Ο Πειραιώς Σεραφείμ ως σημαίνον στέλεχος της Χρυσής Αυγής και ο Σιατίστης Παύλος ως σημαίνων επίσκοπος της Εκκλησίας
 |
| Μουσουλμάνες διαδηλώτριες: Ο Θεός να ευλογεί τον Χίτλερ |
Μοιραστείτε το στο facebook
Το να πρέπει να υπερασπιστεί ο πιστός, το μέλος της Εκκλησίας, την εκκλησιαστική μαρτυρία από φυλετιστές, παγανιστές, νεοναζί και θρησκολήπτους..
(δηλαδή, για το τελευταίο: ανθρώπους που στέκονται στον αντίποδα της εκκλησιαστικής ελπίδας, σ’ αυτούς εκτοξεύτηκαν τα φοβερά «ουαί») αποτελεί αυτονόητη υποχρέωση.
Το να πρέπει να την υπερασπιστεί όμως από επισκόπους, από Μητροπολίτες της Εκκλησίας, αποτελεί πόνο αβάσταχτο.
Μαθαίνουμε ότι: «Κλιμάκιο βουλευτών του Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή αποτελούμενο από τους Συναγωνιστές Χρήστο Παππά, Πολύβιο Ζησιμόπουλο, Παναγιώτη Ηλιόπουλο και Ευστάθιο Μπούκουρα παρευρέθη σήμερα το απόγευμα στο Α.Τ. Ομονοίας, συμπαριστάμενο στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς, ο οποίος κατέθεσε μήνυση κατά των συντελεστών του θεατρικού έργου “Corpus Christi” για κακόβουλη βλασφημία. [...] Η Χρυσή Αυγή θα βρίσκεται πάντα στο πλευρό δυναμικών και φωτισμένων Ιεραρχών και δεν θα επιτρέψει την προσβολή της ιστορικής μνήμης ή του θρησκευτικού συναισθήματος του Ελληνικού λαού.»
Αποδέχεται λοιπόν ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ με κάθε επισημότητα την συμπόρευσή του με την Χρυσή Αυγή. «Εξαπτέρυγα» του Σεραφείμ σε κοινές ενέργειες, οι βουλευτές της. Μιλάμε όχι απλώς την προεκλογική, τότε, επίσημη συνάντηση με τον Μιχαλολιάκο, αλλά την από κοινού (κατ’ ουσίαν) κατάθεση μήνυσης.
Τί να πρωτοπούμε για να καταδείξουμε το γεγονός ότι η Εκκλησία και η Χρυσή Αυγή στέκονται στους απόλυτους αντίποδες;
Να θυμίσουμε την οριστική καταδίκη του εθνοφυλετισμού το 1872 από την Εκκλησία; Το «οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην» (Γαλ. 3,28); Το «ὅστις σε ῥαπίσει ἐπί τὴν δεξιὰν σου σιαγόνα, στρέψον αὐτῷ καὶ τὴν ἄλλην» (Ματθ. 5:39); Μπορεί να υπάρξει κοινό σημείο με το «αίμα και τιμή, Χρυσή Αυγή», με μια βιολογική αντίληψη της ελληνικής ταυτότητας ως ύψιστου αγαθού, με το βίαιο, συχνά θανατηφόρο μίσος απέναντι στο πρόσωπο του αλλοεθνή; Με τον θαυμασμό στο πρόσωπο του Χίτλερ;
Να θυμίσουμε το χυδαίο, έμμισο, ανήκουστο υβρεολόγιο του βουλευτή της Χρυσής Αυγής στο χυτήριο «εν ονόματι του χριστιανισμού»;
Επιτέλους, δεν υπάρχει κανείς χριστιανός να πει μια κουβέντα στον Μητροπολίτη Πειραιώς; Να μη δίνει λαβές για να διασύρεται τόσο βάναυσα το πρόσωπο του Χριστού και η Εκκλησία του στον ελληνικό δημόσιο λόγο, κάτι που το προκαλεί κάθε τόσο κατά κόρον και με σφοδρότητα αποκαλυπτική;
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Όπως έχει δικαίωμα, σε μια πολιτεία που δεν τυγχάνει «χριστιανική» αλλά νεωτερική-φιλελεύθερη, να παρουσιάζει κάποιος ένα τέτοιο έργο σε ιδιωτικό χώρο έναντι αντιτίμου, έτσι έχει δικαίωμα ο Σεβασμιότατος Πειραιώς ή ο κάθε πολίτης να παραπονείται. (Διαφέρει η κατάσταση όταν κάτι χρηματοδοτείται από τον δημόσιο κορβανά, όπως η κιτς παράσταση της Κιτσοπούλου για τον Αθανάσιο Διάκο: εκεί έχουμε λόγο όλοι, καθ’ ότι αν-αξιοποιείται το υστέρημά μας). Το μέγα πρόβλημα έγκειται αλλού:στην φιλική συμπόρευση με οργάνωση που ενσαρκώνει τους μεγαλύτερους εχθρούς της Εκκλησίας: την βία, τον φυλετισμό, την μισαλλοδοξία, εν τέλει για να μην ξεχνιόμαστε τον παγανισμό.
