Όλο και περισσότεροι λένε κάθε μέρα πως διαμορφώνεται μελλοντικό σκηνικό με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και αξιωματική αντιπολίτευση..
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ! Αυτό φυσικά πόρω απέχει από την αλήθεια αλλά όταν η κοινωνία αρχίζει να εθίζεται σε αυτό το απερίγραπτο ενδεχόμενο, είναι η ώρα να σκεφτούμε πως «κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας».
Η αλήθεια είναι πως στην οικονομία, όπως γράψαμε και πρόσφατα, υπάρχουν δύο εικόνες : η καλή, αυτή των αριθμών δηλαδή που λέει πως πάμε καλά με το πρωτογενές έλλειμμα και το έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου και η κακή, αυτή των ανθρώπων, που λέει πως η κοινωνία είναι στα όριά της. Και πράγματι έτσι είναι, όταν η ανεργία πλησιάζει στο 30%, τα λουκέτα πάνε σύννεφο, μεγάλο μέρος του πληθυσμού διαβιεί κάτω από τα όρια της φτώχειας, υπάρχουν πολλοί ανασφάλιστοι που δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, οι άρρωστοι δεν παίρνουν τα φάρμακά τους εγκαίρως, πολλοί σιτίζονται στα συσσίτια των ενοριών και των Δήμων, οι νέοι μας επιστήμονες ξενιτεύονται για να βρουν δουλειά, τα Πανεπιστήμια έγιναν άντρα ανομίας και βρωμιάς, υπάρχουν νοικοκυριά που μένουν χωρίς ρεύμα και νερό, υπάρχουν οικογένειες που παγώνουν από το κρύο γιατί δεν έχουν να βάλουν το πανάκριβο πετρέλαιο.
Ταυτόχρονα, λεφτά για τα χαράτσια δεν υπάρχουν, η ΔΕΗ ζητά αυξήσεις έως 49% (!), οι φόροι δεν πληρώνονται λόγω ανέχειας (11 δις καθυστερούμενα μόνο μέσα στο 2012), οι καινούριοι φόροι που θεσπίστηκαν με τον νέο φορολογικό νόμο δεν φαίνεται δυνατόν να πληρωθούν από πολλούς συμπατριώτες μας, τα δάνεια (κυρίως τα στεγαστικά) μπαίνουν στο «κόκκινο» λόγω αδυναμίας πληρωμής των δόσεων, οι λαθρομετανάστες αυγαταίνουν στα κέντρα των πόλεων άεργοι και ανέστιοι και γι αυτό διπλά επικίνδυνοι για τους κατοίκους.
Από την άλλη, υπάρχει μια βουβαμάρα και μια αδικαιολόγητη αδράνεια από την πλευρά της κυβέρνησης. Μονάχα ο Πρωθυπουργός μοιάζει να κινείται αλλά τι να κάνει μονάχος του; Κατά τα άλλα, δεν αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες αλλαγών και βαθιών τομών. Δεν δίνεται ξεκάθαρο μήνυμα μεταρρυθμίσεων και νέου ξεκινήματος. Τα αξιώματα στον δημόσιο τομέα μοιράζονται αναλογικά στα τρία κόμματα της τρικομματικής κυβέρνησης και τα πρώτα πρόσωπα που ανακοινώθηκαν δεν προμηνύουν τίποτε το ελπιδοφόρο και ρηξικέλευθο. Ουδείς ασχολείται με τα κλειστά επαγγέλματα, με την διαφθορά, με την τιμωρία ενόχων, με τον περιορισμό και το κλείσιμο των χιλιάδων άχρηστων δομών του δημόσιου τομέα, με τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης, την ηλεκτρονική επανάσταση στις υπηρεσίες και την εξάλειψη της γραφειοκρατίας.
