Μοιραστείτε το στο facebookΟ Γιάννης Καπελέρης, είναι ο εύκολος στόχος, διότι, όπως είναι κοινό μυστικό μέσα στο ΣΔΟΕ, ως επικεφαλής του, λειτούργησε απλά σαν “κομισάριος” της Χαριλάου Τρικούπη..
Με τον Γιάννη Διώτη όμως, ο οποίος χθες στην κατάθεσή του στην Επιτροπή Διαφάνειας της Βουλής, θέλει να βγεί σε μεγάλο βαθμό λάδι, τα πράγματα είναι σοβαρότερα.
Τον πρώην εισαγγελέα και άλλοτε (;) στενό συνεργάτη του κ.Χρυσοχοΐδη, τα ΜΜΕ τον έχουν κιόλας ρίξει στα μαλακά, αφού ο ίδιος “άδειασε” εντελώς τον Βενιζέλο, και πάρα πολύ λιγότερο τον Παπακωνσταντίνου. Και οι δύο πλέον αποδιοπομπαίοι τράγοι για την χοντροκομμένη, και σίγουρα εκ του πονηρού, διαχείριση της λίστας Φαλσιανί ή λίστας Λαγκάρντ με τους 2000 Έλληνες μεγαλοκαταθέτες – μόνον στην ελβετική Τράπεζα HSBC , φανταστείτε πόσοι είναι σε όλες τις ελβετικές Τράπεζες. Ο κ.Διώτης λοιπόν, ο “εισαγγελέας Πουαρώ”, πετυχημένος διώκτης τμήματος της 17Ν που πιάστηκε το 2002, τι μας λέει όλες αυτές τις ημέρες για να αποσείσει τις ευθύνες του ως επικεφαλής του ΣΔΟΕ που πήρε ολόκληρη τη λίστα; Ότι ήταν παράνομο προϊόν εγκλήματος, και υπεξαίρεσης. Ως εκ τούτου, ήταν αδύνατον να χρησιμοποιηθεί. Λες και οι άλλοι “κουτόφραγκοι”, Γάλλοι, Γερμανοί, Ιταλοί, Ισπανοί, Βρετανοί, και λοιποί που πήραν τις λίστες με τους δικούς τους φοροφυγάδες και κατόπιν τους “άρμεξαν” κανονικά δεν ήξεραν ότι είναι προϊόν εγκλήματος. Σήμερα βέβαια, στην Επιτροπή Διαφάνειας, έριξε όλες τις ευθύνες στον Βενιζέλο, λέγοντας ότι αφού δεν του είπε ο τότε υπουργός Οικονομικών να κάνει κάτι, άφησε ο -κατά τα λοιπά- θεσμικός παράγων (επικεφαλής της σημαντικότερης υπηρεσίας δίωξης του οικονομικού εγκλήματος της χώρας) τις λίστες στα συρτάρια του.
Εν πάση περιπτώσει γι’αυτό γράφτηκαν και θα γραφτούν ακόμα περισσότερα. Ο κ.Διώτης όμως, στην προσπάθειά του να πείσει πόσο πολύ παράνομες ήταν οι λίστες, επέμεινε, επαναλαμβάνοντας πολλές φορές στην Επιτροπή της Βουλής, ότι τη λίστα την έφερε στην Ελλάδα η ΕΥΠ. Εκτός του ότι επίσημα η ΕΥΠ το διαψεύδει, μήπως αγνοεί ότι επισήμως η κ.Λαγκάρντ, σημερινή επικεφαλής του ΔΝΤ, και τότε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, λέγει ότι η ίδια έστειλε τη λίστα στο ελληνικό υπουργείο Οικονομικών, δηλαδή στον κ.Παπακωνσταντίνου; Και για να βάλουμε τα πράματα σε μια τάξη: Η ΕΥΠ πράγματι ενεπλάκη στην υπόθεση. Υπήρξαν επαφές με τις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες και κυρίως με τις γαλλικές, όταν επικεφαλής της ήταν ο κ.Μπίκας. Οι γαλλικές όμως, παρέπεμψαν στο υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας.
Ακόμα όμως, και να πήρε τις λίστες η ΕΥΠ από τους Γάλλους, υπάρχει το επίσημο δεδομένο ότι και η Λαγκάρντ τις έστειλε. Άρα, γιατί επέμενε τόσο πολύ σήμερα ο κ.Διώτης στην ΕΥΠ ως “κομιστή” της λίστας; Μήπως γιατί ήθελε να υποβαθμίσει εντελώς τη σημασία ότι δύο κυβερνήσεις (γαλλική και ελληνική) συνεργάστηκαν σε επίπεδο υπουργών; Γιατί ήθελε τόσο πολύ να απαξιώσει τη λίστα ως κάποιο αποτέλεσμα “σκοτεινών” και “υποχθόνιων” κινήσεων κάποιων φοβερών παράκεντρων των μυστικών υπηρεσιών; Ήταν προφανές ότι ήθελε να μειώσει τις ευθύνες του και να υποβαθμίσει τη σημασία της λίστας ως προϊόν “μαγειρέματος” των μυστικών υπηρεσιών, στις οποίες -εννοείται κατά τον ίδιο- δεν πρέπει να δείχνουμε εμπιστοσύνη.
Κάποια στιγμή, ο ίδιος ο Απόστολος Κακλαμάνης του την μπήκε, και μάλιστα για τους γνωρίζοντες την υπόθεση της ελληνικής τρομοκρατίας- πολύ χοντρά στην Επιτροπή Διαφάνειας της Βουλής. Του είπε χαρακτηριστικά: “Μη μου πείτε όταν ασχοληθήκατε με την υπόθεση της τρομοκρατίας ότι δεν κρίνατε εάν έπρεπε για την έρευνά σας να χρησιμοποιήσετε κάτι που βρήκατε από τη Στάζι (σ.σ. Μυστική υπηρεσία της Ανατολικής Γερμανίας), ή με τις υποκλοπές… θέλετε να δεχθώ ότι οι προανακριτικές αρχές δεν … μα φυσικά δεν θα μου πείτε εάν ανοίξατε έναν λογαριασμό… Θέλω να μου απαντήσατε πιο πειστικά… Παραβιάσατε όμως το νόμο παραλάβατε ένα CD, το είδατε, και δεν κάνατε ότι έκανε ο Ανδριανός με το CD του Ζαχόπουλου…”
Ο κ.Διώτης βέβαια, και γνώστης των αρχείων της Στάζι ήταν, ασχέτως αν τμήμα του συστήματος της πολιτικο-οικονομικής διαπλοκής τα διέψευδε επί εικοσαετία αλλά τελικώς επιβεβαιώθηκαν, και τις πληροφορίες που είχε δώσει η γαλλική μυστική υπηρεσία για τη 17Ν στον ίδιον και στον Χρυσοχοΐδη εκμεταλλεύτηκε, και τον ίδιον τον Κάρλος είχε επισκεφθεί στις γαλλικές φυλακές και μίλησε μαζί του, αλλά αυτά που του είχε πεί τότε ο Κάρλος, μάλλον για τον εισαγγελέα δεν είχαν καμία σημασία. Α, και για να μην παραλείψουμε, ο Ξηρός και άλλοι καταλογίζουν στους “Πουαρώ” χρήση ψυχοφαρμάκων, που αν και ουδείς παραδέχεται ότι χρησιμοποιήθηκαν κατά τις συλλήψεις, ουδείς έχει αποδείξει και το αντίθετο. Και, αν δεν κάνουμε λάθος, τέτοιου είδους φάρμακα είναι επίσης παράνομα διεθνώς.
Για να μην ξεχνάμε, διαβάστε τα παρακάτω:
Κατάθεση Κάρλος στον εισαγγελέα Διώτη
Συνέντευξη του Κάρλος που επιβεβαιώνει την κατάθεση
Κάρλος: κανένας δεν είναι “ανέγγιχτος”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου