Μοιραστείτε το στο facebook
Την δόση μας την πήραμε. Η περιπέτεια στας Ευρώπας τελειώσε. Το Grexit πέθανε. Μείναμε πια ενώπιος ενωπίω. Ο βαθιά χειμαζόμενος λαός και η..
κυβέρνηση.
Ο Πρωθυπουργός (πολύ σωστά) θέτει δύο βασικά ζητούμενα στην διακυβέρνηση της χώρας:
Α. Την «αξιοπιστία του κυβερνητικού λόγου»
Β. Το «κοινωνικό πρόσωπο της κυβέρνησης»
Τα είπε αλληγορικά και χθες από τις Βρυξέλλες: «Οι δάφνες μυρίζουν ωραία αλλά ξεραίνονται γρήγορα… Ένας μαραθώνιος τελείωσε. Αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να ξεκινήσουμε τον επόμενο.. Δεν πρόκειται να λύσει (η εκταμίευση) όλα τα προβλήματα με μιας».
Με άλλα λόγια είπε αυτό που λέγανε στους Ρωμαίους αυτοκράτορες την στιγμή του Θριάμβου τους: “Η δόξα είναι εφήμερη” και δεν θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε λιγότερο.
Γι αυτό τον λόγο και επειδή ο καιρός περνάει αμείλικτος το μεγάλο ερώτημα είναι πως θα προχωρήσουν ο Α. Σαμαράς και η κυβέρνησή του μετά αυτή την ομολογουμένως μεγάλη επιτυχία τους στην Ευρώπη; Πως θα οδηγήσουν την χώρα στην ανάκαμψη και τον λαό της στην ευημερία; Πως θα κάνουν πράξη τις δυνατότητες που ανοίγονται όταν η κυβερνησιμότητα και το πρόβλημα του πολιτικού προσωπικού παραμένουν οι βασικοί ανασχετικοί παράγοντες του κυβερνητικού έργου;
Θα αναφέρουμε ένα παράδειγμα της απίστευτης κυβερνητικής ασυνεννοησίας. Γιατί δόθηκε προς χθες το βράδυ στην δημοσιότητα το φορολογικό νομοσχέδιο που ανατρέπει τη ζωή των πολιτών; Παραμονή της μεγάλης επιτυχίας στις Βρυξέλλες; Την στιγμή δηλαδή που Σαμαράς και Στουρνάρας θα επιστρέφουν από τις Βρυξέλλες για πρώτη φορά με γεμάτα χέρια, την τηλεοράσεις, sites και εφημερίδες θα ασχολούνται με το πόσους φόρους θα πληρώσουμε. Μια μεγάλη εθνική επιτυχία θα καλυφθεί από μια σκληρή πραγματικότητα. Αν αυτό δεν είναι επικοινωνιακή γκάφα τι είναι;
Πρέπει να το προσέξουν αυτό εκεί στο Μαξίμου. Λάθος επαναλαμβανόμενο δεν είναι μόνο λάθος…
Πάμε παρακάτω. Η Ελληνική κοινωνία τρία χρόνια τώρα έχει αφεθεί στο έλεος της χειρότερης απελπισίας και συνθλίβεται στις μυλόπετρες της συλλογικής κατήφειας και της γκρίνιας. Η κυβέρνηση γρήγορα και αποφασιστικά θα πρέπει να κάνει πράξη τα δύο βασικά ζητούμενα που σωστά προσδιόρισε ο κ. Σαμαράς. Να κυβερνήσει διά του παραδείγματος και να σκύψει πάνω από τα προβλήματα του πιο αδύνατου τμήματος της κοινωνίας.
Είναι πολύ σημαντικό ότι για πρώτη φορά τα χρήματα που θα εισρεύσουν στην ελληνική οικονομία (περίπου 40 δισ.) είναι πολύ περισσότερα από όσα βγαίνουν και αυτό σημαίνει ότι μπορεί να αλλάξει το μίγμα της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Καταρχάς, η αποκατάσταση της ρευστότητας δίνει τη δυνατότητα να πληρωθούν τα χρέη του Δημοσίου προς τους ιδιώτες, ώστε να καλυφθούν οι ελλείψεις σε κρίσιμους τομείς όπως η Υγεία, να δοθούν δάνεια για τη διευκόλυνση νοικοκυριών και επιχειρήσεων, να αναθερμανθεί η αγορά και να συγκρατηθεί η ανεργία. Το μεγάλο στοίχημα για την κυβέρνηση είναι να προωθήσει με επιτυχία και χωρίς άλλες καθυστερήσεις τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές, προκειμένου να ανακάμψει η οικονομία, αλλά και να αρθούν οι κοινωνικές αδικίες και να αποκατασταθεί η συνοχή του κοινωνικού ιστού, η οποία έχει δεχθεί ισχυρά πλήγματα με τα συνεχή μέτρα ακραίας λιτότητας.
Υπάρχει Σχέδιο;
Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να επαναλάβουμε όσα έχουμε γράψει κατά καιρούς, επειδή χωρίς εθνικό σχέδιο, χωρίς ολοκληρωμένη αντίληψη για την Ελλάδα που θέλουμε, τίποτα δεν θα έχει νόημα:
Πρώτον: Για να επιτύχει το εγχείρημα Σαμαρά πρέπει να υπάρξει ένα εθνικό αφήγημα. Ένα εθνικό σχέδιο που θα εξηγεί ποια Ελλάδα θέλουμε, για ποιους την θέλουμε και πως την θέλουμε. Με ποιές κοινωνικές συμμαχίες θα πορευτεί η κυβέρνηση; Ποιες κοινωνικές σχέσεις θα χαρακτηρίζουν τη νέα Ελλάδα; Ποιές θα είναι οι παραγωγικές δυνάμεις και ποιές οι παραγωγικές σχέσεις; Το θεσμικό μοντέλο και εκσυγχρονισθεί επιτέλους;
Δεύτερον: Το Μαξίμου (και όχι “η κυβέρνηση”, επειδή από το πρώτο εξαρτώνται όλα) πρέπει να … συντονιστεί επιτέλους και να παράγει πολιτική όχι ασάφεια και επαναλαμβανόμενες γκάφες.
Τρίτον: Ο Πρωθυπουργός δεν είναι ο άνθρωπος – ορχήστρα. Έλεος πια με αυτήν την ενασχόληση επί παντός του επιστητού. Ο Πρωθυπουργός επιλέγει να ασχοληθεί με τρία τέσσερα θέματα (Ανάπτυξη, ΑΟΖ, νέα Κεντροδεξιά κλπ) και αφήνει τα υπόλοιπα στους συνεργάτες του και τους υπουργούς του. Οι οποίοι αν δεν κάνουν να πάνε σπίτι τους.
Τέταρτον. Η βάση του κόμματος πιέζεται αφόρητα από τα συνεχή μέτρα. Επικρατεί μεγάλη απογοήτευση για την ακολουθούμενη πολιτική. Η πορεία του κόμματος είναι πτωτική και δεν υπάρχει πίστη στον κοινό στόχο. Οι πιέσεις από τη Χρυσή Αυγή είναι έντονες. Η διάλυση των “Ανεξάρτητων” δίνει μια μοναδική ευκαιρία να τεθεί επί τάπητος το θέμα της ανασυγκρότησης της Κεντροδεξιάς, αλλά πριν γίνει αυτό το κόμμα πρέπει να αφυπνισθεί και να συμπαρασταθεί στην κυβέρνηση.
Πέμπτον: Δεν θα κουραστούμε να γράφουμε ότι η κοινωνία θέλει αίμα, θέλει να πληρώσουν σκληρά οι υπαίτιοι ή τουλάχιστον κάποιοι από αυτούς. Πως θα περάσουν τα μέτρα; Πως θα εφαρμοστούν οι πολιτικές του νέου Μνημονίου όταν ήδη πολύς κόσμος δεν πληρώνει την εφορία επειδή περιμένουν να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και να … χαρίσει τα χρέη; Όπως έχουμε ξαναγράψει, ένας από τους τρόπους ανάσχεσης της επερχόμενης κοινωνικής έκρηξης είναι η πραγματική αποκατάσταση του αισθήματος δικαιοσύνης με την παραδειγματική τιμωρία προσώπων που ευθύνονται για την κατάσταση στην οποία φτάσαμε.
Τα υπόλοιπα είναι μόνο λόγια …
Factorx
Την δόση μας την πήραμε. Η περιπέτεια στας Ευρώπας τελειώσε. Το Grexit πέθανε. Μείναμε πια ενώπιος ενωπίω. Ο βαθιά χειμαζόμενος λαός και η..
κυβέρνηση.
Ο Πρωθυπουργός (πολύ σωστά) θέτει δύο βασικά ζητούμενα στην διακυβέρνηση της χώρας:
Α. Την «αξιοπιστία του κυβερνητικού λόγου»
Β. Το «κοινωνικό πρόσωπο της κυβέρνησης»
Τα είπε αλληγορικά και χθες από τις Βρυξέλλες: «Οι δάφνες μυρίζουν ωραία αλλά ξεραίνονται γρήγορα… Ένας μαραθώνιος τελείωσε. Αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να ξεκινήσουμε τον επόμενο.. Δεν πρόκειται να λύσει (η εκταμίευση) όλα τα προβλήματα με μιας».
Με άλλα λόγια είπε αυτό που λέγανε στους Ρωμαίους αυτοκράτορες την στιγμή του Θριάμβου τους: “Η δόξα είναι εφήμερη” και δεν θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε λιγότερο.
Γι αυτό τον λόγο και επειδή ο καιρός περνάει αμείλικτος το μεγάλο ερώτημα είναι πως θα προχωρήσουν ο Α. Σαμαράς και η κυβέρνησή του μετά αυτή την ομολογουμένως μεγάλη επιτυχία τους στην Ευρώπη; Πως θα οδηγήσουν την χώρα στην ανάκαμψη και τον λαό της στην ευημερία; Πως θα κάνουν πράξη τις δυνατότητες που ανοίγονται όταν η κυβερνησιμότητα και το πρόβλημα του πολιτικού προσωπικού παραμένουν οι βασικοί ανασχετικοί παράγοντες του κυβερνητικού έργου;
Θα αναφέρουμε ένα παράδειγμα της απίστευτης κυβερνητικής ασυνεννοησίας. Γιατί δόθηκε προς χθες το βράδυ στην δημοσιότητα το φορολογικό νομοσχέδιο που ανατρέπει τη ζωή των πολιτών; Παραμονή της μεγάλης επιτυχίας στις Βρυξέλλες; Την στιγμή δηλαδή που Σαμαράς και Στουρνάρας θα επιστρέφουν από τις Βρυξέλλες για πρώτη φορά με γεμάτα χέρια, την τηλεοράσεις, sites και εφημερίδες θα ασχολούνται με το πόσους φόρους θα πληρώσουμε. Μια μεγάλη εθνική επιτυχία θα καλυφθεί από μια σκληρή πραγματικότητα. Αν αυτό δεν είναι επικοινωνιακή γκάφα τι είναι;
Πρέπει να το προσέξουν αυτό εκεί στο Μαξίμου. Λάθος επαναλαμβανόμενο δεν είναι μόνο λάθος…
Πάμε παρακάτω. Η Ελληνική κοινωνία τρία χρόνια τώρα έχει αφεθεί στο έλεος της χειρότερης απελπισίας και συνθλίβεται στις μυλόπετρες της συλλογικής κατήφειας και της γκρίνιας. Η κυβέρνηση γρήγορα και αποφασιστικά θα πρέπει να κάνει πράξη τα δύο βασικά ζητούμενα που σωστά προσδιόρισε ο κ. Σαμαράς. Να κυβερνήσει διά του παραδείγματος και να σκύψει πάνω από τα προβλήματα του πιο αδύνατου τμήματος της κοινωνίας.
Είναι πολύ σημαντικό ότι για πρώτη φορά τα χρήματα που θα εισρεύσουν στην ελληνική οικονομία (περίπου 40 δισ.) είναι πολύ περισσότερα από όσα βγαίνουν και αυτό σημαίνει ότι μπορεί να αλλάξει το μίγμα της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Καταρχάς, η αποκατάσταση της ρευστότητας δίνει τη δυνατότητα να πληρωθούν τα χρέη του Δημοσίου προς τους ιδιώτες, ώστε να καλυφθούν οι ελλείψεις σε κρίσιμους τομείς όπως η Υγεία, να δοθούν δάνεια για τη διευκόλυνση νοικοκυριών και επιχειρήσεων, να αναθερμανθεί η αγορά και να συγκρατηθεί η ανεργία. Το μεγάλο στοίχημα για την κυβέρνηση είναι να προωθήσει με επιτυχία και χωρίς άλλες καθυστερήσεις τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές, προκειμένου να ανακάμψει η οικονομία, αλλά και να αρθούν οι κοινωνικές αδικίες και να αποκατασταθεί η συνοχή του κοινωνικού ιστού, η οποία έχει δεχθεί ισχυρά πλήγματα με τα συνεχή μέτρα ακραίας λιτότητας.
Υπάρχει Σχέδιο;
Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να επαναλάβουμε όσα έχουμε γράψει κατά καιρούς, επειδή χωρίς εθνικό σχέδιο, χωρίς ολοκληρωμένη αντίληψη για την Ελλάδα που θέλουμε, τίποτα δεν θα έχει νόημα:
Πρώτον: Για να επιτύχει το εγχείρημα Σαμαρά πρέπει να υπάρξει ένα εθνικό αφήγημα. Ένα εθνικό σχέδιο που θα εξηγεί ποια Ελλάδα θέλουμε, για ποιους την θέλουμε και πως την θέλουμε. Με ποιές κοινωνικές συμμαχίες θα πορευτεί η κυβέρνηση; Ποιες κοινωνικές σχέσεις θα χαρακτηρίζουν τη νέα Ελλάδα; Ποιές θα είναι οι παραγωγικές δυνάμεις και ποιές οι παραγωγικές σχέσεις; Το θεσμικό μοντέλο και εκσυγχρονισθεί επιτέλους;
Δεύτερον: Το Μαξίμου (και όχι “η κυβέρνηση”, επειδή από το πρώτο εξαρτώνται όλα) πρέπει να … συντονιστεί επιτέλους και να παράγει πολιτική όχι ασάφεια και επαναλαμβανόμενες γκάφες.
Τρίτον: Ο Πρωθυπουργός δεν είναι ο άνθρωπος – ορχήστρα. Έλεος πια με αυτήν την ενασχόληση επί παντός του επιστητού. Ο Πρωθυπουργός επιλέγει να ασχοληθεί με τρία τέσσερα θέματα (Ανάπτυξη, ΑΟΖ, νέα Κεντροδεξιά κλπ) και αφήνει τα υπόλοιπα στους συνεργάτες του και τους υπουργούς του. Οι οποίοι αν δεν κάνουν να πάνε σπίτι τους.
Τέταρτον. Η βάση του κόμματος πιέζεται αφόρητα από τα συνεχή μέτρα. Επικρατεί μεγάλη απογοήτευση για την ακολουθούμενη πολιτική. Η πορεία του κόμματος είναι πτωτική και δεν υπάρχει πίστη στον κοινό στόχο. Οι πιέσεις από τη Χρυσή Αυγή είναι έντονες. Η διάλυση των “Ανεξάρτητων” δίνει μια μοναδική ευκαιρία να τεθεί επί τάπητος το θέμα της ανασυγκρότησης της Κεντροδεξιάς, αλλά πριν γίνει αυτό το κόμμα πρέπει να αφυπνισθεί και να συμπαρασταθεί στην κυβέρνηση.
Πέμπτον: Δεν θα κουραστούμε να γράφουμε ότι η κοινωνία θέλει αίμα, θέλει να πληρώσουν σκληρά οι υπαίτιοι ή τουλάχιστον κάποιοι από αυτούς. Πως θα περάσουν τα μέτρα; Πως θα εφαρμοστούν οι πολιτικές του νέου Μνημονίου όταν ήδη πολύς κόσμος δεν πληρώνει την εφορία επειδή περιμένουν να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και να … χαρίσει τα χρέη; Όπως έχουμε ξαναγράψει, ένας από τους τρόπους ανάσχεσης της επερχόμενης κοινωνικής έκρηξης είναι η πραγματική αποκατάσταση του αισθήματος δικαιοσύνης με την παραδειγματική τιμωρία προσώπων που ευθύνονται για την κατάσταση στην οποία φτάσαμε.
Τα υπόλοιπα είναι μόνο λόγια …
Factorx
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου