβλέψει» την ελληνική κρίση ήδη από το 1998, χρονιά του θανάτου του, είναι αφιερωμένο το τελευταίο τεύχος του διμηνιαίου..
Γερμανικού Περιοδικού Φιλοσοφίας.
«Οι Γερμανοί θυμούνται πάντα και μελετούν ακόμα το έργο του στοχαστή Παναγιώτη Κονδύλη που έφυγε πρόωρα το 1998. Το ελληνικό πανεπιστήμιο τον είχε απορρίψει, στη συνέχεια απέρριψε ο ίδιος το ελληνικό πανεπιστήμιο και την πανεπιστημιακή καριέρα, συνολικά», επισημαίνει η Ντόιτσε Βέλε. «Ο Παναγιώτης Κονδύλης διέθετε σπάνιο συνδυαστικό ταλέντο, που του επέτρεψε να γράψει σημαντικές φιλοσοφικές συνθέσεις για το διαφωτισμό ή την παρακμή του αστικού πολιτισμού. Οι Γερμανοί εξακολουθούν να αναφέρονται σ’ αυτόν. Το 2007, για παράδειγμα, εκδόθηκε ένας συλλογικός τόμος με τίτλο «Διαφωτιστής χωρίς αποστολή», με μελέτες για τη σκέψη του.
Ανάμεσα στα διάφορα κείμενα για την κοινωνική φιλοσοφία του Κονδύλη, το γερμανικό περιοδικό δημοσιεύει μεταφρασμένη στα γερμανικά μια εκτενή συνέντευξη που είχε δώσει ο Έλληνας φιλόσοφος στο Σπύρο Κουτρούλη εκείνη τη, μοιραία, χρονιά του 1998 και είχε δημοσιευθεί στο περιοδικό «Νέα Κοινωνιολογία». Υπάρχει εκεί ένα σημείο, που μοιάζει προφητικό από τη σημερινή σκοπιά, για το ελληνικό πρόβλημα, το οποίο εντόπισε ο κριτικός της Suddeutsche Zeitung του Μονάχου και το μεταφέρει ασχολίαστο στους αναγνώστες:
«Αν ο Ελληνισμός θέλει να επιβιώσει ως διακεκριμένη ταυτότητα, το πρώτο που θα έπρεπε να κάνει θα ήταν να παράγει όσα τρώει. Δεν εννοώ διόλου κάποιαν οικονομική αυτάρκεια με την παλιά έννοια, αλλά την απαλλαγή από την πολιτική και την πρακτική του παρασιτικού καταναλωτισμού. Ένα βιώσιμο συλλογικό υποκείμενο οφείλει να εξάγει τουλάχιστον τόσα, όσα εισάγει, σ’ έναν ανοικτότερο κόσμο. Ειδάλλως, είναι αναπόφευκτη η πτώση στα κατώτερα σκαλιά του διεθνούς καταμερισμού της εργασίας, η καταχρέωση και η πολιτικοστρατιωτική εξάρτηση. Τις τελευταίες δεκαετίες ο Ελληνισμός προχώρησε γρήγορα προς αυτή την κατεύθυνση. Η αναστροφή της απαιτεί γενναία παραγωγική προσπάθεια, προηγμένη τεχνογνωσία και ριζική θεσμική εξυγίανση, καθώς και ένα εκπαιδευτικό σύστημα εντελώς διαφορετικού επιπέδου»...
Περισσότερα ΕΔΩ