Επίσης, πρέπει να υπενθυμίσουμε το εξής: το υγιές Οικουμενικό Πατριαρχείο ζήτησε εγκαίρως, πριν βγουν τα πράγματα από κάθε έλεγχο, να εξεταστεί το ζήτημα του μητροπολίτου Πειραιώς. Η μέχρι πρότινος σχισματική(1850) και χαριστικά αυτοκέφαλη «άχρι καιρού» (πάλι 1850- κάτι που άνοιξε τον δρόμο για την γενικευμένη δημιουργία εκκλησιαστικών δικαιοδοσιών-αυτοκεφαλιών με εθνοφυλετικά κριτήρια) Εκκλησία της Ελλάδος αρνήθηκε να κάνει το οτιδήποτε, όπως και για πολλά άλλα θέματα που φανερώνουν πληγές ανοιχτές και πυορροούσες. Και τώρα απλώς παρακολουθεί τον εαυτό της να μετατρέπεται σε δεκανίκι των τρόπων του θηρίου.
Στις 27/9/12, το Antinews έγραφε εγκαίρως: «οφείλουμε να θέσουμε το ερώτημα: η διοικούσα Εκκλησία προτίθεται να εκφράσει λόγο δημόσιο σχετικά με την Χρυσή Αυγή, ένα παγανιστικό κόμμα που προτάσσει τη βία και τον εθνοφυλετισμό (τον καταδικασθέντα ως αίρεση από το Οικουμενικό Πατριαρχείο το 1872); Ή τουλάχιστον να αντιδράσει σε φαινόμενα καταφανώς αντιεκκλησιαστικά, όπως τις με θετικό πρόσημο για την Χρυσή Αυγή δημόσιες νύξεις του Καλαβρύτων Αμβροσίου ή την δεξίωση του Νίκου Μιχαλολιάκου από τον Πειραιώς Σεραφείμ πριν μπει στο Κοινοβούλιο;»
Δεν το περιμέναμε να συμβεί τόσο σύντομα, μα νοσταλγούμε έντονα την εποχή που ο Σεβασμιότατος περιοριζόταν στην δημοσίευση εγκυκλίων για τον στοματικό έρωτα και τους κινδύνους του για την υγεία.
Όμως, από αλλού εμφανίζεται ένα φως στο τούνελ της εκπληκτικής αφωνίας της Εκκλησίας: Επιτέλους, έχουν αρχίσει να λέγονται τα αυτονόητα, και να ορθώνουν μητροπολίτες ξεκάθαρα το ανάστημά τους ενάντια στην βία και στον φασισμό – δυστυχώς, όχι χωρίς αργοπορία.
Σε ανακοίνωση του Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης Παύλου, και ενώ έχει εκφράσει δυσφορία για την εκζήτηση δημοσιότητας της εκούσιας πρόκλησης του «Χυτηρίου», διαβάζουμε:
«Άφησα τελευταία τη «Χρυσή Αυγή» που στην πραγματικότητα είναι «μαύρη νύκτα».
Είναι θλιβερό ότι κάποιοι «χριστιανοί αγωνιστές» ταυτίστηκαν με τη χρυσή αυγή για να υπερασπιστούν τον Χριστό.
Τον Χριστό που η «χρυσή αυγή» τον διώκει, τον προσβάλλει και τον εξευτελίζει καθημερινά και το πράττει στα πρόσωπα, των προσφύγων, των μεταναστών ακόμα και των παιδιών.Ξεχάσατε αγαπητοί μου χριστιανοί το λόγο του Χριστού «εφόσον εποιήσατε, ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε;»
Δεν είναι ο άνθρωπος εικόνα του Χριστού όποιος και εάν είναι; Δεν είναι ένας μετανάστης, ένας πρόσφυγας, ελάχιστος αδελφός του Χριστού;
Δεν είναι ο «πλησίον» της Παραβολής του Καλού Σαμαρείτη; Σύμφωνα λοιπόν με την χρυσαυγίτικη αντίληψη θα έπρεπε ο Σαμαρείτης βλέποντας τον πληγωμένο Ιουδαίο να τον πετάξει στα σκουπίδια, τότε θα ήταν «καλός».
Κάθε εναγκαλισμός και χάϊδεμα χριστιανού η πολύ περισσότερο ιερωμένου προς την Χρυσή Αυγή δείχνει μπέρδεμα φρικτό και ακύρωση της πίστης.
Κανείς δεν μπορεί να παίζει «εν ου παικτοίς». Ο λόγος του Θεού έχει απόλυτο και αιώνιο κύρος.
Είναι άλλο το θέμα των προσφύγων και των προβλημάτων που μια ανίκανη πολιτική ηγεσία άφησε να δημιουργηθούν και άλλο η απόλυτη αξία του ανθρώπινου προσώπου.
Δεν θα ακυρώσουμε την αλήθεια του Θεού για να λύσουμε τα προβλήματα μας. Αντιθέτως τα προβλήματα δημιουργήθηκαν γιατί την αλήθεια του Θεού την αντικαταστήσαμε με την αλαζονεία μας και την επιπολαιότητα μας.
Στώμεν λοιπόν καλώς! Στώμεν μετά φόβου! Η άκρη του κουβαριού είναι του Χριστού το θέλημα και όχι οι αυθαιρεσίες και οι εξυπνάδες των ανθρώπων!»
Όμως, τέτοιες προκλήσεις για την ζωή της Εκκλησίας όπως η θέση της στην άνοδο αυτού του φαινομένου στην ελληνική κοινωνία αξιώνουν φωνή ολόκληρης της διοικούσας Εκκλησίας, όχι μεμονωμένων Επισκόπων. Ειδάλλως θα καταλήξουμε να μετράμε πόσοι καταφέρονται εναντίον της Χρυσής Αυγής, πόσοι… καταθέτουν μηνύσεις από κοινού μαζί της και πόσοι σημειώνουν «Χ» σφυρίζοντας αδιάφορα. (Τονίζουμε ότι δεν πρόκειται για θέση της ιεραρχίας έναντι ενός « πολιτικού κόμματος», αλλά έναντι ενός πρωτοφανούς και γενικευμένου κοινωνικού φαινομένου).
Ο Μητροπολίτης Σιατίστης Παύλος έκανε την αρχή. Το εκκλησιαστικό πλήρωμα αναμένει εναγωνίως την Μαρτυρία των ποιμένων του.
Αστυάναξ Καυσοκαλυβίτης
ΥΓ: Ένα σχόλιο για τους στοιβαζόμενους «ευσεβείς» μπροστά από το «Χυτήριο», που εκφράζουν την όχι αναίτια δυσφορία τους με τον τρόπο του όχλου και των προπηλακισμών: «οἱ θρῆσκοι ἄνθρωποι εἶναι τὸ πιὸ ἐπικίνδυνο εἶδος μέσα στὴν ἐκκλησία».
