Τώρα πια χρειαζόμαστε Πολιτική και όχι Παραπολιτική

Μοιραστείτε το στο facebook


Όλοι (σχεδόν) συμφωνούμε πως ο Πρωθυπουργός πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες τομών και ρήξεων με το παλαιό πολιτικο-οικονομικό..
μοντέλο που μας έφερε ως εδώ. Οι μόνοι που διαφωνούν είναι οι βολεμένοι και τα εξαπτέρυγα του συστήματος ΠΑΣΟΚ όπου και αν βρίσκονται, στον ιδιωτικό ή στον δημόσιο τομέα.
Όλοι αυτοί που διαφωνούν με αυτές τις ριζικές μεταρρυθμιστικές κινήσεις, έχουν μετακινηθεί πολιτικά ή θα μετακινηθούν αργά ή γρήγορα στον ΣΥΡΙΖΑ, που αυτή την στιγμή είναι η μόνη πολιτική δύναμη που υποστηρίζει αυτό το ετοιμοθάνατο σύστημα στα φανερά.
Επομένως, η πρωτοβουλία των κινήσεων αυτή την ώρα βρίσκεται καθαρά στα χέρια του Πρωθυπουργού και της τρικομματικής κυβέρνησης. Φαίνεται απίστευτο αλλά αν το εξετάσει κανείς ψύχραιμα, το κομμάτι του παλαιού ΠΑΣΟΚ έχει μετακομίσει ήδη στον ΣΥΡΙΖΑ ενώ περί τον Βενιζέλο και άρα στην πλευρά της κυβέρνησης έχει απομείνει το τμήμα εκείνο που δεν θα πει όχι σε ρηξικέλευθες πολιτικές και ρήξεις ακόμη και αν χρειαστεί να θυσιάσει τον κ. Βενιζέλο στο τέλος!
Τα χέρια του Πρωθυπουργού θα λυθούν όταν ως κοινωνία του δώσουμε να καταλάβει καθαρά πως συμφωνούμε – συναινούμε σε τρεις βασικές πολιτικές:
1. Τιμωρία των ενόχων και κυρίως εξεύρεση του πλούτου που αποκτήθηκε παρανόμως όλα αυτά τα χρόνια και φορολόγησή του υπέρ των αδυνάτων με κάθε μέσον θεμιτό ή και αθέμιτο ακόμη αν χρειαστεί.
2. Μετακίνηση κεφαλαίων από μη παραγωγικούς τομείς (δημόσιο, κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες) προς την πραγματική οικονομία (παραγωγική και εξαγωγική βιοτεχνία – βιομηχανία, υπηρεσίες, πρωτογενής τομέας – μεταποίηση) μέσω της δίκαιης αναδιανομής της πίτας των εσόδων του κράτους, απλοποίησης του φορολογικού νόμου, εξυγίανσης των τραπεζών, απελευθέρωσης της αγοράς και εκμετάλλευσης των διαθέσιμων κοινοτικών πόρων.
3. Σαρωτική θεσμική μεταρρύθμιση που να περιλαμβάνει ευρεία συνταγματική αναθεώρηση, αλλαγή της μορφής του Πολιτεύματος (Προεδρική Δημοκρατία;), πλήρη διάκριση των εξουσιών, σταθερό εκλογικό σύστημα με εκλογές ανά τετραετία και μείωση του αριθμού των βουλευτών.
Καιρός να ασχοληθούμε με ζητήματα Πολιτικής και όχι Παραπολιτικής σε αυτή την χώρα. Καιρός να κοιτάξουμε μπροστά. Όσοι επιμένουν να κοιτούν πίσω, θα εξαφανιστούν σύντομα από μόνοι τους. Αν παρ’ ελπίδα αποτύχουμε και επικρατήσουν τελικά, η χώρα θα οδηγηθεί πολλές δεκαετίες πίσω αλλά τουλάχιστον θα έχουμε προσπαθήσει. Το αδιανόητο θα είναι να αποτύχουμε λειτουργώντας ως απλοί διαχειριστές της κρίσης.

Akenaton