Υπέρ Ηρώων

Μοιραστείτε το στο facebook
 Το ιερό για την εποχή μας είναι η πλάνη, το δε ανίερο είναι η αλήθεια
Φόιερμπαχ
Το πρώτο πράγμα που έκανε η νεοφιλελεύθερη αφήγηση ήταν να..
απαλείψει τους ήρωες από τον δημόσιο λόγο και τα σχολικά εγχειρίδια.
Το πρώτο πράγμα που έκαναν τα ενεργούμενα της νέο-Φεουδαρχίας, τύπου «αντίφα», ήταν να βεβηλώνουν σύμβολα και μνημεία ηρώων.
Βλέπετε, αυτές οι κατά περίπτωση ευγενείς ή άγριες μορφές σχετίζονται σχεδόν πάντοτε με την ύψιστη έννοια : Ελευθερία.
Και η έννοια αυτή είναι επικηρυγμένη στους κύκλους που φιλοδοξούν να εγκαθιδρύσουν «παγκόσμια διακυβέρνηση».
Όμως οι άνθρωποι χρειάζονται τους ήρωες.
Η Δύση πορεύτηκε τουλάχιστον μέχρι τον 15^ο Αιώνα με φάρους τον Αχιλλέα, τον Αλέξανδρο. Τον ίδιο το Χριστό.
Ύστερα, η αιματηρή διαδικασία σχηματοποίησης των εθνικών κρατών ανέδειξε τους ξεχωριστούς που θυσίασαν εαυτόν για την όμαιμη συλλογικότητα : Η Ιωάννα της Λωρραίνης, το δικό μας πάνθεον του 1821.
Στη θέση των κοινωνικά απαραίτητων ηρώων, η κυρίαρχη μονοκρατορία του Θεάματος τοποθέτησε σαχλοκούδουνα του lifestyle να παρέχουν ποταπά πρότυπα.
Ηθοποιούς, τραγουδιστές, κοσμικά πτηνά, «γαλαζοαίματους» πλιατσικολόγους, απατεώνες που συστήνονταν «επιχειρηματίες», αδήλωτες εταίρες, διακεκριμένους κοκαϊνομανείς. Βιομηχανία της ασήμαντης διασημότητας.
Και το πλήθος, ο μέσος άνθρωπος, μεγαλειώδης και χυδαίος ταυτόχρονα, απόθεσε τα ευγενή συναισθήματα της αφοσίωσης στους ανυπέρβατους, τα οποία τον εξύψωναν, στην ποδιά της ευτέλειας.
Όμως το ανθρώπινο είδος δεν έπαψε να παράγει όντα πλατύτερα από την στενή ιδιοτέλεια του σαρκίου.
Η Μαρία Σάντος Γκοροστιέτα και ο Άαρον Σουόρτς ήταν δυο από αυτά.

Αφιέρωσαν εκόντες την ύπαρξή τους στην ελευθερία των συνανθρώπων τους. Καθένας, αντίστοιχα, στο πεδίο εκείνο της ελευθερίας που βαλλόταν βάναυσα στον περίγυρο όπου η μοίρα το θέλησε να ζήσουν, αυτοί, οι ήρωες του πρώιμου 21^ου Αιώνα.
Όταν οι εθνικές αναφορές αντικαταστάθηκαν από τα «παγκοσμιοποιημένα» προβλήματα. Δύο από τα οξύτερα, ναρκωτικά και πνευματικά δικαιώματα, υπήρξαν το Κολοσσαίο για την Μαρία και τον Άαρον.
Η Μαρία αγωνίστηκε για την ελευθερία από ναρκωτικές εξαρτήσεις.
Απέναντι στους μεγαλύτερους σήμερα εγκληματίες. Τα Μεξικάνικα Καρτέλ . Τα οποία γιγαντώθηκαν όπως ομολόγησε η Χίλαρυ Κλίντον από την «θηριώδη δίψα των ΗΠΑ για ναρκωτικά».
Δίψα που τροφοδοτείται από την κοινωνική αλλοτρίωση, από τον μιμητισμό και από την κενότητα μιας ζωής που αφιερωμένη αποκλειστικά στην κατανάλωση αναζητά «αποδράσεις».
Ήταν γιατρός και δήμαρχος . Αποπειράθηκαν να την δολοφονήσουν δύο φορές, αφήνοντας την χήρα και σωματικά κλονισμένη. Δεν σώπασε. «Δεν μπορώ να τα παρατήσω. Έχω τρία παιδιά στα οποία πρέπει να δώσω το σωστό παράδειγμα», είπε.
Την τρίτη φορά πέτυχαν, μόλις μια μέρα αφότου, «ανεξήγητα», τής είχε αφαιρεθεί η αστυνομική προστασία. Την απήγαγαν ενώ πήγαινε την κόρη της στο σχολείο. «Αφήστε την κορούλα μου», ήταν το τελευταίο που ακούστηκε να φωνάζει στους φονιάδες.
Το άψυχο σώμα της βρέθηκε μετά από μέρες, βασανισμένο φρικτά, πεταμένο δίπλα στο δρόμο.
Ο Άαρον βρέθηκε από τη φίλη του. Αυτός, είχε «επιτύχει» να σκοτώσει ο ίδιος τον εαυτό του. Το πιθανότερο, η βασανισμένη από την κλινική κατάθλιψη ψυχή του δεν άντεξε την πίεση από το ενδεχόμενο δεκαετιών φυλάκισης που επικρέμονταν με βάση τις διώξεις για 13 κακουργήματα.
Το έγκλημά του; Ήταν ακτιβιστής για την ελευθερία της πληροφορίας.

Σε μια εποχή που η εταιρειοκρατία πλασάρει σλόγκαν του τύπου «η γνώση είναι δύναμη» – εννοώντας δική τους, ο Άαρον ήθελε να την διαμοιράσει.
Όπως γράφτηκε «η πρόσβαση στη Γνώση και η πρόσβαση στη Δικαιοσύνη εξαρτώνται πλέον από την πρόσβαση στο χρήμα, κι ο Άαρον προσπάθησε αυτό να το αλλάξει».
Οι νομότυπες αφορμές της δίωξής του θα μπορούσαν να εξεταστούν σοβαρά αν πρώτα είχαν έστω ελεγχθεί οι απίθανοι σπεκουλαδόροι του χρηματοπιστωτικού τομέα.
Κάτι σίγουρα δεν πάει καλά όταν αυτοί που έπρεπε να σχεδιάζουν το μέλλον σύρονται υπόδικοι. Ο Άαρον ήταν απόβλητος σε μια βάρβαρη κοινωνία που σχολίασε για τον θάνατό του στην Wall Stret Journal «δεν χάσαμε τίποτα, παρά άλλον έναν αυριανό Mr Wikileaks».
Αλλά σημαίνει πολλά σε αυτούς που πράγματι πιστεύουν ότι οι ιδέες είναι το νόμισμα του μέλλοντος.
Η μεγαλοφυΐα του τού επέτρεπε να γίνει ό,τι ήθελε αλλά την έθεσε ανιδιοτελώς στην υπηρεσία του Κοινού Καλού, όπως το εννοούσε.
Δεν υπήρξε γλοιώδης, δεν πήγε στη Λέσχη Μπιλντερμπεργκ , δεν ίδρυσε παγκόσμιο μαντρί, ίσως συνεργαζόμενος με μυστικές υπηρεσίες. Θέλησε αντίθετα να γκρεμίσει τείχη και κάγκελα.
Το σύντομο πέρασμα και των δύο από το φως άφησε τον κόσμο καλύτερο.
Και έδωσε στους αγέννητους πρότυπα.
Κοιτάξτε τις φωτογραφίες τους.
Δέστε πως λάμπει από αρετή το πρόσωπο της μιας.
Και πως «αχνίζει» διάνοια το πρόσωπο του άλλου.
Ίσως με τέτοια ανθρώπινα υποδείγματα εφευρέθηκε το φωτοστέφανο.
Μαρία, κάθε έντιμος άνδρας στη Γη θα θεωρούσε τίτλο τιμής τη συμμετοχή στο απόσπασμα που θα εκτελούσε τους δολοφόνους σου.
Και θα ήθελε να ήσουν γιός του, Άαρον.
Αναπαυθείτε εν ειρήνη.
Υποκλινόμαστε…

Προφήτης