(Από παλαιότερη, μη σχετική με την σημερινή επικαιρότητα ομιλία του Μητροπολίτου Λεμεσού Αθανασίου:)
«Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι νὰ ξέρετε, αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι, οἱ θρῆσκοι ἄνθρωποι εἶναι τὸ πιὸ ἐπικίνδυνο εἶδος μέσα στὴν ἐκκλησία. Αὐτοὶ οἱ θρῆσκοι ἄνθρωποι εἶναι ἐπικίνδυνοι. Ὁ Θεὸς νὰ μᾶς φυλάει ἀπ’αὐτούς. Ἔλεγε ἕνας ἁγιορείτης ὅταν ἔκαμνα μία φορὰ λειτουργία καὶ λέγαμε «Κύριε σῶσον τοὺς εὐσεβεῖς» λέει ἀστειευόμενος «Κύριε σωσον ἠμᾶς ἀπὸ τοὺς εὐσεβεῖς» δηλαδὴ ὁ Θεὸς νὰ σὲ φυλάει ἀπὸ τοὺς θρήσκους ἀνθρώπους, διότι θρῆσκος ἄνθρωπος σημαίνει μία προσωπικότης διεστραμμένη ἡ ὁποία οὐδέποτε εἶχε προσωπικὴ σχέση μὲ τὸν Θεό. Ἁπλῶς μόνον κάμνει τὰ καθήκοντα τῆς ἀπέναντί Του, ἀλλὰ καμιὰ σοβαρὴ σχέση δὲν εἶχε γιὰ αὐτὸ καὶ ὁ Θεὸς δὲν λέει αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο τίποτε. Καὶ σᾶς ὁμολογῶ καὶ ἐγὼ ἀπὸ τὴν πείρα μου ὅτι δὲν εἶδα χειρότερους ἐχθρούς της ἐκκλησίας ἀπὸ τοὺς θρήσκους ἀνθρώπους. [...] Γιὰ αὐτὸ οἱ θρῆσκοι ἄνθρωποι εἶναι τὸ πιὸ δύσκολο εἶδος μεσ’ τὴν ἐκκλησία. Γιατί ξέρετε κάτι . Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι καμιὰ φορᾶ δὲν θὰ θεραπευθοῦν. Γιατί νομίζουν ὅτι εἶναι κοντὰ στὸν Θεό. Ἐνῶ οἱ ἁμαρτωλοί, ξέρω ΄γῶ, οἱ χαμένοι ἂς ποῦμε, ἔτσι, αὐτοὶ ξέρουν ὅτι εἶναι ἁμαρτωλοί. Γιὰ αὐτὸ ὁ Χριστὸς εἶπε ὅτι οἱ τελῶνες καὶ οἱ πόρνες θὰ πᾶν στὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ εἶπε στοὺς Φαρισαίους: Ἐσεῖς, ἐσεῖς ποὺ εἴσαστε θρῆσκοι δὲν θὰ πάτε ποτὲ στὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Γιατί οὐδέποτε ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἄλλαξε τὴν καρδιά τους. Ἁπλῶς ἀρκοῦνταν στὴν τήρηση τῶν θρησκευτικῶν τύπων.»
Το να πρέπει να υπερασπιστεί ο πιστός, το μέλος της Εκκλησίας, την εκκλησιαστική μαρτυρία από φυλετιστές, παγανιστές, νεοναζί και θρησκολήπτους..
(δηλαδή, για το τελευταίο: ανθρώπους που στέκονται στον αντίποδα της εκκλησιαστικής ελπίδας, σ’ αυτούς εκτοξεύτηκαν τα φοβερά «ουαί») αποτελεί αυτονόητη υποχρέωση.
Το να πρέπει να την υπερασπιστεί όμως από επισκόπους, από Μητροπολίτες της Εκκλησίας, αποτελεί πόνο αβάσταχτο.
Μαθαίνουμε ότι: «Κλιμάκιο βουλευτών του Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή αποτελούμενο από τους Συναγωνιστές Χρήστο Παππά, Πολύβιο Ζησιμόπουλο, Παναγιώτη Ηλιόπουλο και Ευστάθιο Μπούκουρα παρευρέθη σήμερα το απόγευμα στο Α.Τ. Ομονοίας, συμπαριστάμενο στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς, ο οποίος κατέθεσε μήνυση κατά των συντελεστών του θεατρικού έργου “Corpus Christi” για κακόβουλη βλασφημία. [...] Η Χρυσή Αυγή θα βρίσκεται πάντα στο πλευρό δυναμικών και φωτισμένων Ιεραρχών και δεν θα επιτρέψει την προσβολή της ιστορικής μνήμης ή του θρησκευτικού συναισθήματος του Ελληνικού λαού.»