Η Δημοκρατία βρίσκεται σε διαρκή αμφισβήτηση και κινδυνεύει να περιπέσει σε ανυποληψία. Πολιτικά, η κοινωνία είναι μετέωρη, χωρίς πίστη και όραμα, έτοιμη να παραδοθεί στα άκρα με την παραμικρή αφορμή. Η φασιστική ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ φλερτάρει ήδη με διψήφια ποσοστά, παριστάνοντας τον «καλό Σαμαρείτη» σε μια κοινωνία ανίκανη πια να διαχωρίσει την κοινωνική προσφορά από την πολιτική υστεροβουλία. Το μίγμα οικονομικής στεναχώριας και πολιτικής απραξίας γίνεται ολοένα και περισσότερο επικίνδυνο και το σημείο ανάφλεξης έρχεται όλο και πιο κοντά. Όσο περισσεύουν οι εξαθλιωμένοι που δεν έχουν να χάσουν τίποτε και οι απελπισμένοι που βλέπουν μπροστά τους τα νέα χαράτσια και τους νέους φόρους που τους περιμένουν το 2013, χωρίς αντίστοιχη ελπίδα και καταφυγή, τόσο θα θεριεύουν τα άκρα.
Υπάρχει κατά την γνώμη μου ελάχιστος χρόνος για την κυβέρνηση να δράσει και για την ίδια την αστική μας Δημοκρατία να αντιδράσει, πριν το εφιαλτικό σκηνικό μεταβληθεί σε αδυσώπητη πραγματικότητα. Οι κινήσεις της πρέπει να είναι στοχευμένες και αποφασιστικές. Οι ρήξεις πρέπει να είναι μετωπικές και αποτελεσματικές. Εξεύρεση πόρων για ενίσχυση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, με σύλληψη και φορολόγηση του παράνομου πλούτου ή αν αυτό είναι αδύνατον, με νομιμοποίησή του και προσέλκυσή του ξανά στην εγχώρια οικονομία. Αστραπιαίο κλείσιμο χιλιάδων άχρηστων οργανισμών του δημόσιου τομέα και αναδιοργάνωση των απαραίτητων για την λειτουργία του δομών. Επιστροφή των χρωστούμενων του δημοσίου σε ιδιώτες, με προτεραιότητα στον ΦΠΑ. Άμεση θέσπιση του μέτρου του συμψηφισμού των χρεών από και προς το δημόσιο. Καταρτισμός και ψήφιση την άνοιξη ενός εντελώς νέου, δίκαιου και φιλικού προς την μικρομεσαία οικογένεια φορολογικού νόμου, που να μπορεί να εισπράξει όσα προβλέπει και όχι να δημιουργεί καινούριες γενιές αθέλητων «μπαταχτσήδων» προς τις εφορίες. Αυτός ο φορολογικός νόμος που μόλις ψηφίστηκε, πρέπει να γίνει παρελθόν χωρίς ποτέ να εφαρμοστεί. Αξιοκρατία στις τοποθετήσεις στελεχών στις δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς, με προτίμηση εργατικών και τίμιων ανθρώπων, με γνώσεις και όρεξη για δουλειά, έξω από τους κομματικούς σωλήνες και τα αρχηγικά θερμοκήπια. Επιμονή και σταθερότητα στην εφαρμογή των νόμων κατά της λαθρομετανάστευσης και οποιουδήποτε παρανομεί από οπουδήποτε και να προέρχεται. Τέλος, προσανατολισμός της οικονομίας προς την παραγωγική και εξωστρεφή επιχειρηματικότητα, με άμεσα μέτρα πάταξης της γραφειοκρατίας και του φαβοριτισμού.
Αν δεν γίνουν αυτά τα απλά πράγματα σε εύλογο χρόνο και η Δημοκρατία εξακολουθήσει τον αξύπνητο ύπνο στον οποίο έχει περιπέσει, φοβάμαι πως η επέλαση του φασισμού των άκρων από τυχαίο και απίθανο ενδεχόμενο, θα γίνει απτή και αναπότρεπτη πραγματικότητα.
Ηλίας Τσιαμήτρος
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ! Αυτό φυσικά πόρω απέχει από την αλήθεια αλλά όταν η κοινωνία αρχίζει να εθίζεται σε αυτό το απερίγραπτο ενδεχόμενο, είναι η ώρα να σκεφτούμε πως «κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας».
Η αλήθεια είναι πως στην οικονομία, όπως γράψαμε και πρόσφατα, υπάρχουν δύο εικόνες : η καλή, αυτή των αριθμών δηλαδή που λέει πως πάμε καλά με το πρωτογενές έλλειμμα και το έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου και η κακή, αυτή των ανθρώπων, που λέει πως η κοινωνία είναι στα όριά της. Και πράγματι έτσι είναι, όταν η ανεργία πλησιάζει στο 30%, τα λουκέτα πάνε σύννεφο, μεγάλο μέρος του πληθυσμού διαβιεί κάτω από τα όρια της φτώχειας, υπάρχουν πολλοί ανασφάλιστοι που δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, οι άρρωστοι δεν παίρνουν τα φάρμακά τους εγκαίρως, πολλοί σιτίζονται στα συσσίτια των ενοριών και των Δήμων, οι νέοι μας επιστήμονες ξενιτεύονται για να βρουν δουλειά, τα Πανεπιστήμια έγιναν άντρα ανομίας και βρωμιάς, υπάρχουν νοικοκυριά που μένουν χωρίς ρεύμα και νερό, υπάρχουν οικογένειες που παγώνουν από το κρύο γιατί δεν έχουν να βάλουν το πανάκριβο πετρέλαιο.
Ταυτόχρονα, λεφτά για τα χαράτσια δεν υπάρχουν, η ΔΕΗ ζητά αυξήσεις έως 49% (!), οι φόροι δεν πληρώνονται λόγω ανέχειας (11 δις καθυστερούμενα μόνο μέσα στο 2012), οι καινούριοι φόροι που θεσπίστηκαν με τον νέο φορολογικό νόμο δεν φαίνεται δυνατόν να πληρωθούν από πολλούς συμπατριώτες μας, τα δάνεια (κυρίως τα στεγαστικά) μπαίνουν στο «κόκκινο» λόγω αδυναμίας πληρωμής των δόσεων, οι λαθρομετανάστες αυγαταίνουν στα κέντρα των πόλεων άεργοι και ανέστιοι και γι αυτό διπλά επικίνδυνοι για τους κατοίκους.
Από την άλλη, υπάρχει μια βουβαμάρα και μια αδικαιολόγητη αδράνεια από την πλευρά της κυβέρνησης. Μονάχα ο Πρωθυπουργός μοιάζει να κινείται αλλά τι να κάνει μονάχος του; Κατά τα άλλα, δεν αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες αλλαγών και βαθιών τομών. Δεν δίνεται ξεκάθαρο μήνυμα μεταρρυθμίσεων και νέου ξεκινήματος. Τα αξιώματα στον δημόσιο τομέα μοιράζονται αναλογικά στα τρία κόμματα της τρικομματικής κυβέρνησης και τα πρώτα πρόσωπα που ανακοινώθηκαν δεν προμηνύουν τίποτε το ελπιδοφόρο και ρηξικέλευθο. Ουδείς ασχολείται με τα κλειστά επαγγέλματα, με την διαφθορά, με την τιμωρία ενόχων, με τον περιορισμό και το κλείσιμο των χιλιάδων άχρηστων δομών του δημόσιου τομέα, με τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης, την ηλεκτρονική επανάσταση στις υπηρεσίες και την εξάλειψη της γραφειοκρατίας.
Η Δημοκρατία βρίσκεται σε διαρκή αμφισβήτηση και κινδυνεύει να περιπέσει σε ανυποληψία. Πολιτικά, η κοινωνία είναι μετέωρη, χωρίς πίστη και όραμα, έτοιμη να παραδοθεί στα άκρα με την παραμικρή αφορμή. Η φασιστική ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ φλερτάρει ήδη με διψήφια ποσοστά, παριστάνοντας τον «καλό Σαμαρείτη» σε μια κοινωνία ανίκανη πια να διαχωρίσει την κοινωνική προσφορά από την πολιτική υστεροβουλία. Το μίγμα οικονομικής στεναχώριας και πολιτικής απραξίας γίνεται ολοένα και περισσότερο επικίνδυνο και το σημείο ανάφλεξης έρχεται όλο και πιο κοντά. Όσο περισσεύουν οι εξαθλιωμένοι που δεν έχουν να χάσουν τίποτε και οι απελπισμένοι που βλέπουν μπροστά τους τα νέα χαράτσια και τους νέους φόρους που τους περιμένουν το 2013, χωρίς αντίστοιχη ελπίδα και καταφυγή, τόσο θα θεριεύουν τα άκρα.
Υπάρχει κατά την γνώμη μου ελάχιστος χρόνος για την κυβέρνηση να δράσει και για την ίδια την αστική μας Δημοκρατία να αντιδράσει, πριν το εφιαλτικό σκηνικό μεταβληθεί σε αδυσώπητη πραγματικότητα. Οι κινήσεις της πρέπει να είναι στοχευμένες και αποφασιστικές. Οι ρήξεις πρέπει να είναι μετωπικές και αποτελεσματικές. Εξεύρεση πόρων για ενίσχυση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, με σύλληψη και φορολόγηση του παράνομου πλούτου ή αν αυτό είναι αδύνατον, με νομιμοποίησή του και προσέλκυσή του ξανά στην εγχώρια οικονομία. Αστραπιαίο κλείσιμο χιλιάδων άχρηστων οργανισμών του δημόσιου τομέα και αναδιοργάνωση των απαραίτητων για την λειτουργία του δομών. Επιστροφή των χρωστούμενων του δημοσίου σε ιδιώτες, με προτεραιότητα στον ΦΠΑ. Άμεση θέσπιση του μέτρου του συμψηφισμού των χρεών από και προς το δημόσιο. Καταρτισμός και ψήφιση την άνοιξη ενός εντελώς νέου, δίκαιου και φιλικού προς την μικρομεσαία οικογένεια φορολογικού νόμου, που να μπορεί να εισπράξει όσα προβλέπει και όχι να δημιουργεί καινούριες γενιές αθέλητων «μπαταχτσήδων» προς τις εφορίες. Αυτός ο φορολογικός νόμος που μόλις ψηφίστηκε, πρέπει να γίνει παρελθόν χωρίς ποτέ να εφαρμοστεί. Αξιοκρατία στις τοποθετήσεις στελεχών στις δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς, με προτίμηση εργατικών και τίμιων ανθρώπων, με γνώσεις και όρεξη για δουλειά, έξω από τους κομματικούς σωλήνες και τα αρχηγικά θερμοκήπια. Επιμονή και σταθερότητα στην εφαρμογή των νόμων κατά της λαθρομετανάστευσης και οποιουδήποτε παρανομεί από οπουδήποτε και να προέρχεται. Τέλος, προσανατολισμός της οικονομίας προς την παραγωγική και εξωστρεφή επιχειρηματικότητα, με άμεσα μέτρα πάταξης της γραφειοκρατίας και του φαβοριτισμού.
Αν δεν γίνουν αυτά τα απλά πράγματα σε εύλογο χρόνο και η Δημοκρατία εξακολουθήσει τον αξύπνητο ύπνο στον οποίο έχει περιπέσει, φοβάμαι πως η επέλαση του φασισμού των άκρων από τυχαίο και απίθανο ενδεχόμενο, θα γίνει απτή και αναπότρεπτη πραγματικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου