Έχουν γνώση οι φύλακες για τους λουφαδόρους της κυβέρνησης

Μοιραστείτε το στο facebook
Δικηγόροι του Στουρνάρα δε θα γίνουμε ποτέ, ούτε υμνητές της πολιτικής του. Και τα λάθη που έχει κάνει τα έχουμε επισημάνει και..
μάλιστα με σκληρό τρόπο. Ήμασταν από τους πρώτους που είπαμε ότι είναι έγκλημα να συζητάνε συντελεστή 45% για εισοδήματα πάνω από 25.000 ευρώ και γράψαμε ανοιχτά εναντίον του φορολογικού νομοσχεδίου ( Αλλάξτε το φορολογικό πριν να είναι αργά, Όχι στην κατάργηση του αφορολόγητου για τα παιδιά…)
Ο υπουργός Οικονομικών από την άλλη, τρώει νυχθημερόν «ξύλο», πότε από την τρόικα και πότε από τους εκπροσώπους των κομμάτων της συγκυβέρνησης που λέει ο ένας το μακρύ του κι ο άλλος το κοντό του.
Κανείς, όμως, δε μπορεί να τον κατηγορήσει ότι δεν δουλεύει, δε μοχθεί για το καλύτερο και δεν ήταν αυτός που επιλέχθηκε από τον Σαμαρά να βγάλει σε πέρας τη δύσκολη διαπραγμάτευση. Σκεφτείτε μόνο αν ήταν στη θέση του ο Ράπανος, τι είχαμε να δούμε.
Ο πρωθυπουργός, που ποτέ δεν έκρυψε ότι είναι δεξιός, επέλεξε για τη θέση του τσάρου έναν άνθρωπο που πέρα από την επιστημονική αξιοσύνη που κανείς δεν του την έχει αμφισβητήσει, κι ένα πολιτικό παρελθόν. Ταυτίστηκε με την περίοδο Σημίτη και με το Γιάννο στο υπουργείο Οικονομικών, αλλά παρ’ όλα αυτά ο κ. Σαμαράς του έδωσε τα κλειδιά της οικονομίας. Αν είναι επιτυχημένος ή αποτυχημένος θα τον κρίνει η ιστορία, όμως, κανείς και ποτέ δεν θα τον κατηγορήσει ότι δεν προσπάθησε όσο μπορούσε.
Και  τα λέμε όλα αυτά για να πάμε σε διάφορους «υπηρέτες» της ελληνικής κοινωνίας, στους εκλεγμένους βουλευτές που φοβούνται και τη σκιά τους κι επιλέγουν να καθίσουν κάτω από τον ίσκιο παρά να εκτεθούν στον ήλιο.
Αλλά και ορισμένους υπουργούς που επελέγησαν από τον Σαμαρά να σώσουν την πατρίδα και το μόνο που κάνουν είναι να περνάνε καμιά βόλτα από το υπουργείο, να μιλάνε σε συνέδρια, να παίρνουν μόνο αποφάσεις χαμηλού πολιτικού κόστους και κατά τα λοιπά να περιμένουν από τους άλλους να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά.
Κάνουν, όμως, και κάτι άλλο χειρότερο υπουργοί και βουλευτές: Νομίζουν ότι η Ελλάδα ζει ακόμη στην εποχή της νιρβάνας, τότε που έκαναν ρουσφέτια, αγκάλιαζαν τις κοινωνικές ομάδες που τους ενδιέφεραν και πήγαιναν χέρι – χέρι σε μια ιδιότυπη σχέση πολιτικού – συνδικαλιστή.
Γράψαμε σε πρόσφατα άρθρα για τους σιωπηλούς υπουργούς, τώρα υπάρχει κι ένα άλλο είδος. Οι υπουργοί των συντεχνιών, κι όχι του ελληνικού λαού.
Είπε σε συνέντευξή του στα Νέα του Σαββατοκύριακού ο Γιάννης Στουρνάρας:
«Σε ορισμένα υπουργεία οι υπουργοί λειτούργησαν σαν συνδικαλιστές. Υπήρχαν υπουργοί που μέχρι την τελευταία στιγμή δεν τόλμησαν και χρειάστηκε να μεσολαβήσει ο πρωθυπουργός».
Κι έχει απόλυτο δίκιο. Έπρεπε να παρέμβει ο ίδιος ο Σαμαράς για να κάνουν το αυτονόητο: τη δουλειά που τους ανατέθηκε. Αντί να παραιτηθούν αν δε μπορούσαν να υπηρετήσουν την κυβερνητική γραμμή, επέλεξαν να μείνουν στις καλοπληρωμένες θεσούλες τους και στην εξουσία τους, βάζοντας εμπόδια στην πορεία της κυβέρνησης.
Και προσοχή. Δεν εννοούμε μόνο τον Ρουπακιώτη ή τον Μανιτάκη από τη ΔΗΜ.ΑΡ. Εννοούμε και υπουργούς προερχόμενους από τη ΝΔ που βρίσκονται σε διαρκές… κώμα. Που περιμένουν τους άλλους να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά, που δεν ξέρουν ούτε πόση είναι η απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων, που αδυνατούν να επιβάλουν την τάξη, που δε μπορούν να υπηρετήσουν ούτε καν την προσπάθεια περιστολής των δημοσίων δαπανών. Που μιλάνε καθημερινά με περισπούδαστες αναλύσεις για διαρθρωτικές αλλαγές αλλά τελικά είναι αυτοί που δεν έχουν κάνει ούτε μια αλλαγή.
Που ο τομέας τους είναι μπάχαλο αλλά αυτοί το παίζουν νοματαίοι ή συνδικαλίζονται με τους εργαζόμενους που ελέγχουν προκειμένου να μη χάσουν την επανεκλογή τους.
Και που συχνάζουν περισσότερο σε δεξιώσεις παρά στη Βουλή που είναι υποχρεωμένοι να απαντούν και σε καμιά ερώτηση.
Που ενώ μιλάμε για ανάπτυξη ως τον επόμενο μεγάλο εθνικό στόχο, αυτοί δίνουν συνεντεύξεις τύπου, ανακοινώνουν προγράμματα που ποτέ δεν υλοποιούνται αλλά το μόνο που κάνουν είναι να ετοιμάζουν ξεπουλήματα χωρίς κανένα έλεγχο.
Κι αυτό ισχύει και για βουλευτές που πριν τη συμφωνία των Βρυξελλών για το χρέος, είχαν λουφάξει ή απέφευγαν όπως ο διάολος το λιβάνι τα κανάλια αφήνοντας τη στήριξη της κυβέρνησης στον Αδωνι Γεωργιάδη ή τον Γεράσιμο Γιακουμάτο. Βαρεθήκαμε να τους βλέπουμε να συγκρούονται με τα άλλα πολιτικά κόμματα. Οι άλλοι, οι μοσχοαναθρεμμένοι βουλευτές που ήταν; Τώρα βγαίνουν σιγά – σιγά από τις τρύπες τους και μιλάνε καθώς ο ανασχηματισμός πλησιάζει.
Άλλοι έπιασαν τη φωτιά δηλαδή κι άλλοι θέλουν να επωφεληθούν. Όμως, ο κόσμος τους πήρε χαμπάρι και καταλαβαίνει ποιοι είναι οι «λουφαδόροι» της εξουσίας. Κι έχει και ο Σαμαράς γνώση, βλέπει και κρίνει.

Antinews.gr