Αποδέχεται λοιπόν ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ με κάθε επισημότητα την συμπόρευσή του με την Χρυσή Αυγή. «Εξαπτέρυγα» του Σεραφείμ σε κοινές ενέργειες, οι βουλευτές της. Μιλάμε όχι απλώς την προεκλογική, τότε, επίσημη συνάντηση με τον Μιχαλολιάκο, αλλά την από κοινού (κατ’ ουσίαν) κατάθεση μήνυσης.
Τί να πρωτοπούμε για να καταδείξουμε το γεγονός ότι η Εκκλησία και η Χρυσή Αυγή στέκονται στους απόλυτους αντίποδες;
Να θυμίσουμε την οριστική καταδίκη του εθνοφυλετισμού το 1872 από την Εκκλησία; Το «οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην» (Γαλ. 3,28); Το «ὅστις σε ῥαπίσει ἐπί τὴν δεξιὰν σου σιαγόνα, στρέψον αὐτῷ καὶ τὴν ἄλλην» (Ματθ. 5:39); Μπορεί να υπάρξει κοινό σημείο με το «αίμα και τιμή, Χρυσή Αυγή», με μια βιολογική αντίληψη της ελληνικής ταυτότητας ως ύψιστου αγαθού, με το βίαιο, συχνά θανατηφόρο μίσος απέναντι στο πρόσωπο του αλλοεθνή; Με τον θαυμασμό στο πρόσωπο του Χίτλερ;
Να θυμίσουμε το χυδαίο, έμμισο, ανήκουστο υβρεολόγιο του βουλευτή της Χρυσής Αυγής στο χυτήριο «εν ονόματι του χριστιανισμού»;
Επιτέλους, δεν υπάρχει κανείς χριστιανός να πει μια κουβέντα στον Μητροπολίτη Πειραιώς; Να μη δίνει λαβές για να διασύρεται τόσο βάναυσα το πρόσωπο του Χριστού και η Εκκλησία του στον ελληνικό δημόσιο λόγο, κάτι που το προκαλεί κάθε τόσο κατά κόρον και με σφοδρότητα αποκαλυπτική;
Ο Χίτλερ με τον τότε Μουφτή της Αιγύπτου, σύμμαχό του στον αντισημιτικό αγώνα
Επίσης, πρέπει να υπενθυμίσουμε το εξής: το υγιές Οικουμενικό Πατριαρχείο ζήτησε εγκαίρως, πριν βγουν τα πράγματα από κάθε έλεγχο, να εξεταστεί το ζήτημα του μητροπολίτου Πειραιώς. Η μέχρι πρότινος σχισματική(1850) και χαριστικά αυτοκέφαλη «άχρι καιρού» (πάλι 1850- κάτι που άνοιξε τον δρόμο για την γενικευμένη δημιουργία εκκλησιαστικών δικαιοδοσιών-αυτοκεφαλιών με εθνοφυλετικά κριτήρια) Εκκλησία της Ελλάδος αρνήθηκε να κάνει το οτιδήποτε, όπως και για πολλά άλλα θέματα που φανερώνουν πληγές ανοιχτές και πυορροούσες. Και τώρα απλώς παρακολουθεί τον εαυτό της να μετατρέπεται σε δεκανίκι των τρόπων του θηρίου.
Στις 27/9/12, το Antinews έγραφε εγκαίρως: «οφείλουμε να θέσουμε το ερώτημα: η διοικούσα Εκκλησία προτίθεται να εκφράσει λόγο δημόσιο σχετικά με την Χρυσή Αυγή, ένα παγανιστικό κόμμα που προτάσσει τη βία και τον εθνοφυλετισμό (τον καταδικασθέντα ως αίρεση από το Οικουμενικό Πατριαρχείο το 1872); Ή τουλάχιστον να αντιδράσει σε φαινόμενα καταφανώς αντιεκκλησιαστικά, όπως τις με θετικό πρόσημο για την Χρυσή Αυγή δημόσιες νύξεις του Καλαβρύτων Αμβροσίου ή την δεξίωση του Νίκου Μιχαλολιάκου από τον Πειραιώς Σεραφείμ πριν μπει στο Κοινοβούλιο;»
Δεν το περιμέναμε να συμβεί τόσο σύντομα, μα νοσταλγούμε έντονα την εποχή που ο Σεβασμιότατος περιοριζόταν στην δημοσίευση εγκυκλίων για τον στοματικό έρωτα και τους κινδύνους του για την υγεία.
Όμως, από αλλού εμφανίζεται ένα φως στο τούνελ της εκπληκτικής αφωνίας της Εκκλησίας: Επιτέλους, έχουν αρχίσει να λέγονται τα αυτονόητα, και να ορθώνουν μητροπολίτες ξεκάθαρα το ανάστημά τους ενάντια στην βία και στον φασισμό – δυστυχώς, όχι χωρίς αργοπορία.
Σε ανακοίνωση του Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης Παύλου, και ενώ έχει εκφράσει δυσφορία για την εκζήτηση δημοσιότητας της εκούσιας πρόκλησης του «Χυτηρίου», διαβάζουμε:
«Άφησα τελευταία τη «Χρυσή Αυγή» που στην πραγματικότητα είναι «μαύρη νύκτα».
Είναι θλιβερό ότι κάποιοι «χριστιανοί αγωνιστές» ταυτίστηκαν με τη χρυσή αυγή για να υπερασπιστούν τον Χριστό.
Τον Χριστό που η «χρυσή αυγή» τον διώκει, τον προσβάλλει και τον εξευτελίζει καθημερινά και το πράττει στα πρόσωπα, των προσφύγων, των μεταναστών ακόμα και των παιδιών.Ξεχάσατε αγαπητοί μου χριστιανοί το λόγο του Χριστού «εφόσον εποιήσατε, ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε;»
Δεν είναι ο άνθρωπος εικόνα του Χριστού όποιος και εάν είναι; Δεν είναι ένας μετανάστης, ένας πρόσφυγας, ελάχιστος αδελφός του Χριστού;
Δεν είναι ο «πλησίον» της Παραβολής του Καλού Σαμαρείτη; Σύμφωνα λοιπόν με την χρυσαυγίτικη αντίληψη θα έπρεπε ο Σαμαρείτης βλέποντας τον πληγωμένο Ιουδαίο να τον πετάξει στα σκουπίδια, τότε θα ήταν «καλός».
Κάθε εναγκαλισμός και χάϊδεμα χριστιανού η πολύ περισσότερο ιερωμένου προς την Χρυσή Αυγή δείχνει μπέρδεμα φρικτό και ακύρωση της πίστης.
Κανείς δεν μπορεί να παίζει «εν ου παικτοίς». Ο λόγος του Θεού έχει απόλυτο και αιώνιο κύρος.
Είναι άλλο το θέμα των προσφύγων και των προβλημάτων που μια ανίκανη πολιτική ηγεσία άφησε να δημιουργηθούν και άλλο η απόλυτη αξία του ανθρώπινου προσώπου.
Δεν θα ακυρώσουμε την αλήθεια του Θεού για να λύσουμε τα προβλήματα μας. Αντιθέτως τα προβλήματα δημιουργήθηκαν γιατί την αλήθεια του Θεού την αντικαταστήσαμε με την αλαζονεία μας και την επιπολαιότητα μας.
Στώμεν λοιπόν καλώς! Στώμεν μετά φόβου! Η άκρη του κουβαριού είναι του Χριστού το θέλημα και όχι οι αυθαιρεσίες και οι εξυπνάδες των ανθρώπων!»
Όμως, τέτοιες προκλήσεις για την ζωή της Εκκλησίας όπως η θέση της στην άνοδο αυτού του φαινομένου στην ελληνική κοινωνία αξιώνουν φωνή ολόκληρης της διοικούσας Εκκλησίας, όχι μεμονωμένων Επισκόπων. Ειδάλλως θα καταλήξουμε να μετράμε πόσοι καταφέρονται εναντίον της Χρυσής Αυγής, πόσοι… καταθέτουν μηνύσεις από κοινού μαζί της και πόσοι σημειώνουν «Χ» σφυρίζοντας αδιάφορα. (Τονίζουμε ότι δεν πρόκειται για θέση της ιεραρχίας έναντι ενός « πολιτικού κόμματος», αλλά έναντι ενός πρωτοφανούς και γενικευμένου κοινωνικού φαινομένου).
Ο Μητροπολίτης Σιατίστης Παύλος έκανε την αρχή. Το εκκλησιαστικό πλήρωμα αναμένει εναγωνίως την Μαρτυρία των ποιμένων του.
Αστυάναξ Καυσοκαλυβίτης
ΥΓ: Ένα σχόλιο για τους στοιβαζόμενους «ευσεβείς» μπροστά από το «Χυτήριο», που εκφράζουν την όχι αναίτια δυσφορία τους με τον τρόπο του όχλου και των προπηλακισμών: «οἱ θρῆσκοι ἄνθρωποι εἶναι τὸ πιὸ ἐπικίνδυνο εἶδος μέσα στὴν ἐκκλησία».
(Από παλαιότερη, μη σχετική με την σημερινή επικαιρότητα ομιλία του Μητροπολίτου Λεμεσού Αθανασίου:)
«Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι νὰ ξέρετε, αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι, οἱ θρῆσκοι ἄνθρωποι εἶναι τὸ πιὸ ἐπικίνδυνο εἶδος μέσα στὴν ἐκκλησία. Αὐτοὶ οἱ θρῆσκοι ἄνθρωποι εἶναι ἐπικίνδυνοι. Ὁ Θεὸς νὰ μᾶς φυλάει ἀπ’αὐτούς. Ἔλεγε ἕνας ἁγιορείτης ὅταν ἔκαμνα μία φορὰ λειτουργία καὶ λέγαμε «Κύριε σῶσον τοὺς εὐσεβεῖς» λέει ἀστειευόμενος «Κύριε σωσον ἠμᾶς ἀπὸ τοὺς εὐσεβεῖς» δηλαδὴ ὁ Θεὸς νὰ σὲ φυλάει ἀπὸ τοὺς θρήσκους ἀνθρώπους, διότι θρῆσκος ἄνθρωπος σημαίνει μία προσωπικότης διεστραμμένη ἡ ὁποία οὐδέποτε εἶχε προσωπικὴ σχέση μὲ τὸν Θεό. Ἁπλῶς μόνον κάμνει τὰ καθήκοντα τῆς ἀπέναντί Του, ἀλλὰ καμιὰ σοβαρὴ σχέση δὲν εἶχε γιὰ αὐτὸ καὶ ὁ Θεὸς δὲν λέει αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο τίποτε. Καὶ σᾶς ὁμολογῶ καὶ ἐγὼ ἀπὸ τὴν πείρα μου ὅτι δὲν εἶδα χειρότερους ἐχθρούς της ἐκκλησίας ἀπὸ τοὺς θρήσκους ἀνθρώπους. [...] Γιὰ αὐτὸ οἱ θρῆσκοι ἄνθρωποι εἶναι τὸ πιὸ δύσκολο εἶδος μεσ’ τὴν ἐκκλησία. Γιατί ξέρετε κάτι . Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι καμιὰ φορᾶ δὲν θὰ θεραπευθοῦν. Γιατί νομίζουν ὅτι εἶναι κοντὰ στὸν Θεό. Ἐνῶ οἱ ἁμαρτωλοί, ξέρω ΄γῶ, οἱ χαμένοι ἂς ποῦμε, ἔτσι, αὐτοὶ ξέρουν ὅτι εἶναι ἁμαρτωλοί. Γιὰ αὐτὸ ὁ Χριστὸς εἶπε ὅτι οἱ τελῶνες καὶ οἱ πόρνες θὰ πᾶν στὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ εἶπε στοὺς Φαρισαίους: Ἐσεῖς, ἐσεῖς ποὺ εἴσαστε θρῆσκοι δὲν θὰ πάτε ποτὲ στὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Γιατί οὐδέποτε ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἄλλαξε τὴν καρδιά τους. Ἁπλῶς ἀρκοῦνταν στὴν τήρηση τῶν θρησκευτικῶν τύπων.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου